681 matches
-
10% grăsime. Ca să fie clar. Scrumiera e made in Romania. Făcută la Curtea de Argeș. Nouă meșteri mari au lucrat la ea. Totul e scris, ștanțat. Sună a concluzie pesimistă. Totul e înregistrat. În tot acest text mi-a venit să mă lamentez precum soixante-huitarzii că am ceva de spus, dar nu știu exact ce. Și care-i baiu’? Toți oamenii ăștia care au mâzgălit orașul au știut ce vor să spună când au scris ce-au scris? Cartea tinereții mele Între 12
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
stabilit dinainte. V-au rîs în față. În timp ce atenția populației era atrasă asupra mascaradei de la Baricadă și asupra așa-ziselor acțiuni revoluționare de stradă, ei își făceau nestingheriți planurile în culise. De aceea nu mai are nici un rost să te lamentezi, oricum ți ar fi fost imposibil să prevezi totul, să dibuiești toate firele care erau întinse pînă la Iași sau Timișoara. Apropo, că tot ți-ai stors creierii cine era de fapt infiltratul ăla de a fost poreclit Timișoara. Puțini
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
zice Roja, uite că ți-ai și amintit de mine, ca dovadă că totul a fost pură realitate. Sînt pierdut, o să înceapă iar după același scenariu, toată viața asta de popă e un mare căcat, e prea devreme să te lamentezi, nu i chiar așa de plîns, el o să-și ia doar cireșica de pe vîrful tortului și o să plece ca și cum nu s-ar fi întîmplat nimic. — Totul se plătește Părințele, prostuțule, măcar de ea să fi avut grijă, zice Roja, dar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
aleg pe cea care mi se pare mai mică, se hotărî brusc dîndu-și seama că este prinsă deja între ciocan și nicovală. Se mai destinse puțin, la urma urmei, ce era mai bine? să stea pe tușă și să se lamenteze, să se plîngă că duce o viață nefericită sau să scape de toate complexele de femeie pusă la zid și să se implice în acțiune, să-și pună la cale propriile planuri, să-și îndeplinească propriile vise? — Nici nu știți
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
câte și mai câte! Iată deci de ce am tăcut atâta vreme! nu fiindcă nu m-aș fi gândit mereu la tine, fie și numai ca auto-reproș că nu-s capabil să scriu câteva rânduri. Dar ce să scriu? Să mă lamentez? Să mint? În primăvară aveam unele nădejdi că măcar Dicționarul va vedea lumina tiparului. Am Încercat o soluție aici, În exil, dar fără succes, când din București mi-a venit vestea că Pleșu a obținut o subvenție de câteva milioane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fi pus vechea Întrebare: de ce mai predici, pe cine speri să schimbi? mi-ar fi răspuns ca bătrânul rabin: „ca eu să nu mă schimb” - singura reală rațiune, nici o altă deșartă speranță. Fragilizat de bătrânețe și sănătatea precară, dar niciodată lamentându-se, William Însuflețea aventura exemplară a gânditorului independent, gata să riște și să accepte consecințele singularității și solitudinii sale. Acuitatea sa memorabilă și stenică exprima scepticism și amară dezamăgire față de nu prea minunata evoluție a vieții și culturii contemporane. Incandescența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
serviciul meu și casă. E mai bine decât să nu vorbim deloc, dar doar puțin mai bine. Nu știu ce să mai fac, așa că m-am gândit să-i cumpăr o cămașă de noapte frumoasă. Ce naiba e cu voi, oameni buni? se lamentă Maria. Ați sărit cu toții într-un tunel al timpului în facultate și v-ați trezit doar acum, direct la vârsta a doua? Phil se crispă, apoi continuă. — Mi-a zis că ați luat prânzul împreună ieri. Ți-a spus cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
două, că pe întâi se doarme... o să începem să lucrăm din nou împreună. Mulțumit?... Din eter se auzi un oftat pornit din adâncul inimii. Doamne, dar până atunci mai sunt atâtea zile, atâtea ore, atâtea minute! parcă s-ar fi lamentat Bart, realizând cât îi lipsea prezența ei. Da, sigur, după Anul Nou, nu era absolut nici o problemă, o asigură el apoi cu voce tare și extrem de politicos. Cum și-ar fi putut permite să o mai supere, când avusese ocazia
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
pe corpul energetic?! Că acest corp energetic există, este văzut de clarvăzători, se hrănește cu energii pe care le absoarbe din exterior și la rândul lui elimină spre exterior energii? Bart zâmbi în mod involuntar : Așa spun fizicienii?... Ooof, se lamentă Arm, la întrebarea „Ce este energia?” fizicienii nu au încă un răspuns satisfăcător. Putem clasifica câmpurile, dar oare înțelegem ce sunt ele, ce le generează și cum le generează? Fizicienii au definiții, însă uneori le cam lipsesc explicațiile. Și dacă
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Margareta, te-am rugat foarte mult să nu mai folosești cuvântul ăsta, mă enervează. Și apoi știi bine că n-am nici o amantă. Ai devenit supărător de geloasă în ultimul timp. - Tu nu înțelegi, Samuel, prin ce trec eu, se lamentă ea apropiindu-se. Sunt lucruri pe care bărbații nu le pot cunoaște. - Atunci... Samuel nu mai știa ce să zică. Deschise brațele și vru să o îmbrățișeze, dar ea îl ocoli și se duse în sufragerie. Când intră și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
imbecil, care crede că mai e încă tînăr? E dorința de a o asigura că nu pot avea gânduri lăturalnice, fiindcă tocmai poate încep să le am? E regretul că sunt prea bătrân pentru ea și nevoia de a mă lamenta, fie chiar ei, poate mai ales ei? E dorința de a fi din nou combătut de ea? (Pînă acum încă nu mi-a "dovedit" că sunt tînăr.) Azi m-a întrebat cu asprime pentru ce țin atât de mult s-
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
deloc mic de intelectuali respectabili (ca să nu mai vorbim de jurnaliști) care l-au susținut pe Ion Iliescu în iunie 1990, pe timpul mineriadelor. L-ați auzit pe vreunul rușinat sau punându-și cenușă în cap? L-ați auzit pe vreunul lamentându-se umil că a fost un dobitoc? Nu. Îi vezi în continuare la fel de senini: susțin alte idei ori persoane - sau cu totul alte idei și persoane - și sunt la fel de convinși de dreptatea și moralitatea lor. Ușor sofistic, aș zice că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
numai trei luni de zile, familia sperase că părintele Mike va fi promovat. Dar până la urmă postul fusese obținut de părintele Gregorios, un alt proaspăt preot născut pe alte meleaguri. Mătușa Zo, care nu rata nici o ocazie de a se lamenta despre căsnicia ei, spusese la cină cu vocea ei de comediantă: ― Soțul meu. Veșnic domnișoară de onoare niciodată mireasă. Când lăudase slujba, intenția lui Tessie nu fusese să-l laude pe părintele Greg. Situația era cu atât mai delicată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
i-o purtase În timpul vieții. Timp de câte zece ore, două zile la rând, bocise deasupra sicriului gol al lui Jimmy Zizmo, recitând mirologhia. În cel mai pur stil histrionic rural, Sourmelina se dezlănțuise În bocete Însuflețite, În care se lamenta pentru moartea soțului ei și Îl mustra pentru faptul că murise. Când termină cu Zizmo, rosti invective la adresa lui Dumnezeu pentru că-l luase atât de devreme și deplânse soarta fiicei sale nou-născute. ― Tu ești de vină! E numai din vina ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Disperarea cucerește noi spații, prin violență: Claruri de lună, cu târnăcop, cu berbec, am spart pereții și mult s-au muncit spărgătorii. Muream de tristețe, pieream în cenușă... (Monos) Aceste spații sunt ale exhibiției, ale lamentării: Zi și noapte mă lamentez, singur, singur ca un huhurez. Clipele trec pe lângă mine ca furtuna printre ruine. (Gravitațiuni) Vai, mie, barca pare un sicriu, Timonierul e palid, gluga îi acoperă țeasta... Lopătează, lopătează, despică hula: Fuga noastră e povestită în scripturi. (Vacanță) Și-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
și se află În suferință, rănit ori pe moarte, să nu se vaite, să nu facă deloc caz de cele pătimite, ci să-și poarte necazul bărbătește și cu discreție desăvârșită. Individul care Își trâmbițează faptele bune, patriotice, apoi se lamentează de consecințele nefaste pe care le traversează și se plânge Într-atât Încât Îți cere ca să-i plângi de milă, nu este altceva decât un ins ce compromite În Întregime ideea sfântă de suferință, făcându-se de râs și dovedind
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
sete în deșert, iar dacă nu e dispus să plătească pentru asta, eu voi lăsa alți patru oameni în deșert, să moară de sete. Și puteți fi siguri că de aceste morți veți răspunde dumneavoastră, nu eu. — Doamne Dumnezeule! se lamentă Yves Clos. Chiar nu știți ce-nseamnă mila. Inmouchar-ul făcu un amplu gest cu mâna, arătând spre tabăra sărăcăcioasă: — Priviți în jurul dumneavoastră, le ceru. Observați unde ne-a dus lipsa de milă a lumii care ne înconjoară și explicați-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
mai puțin cu împuțitul ăla de Mecanic. Ai încredere-n mine. Am încredere pentru că nu te înghite, deși habar n-am de ce dracu’ fac asta. Bănuiesc c-o faci pentru că ești un tip cinstit. Și la ce-mi folosește? se lamentă pilotul. De douăzeci de ani îmi pun în pericol viața urcându-mă în rablele astea, gata să cad în orice zi în mijlocul deșertului și să devin hrană pentru hiene, și nici măcar nu am o casă a mea. Blestemată soartă! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
cel mai adânc ungher al ființei sale știa că până și piatra de care se sprijinea ar putea ajunge să fie mai umană decât cei trei asasini indiferenți. Nici măcar nu plângea. Nici măcar nu-și blestema soarta și nici nu se lamenta pentru că săvârșise absurda și copilăreasca greșeală care-l adusese în situația de a-și sfârși viața într-un mod atât de tragic. Nu trebuia să scormonească prea adânc în sufletul său ca să accepte că, de fapt, nu era pedepsit pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
se aruncă o umbră de mister prin detalii neexplicate și evenimente neașteptate. Vocile sunt înlocuite printr-un solilocviu naratorial, iar atenția autorului se îndreaptă către analiză. „Bărbatul este misogin și egoist, apăsând prea mult asupra drepturilor lui de artist și lamentându-se disproporționat de inferioritatea femeii, zice Călinescu.”<footnote Nicolae Manolescu, Lecturi infidele, Editura pentru literatură, București, 1966, p. 161 footnote> Romanul static e diferit de romanul de idei prin fuga de trăirile profunde. Sandu nu vrea o despărțire melodramatică, iar
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
ciocoi. Ei au probe istorice despre blândețea, răbdarea noastră fără margini, resemnarea cu care am purtat atâtea juguri în decurs de atâtea secole. Ei nu ignorează nici teama noastră de rezistența violentă. Ne vor lăsa să strigăm și să ne lamentăm până ce vom obosi și ne vom calma. Când citesc gazetele noastre și frumoasele discursuri ale șefilor partidului, îmi aduc aminte de teribilul din poveste, care, pus în fața adversarului, strigă către soții lui: "Rețineți-mă ca să nu se întâmple o nenorocire
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
zis el. Pleacă dracului de-aci! Când a văzut că nu mă mișcam, nu răspundeam, nici măcar nu clipeam, parcă nici măcar nu respiram, a început să priceapă că de fapt eram o problemă medicală. — Of, pentru numele lui Dumnezeu! s-a lamentat el. Ca un robot prietenos l-am lăsat să mă ducă înăuntru. M-a dus în bucătăria apartamentului și m-a așezat la o masă albă. — Mă auzi? m-a întrebat el. — Da, i-am răspuns. — Știi cine sunt eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Roman a fost obiect de cult pentru lucrătoarele de la Apaca și de la I.P.R.S. Băneasa: l-au pipăit, l-au umplut de ruj, i-au smuls cravata și cămașa din nădragi. “Nu mai pot, abia aștept să scap de-aici!”, se lamenta Petre în fața unei dactilografe de la Băneasa, în aprilie 1990. Ea clătina din cap cu înțelegere: ce oameni, ce educație... După care, l-a luat și ea la frecat pe capota mașinii. Politicienii folosesc semne pentru recunoașterea apartenenței la un anumit
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
toți președinții ruși ne ocolesc. Ce facem fără gazul rusesc!? Că nici Vladimir Putin nu vrea să vină în România, că uite i-a vizitat pe toți vecinii, pe toți vechii tovarăși de luptă. Dumneavoastră ce credeți? Trebuie să ne lamentăm că Moscova ne-a uitat? - Din punctul meu de vedere, toate aceste speculații fac parte din mentalitatea românească: „N-am noroc pe lume, mai bine mă făcea mama un mânz și mă mânca lupul!...”. Iată și un raționament specific rușilor
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
mondiale. UE are alternative: gaze lichefiate din diverse regiuni. Energiile regenerabile reprezintă o altă soluție viabilă. În 1972, a avut loc criza petrolului. Din nefericire, dar și ca factor pozitiv, în Brazilia, era la putere junta militară. Ea nu se lamenta ca noi, nu discuta cu țările arabe, nu trecea de partea URSS. Au decretat: producem bioetanol din trestie de zahăr! Astăzi, Brazilia are asigurată independenta energetică și este lider mondial în domeniul biocarburanților. S-a decis! - Vor avea suficiente cantități
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]