1,188 matches
-
larg. Dacă mi spuneți mie despre ce e vorba... Clara îi zâmbi strălucitor și îl invită la bar, la un aperitiv. în trecere spre bar, aruncă o privire scurtă și grăbită spre pereții cu chipuri înrămate, salutând cu un gest imperceptibil al capului portretul de care urma să se despartă curând. Acum ședea la masă - dichisită, îmbrăcată într o rochie nouă, pe care și-o căutase în mod special mai demult, când începuse să se gândească intens la trecut, și pe
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
așa ca și când gura i s-ar fi-ncrețit spre sărutare. Dar acum se stârni * mândria lui veche... El recăzu în răceala și impasibilitatea sa... - Să vedem... zise el... Îi era somn de osteneală și poate că această oboseală îl făcea imperceptibil pentru nouă dureri și nouă delirii... - Haide, zise ea, să ieșim de - aici... Ea-i legă ochii... și ieșiră iute în aerul cel rece a nopții de iarnă. Afară aștepta o sanie a cărei cai băteau pământul de nerăbdare... Cezara-l
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
într-o căsnicie. Să nu o facem furtunoasă pentru că avem toate șansele să ajungem la divorț. Tragem amândoi la aceeași căruță și trebuie s-o facem în aceeași direcție. Cristian Bariu rămăsese interzis. Luana putea să jure că, după mișcarea imperceptibilă a fălcilor, își făcuse cruce cu limba. Dar figura ținuse. Voicu nu folosea metode neortodoxe cu toți. Ele difereau de la client la client. Doamna Noia nu era singura căreia îi displăcea acest personaj. La micile întâlniri din pauza de masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
stomac, de obicei prevestind evenimente nefaste. Nu era un sol, ci chiar judecătorul Saxo cu o escortă de patru oșteni aleși dintre cei mai apropiați ducilor. Stăteau în sală, în picioare, tăcuți. Judecătorul m-a privit cu răceală; doar un imperceptibil semn de surprindere în momentul în care, imediat după intrarea mea, Faroald l-a poftit, în sfârșit, să vorbească. Saxo a anunțat că ducii aveau să sosească a doua zi la domeniu și să adăste peste noapte, după care aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
s-a înroșit de încântare. O galantă plecăciune către cele pe care le-a numit „trandafirii longobarzilor“ a desăvârșit impresia de cel mai bine bărbat din regat. Taso ținea urma în chip banal fratelui său, schimbând semne discrete și zâmbete imperceptibile. După ce a omagiat femeile, Kakko a părut că mă vede și pe mine. S-a uitat țintă la mine cu mâinile la spate și mi-a dat ocol, măsurându-mă din cap până-n picioare. Eu stăteam neclintit și fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
vorbeam, a părut să se piardă în alte gânduri, ca și cum glasul meu ar fi făcut parte din fundalul sonor și i-ar fi priit să adoarmă. Continua să-și mângâie buzele cu lingurița goală. La care s-a adăugat un imperceptibil freamăt al genunchilor strânși și deschiși ritmic, un ușor tremurat al bazinului, umflarea sfârcurilor sub pânza de in. Eram încurcat. Tocmai încercam să găsesc o scuză, când ea a tresărit, s-a uitat la mine lung, a citit ceva în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
mă cam grăbeam, dar n-ai introdus prețurile în casa de marcat, zise el. Așa că... în fine... s-ar putea să nu fi plătit tocmai cât trebuia. —Ești scoțian, nu? îl întrebă ea. —’Șa-i, mă rog... Accentul lui aproape imperceptibil deveni acum evident. —Doar pen’că-s la oraș nu-nseamnă că nu po’ să strâng bănuțu’ la ciorap. Darcey râse. — Prețul e corect, îi zise. Știam că te grăbești și-ar fi luat mai mult timp dacă făceam bon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
fi durut pe Theo scrisoarea asta! O pun din nou în plic și-l strecor undeva la sfârșitul caietului meu, el tot nemișcat în fotoliu, o albină bâzâind în jurul lui, nu-i dă nici o atenție, Theo! dormi? Nu! mișcându-se imperceptibil, apoi sare brusc în picioare, Ar trebui să am pe undeva un caiet, poate chiar două, nu mai țin bine minte, un fel de jurnal când eram mai tânăr și, Pe unde o fi oare?! Eu mă ridic să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ai și ce băiat cuminte! Ești ca o fată, numai despre tine au vorbit în drum spre casă, ce preot bun va ieși din tine când vei termina facultatea, Doamna te-a lăudat tot timpul, și ea face un semn imperceptibil înspre casă, acolo unde se află doamna cu Theo, iar eu cu greu pot face față atâtor cuvinte frumoase despre mine fără să mă rușinez, Trebuie să înveți mult, așa-i?! arată cu capul încârlionțat spre cărțile închise de pe masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
lui de vioară, și-n ochii lui mari privind-o de jos în sus s-a oglindit timp de o clipă toată înfometata mea dorință, ea îi mângâie cu tandrețe părul lăsat să crească în voie și el se ferește imperceptibil, dar Aida nu-și dă seama de smucirea lui interioară și insistă cu această mângâiere care s-ar vrea maternă, făcând copilul să sufere tainic de o simțire prea devreme cunoscută firii sale și pe care încă n-a învățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
amintirea unei frumoase zile de primăvară, fetele vesele au ieșit la plimbare, eu mototolesc desenul bătrânului și-l las în scrumiera cu resturi de țigară, 11 aprilie, dar Daniel se oprește din citit vrând să știe, Theo! el își mișcă imperceptibil capul în direcția vocii mele, Nu mă întreba nimic acum, Daniel, citește-mi mai departe! Eu îi ascult ruga și citesc, l-aș fi întrebat dacă, 11 aprilie, Radu m-a luat astăzi cu el la atelier, l-am reîntâlnit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
s-a părut a fi un zâmbet ivit pe neșteptate pe chipul lui, mai degrabă o tresărire interioară, n-aș fi vrut să-i văd niciodată expresia aceea adusă de întrebarea mea naivă, m-am temut întotdeauna de acea mișcare imperceptibilă a buzelor, și aș vrea acum să nu fi înțeles niciodată adierea aceea întunecată peste chipul lui, Nu-i vorba de contract, Daniel! E cu totul altceva, e un alt fel de învoială! Mult mai gravă, i-am promis că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
trei, o sută doi, o sută unu, o sută, Sabina nu l-a căutat încă la telefon, e atât de convins că ea îl va chema prima, așteaptă, nouăzeci și unu, tot mai puțină lume urcă spre cupolă, se schimbă imperceptibil lumina, ochiul meu sensibil la jocul acesta misterios dintre umbre, optzeci și trei, voi reveni mâine la Capela Sixtină și la Stanzele lui Rafael, când le-am văzut prima oară, la câteva zile de la sosirea mea la Roma, cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cuviință, dar sunt pecetluite de, 29 august, sărbătoare astăzi și-am încetat de ieri, de când a bătut clopotul de vecernie lucrul în biserică, stau cu Janos afară pe prispă, el își fumează țigara și tăcutul Janos începe să vorbească cu imperceptibilul său accent unguresc, îl întrebasem despre Dumnezeu și Janos îmi răspunde, Pe mine nu mă interesează din punct de vedere filosofic religia, meseria mea e să pictez, indiferent în ce biserică, aș putea să pictez și în moschei, când Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cupolă privirii mele i se arăta o cu totul altă imagine decât o știam de sus, m-am hotărât imediat să-l urmez pe meșterul Luca și nu regret, Tace Janos fumându-și liniștit țigara și dinspre pădure se răspândește imperceptibil înserarea dulce de vară, undeva, în vale, apele izvorului își fac datoria cu sfințenie, neîntârziind nici o clipă să iasă la lumină din pântecul muntelui care le sloboade cu pașnică resemnare și în acest, Tu de ce, îmi întrerupe Janos firul gândurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mă ia după umeri, te asigur că sunt astăzi mulți preoți, ca să nu mai vorbim de zugravi, care au pierdut înțelesul obișnuit al imaginilor sfinte de pe pereți, Mă las condus de meșterul Luca, stăpânit de forța lăuntrică ce se împrăștie imperceptibil în jurul său când vorbește, Totul începe de la cupolă și de la absida principală, aici n-avem însă cupolă, unde l-am pictat pe Iisus Pantocrator ar fi trebuit să fie cupola, absența cupolei îl face profund nefericit pe meșter, Știi, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
nu-i pentru măiestria mâinilor sale, ci pentru uimitoarea lecție de autocontrol al mâinii, pentru ritmul uniform în care pictează, ritm controlat parcă de respirația lejeră a plămânilor săi, aerul intră și iese din pieptul meșterului Luca într-o cadență imperceptibilă cu mânuirea pensulei pe perete, ca și cum meșterul ar deține o artă tainică, asemănătoare tehnicilor yoginice, totul se armonizează într-un tempo fericit, respirația plămânilor săi, bătăile inimii, rapiditatea mâinii, totul susținut sub linia critică a uscării peretelui într-o artă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
Corina, la naiba! să te îmbrace o femeie ca pe un copil! o aud căutând prin dulap, inspectând puțina mea garderobă în căutarea, cămașa albă cu dungi albastre e bună? merge cu blugii! Da, da-ul meu răstit către aerul imperceptibil care n-a reușit încă în mintea mea s-o cuprindă, încă nu mi-am primit pantalonii și tot în halatul de baie, întoarsă acum spre mine, și-n ochi parcă am tone de nisip, întinde blugii spre mâinile mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și la toate femeile, madame Angela, nu aici, Françoise, unde o fi?! eu am făcut franceza la școală, dar mai bine mă descurc la engleză, 5 aprilie, Aux Puces de Saint, unde o fi? ceva mai încolo, chipul Dianei trece imperceptibil peste gândurile mele neguroase ca o bătaie de vânt pe oglinda imobilă a unei ape și la încercarea de a-i surprinde trăsăturile binecunoscute pe suprafața lucioasă a acesteia constat cu dreaptă uimire că sunt incapabil, aici, 5 aprilie, își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
rămas-bun. Peste weekend mi-am spălat toate rufele și am făcut cură- țenie generală, ca să nu am timp să mă gândesc la nimic. Dar Adina Dabija 106 când s-a lăsat liniștea serii am Început să mă simt rău. Ceva imperceptibil În destinul meu sau În altă structură, greu de identificat, luase o turnură diferită, aproape isterică, iar eu nu aveam nici o putere să schimb ceva. Încercam să-mi clintesc cu mintea destinul, să-l vindec, mi-l Închipuiam pe Ștefan
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
nevă- zute i-ar fi scormonit Întruna ochii și mintea și și-ar fi aruncat una alteia creierul nebunului, ca pe o minge. Ardea acum mocnit, Adina Dabija 120 nu ca atunci, doar mâinile, care aveau un tremur continuu, aproape imperceptibil, și ochii, care aruncau din când În când scântei, Îl trădau oarecum. Era clar că era ceea ce psihiatrii ar numi bolnav mental. Privindu-l, mi se părea că contemplu Însuși răul, dar nu prin ființa firavă și Îndoielnică a victimei
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
pentru studiul naturii. 4.3.2. Mona Lisa Acesta este unul dintre cele mai celebre portrete din lume și una dintre cele mai misterioase picturi. Frumusețea unică a picturii provine probabil din utilizarea tehnicii numite sfumato: o încețoșare delicată, aproape imperceptibilă care se regăsește în special la nivelul trăsăturilor feței, dar și în elementele de peisaj. Artistul a reușit astfel să evite precizia tăioasă și rigiditatea ca‑ racteristice portretisticii anterioare lui: tonurile se amestecă, iar peisajele se identifică cu figura umană
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
două Universuri entropia este constantă, altfel spunând, cele două Universuri evoluează reciproc, evitând moartea termică. Aceasta, întrucât “nu există nici o diferență între ceea ce numim spirit și materie. Ambele sunt formate din substanțe și sunt unite între ele într’un mod imperceptibil”, iar corpurile/fluidele/principiile subtile nu sunt altceva, doar că n’avem simțuri capabile a le sesiza, așa precum nu putem vedea curentul electric, evoluția decurge în sensul transformării materiei în spirit, mai pe înțeles în informație. Adică, “materia” substanțială
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]
-
o aură de un alb strălucitor ” și de relatările subiecților extracorporalizați temporar investigați de R. Moody . În acest din urmă caz este subliniat și faptul că, corpurile subtile nu evidențiază o vârstă anume precum corpul grosier, probabil în mod aparent, imperceptibil omului, dar perceptibil “concitadinilor”. Relatări similare, privind forma și consistența corpului astral, amintește și . Corpul astral înseamnă, în raport cu cel eteric, viață , lipsa lui manifestându-se ca inconștiență, iar prezența menținând omul în stare de veghe; astfel, ceea ce pentru corpul grosier
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]
-
a scris și se scrie atât de mult încât, paradoxal, s-ar putea ajunge să reținem foarte puține lucruri despre ea, să o cunoaștem deci cu aproximație, din cauza desensibilizării și a neantizării provocate de profuziunea informațională, și să ne îndepărtăm, imperceptibil, de acea mirifică parte a lumii pe care am numit-o dintotdeauna Lumea Nouă. Deocamdată, nu există, undeva, un grup etnic, indiferent de dimensiunile lui, care să admită că America îi este străină și, mai mult decât atât, că între
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]