1,976 matches
-
de poezie intitulându-se, cu autoironie, Neghină și pălămidă. Lipsit de facultatea invenției, N. fie recurge la anecdotică, fie se bizuie pe propriile suveniruri. În Zoe, nuvelă melodramatică, dincolo de gesticulația exaltată, se conturează o imagine colorată și exactă a societății mondene a Iașilor. Eroina, o femeie pierdută, dar inocentă sufletește, e în stare de pasiuni extreme; căzută pe mâna unor curtezani cinici, ea sfârșește prin a se sinucide. Elementele de psihologie sunt puse în relație cu aspectul fizic, cu fizionomia. Repovestită
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288415_a_289744]
-
Am putea cita două anecdote în care aceste exigențe nu au fost realizate. Prima este extrasă dintr-un roman de Irène Nemirovsky, Balul, publicat în 1930 la editura Grasset și în care un cuplu de parveniți organizează o mare recepție mondenă sub forma unui bal. Întreaga povestire arată așteptarea invitaților care nu sosesc, bufetul care se răcește și progresia crescândă a dezamăgirii care duce la catastrofă socială, la "dezonoarea" absolută fiindcă recepția nu a fost onorată de nimeni 8. Cealaltă anecdotă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
clasic". Mica insulă este plină de ecouri și toți hoinarii sunt sensibili la aceasta. Fiindcă o insulă nu este niciodată nemișcată, tăcută, inertă. Orice insulă este vie. Cât despre Voltaire, el nu-și punea astfel de probleme, fiindcă pentru autorul Mondenului (1736), Itaca este acolo unde ești. Dumneata, acum, cel cu Telemac,/ Laudă-ți Itaca și-al ei trai sărac./ Și al tău Salente, târg năpăstuit,/ Unde duc cretanii jalnic trai cinstit./ N-au de toate cele, au doar înfrânare, Tot
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Denon. Surpriza se vede mai întâi în hiatusul dintre aparență și esență, între chip și mască (și totuși suntem în acel limbaj dublu care în sitemul libertin este obișnuit)238, cu alte cuvinte în jocul pudorii, decenței, al voalării codurilor mondene. Ingenuitate eroului este necesară pentru construirea surprizei erotice. "Decenta" doamnă T. va răpi literalmente pe tânărul bărbat pentru o noapte de dragoste. "Nici nu puteam să-mi închipui cât de plină de peripeții avea să fie această întâlnire"239. Ea
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
înșiși și a căror singură dorință este ca Iulian să le urmeze visurile și reveriile, care sunt de altfel de atotputernicie și de cucerire (a fi un sfânt pentru mamă înseamnă a fi arhiepiscop, ceea ce atestă o fervoare religioasă destul de mondenă). Castelul însuși este prezentat într-un spațiu de închidere, de claustrare. Imaginile care îl prezintă sunt agresive: "Cele patru turnuri de la colțuri aveau acoperișuri țuguiate, acoperite cu solzi de plumb, iar temelia zidurilor se sprijinea pe blocuri de stânci care
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Guy de Malivert, din povestirea lui Théophile Gautier, Spirite, este, la începutul romanului, așezat "într-un excelent fotoliu aproape de cămin, unde ardea un foc bun". El a luat toate măsurile pentru a petrece acasă o seară liniștită, alungând orice preocupare mondenă, "corpul relaxat, nimic care sa-l incomodeze" în largul lui în haine moi și plăcute, fericit și destins, după ce a luat o masă de o savantă simplitate, cu mintea înviorată de "două sau trei pahare de vin de Bordeaux plimbat
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
trimiteri la Homer (14, 393-405). 184 Gilles Le Noan, A la recherche d'Ithaque, eseu, 1998. 185 Vezi de asemenea frumoasele pagini consacrate acestei teme în cartea lui Paul Faure, Ulysse le Crétois, 1980. 186 *Voltaire, Opere alese, vol. II, Mondenul, trad. Sergiu Dan, Editura pentru literatură și artă, București, p. 176, (nota trad.). 187 Karist Vassili, Ithaque ou le beau voyage, Boulogne, Editions du Griot, 1991, p. 310. 188 Maxime du Camp, Mémoires d'un suicidé, 1853, p. 268. 189
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
237 Claude Lougnot, Vivant Denon: un roman, Editions de l'Armaçon, 1995. 238 "Ca și sentimentele, conjuncțiile de coordonare par niște ornamente de care libertinii știu să se lipsească. Dragostea se reduce la o dorință și decența la un cod monden" (Michel Delon, op. cit. p. 7). 239 Romanescul și surpriza merg prin tradiție bine împreună. Crébillon face aluzie la aceasta în Rătăcirile inimii și minții: Această pasiune se năștea în mine printr-una din acele surprize care caracterizează în romane marile
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
un fragment datat 1920, putem citi: Lucrurile astea se înțeleg de la sine, doar K. nu le înțelege. În ultimul timp și-a pus în gând să se introducă în familia castelanului nostru; dar nu-și încearcă norocul pe calea relațiilor mondene, vrea să meargă direct la țintă. Poate, calea obișnuită i se pare prea lungă, și ea este într-adevăr așa, dar calea pe care încearcă să o urmeze este într-adevăr imposibilă. Desigur, exagerez importanța castelanului nostru. E un om
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
orice căsătorie e o unitate de contrarii, așa că bărbatul venit în vizită e un vulpoi însurat cu o găină, așa cum tatăl lui e un lup însurat cu o oaie; nu e nici o mirare că pe fondul unei foarte banale conversații mondene vulpoiul se repede și soarbe oul pe care găina tocmai l-a depus pe fotoliu) și mergând până la caleidoscopica, amețitoarea rotire a unor lumi virtuale, fiecare alcătuită după altă lege. Himera lui personală este „omul multiplu”, viețuind în spații nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286330_a_287659]
-
depersonalizată a creațiilor debussyiste. Iar aceasta va decurge din abandonarea structurii formale construite pe baza dualismului tematic și aplicarea unei tehnici componistice non-dezvoltătoare, în care avansarea se bazează în mod frecvent pe repetițiile aproximativ invariabile ale aceleiași entități motivice. Cercurile mondene ale simboliștilor literari de la sfârșit de secol vor reprezenta un mediu propice de întreținere a comunicării și interrelaționării dintre arte, reunind artiști consacrați ai timpului, precum Stéphane Mallarmé, Paul Valéry, Arthur Rimbaud, Paul Verlaine sau Auguste Rodin. Acestora li se
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
strecurând totodată în subtext idei democratice. Viitorul lider conservator contestă vehement monografia sub ambele aspecte. Iacob Negruzzi iscălea cu criptonimul XYZ, frecvent folosit de el și în alte ocazii, o cronică cvasiumoristică, înregistrând cu un ochi critic realități ale vieții mondene și politice din Iași. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286557_a_287886]
-
face legătura, ci legătura face arta. Ca și barca iubirii, cea a sublimului s-a sfârâmat așadar lovindu-se de viața curentă. Casele de Cultură, bazilici ale noului cult, sunt azi abandonate, ca și parohiile, în jurul dotărilor socio-culturale de cartier. Mondenă și moleculară, frecventarea operelor a revenit la vechiul ei curs, ca un fluviu umflat de ploi la matca lui. Există mai multe muzee ca înainte, mai multe expoziții, reviste, comemorări și cataloage, colocvii și conferințe, mereu mai somptuoase, mai inteligente
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
numelui Andronic, părerea generală a fost că el reprezintă virilitatea: George Călinescu, Sergiu Pavel Dan ("Numele său e Andronic, ceea ce ar sugera autostăpânirea virilă, care-i este proprie în adevăr, exteriorizând-o însă fără stridențe, de o manieră sportivă și mondenă"9, deși "emanația de senzualitate" pe care Călinescu o pune pe seama simbolului șarpelui din viziunea gnosticilor, "o vizează îndeosebi pe Dorina, corespondentul tipologic al lui Egor"10), Ovid S. Crohmălniceanu ("simbolul bărbăției"11) și că semantismul său transpare în lexemele
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
aproapelui. Cel care iubește aleargă, și cursa este cu atât mai rapidă cu cât este mai profundă iubirea. Unei iubiri slabe îi corespunde un mers lent, și dacă într-adevăr lipsește iubirea, unul se oprește pe cale și dacă regretă viața mondenă, este ca și cum și-ar întoarce înapoi privirea și nu mai țintește spre cealaltă patrie”. Se înțelege bine: încetineala cu care măgarul îl poartă pe Isus în inima Ierusalimului, nu este aceea despre care ne vorbește marele episcop de Hippona, ci
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
viață care va rămâne. Aceasta este frumusețea, acea frumusețe care mântuiește lumea. Calea frumuseții știe că frumusețea se creează prin drumul pascal, așadar prin categorii care scapă și le depășesc cu totul pe cele ale succesului, înțelese ca și categorii mondene [...] Acest principiu estetic al evanghelizării este adevărat numai dacă nu cădem în capcana cosmeticii, a fascinării lumii cu focuri de artificii, pentru că numai adevărul, care este iubire împlinită, atrage și fascinează. Numai acesta este a-devăratul principiu al atracției: o viață
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
ni se înfățișează corespondența dintre Eliade și Wikander (de aproape aceeași vârstă) întreținută între 1948 și 1977, când se întrerupe din motivele pe care le-am subliniat mai sus. Ce aveau să-și spună un intelectual european, dintre cei mai mondeni (firește, în sensul bun) și mai harismatici, și un profesor suedez, destul de rezervat și puțin posomorât, cum i se cade să fie unui conațional al lui Ingmar Bergman, lăsând la o parte acel cahier de doléances comun amândurora, care, trecuți
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
în experiențele lor, îi era străin unei sau alteia să fie absorbit în gîndirea lor comună. Cînd domnișoara de Lespinasse îi scrie contelui de Guibert, îl poate face să înțeleagă ceea ce simte departe de el, dar în societăți și medii mondene pe care el le cunoaște, fiind și el legat de acestea. El și-o poate închipui pe iubita sa, după cum și ea se poate închipui pe sine, din punctul de vedere al acestor bărbați și femei care nu știu nimic
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
împreună. Totuși el este de-parte, iar în societatea pe care ea o frecventează se pot pro-duce, fără știrea lui, multe schimbări despre care scrisorile nu-i oferă o idee suficientă, încît anumite dispoziții ale ei în prezența acestor medii mondene îi sînt și îi vor rămîne întotdeauna străine: faptul că o iubește atît de mult nu este suficient ca să le ghicească. Un grup intră, în general, în raport cu altele. Multe evenimente rezultă din asemenea contacte, precum și multe noțiuni care nu au
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
de ani în urmă. În Austria, la Viena, în familia unui bancher la care fusesem invitat, am avut într-o zi impresia că mă aflu într-un salon francez de pe la 1830. Nu atît datorită decorului exterior, mobilierului, cît unei atmosfere mondene destul de neobișnuite, felului în care se formau grupurile, unui nu-știu-ce oarecum convențional, ca o reflectare a "vechiului regim". De asemenea, în Algeria, într-o regiune unde locuințele europene erau împrăștiate și unde nu se ajungea decît cu diligența, mi s-
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
fiecare dată cînd ne-am aminti de unul dintre grupurile prin care am trecut, ca să-l examinăm separat și să spunem tot ce știm despre el. Nu ar fi suficient să distingem cîteva ansambluri: părinții, școala, liceul, cercul profesional, relațiile mondene, dar și cîte o societate politică, religioasă ori artistică din care vom fi făcut parte. Aceste mari diviziuni sînt comode, dar ele corespund tot unei priviri exterioare și simplificate asupra realității. Aceste societăți cuprind grupuri mai mici, care ocupă numai
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
artiști sau de politicieni ar intra în aceste adunări atît de deosebite sau le-ar antrena în propria mișcare. Oare nu la pătrunderi sau contaminări de acest tip ne gîndim cînd spunem despre o societate, o familie sau un mediu monden că sînt demodate sau în pas cu vremea? Dacă fiecare fapt notabil, în orice regiune a corpusului social s-ar fi produs, poate fi luat de către orice grup ca punct de reper în determinarea epocilor în durata sa, nu se
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
puternică în sfera Bisericii chiar, încât pentru o vreme el a eclipsat însuși sensul superior al artelor ortodoxe. Considerați, bunăoară, pictura bisericilor noastre în veacul al XlX-lea; ea înseamnă o devastare și o sugrumare a artei bizantine sub spoiala mondenă de imitație apuseană, care e în total dezacord cu sensibilitatea și timbrul evlaviei noastre răsăritene. Cum se explică această eclipsă a tradiției noastre artistice? Foarte simplu: prin eclipsa conștiinței ortodoxe a conducerii bisericești din acel timp. Teologia absentând de la obligația
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
trăiesc în lumea lor, aparte, profund separată de cea a copiilor. Se pot numi neglijenți, fără ca denumirea să constituie neapărat o acuzație. În această categorie intră : părinții hărțuiți de grijile materiale, cei care se consacră pe deplin vieții profesionale sau mondene, cei care sînt absorbiți de o pasiune (fie ea jocul, vânătoarea sau dragostea) și mulți alții încă. Toți au un punct comun : nu sînt suficient de disponibili pentru copiii lor, care își făuresc între ei un univers separat și care
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
cufundate la poale de pădure sau așezate la margine de luncă. Ce lume liniștită, cât calm. Încet, încet sufletul ți-e inundat de-o dulce pace interioară pe care numai o lume neatinsă de zbuciumul cotidian sau de urâțenia vieții mondene țio poate provoca. Privind tablourile domnului Ionel Spânu, am rămas în suflet cu un fior de nostalgie pentru meleagurile unde am copilărit. Amintiri făcute cioburi miau revenit în minte, completând goluri și alinând doruri... de casă, de inocență, de căldură
ASCULTÂND TĂCERI… by IONEL SPÂNU, DOINIŢA SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Science/286_a_571]