1,027 matches
-
sânge, de către cei care se opuneau acesteia. Armata a 14-a rusă, hoarde de cazaci aduși cu avioane de pe Don, mercenari și foști pușcăriași de drept comun au fost implicați în dezlănțuirea în Transnistria a unei terori de o cruzime inimaginabilă, atacând sate, școli, grădinițe de copii, instituții, locuințe, omorând la întâmplare civili lipsiți de apărare. Acordul de încetare a focului semnat între autoritățile de la Chișinău și Tiraspol a fost încălcat de separatiști în mod repetat, fiind necesară reînnoirea acestuia. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
până la destinație a durat cam de patru ori mai mult decât pe o șosea normală. Fusese făcut impracticabil din cauza bombardamentelor, în cea mai mare parte a lui. Pe parcurs am văzut orașe, cum a fost Quantri, distruse într-o manieră inimaginabilă; pârjoluri de foc le puseseră la pământ. Ajungând la destinație, în localitatea Da Nang-Hue, unde era centrul de conducere a Republicii Vietnamului de Sud, am constatat că acolo se construiseră șase mari barăci, de genul celor militare, cu utilitățile necesare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
extraordinare ale comunismului cunoscute în toată lumea? În principiu, da, dar, din păcate, ăsta este handicapul cel mai mare al comunismului. Cum putea să nu fie inevitabilă o revoluție îndreptată împotriva unei ideologii și a unui regim care inhibau un evantai inimaginabil de mare de libertăți ale omului, care restrângeau posibilitățile indivizilor de a-și maximiza potențialul intelectual, profesional, financiar și de orice altă natură? Chiar dacă regimul comunist român nu ar fi fost unul dintre cele mai dure din regiune doar Albania
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
culoarul de la scara avionului până la vama de care am trecut cu bine. Și de astă dată, am rămas uluită de felul cum arăta aeroportul. Părea, ori chiar era, o imensă grădină în care se răsfățau sute de iriși în culori inimaginabile. În vara aceasta, Narita e un vis feeric, nici francezii nu au așa ceva... În 2002 era o explozie de orhidee, acum e o poezie florală, un haiku sublim...După ce pășești pe pământul Japoniei, exceptând vama, simți nevoia unei pauze, ca să
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
pe aceeași cale, să primești bani. Încă n am cumpărat pantofi; costă 5 000 de lei. Draga mea, draga mea, cât ți-am admirat curajul și cât mi-a fost de strânsă inima de spaimă tot timpul, de-a lungul inimaginabilei tale călătorii. Ești așa de departe de mine, sunt așa de singură, Monica mea. Nimic și nimeni pe lume nu mă va mai face să zâmbesc. Mă gândesc la tine cu mândrie și tandrețe, cu un imens regret pentru zilele
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
tineret la acea faimoasă ședință despre care am mai povestit - cea mai liberală, poate, dintre toate Întâlnirile noastre, tinerii scriitori de atunci, cu vârfurile partidului, ședință la care el s-a abținut să „tragă concluziile”, deși se spuseseră acolo lucruri „inimaginabile” d.p.d.v. al corectitudinii politice și al tonului din ședințele uzuale, fapt pentru care a fost criticat, public, de câteva ori, de șeful statului! A urmat vara fierbine a lui ’71, când a fost singurul, din pătura de sus a partidului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
stafie din conturul de carne al propriului tău trup vizibil și să te privești, dacă poți, cu „oarecare” interes! Nu, nu ca pe-un altul, ci ca pe un „tine Însuți” care e capabil de a Înghiți alimente și șocuri inimaginabile, un individ cu un formidabil stomac moral! Stomacul, Într-adevăr, al unui geniu! Și... continuam să-i strig În minte fostului meu prieten, care, ce ciudat și ce ironic, se pregătea tocmai să „intre”, cu arme și bagaje, În stupul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
relieful”, adică cel al existenței sociale și al parcursului ce se numește biografie sau soartă, dar și „relieful intern”, istoria, adesea nespusă, a tuturor Încercărilor și eforturilor, luptelor și umilințelor, dezastrelor trăite; a atâtor „morți” și „renașteri”, a atâtor lașități inimaginabile, voite sau impuse, a atâtor demisii și furibunde renunțări de la acele „idealuri ale tinereții” care, iute, din primii ani ai maturității și ai ciocnirilor sociale, se arată a fi false, un „drog existențial” vândut de pedagogii inconștienți și mediocri, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
două ori, după vizite în ea, în rest ca ecouri. Centrul majorității însemnărilor e Bacăul și, din el, redacția revistei „Ateneu”, care, în anii la care mă refer, nu era numai „loc de muncă”, ci și o piață de vorbe, inimaginabilă pentru cei de azi. Din cauza „tehnologiei” (computere, faxuri, telefoane mobile), noile redacții, alcătuite din tineri care lucrează part-time, mînați încolo și încoace de varii obligații profesionale, nu mai au „atmosferă redacțională”, sînt „reci” și zile întregi pustii. Vizitatorii trec rar
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
mîncare”, trebuia adăugat. *Încrederea autorităților în puterea lor s-a manifestat ostentativ prin publicarea cu numai cîteva zile înainte de alegeri a unui decret impopular privitor la reducerea consumurilor de electricitate și gaze. În alte țări, o asemenea sfidare ar fi inimaginabilă. Sînt dintre cei care cred că o merităm. Azi, mergînd pe stradă, am auzit numai declarații de genul: „N-am tăiat pe nici unul, că tot aia-i!”, „Am votat pentru toți din casă”. Se prea poate, căci, aflate în întrecere
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Naturale" și 6 "Rezervații" cu o suprafață totală de 314.979 hectare, respectiv 9,3% din suprafața de păduri, la care se adaugă "Reserva Mundial de la Biosfera Araucarias", sub patronaj UNESCO! Ce se întâmplă însă în unele cazuri cu această inimaginabila bogăție forestiera, aveam să aflăm a doua zi. La întoarcerea către Temuco, ghidul nostru ne-a dus pe un drum forestier spre o zonă unde am fost martorii unui "holocaust vegetal" 100.000 hectare de pădure arsă. Și nu arsă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
mizerabilul trăiește și Încă bine mersi, cu pensie de patru cifre plătită și de mine, ca și contribuabil din mediul privat, Îl Întreb de ce nu a spus adevărul și anume că i-au trebuit peste 125 de zile de presiuni inimaginabile pentru a-și atinge mârșavul scop?! Dar, cum trebuia să se dea „mare” față de tov. colonel, și-a permis să taie piroane mai ales gândindu-se că eu nu voi avea niciodată ocazia să văd ce-a scris el! Iată
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
însuși nu un autodidact, ci un teodidact, considerând că lipsa bucuriei de a sluji ca ucenic, i-a fost compensată de harul interpretării corecte a textelor patristice cu ajutorul lui Dumnezeu. În chilia Kyparis, petrece ani de sărăcie lucie și nevoințe inimaginabile, în care o haină, o pereche de încălțări sau o pâine sunt necontenit o problemă. Reperul său zilnic de forță și voință îl reprezintă continua citire a Psaltirei, a Sfintelor Scripturi și a cărților împrumutate de la mănăstirea sârbească Hilandar. Așa
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
an de studiu, ea îi pierduse deja pe toți cei unsprezece ceilalți copii ai săi, legându-și astfel toate nădejdile de unicul său copil supraviețuitor, atât pentru mângăierea bătrâneților sale, cât și pentru supraviețuirea neamului Velicikovski. Astfel că la durerea inimaginabilă a pierderii celor unsprezece copii, se adaugă acum și lovitura neașteptată, provocată de fiul său care îi comunică hotărârea sa de a părăsi lumea laică și a intra în monahism. Mama astfel lovită, ne este înfățișată ca o femeie năpădită
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
Mihail Mihăilescu Prof. dr. Viorel Ciurea Prof. dr. Constanța Adameșteanu Cum laude aducem elevilor marelui savant: Prof. MIHAIL MIHĂILESCU (1888-1975) continuatorul lui Paul Riegler la Disciplina de Anatomie Patologică, din București, din 1937 până În 1949, un erudit de o modestie inimaginabilă, care ne-a Învățat să dăm studenților de la catedră și ultima noutate din domeniu, căci nu se știe. care dintre ei.o va cuprinde și-i va da o dezvoltare nebănuită. Prof. VIOREL CIUREA (1912-1971) histolog de cea mai Înaltă
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
bune, ale căror cerințe sunt mult mai mari decât ale celor de restriște. Urmăresc de la pensionare evoluția medicinii veterinare, nu a agronomiei, căci o minte de om nu poate cuprinde totul. Între noi și alții există un vid al necunoașterii inimaginabil. Cinci decenii ne-am considerat atotștiutori renunțând la noul descoperit de alții. Astăzi trăim consecințele. Pentru a fi În rând cu lumea trebuie să umplem vidul necunoașterii. Și aceasta nu se poate face decât prin muncă asiduă. Să ne ajutăm
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
că teoria evoluției nu rezolvă toate întrebările pe care natura ni le pune. Am dezbătut chestiunile fundamentale ale științelor naturale cu mulți fizicieni, chimiști și biologi. Fiecare dintre acești gânditori nu se limitează la domeniul activității lui specifice. În fața dimensiunilor inimaginabile ale universului nostru, a complexității lumii subatomice și dezvoltării imprevizibile a vieții pe planeta noastră, chiar și cea intelectuală, cunosc și ei sentimente de stupoare, profund respect și bucurie. Nu se închid în fața întrebărilor fundamentale ale vieții umane ce par
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
în religii există o enormă putere spirituală, aceeași forță misterioasă de care se vorbește și în declarația Conciliului Vatican II. Dar în același timp am rămas mereu conștient că de această putere se poate abuza din păcate într-un mod inimaginabil. Recent, sociologii și politologii iau act de faptul că credința religioasă reprezintă probabil cea mai importantă forță motivantă din istoria umanității. Convingerile, comportamentele și inspirațiile religioase s-au înrădăcinat în stratul cel mai adânc al oamenilor. Și pot pune în
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
o lacrimă. Oamenii, mai ales vecinii, plângeau alături de noi, de nenorocirea noastră. Cu ce am greșit ca să fim ruinați sufletește? Am înmormântat-o pe Cezărica în curtea bisericii din Coasta Lupii, pe Aleea Copiilor, alee pe care, cu o nesimțire inimaginabilă Clemansa Gerota a înglobat-o în moșia ei, pentru extinderea viei. În dormitorul în care locuiam cu copiii aveam o sobă numită colțar, cu trei coloane din olane suprapuse prin care circula fumul și se încălzeau. Pe un pat dormeam
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
gratuit la informațiile tehnico științifice și culturale, comoara cea mai prețioasă a omenirii, de care trebuie să beneficieze toți locuitorii pământului. În timp ce unii oameni vor face o plimbare de agrement în cosmos, alți oameni trăiesc într-o mizerie și sărăcie inimaginabilă (locuiesc în boscheți, mănâncă ce găsesc în gunoaie) și sunt analfabeți. Cei bogați le dau celor săraci, cu diverse ocazii, câte o pungă cu mâncare. Aceasta nu-i salvează. Toți oamenii ar trebui educați și civilizați. În cadrul unor emisiuni documentare
APOCALIPSA ESTE ÎN DERULARE by NARIH IVONE () [Corola-publishinghouse/Science/810_a_1736]
-
Nu e momentul pentru asta!", "Să fim serioși!" etc. Se poate vorbi, așa cum menționam mai sus, si despre manipulări medii. Bogdan Ficeac preia exemplul unui experiment celebru, realizat de către Stanley Milgram, care ar demonstra că oamenii pot dovedi o cruzime inimaginabila și, totodată, o deplorabilă înclinație de a se supune autorității. Asupra sensurilor pe care le putem da rezultatelor respectivului experiment vom reveni. În fine, ar fi vorba despre manipulări mari. Acestea "sunt reprezentate de influență întregii culturi în mijlocul căreia viețuiește
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
dispune de aspect uman atrăgător, dar acesta este decodat de înțelepciunea tradițională într-o manieră „xenofobă”. Feciorul străin, imposibil de localizat în spațiul cunoscut trezește fiori fetelor curtate: „cela o fo zmău, fecior d’e zmău”. Buzduganul - simbol al puterii inimaginabile de profani se asociază uneori cu un trup policefal formând ipostaza hiperbolică a răului: „Iel avș um buzdugan d’e noăză șî noă d’e măj. Ș-o șezut iel acolo, o mn’iruit tri țări le-o bătut iel
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
astfel de cadouri, mai ales față de „elemente burgheze, reacționare” - contra celor și a Celui care i-o acordase. Nu, reîntoarcerile mele succesive, insistent, Într-o zonă unde eram nu numai prost văzut, dar și atacat grosolan, atunci când reușeam, cu eforturi inimaginabile, să ofer limbii și literaturii În care m-am născut, eu și antecesorii mei pe linie masculină, mostre de proză cu adevărat modernă sau Înnoitoare, cum vreți, lărgind binișor aria tematică și mai ales problematică a romanului românesc, nu pot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
scris, În tonuri deloc moderate, mișcarea de extremă dreaptă a lui Zelea Codreanu, asasin el Însuși și conducător al unui partid care practica asasinatul, calomnia brutală, ura de rasă, fracturarea societății românești abia unită, după secole de rătăcire și suferințe inimaginabile, Într-un singur, mare teritoriu?! Iar Eliade, atunci, În anii ’20 și ’30 ai României, putea să aleagă: aliații, ziarele unde să publice, partidul sau mișcarea căreia să i se alăture, pe când Breban și colegii săi de generație, la Începutul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
despre lume ce trebuia să aibă meritul paradoxal de a fi originală - așa cum vrea orice tânăr să fie, ne-asemănător! -, în ciuda „nostalgiei” față de tradiție, de marea tradiție, elitistă, a artei naționale. Da, noi ne plângem pe drept cuvânt de asprimea inimaginabilă a post-stalinismului românesc - încă o dată, mai barbar, mai brutal antiintelectual decât cel, asemănător, din țările de la nord, „comuniste” și ele! -, dar... tineri și anarhici cum eram, am fi prețuit noi un Arghezi cu Psalmii săi, un Blaga cu întreaga sa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]