1,309 matches
-
să cedeze familiilor de comercianți o mare parte a puterii, ceea ce ducea la nemulțumire. Se formează corporațiile. Tot mai multe corporații și familii de comercianți câtigau puterea și influența, ceea ce ducea și la propria independență. Veneau astfel tot mai multe insurecții. În 1338 corporațiile din Gent se asociază în sfârșit sub Jacob van Artevelde cu englezii, care cu aceștia luptă împreună împotriva nobilimii franceze. (Bătălia de la Roosebeke) În 1384 Gentul intră sub influența ducatului Burgundiei, prin căsătoria ducelui Filip al II
Gent () [Corola-website/Science/299323_a_300652]
-
care cu aceștia luptă împreună împotriva nobilimii franceze. (Bătălia de la Roosebeke) În 1384 Gentul intră sub influența ducatului Burgundiei, prin căsătoria ducelui Filip al II-lea de Burgundia cu moștenitoarea Margareta a III-a a Flandrei. Are loc o noua insurecție sub conducerea lui Philipp van Artevelde. Această luptă va dura trei ani. La 23 iulie 1453 are loc bătălia decisivă de la Escaut. După bătălia din 1453 Gent acceptă dominația burgundă, care durează până în 1476. În 1477 Getul revine casei de
Gent () [Corola-website/Science/299323_a_300652]
-
regelui Mihai I în data de 30 decembrie 1947, Camera Deputaților a adoptat legea nr. 363 din 1947, prin care a proclamat Republica Populară Română. Ziua de 23 august a fost adoptată drept sărbătoare de stat, sub numele de ziua insurecției armate antifasciste, începutul revoluției populare în România, cu referire la întoarcerea armelor împotriva Germaniei naziste și arestarea guvernului condus de Ion Antonescu în anul 1944. În anul 1990, după revoluția anticomunistă din 1989, parlamentul dominat de FSN a refuzat propunerea
Ziua națională a României () [Corola-website/Science/303454_a_304783]
-
din Balcani. Centrul administrativ al Armatei a fost fixat la Ekaterinodar (în traducere „Darul Ekaterinei”). Armata cazacilor Mării Negre a participat la cele mai importante campanii militare ale Imperiului Rus începând cu sfârșitul celui de-al XVIII-lea secol, precum înăbușirea Insurecției lui Kościuszko din 1794, campania dezastruoasă din Persia din 1796, (în timpul căreia aproape jumătate dintre cazaci a murit de foame și boli), Războiul Patriotic din 1812, războiului ruso-persan din 1826 - 1828, sau Războiul Crimeii, (unde s-au distins în timpul apărării
Cazaci de la Marea Neagră () [Corola-website/Science/318621_a_319950]
-
Germania de dincolo de Rin a fos motivul pentru care Thuringia a devenit un punct de plecare pentru misiunea creștină a Sfântului Bonifaciu. Thuringienii au avut o identitate separată până în anii 785-786, atunci când unul dintre conducătorii lor, Hardrad, a condus o insurecție eșuată împotriva lui Carol cel Mare. Carolingienii au codificat obiceiurile și cutumele thuringienilor în cadrul "Lex Thuringorum" și au continuat să stabilească un tribut în cantitate de porci pentru această provincie. În secolul al X-lea, sub dinastia Ottoniană, centrul puterii
Turingieni () [Corola-website/Science/325079_a_326408]
-
Axa și se alăturaseră forțelor antifasciste. Germanii au pierdut controlul asupra Budapestei și cea mai mare parte a Ungariei. Marile câmpii ale Poloniei erau acum deschise atacului sovietic. Comandanții sovietici, după perioada de așteptare, inactivitate și neintervenție militară din timpul insurecției din Varșovia, au cucerit capitala Poloniei în ianuarie 1945. După trei zile, o masivă concetrare de forțe sovietice - patru fronturi - a început Ofensiva Vistula-Oder. După patru zile, armatele sovietice au reușit să străpungă liniile germane și au avansat cu 30
Bătălia Berlinului () [Corola-website/Science/304390_a_305719]
-
luptă contra naziștilor, în Al Doilea Război Mondial. El tocmai s-a căsătorit cu soția sa Sole Ilka, ce era gravidă când Cziffra a intrat în instruire militară. Militarul György a fost trimis pe frontul rusesc. În 1956, în ajunul insurecției maghiare și după concertul uimitor al lui Bela Bartók " Concertul pentru pian nr. 2" (EMI ~ Referințe), Cziffra a evadat cu soția sa (Sole Ilka - de origine egipteană), și cu fiul său de la Viena, unde recitalul lui Brahms a făcut senzație
György Cziffra () [Corola-website/Science/304481_a_305810]
-
a fost o încercare a rezistenței cehe de eliberare a orașului Praga de sub ocupația nazistă la sfârșitul celui de-al doilea război mondial. Insurecția a fost declanșată pe data de 5 mai 1945. Luptele au durat până pe 8 mai. Aproximativ 1.700 de luptători cehi au murit în timpul luptelor. Începând cu 30 aprilie 1945, Obergruppenführer SS general Waffen SS și general de poliție Karl
Insurecția din Praga () [Corola-website/Science/306982_a_308311]
-
Obergruppenführer SS general Waffen SS și general de poliție Karl Hermann Frank a anunțat la postul de radio Praga că va înceca "într-o mare de sânge" orice încercare a cehilor din oraș de ridicare la luptă. Pe 5 mai, insurecția a fost declanșată în dimineața zilei de o emisiune a radioului ceh. În limbile cehă și germană, a fost anunțat: "Este șase fix!". Un grup de polițiști cehi au încercat să ocupe clădirea postului de radio, fără să știe că
Insurecția din Praga () [Corola-website/Science/306982_a_308311]
-
au ajutat pe insurgenții cehi care luptau împotriva "Waffen SS". Spre deosebire de insurgenți, forțele vlasoviste erau relativ bine echipate și antrenate. În scurtă vreme a devenit clar că rușii nu aveau de gând să rămână în Praga pe întreaga durată a insurecției. Rușii anticomuniști nu se bucurau de încrederea cehilor și în plus se temeau de apropierea forțelor Armatei Roșii. Pe 8 mai, în condițiile în care ajutoarele din partea aliaților nu păreau să sosească și în fața amenințărilor cu distrugerea toatală a orașului
Insurecția din Praga () [Corola-website/Science/306982_a_308311]
-
de rezultatele negocierilor. Pe 9 mai, Armata Roșie sovietică a sosit în apropierea orașului. Americanii fuseseră multă vreme mult mai aproape de Praga decât sovieticii, iar unitățile lor de recunoștere erau deja prezente în suburbiile orașului în momentul în care izbucnise insurecția. Totuși, americanii nu i-au ajutat pe cehi. În schimb, americanii au așteptat ca Armata Roșie să elibereze Praga, în conformitate cu unele înțelegeri mai vechi. În timpul insurecției din Praga, au fost uciși 1.694 de cehi, iar alți aproximativ 1.600
Insurecția din Praga () [Corola-website/Science/306982_a_308311]
-
lor de recunoștere erau deja prezente în suburbiile orașului în momentul în care izbucnise insurecția. Totuși, americanii nu i-au ajutat pe cehi. În schimb, americanii au așteptat ca Armata Roșie să elibereze Praga, în conformitate cu unele înțelegeri mai vechi. În timpul insurecției din Praga, au fost uciși 1.694 de cehi, iar alți aproximativ 1.600 au fost răniți. Aproximativ 1.000 de germani au fost uciși, inclusiv civili. Armatat vlasovistă a pierdut 300 de oameni. Piederile sovietice s-au cifrat la
Insurecția din Praga () [Corola-website/Science/306982_a_308311]
-
funcție. Congresul Uniunii Sindicatelor dominat de comuniști a votat în unanimitate pentru înlocuirea celor 12 miniștri demisionari cu miniștri comuniști. Ca urmare a faptului că muncitorii înarmați și angajații Miliției Poporului au ieșit în stradă, Svoboda a refuzat să reprime insurecția prin folosirea forței militare, spunând că „armata nu va lupta împotriva poporului”. Două zile mai târziu (și la o zi după o grevă generală la care au participat 2,5 milioane de cetățeni), președintele Edvard Beneš a cedat presiunii în
Ludvík Svoboda () [Corola-website/Science/335188_a_336517]
-
vărul său, Haakon Magnusson (fiul regelui Magnus Haraldsson) iar cei doi au guvernat împreună foarte greu până la moartea lui Haakon în 1095. Membrii nemulțumiți ai nobilimii au refuzat să-l recunoască pe Magnus ca rege după moartea vărului său, dar insurecția a fost de scurtă durată. După ce și-a asigurat poziția sa pe plan intern, Magnus a pornit o campanie în jurul Mării Irlandei (1098 - 1099). El a atacat Orkney, Insulele Hebride și Mann și a asigurat controlul norvegian printr-un tratat cu
Dinastia Hardrada () [Corola-website/Science/331160_a_332489]
-
sale. El a obligat 120 000 de vechi familii nobiliare să se mute din statele lor vasale în noua capitală pentru a-i ține sub autoritatea sa . Demnitarii și generalii săi loiali administrau orașele și comandamentele militare. Pentru a preveni insurecțiile, Primul Împărat a decretat ca toate lăncile, vârfurile de săgeți, cuțitele și uneltele metalice să fie confiscate în toată țara și trimise în capitală. Apoi a pus să fie topite și transformate în douăsprezece statui gigantice înfățișând războinici, care păzeau
Dinastia Qin () [Corola-website/Science/313181_a_314510]
-
ca provincii rebele, dar era prea slăbită pentru a acționa corespunzător, fiind antrenată în procesul transformării restului teritoriului pe care îl mai controla în ceea ce avea să devină Uniunea Sovietică, prin intermediul revoluției din 1917 și a războiului civil. După succesul insurecției din Wielkopolska din 1918, Polonia și-a restabilit statalitatea pentru prima oară după împărțirea din 1795, punând capăt la 123 de ani de stăpânire a celor trei imperii vecine: Imperiul Rus, Imperiul German și Imperiul Austro-Ungar. Țara renăscută ca A
Cauzele războiului polono-sovietic () [Corola-website/Science/305095_a_306424]
-
într-un mod considerat la Varșovia defavolrabil polonezilor. Germania urma să păstreze o bună parte a cuceririlor sale în est. Frontiera apuseană a Poloniei rupea țara de bazinul carbonifer și de regiunea industrială din Silezia, ceea ce a dus la izbucnirea insurecțiilor din Silezia din 1919-1921. Linia Curzon, trasată în răsăritul Poloniei, lăsa milioane de polonezi trăitori la est de Bugul de Vest în teritoriile pe care le stăpânea Rusia. Polonia nu era singura țară care era prinsă în cursa pentru reîntregire
Cauzele războiului polono-sovietic () [Corola-website/Science/305095_a_306424]
-
dintre cele mai importante teatre de luptă în primul război mondial, era foarte instabilă din punct de vedere politic. După conflictul cu Republica Populară a Ucrainei de Vest din care ieșise victorioasă, a fost angajată în noi conflicte cu Germania (Insurecțiile sileziene) și cu Cehoslovacia. Guvernul polonez era la începutul existenței sale și avea un control redus asupra diferitelor zone de frontieră. Pe teritoriul țării circulau șase monede diferite, fiecare afectată de propria sa rată a inflației. Economia poloneză era în
Cauzele războiului polono-sovietic () [Corola-website/Science/305095_a_306424]
-
stat-marionetă al Germaniei în Italia de nord, confruntat înaintarea Aliaților dinspre sud și cu un conflict intern din ce în ce mai violent cu partizanii. În aprilie 1945, când Aliații au rupt ultima linie de apărare germană din nordul Italiei și a izbucnit o insurecție generală a partizanilor în orașe, situația lui Mussolini a ajuns imposibilă. Pe 25 aprilie, el a fugit din Milano, unde își avea cartierul general, și a încercat să ajungă la granița cu Elveția. El și amanta sa, , au fost capturați
Moartea lui Benito Mussolini () [Corola-website/Science/336729_a_338058]
-
de la Salò și a protectorilor ei germani a devenit iminentă. De la mijlocul lunii aprilie, Mussolini și-a mutat cartierul general la Milano, el și guvernul său avându-și sediul la Prefectura orașului. La sfârșitul lunii, conducerea partizanilor, "" (CLNAI), a declarat insurecția generală în principalele orașe din nord după retragerea forțelor germane. După ce CLNAI a preluat controlul în Milano și cum armata germană din nordul Italiei era pe cale să capituleze, Mussolini a fugit din oraș pe 25 aprilie și a încercat să
Moartea lui Benito Mussolini () [Corola-website/Science/336729_a_338058]
-
căderii Vukovarului, și a fost condamnat la 20 de ani de închisoare. În urma unui referendum ținut pe 19 mai 1991, Croația și-a declarat independența față de Iugoslavia, pe 25 iunie 1991. Minoritatea sârbă care trăia în Croația a pornit o insurecție armată împotriva autorităților naționaliste croate. Armata Populară Iugoslavă a intervenit de partea sârbilor, iar conflictul a escaladat. În august 1991, armata iugoslavă a asediat orașul Vukovar, ca parte a unei ofensive majore către centrul Croației. JNA intenționa să captureze rapid
Mile Mrkšić () [Corola-website/Science/321741_a_323070]
-
La Marseillaise". La 13 iunie 1792 Rouget de Lisle a fost transferat de la Strasbourg la fortăreața Huningue. Aici a primit vestea că a fost destituit din funcție, de către Lazare Carnot, pentru că protestase împotriva arestării regelui Ludovic al XVI-lea în urma insurecției de la 10 august. Deoarece își manifestase fățiș simpatiile promonarhiste, a fost întemnițat în timpul terorii iacobine, dar a scăpat de ghilotinare. În 1795 a fost înrolat din nou în armata revoluționară fiind trimis la Brest sub comanda generalului Hoche. A luat
Rouget de Lisle () [Corola-website/Science/333062_a_334391]
-
opunea hegemoniei sale. Pentru a aplica mai bine blocada continentală împotriva insulelor britanice, Franța ocupă Portugalia în 1807 și apoi operează o schimbare dinastică în Spania, trimițând din în ce mai multe trupe în peninsula iberică, pentru a lupta împotriva insurecțiilor antifranceze. Anii 1808-1809 marchează o schimbare majoră de context politic pe continentul european, marcată de răcirea relațiilor franco-ruse și de o implicare din ce în ce mai semnificativă a Franței în afacerile peninsulei, fapt ce slăbește prezența militară franceză în Germania centrală. Nemulțumit de
Bătălia de la Wagram () [Corola-website/Science/304236_a_305565]
-
de pe capul pajurii în timpul regimului comunist între 1944 și 1990. Insurgenții polonezi din secolul al XX-lea purtau brasarde alb-roșii ce jucau același rol ca cel al cocardelor din secolele anterioare. Aceste brasarde au fost purtate de luptătorii polonezi în timpul Insurecției din Polonia Mare (1918-1919) și în timpul celor din Silezia (1919-1921), dar și în timpul celui de al Doilea Război Mondial (1939-1945) de către soldații din Armia Krajowa (AK) și din Batalioanele Țărănești (BCh) - de regulă inscripționate cu acronimul formațiunii. În timpul celui de
Drapelul Poloniei () [Corola-website/Science/297195_a_298524]
-
Noiembrie. Un alt monument important, statuia Micului Insurgent, localizată la meterezele orașului vechi, comemorează copii ce au ajutat la transmiterea mesajelor în timpul Revoltei Varșoviei, în timp ce monumentul impresionant Revolta din Varșovia construit de Wincenty Kućma a fost ridicat în memoria marii insurecții din timpul celui de al Doilea Război Mondial. În Varșovia foarte multe locuri au legătură cu opera lui Frédéric Chopin. Inima compozitorului polonez se află înhumată în interiorul Bisericii Sfânta Cruce din Varșovia. În timpul verii Statuia lui Chopin din Parcul Regal
Varșovia () [Corola-website/Science/296628_a_297957]