2,113 matches
-
singurul cuvânt e vorba aici, ci de cuvântul eminamente propriu, atotcuprinzător, suprapus limbajului tocit, așezat ori copleșit de ambiguități. Ceea ce așteaptă întrebătorul, veghetor descurajat de polivalența sensurilor, e o certitudine ultimă, un suflu inițiind în dialectica internă a realităților, în insolitul cosmo-sacral; din păcate cuvântul nu revelează, ci ascunde sacrul. Vizând esența ultimă, adică absolutul, cuvântul năzuit de Blaga în excepționala-i Ardere se vrea un cifru magic, omnipotent, atoatelămuritor, în stare să sfărâme interdicțiile de orice fel ale comunicării: "sunet
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
O pseudo baladă, Mistrețul cu colți de argint, e piesa-etalon a unui Doinaș destins, de astădată apropiat imaginarului popular. Un "prinț din Levant", un fantast vrăjit de năluca unui mistreț năzdrăvan, își încită servii să-l vâneze; mirajul apropierii de insolitul animal de codru e, în subtext, mirajul absolutului temă macedonskiană în Noaptea de decembrie: Priviți unde-și află odihnă și loc mistrețul cu colți de argint, din poveste: veniți să-l lovim cu săgeata de foc! Stăpâne, e luna lucind
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
prompt; certitudinea n-o dă decât viața: într-un primo tempo (în La ghicit) nici o surpriză: "Să-ți ghicească baba, boierule, frumosule"; "Ți-e dragă o domnișoară, boierule"; Și s-arată de-o făcătură, boierule ai dușmani". Un secondo tempo insolit schimbă brusc perspectiva: A, nu, mătușă, stai! Să-ți ghicesc eu, dacă-i vorba, că și eu știu să ghicesc: ghicesc în stele și-n vorbe, în fumul țigării, în lumina ochilor și-n ghiocul nopții, îți ghicesc după glas
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
în continuare de mine însumi plâns / ca-n vremea când puneam un ochi albastru la idee". Excepțională este imaginația lui metaforică; spectaculos sistemul său de semne, de repere configurând viziuni șocante; fluxul ideatic bătând spre fantastic, sprijinindu-se pe joncțiuni insolite, a sedus pe mulți. Poetul a avut și are imitatori. Sintagme stănesciene aparent carnavalești, propunând o nouă gramatică a textului, pot fi semnalate la unii dintre contemporani, nu lipsiți de har. Nu o dată, totuși, valurile de enumerări insignifiante cad în
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
accepția largă a cuvântului (...). El găsește un punct de vedere care n-a trecut altuia prin minte, așază oul ca și Columb, spărgând coaja în partea sferoidală și apoi găsindu-și o stabilitate vorbește în chipul cel mai simplu. Perspectiva insolită devine un regim normal". Cu puțin înainte, criticul "bănuia" că tânărul parodist din Singur printre poeți (abia apărut în volum) "va izbuti în poezia serioasă". I Seriozitatea soresciană se vede dincolo de "narativ" în consecventa dinamitare a truismelor și drumurilor bătute
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Ursachi, elaborată, organizată cu grijă și trasă în esențe, urmează alte norme decât cele ale oralității. Simulând ușurătatea și practicând consecvent deriziunea, autorul Poemului de purpură, comentator sever al existenței, veghează într-un relativism universal. Cantonată în conceptual, orientată spre insolit și atipic, impregnată de mister și deschisă fabulosului, lirica sa, producătoare de surprize și prospețimi, încântă prin rafinament și vibrație. Sentimentul, bombardat de ironie, rămâne în suspensie. Tot felul de simbolisme, multiple referințe culturale, nominalizări istorice și geografice operează caleidoscopic
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
și ocult, balcanic (matein și barbian) și deschis modernității; autohtonismul său coabitează cu universalul. Vizual prin structură, mai puțin ispitit de sonorități (acestea, la Barbu, cu finalități melodice), privitorul tentat de șarjă și parodie frizează delirul imagistic; linii frânte, volume insolite, reprezentări piezișe (între pseudo-figurativ și decompoziție) intră în relații turbionare mozaicale, departe de intenția vreunei sinteze. Ochiul perseverează în suprafețe. O întâlnire în pod e pretext de inventariere a vechiturilor stocate: "scaune tapițate", "rufe cârpite, pe frânghii vii", "feronerii și
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
ochiul / unicornului” (Fila de aer) este una din întrebările care surprind alunecarea spre mitic. Versurile din Zid și neutrino (1994) reprezintă reluarea în forma originară a ciclului cu același nume din volumul de debut. Aducând în prim-plan aceeași combinație insolită între orizontul științei și cel al literaturii, amplul poem se impune prin tensiunea generată de revelația tragismului unei civilizații alienate, lipsite de repere. Discursul liric, dens, concentrat, vorbește despre condiția omului contemporan, relevând dramatismul impactului cu o realitate degradată, pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289653_a_290982]
-
în lucruri”), omniprezent, poetul nu îi poate opune decât forța logosului(„numai cuvântul poate învia lucrurile”). Revin nostalgiile campestre, amplificate și prin contrastul dintre limbajul științific prezent în versuri și melancolia celui care vede „dincolo de marile ziduri/ caii despletind verdele insolit al câmpiei”. Continuând mesajul cărților anterioare, Improvizații pe cifraj armonic (1998) stăruie asupra forței de comunicare și asupra capacității de a transfigura care textualizează lumea înconjurătoare („cândva vom fi texte vii/ într-un stomac orbitor de oraș scufundat/ exact în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289653_a_290982]
-
de a transfigura care textualizează lumea înconjurătoare („cândva vom fi texte vii/ într-un stomac orbitor de oraș scufundat/ exact în cuvântul oraș”). În erotica lui S. ființa iubită se poate confunda cu poemul, portretul ei fiind produsul unui amalgam insolit: „era un infern de inocențe/ și-i auzeam chipul cum își descarcă umbra/ în miriadele/ de blițuri senzitive ale mâinilor”. Expresia calofilă intră în opoziție cu textualismul propriu grupului optzecist, căruia poetul, totuși, îi aparține. SCRIERI: Duminica realului, Iași,1984
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289653_a_290982]
-
rîndul lor s... urmeze exemplul cehoslovacilor sau al iugoslavilor care, prin tratate de prietenie și de alianț..., semnate În decembrie 1943 și respectiv aprilie 1945, au dorit s... pun... bazele unei adev...rate comunit...ți. Un alt argument, mult mai insolit decît precedentul, dar probabil foarte prezent În raționamentele staliniste, urm...rește s... stabileasc... o Înl...nțuire de la cauz... la efect Între Înaintarea unei armate pe timp de r...zboi și ocuparea statelor pe care le elibereaz.... În ochii lui Stalin
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
oricărui domeniu. Căutarea optimului informativ, numit și scoop, se dovedește singurul arbitru performant în arbitrariul general al "turbionului inovator perpetuu". Anything goes? Da, cu condiția să fie contrariul precedentului anything, altfel informația nu se va transmite. Imprimaturul se acordă numai insolitului, cu excepția ironiei de gradul al doilea la adresa cromolitografiei (care este omogenă, substituibilă și previzibilă). Se cunosc deja paradoxurile și impasurile specifice pentru ceea ce Octavio Paz numea "tradiția noului". Într-adevăr, ce se alege de distanțarea de normă în lipsa normei? Cum
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
trecând dintr-o galerie în alta, învăluind într-o rumoare confuză și identică bizarerii uimitoare care se succed pe pereți cu toată viteza, fără să mai uimească pe nimeni: astfel se accelerează, de la un deceniu la altul, progresiva desuetudine a insolitului pictural. E drept că "locurile fierbinți" ale artei contemporane se suprapun peste rețelele dominante ale informației mondiale (nu se inovează în Nigeria, Birmania sau Peru). Dar, într-o lume în care refuzul tradiției a devenit singura tradiție, celebrarea automată a
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
-i orizonturile. Extraordinară a fost nu atât o Americă a cuvintelor cunoscută înainte de a fi văzută, cât acea scurtătură a privirii, care ne aduce marginile lumii în prag: Arcadia la capătul străzii sau Georgicele în Île-de-France sau în Toscana. Mai insolită și, fără îndoială, la fel de fecundă ca periplul lui Magellan: o vedere a Alpilor de Dürer, dinspre lacul Geneva. Să scoți munții atât de apropiați din "înfricoșătorul" haos în care-i cufundase, din noaptea timpurilor, blestemul divin, pentru a decela, în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
trebuie să fie reprezentați"114. Cu diferența, dată de rotirea spiralei, că, descalificându-i pe tribunul tunător sau pe conducătorul carismatic, îndepărtând Furia, Rictusul sau Perioada în favoarea banalului și tonului calm, micul ecran promovează cam peste tot în lume acest cald-rece insolit: cezarismul comod sau intimismul autoritar. Se cunosc metastazele comunicării audiovizuale asupra limbii publice sau obligațiile francezei videosferice: fraze de mai puțin de opt cuvinte, polisilabicele sacrificate monosilabicului, prioritatea termenilor afectivi (prieten, iubire, sentiment etc.) și dinamici (construcție, progres etc.). Teleevanghelistul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ideea enunțată de Lucian Boia care îl definea astfel: "Imaginarul este omniprezent (...). Orice gând, orice proiect, orice acțiune posedă o dimensiune imaginară, într-un evantai foarte larg, care se întinde de la ipoteza ce-și așteaptă verificarea până la fantasmele cele mai insolite."14Această "definiție" ne ajută să precizăm care este universul de discurs de la care pornește ideea de imaginar specifică acestei lucrări. Totuși pentru a nuanța modalitatea de percepție a imaginarului, am înlocui cuvintele "posedă o dimensiune" cu "este o formă" și
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Cel care asigura funcționarea grupului era un albanez, profesor de limbi străine, funcționar european și rezident acum În orașul nordic. Odată l-am Întrebat cum se explica succesul la Paris a lui Ismail Kadare. Mi-a dezvăluit atunci o istorie insolită: Kadare era un scriitor agreat de regimul comunist din Albania. Bun, dar nu suficient de cultivat și rafinat. Vrând să fie publicat În franceză, a găsit pe un reprezentant al vechii aristocrații intelectuale albaneze, școlit la Paris, din familie de
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
rezistenței. Pentru a-i frânge psihic pe țărani, după 1956 sute de mii de cai au fost omorâți și dați hrană porcilor. S-a rupt astfel, iremediabil, ceva În sufletul omului legat de locul său. Port În suflet o istorie insolită: amintirea unui cal al moșului meu Costică, om cu carte și diplome Înalte, care s-a complăcut să fie țăran, așteptând americanii. Și-a „donat” pământul, dar nu s-a Înscris În colectivă. Și-l avea pe Șargu: un cal
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
A avut succes printre scriitori și critici, dar nu un succes public, nu a fost deloc promovat. E un roman mitic incitant la lectură, umorul permanent izvorând atât din situațiile lingvistice paradoxale, cât, mai ales, din seria inepuizabilă a Împrejurărilor insolite sau năstrușnic-conflictuale În care se află cele două personaje - similare eroilor populari Păcală și tândală - și din care aceștia trebuie să iasă datorită ascuțimii minții, cu tact și Întotdeauna cu rezultate implicit etice, În spiritul moralei creștine. Profesorul Constantin Ciopraga
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
știe cum a fost percepută În România intrarea În UE, ce mai e nou, care sunt rezultatele cercetării noastre asupra identității romilor. Discuția alunecă spre conceptul de identitate, spre percepția identității În diferite țări. Și aud acum o istorie absolut insolită și o interpretare care mă năucește. Istoricul povestește cum l-a Însoțit pe rectorul de la Fribourg Într-o vizită protocolară la Moscova. În timpul primei Întâlniri, acesta Începe să le vorbească rușilor despre organizarea socială și politică a țării Cantoanelor și
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
putința refacerii unității primordiale, intervenția masculinului vor duce la dezintegrarea acestui univers în care femininul este dominant 120. Lumea în care pătrund Egor Pașchievici și Nazarie - un pictor și un arheolog, cel care vede altfel și cel care explică fenomenele insolite prin raportare la trecutul traco-scitic, aleși pentru această situație-limită, dă, la orice pas, senzația de artificial ("căldură artificială, dezgustătoare"121; "frig neobișnuit, artificial... goluri de aer"122; "nu e nimic sănătos aici. Nici măcar parcul acesta artificial, parc din salcâmi și
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
de a-l induce în eroare pe cititor", făcându-l să creadă că Iancu Gore intră în dialog cu aceste personaje: dialogul dintre Gore și ceilalți nu este decât un "artificiu", replicile nu îi sunt adresate lui, ci celorlați, "potrivirea insolită rezultă din subiectul comun dezbătut", Gore și ceilalți se află în universuri paralele care "se suprapun sau se substituie reciproc"231. Acest gen de dialog, al "surzilor" este tipic pentru tehnica lui Eliade 232. O analiză pragmalingvistică ar scoate în
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
epifanic"640), despre teatrul experimental (proze ca: Adio!..., Nouăsprezece trandafiri, Uniforme de general aduc în discuție "un fel nou de a valoriza spectacolul dramatic"641, după cum își mărturisește Eliade intenția) se alătură Incognito la Buchenwald cu care alcătuiește "o introducere insolită la o posibilă dramaturgie a viitorului"; piesa de teatru, pe care o repetă tinerii actori vizează "transformarea "magic-spirituală" a spectatorilor"642. Personajul comun ciclului de proze Uniforme de general, Incognito la Buchenwald, Nouăsprezece trandafiri este Ieronim Thanase care le plasează
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
Ileana, Elemente de stilistică aplicată, București, 1989. Oancea, Ileana, Istoria stilisticii românești, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1988. Oancea, Ileana, Romanitate și istorie, Editura de Vest, Timișoara, 1993. Oancea, Ileana, Semiostilistica, Editura Excelsior, Timișoara, 1998. Ocinic, Mirela, "Lumi posibile, experiențe insolite", în Euphorion, nr. 5-6/ mai- iunie/2007. Olinescu, Marcel, Mitologie românească, Editura 100+1 GRAMAR, București, 2004. Oltean, Ștefan, Lumile posibile în structurile limbajului, Editura Echinox, Cluj, 2003. Oltean, Ștefan, Introducere în semantica referențială, Editura Presa Universitară Clujeană, Cluj-Napoca, 2006
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
1. Înainte de război, în anii ’35, Alf Lombard încercase demersuri similare pentru susținerea lui Iorga la Premiul Nobel. Iar ceva mai devreme, pe la 1915, Nathan Söderblom (care avea să primească Premiul Nobel, dar pentru pace) fusese cel puțin confesorul unei insolite inițiative. Fondatorul prestigioasei societăți engleze Pali Text Society, Thomas W. Rhys Davis, redactase o scrisoare adresată comitetului Nobel. Prezentând întreaga activitate de traducere și cercetare a literaturii budiste ca pe o posibilă nouă Renaștere, dar și ca o nobilă formă
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]