549 matches
-
a oaselor, o bucurie a oaselor, o bucurie animalică, o bucurie de amfibie, de reptilă, cînd trupul, În durerile facerii, se slobozește de pielea zoioasă, de Învelișul muced, de pojghița vîrtoasă a negurii vremurilor, ce iese prin pori, jilavă și nepieritoare, era o sîngerare epidermică, precum veninul șarpelui cînd intră În trup, În carne, pînă la oase, pînă la măduvă, pătrunzînd aievea ca lumina caldă a soarelui. Oare și ăsta era vis? Îmbăierea la soare, care stîrnise bezna din măduva oaselor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
întreagă s-a jertfit pentru binele public. Dă făgăduința că va propovădui și face cunoscut tuturor, virtuțile nobilei dispărute, spre a fi pildă celor ce pășesc în viață și vor să învingă greutățile ei și-i zice cu mare durere: Nepieritoare fie-ți memoria Elisa Conta! Nu te vom uita niciodată! Ușoară fie-ți cenușa!... (Flacăra Sacră, IV, 7, 1937, pp. 5-6) Ignoranță sau necredință? De când servesc ca preot la Crematoriu, mi-a fost dat să aud punându-mi-se și
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
norocoși. Înțelegeam germana. Cei care nu înțelegeau erau loviți și bătuți, ba chiar mai rău. Dar în ziua aceea am fost doar numerotați, cu numere consecutive. Al meu se deosebea de al tatei doar printr-o singură cifră. Moștenirea mea nepieritoare. —Acum există chirurgie plastică modernă pentru dumneavoastră, spuse doctorul Miller în timp ce deschidea ușa, făcând un pas într-o parte ca să mă lase să trec. Noi ștergem trecutul. Îl simțeam stând lângă mine, în mașină în drum spre casă, brațul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
lectura una dintre acestea (s.m.Ă? Uneori îmi închipui, cel puțin, că, atunci când va sosi Judecata de Apoi și când marii cuceritori, oamenii legii și politicienii, vor veni să-și primească răsplata - coroanele, laurii, numele gravate pentru totdeauna în marmura nepieritoare -, Atotputernicul se va întoarce către Petru și va spune, nu fără o anume invidie, văzându-ne cum ne înfățișăm cu cărțile sub braț: Iată, aceștia nu au nevoie de nici o răsplată. Aici nu avem nimic să le dăm. Lor le-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
a oaselor, o bucurie a oaselor, o bucurie animalică, o bucurie de amfibie, de reptilă, când trupul, În durerile facerii, se slobozește de pielea zoioasă, de Învelișul muced, de pojghița vârtoasă a negurii vremurilor, ce iese prin pori, jilavă și nepieritoare, era o sângerare epidermică, precum veninul șarpelui când intră În trup, În carne, până la oase, până la măduvă, pătrunzând aievea ca lumina caldă a soarelui. Oare și ăsta era vis? Îmbăierea la soare, care stârnise bezna din măduva oaselor, sudația trupului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
mele preocupări. Subiectul pe care-l evocați m-a pasionat Întotdeauna. Ați citit, În introducerea dlui Nicolas la Rubaiate, povestea celor trei prieteni, Nizam al-Mulk, Hasan Sabbah și Omar Khayyam? Sunt personaje foarte diferite, dar care reprezintă, fiecare, un aspect nepieritor al sufletului persan. Am uneori impresia că eu sunt toți trei la un loc. Asemenea lui Nizam al-Mulk, năzuiesc să creez un mare stat musulman, fie el și condus de un nesuferit de sultan turc. Ca și Hasan Sabbah, semăn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
i în plete să‐și anine Un nimb curat de poezie sfântă! Adeseori. când te privesc, îmi pare Că ești sculptată‐ n marmora din care A fost sculptată Venere Astarte... și atunci, slăvindu‐te ca pe‐ o scânteie Din flacăra nepieritoarei arte, Eu nu cutez să te iubesc, femeie... 96 Serghei Coloșenco Născut la 14 februarie 1941. Profesor, eseist, publicist, epigramist, rebusist și integramist, conducător al revistei literar‐ culturală „Academia Bârlădeană” ʺCuvintele încrucișate și enigmistica au constituit pentru Serghei Coloșenco un
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
orfică este cathartică inițiind în nemurire. Lucrul acesta îl împlinește prezentul etern poetic. Căci scrie Pindar: Numai cele frumoase se cuvine să le arătăm oamenilor", deoarece "cine înfăptuiește frumosul, arde slava lui cu văpaia imnurilor de glorie". În armonia lucrurilor nepieritoare se păstrează ceea ce voi atinge cu strunele". Cugetarea înaltă își află calea în Verb și astfel devine Adevăr peren. Secvențele de prezent etern devin tezaurul Aducerilor aminte, și în felul acesta, natura "aștrii și fluviile și valurile mării te strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
ființa îndrăgită coboară din sfera lucrurilor perene în ținutul comunului: Căci azi le sameni tuturor / La umblet și la port". Acel cutremur mutațional ("Tu trebuia să te cuprinzi/ De acel farmec sfânt") care să preschimbe iubirea și iubita în entități nepieritoare, nu a avut loc, și cele două sfere axiologice, ritmate o vreme armonic de către poet în speranța comuniunii și osmozei, au rămas tot timpul paralele și nu coincidente, iar acum se despart pentru totdeauna, plecând fiecare pe traiectoria destinului său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Bucuria de a fi co-creator cu divinitatea constituie unul din leitmotivele liricii indianului Tagore: Tu m-ai făcut nemărginit, aceasta este bucuria ta. Acest caliciu fragil neîncetat îl golești și neîncetat îl umpli din nou cu viață proaspătă. ... La atingerea nepieritoare a mâinilor tale inima mea își depășește cuprinsul și se dăruiește în revărsări de negrăit. Nenumăratele daruri, cum le-aș putea cuprinde în micile mele mâini ? Dar evuri și evuri trec încă și tu te reverși necontenit, și mereu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
compania de onoare la Mausoleu când a zis puștiul ăla, orfanul de tată căzut la datorie: „Ăsta-i tata.“ Sanchi, tată. Vrajă și propagandă de-a burghezimii. Specialiști la prosteala și derutarea poporului, ce să zic! - Era un simbol. Eroismul nepieritor al neamului. Cum scrie și la cărțile de istorie, dom’ maior. De-aia i-a și spus necunoscut. Să țină toți românii minte, ca un exemplu. - Întrebarea-i, a fost sau nu erou? Pă bune. Dacă l-a împușcat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
lumea multidimensională a evidenței sale, atât de puternică și de variată încât puteai să te rătăcești precum adepții Gnozei în practicile ezoterice, care cred în inexistență mai mult decât în ei înșiși. Geografia urletului gunoierilor era variabilă. Deși solidă și nepieritoare, ea se putea muta, defectă, deteriorată, dezmembrată, dar nu dispărea: era esența existenței. Fără urletele gunoierilor nu concepeai nici politică, nici pe Dumnezeu. Ei dovedeau existența chiar a nonexistenței, pentru că urletul gunoierilor învia morții, ți-i aducea la masă, îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
o punea în fiecare cuvânt și cuvântul săpa în fiecare frază și fraza clădea în pagina de jurnal și pagina era vie și mândră avea sinceritatea și culoarea sincerității și forța și impactul acestei culori sănătoase, izvorâtă din neprihănita, netulburata, nepieritoarea iubire pentru Mitică. Avea ce să-i ducă, era atât de meticuloasă în a strânge totul, în caz de le-ar pierde pe apă sau pe foc, le-ar învăța pe de rost pentru a i le duce lui Mitică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Petroșanu CATEDRA DE GEOGRAFIE Profesor, Marnela Hadarag Necoară Profesor, Constantin Grădinaru Motto: Natura este cel mai desăvârșit maestru ce de nenumărate secole lucrează pentru a îmbrăca pământul cu formele cele mai artistice, a-l înfrumuseța cu ornamente neînchipuite, tăind monumente nepieritoare”. (Gh Munteanu-Murgoci) Așa cum se sugearează aceste cuvinte, se lasă pătrunși de spiritul naturii și al creațiilor sale și elevii liceului nostru sub îndrumarea unui colectiv de cadre didactice format din prof. Constantin Grădinaru, prof. Marnela Hadarag-Necoară, prof. Claudia Dumitrașcu, cărora
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Larisa Târzianu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_580]
-
în sufletele și în mințile voastre și Se bucură mult în inima Lui. El binecuvântează trupul, sufletul, mintea voastră și toate faptele voastre și vă dă drept moștenire Împărăția Sa Pământească și Cerească, pentru ca să aveți viață veșnică și o fericire nepieritoare. Fericit este acela care poate intra în Împărăția lui Dumnezeu, pentru că el nu va mai vedea niciodată moartea". O mare tăcere se lăsă după cuvintele Lui. Cei care erau descurajați șiau luat o nouă putere din cuvintele Lui și au
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
însemnat monument istoric de artă și cultură românească, care cinstește deopotrivă pe ctitorii care au întemeiat-o și au zidit-o, pe ostenitorii care au lucrat la întărirea și înflorirea ei, pe păstrătorii care ne-au lăsat-o nouă moștenire nepieritoare și pe noi viețuitorii de astăzi ai mănăstirii, care stăm strajă neadormită pentru ca acest monument să fie prilej de bucurie și binecuvântare pentru cei ce se vor opri să așeze un gând smerit... În ședința din 12-13 februarie 2007, Sfântul
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
ca un talisman, din generație în generație și geniul artistic cu care au fost 114 înzestrați acei care au lucrat cu migală și dăruire pentru realizarea atâtor comori de artă. Mănăstirea Secu, alături de celelalte din ținutul Neamțului, este o mărturie nepieritoare a permanentei existențe a neamului românesc pe aceste meleaguri. Semnalez și competența și entuziasmul tânărului ghid anume bine pregătit pentru a comunica celor însetați de frumos cele necesare. Prof. Mitică Giuvalie Galați 14 martie 1975 De-a lungul întregii mele
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
acest scop, va desena o mică ciupercă fluidă. Se câștiga În acest fel În frumusețe dar se pierdea din Înălțime, ceea ce nu era atât de grav, având În vedere că primarului Îi plăceau ciupercile. În special cu maioneză. „... spre gloria nepieritoare a acestui străvechi loc de civilizație românească”, fură ultimele cuvinte ale discursului pe care profesorul de desen Îl situă, prin profunzimea și evidența ideilor, la o altitudine civică și intelectuală la care generații de oratori aveau să aspire cu timiditatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
provocator. Mulți au Învățat de la el „moda de a-și zbârli părul, de a-și Înnoda legătura de la gât sau de a-și lăsa descheiat gulerul cămășii; cât de puțini i-au simțit Însă profunda influență vitală, influența splendidei și nepieritoarei desăvârșiri de sinceritate și putere”1. Îl mai apropie de câțiva dandy celebri (Baudelaire, cu precădere) spaima de a se lăsa prins În imaginea idilică a unui mariaj, de a fi răspunzător pentru progenituri. Copiii? O oroare! Simplă mască sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
aș fi avut măcar această bucurie, dragul meu Daly, de a putea să-ți spun că - pentru tine - sunt neschimbat, același ca acum atâția ani și că, totul În cartea asta fiind trufie, mă trufesc și eu cu sentimentele mele nepieritoare. Paris, 29 septembrie 1861 J.-A. Barbey d’Aurevilly Prefață la a doua ediție Mi-e mai greu de făcut o a doua ediție decât cartea Însăși. Trasă În doar câteva exemplare, ea a fost dată acum câțiva ani, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
și stilul curtezan) În saloanele Angliei, Brummell a trebuit să se preocupe de formă, sub toate aspectele. Costumul - o știa prea bine - avea o influență latentă, dar pozitivă asupra bărbaților, care Îl disprețuiau cel mai mult, de la Înălțimea spiritului lor nepieritor. Dar mai târziu, cum spune Lister, s-a detașat de această preocupare din tinerețe, fără să o Înlăture cu totul, mai ales În ceea ce ținea de experiență și de observație. Era Îmbrăcat În mod ireproșabil: atenua Însă culorile veșmintelor, le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
simplul motiv că nu se prea dedica lucrurilor Îndeobște atribuite inteligenței? Era, În felul său, un mare artist; doar că arta sa nu putea fi clasificată și nu se exersa Într-un timp anume. Era chiar propria-i viață, sclipirea nepieritoare a Înzestrărilor hărăzite spre a se dezvolta doar printre semeni. Fascina prin Însăși persoana sa, așa cum alții fascinează prin operă. Valoarea Îi era instantanee. El scotea din torpoare - greu lucru - o societate teribil de blazată, savantă, pradă oboselii, asemenea tuturor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
căutată Întreaga afectare a dandysmului. De fapt, el nu ar fi decât grația care se falsifică pentru a fi mai bine percepută Într-o societate falsă 1 și, În acest sens, naturalețea ar fi, ce-i drept, mult compromisă, dar nepieritoare. Am spus la Începutul cărții acesteia: În ziua În care societatea care a produs dandysmul se va transforma, nu va mai exista dandysm. Deja, În ciuda atașamentului său pentru vechile moravuri, asemănător unei fatale sclavii, aristocratica și protestanta Anglie s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
maximă În această privință, consacrată de asentimentul de care s-a bucurat În Anglia: XLIX Dacă oamenii de rând te privesc cu atenție, nu ești Îmbrăcat bine: ești Îmbrăcat prea bine, cu prea multă pretenție sau căutare. Dând ascultare acestui nepieritor precept, orice pedestraș trebuie să treacă neobservat. Triumful lui vine din aceea că este deopotrivă banal și distins, recunoscut de ai săi și neobservat de mulțime. Dacă Murat a fost supranumit Regele Franconi, ne putem Închipui asprimea cu care lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Mai cu seamă acum, când lucrarea depășise stadiul tatonărilor și Încercărilor, tinzând spre finalizare. Mulțumit de Înfățișarea Codului, care se apropia de forma definitivă, Alexandru a organizat În aceeași seară un banchet in timpul căruia a Închinat sibilinic pentru gloria nepieritoare a imperiului și pentru strălucirea viitorului său. Destul de repede, regele s-a amețit. De la o vreme, devenise bun tovarăș cu Bacchus, fluidul dulce-otrăvit al alcoolului Împingându-l câteodată la gesturi necugetate: la o petrecere stropită din belșug cu vin tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]