1,563 matches
-
ieși din ideea asta?” sau „Ia să mai auzim o idee!”. Dacă totuși participanții nu sunt cuprinși de vervă și umor, se va iniția o nouă etapă de încălzire, dar pe o temă nostimă, ieșită din comun, capabilă să stârnească râsete. Ideile sunt preluate absolut la întâmplare, deși apar situații în care unul din participanți are o idee cu mai multe posibilități similare de evoluție. Această tendință nu trebuie descurajată, după cum nu este de dorit ca ideile să fie luate de la
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
multe ori managerul firmei dorește să asiste la ședință, ceea ce nu poate fi acceptat. În brainstorming nu sunt permiși „spectatori” pe margine. Aceștia riscă să-i intimideze pe membrii grupului, să le inhibe inventivitatea. În plus, atmosfera destinsă, punctată cu râsete, este mai greu de instaurat. 6. Rolul liderului este determinant în succesul ședinței. Încă de la începutul ședinței va instaura o atmosferă degajată pentru eliminarea la participanți a tuturor blocajelor, în special teama de a fi ridicol sau tendința evaluării fiecărei
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
cultivăm. În final atitudinea dorită se va internaliza. Gândiți-vă că trebuie să luați parte la o petrecere, dar nu aveți deloc starea sufletească potrivită pentru aceasta, dar este obligatoriu să participați. De la intrare, vedeți chipuri vesele, auziți muzică antrenantă, râsete. Pentru a vă a alătura celorlalți, de la bun început zâmbiți și dumneavoastră, intrați în vorbă cu unii sau alții, participați cu o glumă, etc., cu toate că nu prea aveți chef. Continuați să vorbiți, să zâmbiți, să dansați, și - ușor, ușor - simțiți
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
șase, destul de greu pentru opt, de-a dreptul dificil pentru zece și aproape imposibil pentru doisprezece. Acest joc produce o veritabilă înviorare a grupului, combină mișcarea cu un anumit grad de gândire practică de interacțiune în echipă. Se aud glume, râsete cauzate de contactul fizic și de întrajutorarea în timpul răsucirilor. Prezența persoanelor de ambele sexe amplifică aceste efecte. Jocul 2. Iată-l pe vecinul meu Pe rând fiecare membru al grupului prezintă persoana așezată lângă el. Are la dispoziție 60 de
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
înseamnă că timpul nu a progresat și că, fără îndoială, povestea se închide într-o frumoasă circularitate prin întoarcerea la punctul de plecare. " - Frumoaselor, spuse el, fără teama de a se repeta, cu voi aș rămâne și până la sfârșitul lumii. Râsete..." Léon Lucain își termină povestirea printr-un monolog interior care pare să tragă învățătura locului închis al grădinilor de dragoste și al caselor de plăcere: Fără viitor! Dacă ai mai multă minte decât un gândac- de-trandarifi, Léon, prietene, nu te
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
IV, 11 noiembrie 1912, p. 51. 503Ibid., II, p. 169. 504 "Alături, sora mea și verișoara mea vorbesc iarăși de copiii lor, mama și Ottla se amestecă în conversație, tata, cumnatul meu și soțul verișoarei mele joacă cărți, ceea ce provoacă râsete, sarcasme și cărți trântite pe masă, totul întrerupt doar ici și acolo de către tatăl meu care își imită nepotul; dar totul este acoperit de vocea canarului, care este foarte tânăr, aparține lui Valli, trăiește provizoriu la noi și nu distinge
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
aceeași scenă a ringului de circ. În consecință, imaginea evocată este cea a unui spectacol complex, în care publicul participă la actul artistic prin reacțiile sale spontane și zgomotoase, care întrerup constant demonstrația scenică a actorilor. În acest fel, agitația, râsetele și aplauzele privitorilor la vederea clovnilor în fracuri albe, cu bufoneriile și jongleriile lor, devin parte integrantă din spectacolul-însuși, întreruperea definind specificul esențial al acestui tip de manifestare artistică. Minstrels surprinde cu fidelitate precizia și suplețea ritmică a pașilor de
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
coboare vocea. Probă întotdeauna revelatoare: conversația se va opri sau nu? În nopțile profane și atât de zgomotoase ale Săptămânii Mari, vin de departe, scânteind de lumânări și pietre prețioase și purtate în spate de bărbați, Fecioarele care se leagănă. Râsete și glume deocheate. Dar când acest paso se apropie, supraîncărcat de aur și argint, nu un simulacru de lemn aurit, ci, întrucâtva, Maica Domnului în persoană cufundă mulțimea din Sevilla într-o bulă de tăcere imobilă. Eterna reîntoarcere Idolul ne
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
cu dormitoarele comune, cu ocnașii recidiviști ferecați În lanțuri, cu mizeria („păstrarea curățeniei În Închisoare este peste putință”) și hrana proastă, cu mirosurile care te trăsnesc, furturi, cântece obscene. „Jocurile de cărți care se Încing cu permisiunea gardienilor corupți, Înjurăturile, râsetele, discuțiile, ușile izbite... zăngănitul lanțurilor nu mai contenește toată noaptea, Împiedicând să doarmă pe omul ostenit de muncă și-i slăbesc nervii, ceea ce bineînțeles că nu rămâne fără urmări atât pentru sănătatea trupului, cât și a psihicului deținutului.” Se mai
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
i-a fost încredințată. Fiecare capitol e un eșec. Și, de asemenea, un nou început. Nu e vorba aici de logică. Tragicul operei stă în amploarea acestei încăpățânări. Când K... telefonează la castel, el aude un amestec de voci confuze, râsete vagi, chemări îndepărtate, ce sunt de-ajuns spre a-i hrăni speranța, ca acele rare semne ce se ivesc pe cerul de vară sau ca acea făgăduință a serii în care aflăm rațiunea noastră de a trăi. Descoperim aici secretul
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
sigură: „Nu putem trece fără ca să privim / gânditori / la acest trunchi negru / care reamintește discret / ce departe de noi este bucuria abandonată. / Toți îngerii se leagănă / cu scări legate de un stâlp. / În parcul cu maci scuturați pentru totdeauna, / cu râsetele / și gesticulația mâinilor mici de rouă / în liniște. // În adormirea melancolică a orașului / o muzică de curte abstractă / se aude, / în spate, / ziua privirea o ține pierdută / însoțind curtenitor / disperarea amurgului peste lumea / care imploră scena aceea fără public / și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287663_a_288992]
-
împinge să iasă din ele însele pentru a da răspunsuri pline de sens existenței lor. Mai mult, a patra considerație, fericirea este un drum ce a fost presărat mereu cu probleme, nu este o fericire făcută numai din zâmbete și râsete aparente. Din păcate persoanele se încredințează de prea multe ori idealurilor iluzorii și motivațiilor iluzorii care însă nu au efectul scontat în realitatea profundă a ființei umane. Cu câtva timp în urmă a existat o congregație religioasă care era foarte
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
sfârșit, Sofocle atribuia În chip vădit fiecăruia dintre cei doi zei instrumentul muzical care Îi este propriu: „nici lira, nici naiul nu obișnuiesc să se jeluiască”. Abia târziu În timp, de curând, flautul a Îndrăznit să se facă auzit „printre râsete”; mai Înainte era rezervat doar pentru cântecele de jale, la Înmormântări, Îndeplinind o misiune lipsită de prestigiu și strălucire. (C) Deseori confuzia dintre ceea ce aparține zeilor și ceea ce aparține demonilor este printre oameni un izvor de Încurcături. Lăsând la o
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
din mulțimea de divinități, ei nu admit decât una singură, destructibilă și eternă. În privința celorlalte, sunt de părere că au avut un Început și că vor avea un sfârșit 1. (B) Cât despre epicurei, nu trebuie să ne temem de râsetele și de sarcasmele lor pe care Îndrăznesc să le Îndrepte până și Împotriva Providenței șPronoiaț, pe care o denumesc «poveste mitică». După părerea noastră, dimpotrivă, ceea ce este mit este infinitatea. Într-un număr atât de mare de lumi șkosmoiț nu
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
depășiți", care ar trebui eliminați din programa școlară din liceu. Dragostea este pentru Tereza transcenderea opacității trupului în atingerea trupească. Intrând în apartamentul lui Tomas, tocmai atunci mațele Terezei au început să chiorăie, ca și când mama ar fi răscolit-o cu râsetele ei, stându-i stavilă în calea iubirii. Dar Tomas a ignorat chiorăitul și a făcut dragoste cu ea. Ba, în actul amoros, s-a declanșat și gripa, ridicându-i-se temperatura. Și pentru prima oară Tomas face o excepție, admite
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
nouă deschidere, să lovești alături de muleta agitată de el, în plinul lui egocentric, unde se adăpostește printre borborigme dezlânate întunericul viscerelor. Înscenarea de rechizitoriu însoțită de-o scuturare avertizoare a degetului arătător produse, suspect de magic, două averse răcoroase de râsete, stoarse de unde, de neunde, pentru a împrospăta arena prăfuită și plină de urme vechi a prezentului. În lipsa grupului de turiști, în sală nu se mai găsea însă nimeni care să remarce asemănarea dintre aceste izbucniri declarative de ilaritate și vociferările
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
-se din răsputeri de o reziduală mlaștină de inhibiții transmisă ereditar, primi botezul urgiei lui cu toate pânzele sus. Se prinse energic în joc, antrenându-și agresorul într-o rostogolire suplimentară de acord personal cu rafala stârnită. Slobozi apoi un râset sfidător de adio țărmului călâi, cu teoriile, interminabilele ezitări, remușcările și jumătățile lui de măsură. Undeva la capătul răbdării, din fose tăinuite și adânci ale sinelui ei, debordară elanuri încă în cămăși de noapte; în anumite condiții, prin efect Bernoulli
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
procesare a textelor, mai mulți asistenți transcriau conversațiile cuvânt cu cuvânt. Secțiunile neinteligibile le erau arătate intervievatoarelor, în vederea lămuririi lor. Asistenților li s-a spus să transcrie tot ceea ce auzeau, inclusiv repetițiile, sunetele neinteligibile, propozițiile incomplete, pauzele și expresiile afective (râsete, oftaturi, suspine etc.). Un aspect important în selectarea și pregătirea asistenților a fost să ne asigurăm că aceștia au înțeles natura personală a interviurilor și că se vor abține să discute cu alții despre conținutul lor. Pentru garantarea acurateței, materialul
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
îndreaptă din ce în ce mai mult către cultură. În acest tablou istoric al progreselor spiritului uman, Venus marchează puncte, chiar dacă Marte nu renunță. Odată cu nașterea muzicii, Lucrețiu semnalează deschiderea oamenilor spre tot felul de plăceri: o intersubiectivitate radioasă în relație directă cu natura, râsetele sub frunzișul copacilor, bucuria și dansul; muzica vocală și instrumentală triumfă, proprietatea se dezvoltă odată cu prosperitatea pe mări, încheierea primelor tratate permite contractele, dreptul, așadar întrajutorarea și alianțele, tot atâtea logici hedoniste în perspectivă. Inventarea scrisului, narațiunile poetice, rafinamentele vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
2 milioane de dolari (limita de sus a plajei lor de negociere). Ei cred că această sumă de ridicol de mare și nu prea au curajul de a o propune, deoarece se tem că vor părăsi masa de negocieri în râsete generale. Spre surprinderea lor, cuumpărătorii nu par șocați. Vânzătorii de așteaptă ca replica cumpărătorilor să fie „Ce vreți să facem? Cred că nu sunteți întregi la cap.” Dar răspunsul este mult mai calm „Nu suntem pregătiți să mergem atât de
[Corola-publishinghouse/Science/2304_a_3629]
-
ordine prestabilită. Cel puțin o dată în cariera noastră am întâlnit un tânăr care a reușit cu orice chip să devină vedetă, vorbind de unul singur, încercând să-și atragă toate privirile asupra lui prin orice mijloc și stârnind fluvii de râsete. Dacă școala impune reguli și dacă regulile constrâng până la a crea imense distorsiuni ale structurii native, atunci ce-i de făcut? S-a spus și că școala ar fi un mijloc prin care oamenii sunt domesticiți într-atât încât sunt
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
nocturne, cu făgăduieli seducătoare, o amețea pe fată. Atras de presimțiri nefaste, în valea Hecatei mergeam prin misterioasele ierburi înalte. Roată-înprejur doar păduri întunecate, cutreierate de bacante. Suflarea caldă a dorinței, își adia parfumul în eter. Misterioase suspine stranii, cu râsetul ușor o urmăreau pedante, pe Euridice cea cu buclele aurii fluturânde și ochii de narcise. Când am întâlnit-o într-o zi, plutea în beție trează, spre gură de infern. Atunci în ochii ei am văzut cerul dormind. Am prins
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
Am vrut să scriu, apare în 1960. După mai bine de două decenii, îi sunt editate, într-un ritm alert, numeroase volume, în limba română, dar și în ebraică, printre care Kova tembel (1987), cu o prefață de Marin Sorescu, Râsete în Olimp (1989), Hotare (1992), Cer cuvântul la diverse (1996). Umoristul versifică dezinvolt, ingenios, produce sau doar transcrie „perle” și „briliante”, dă la iveală în cascadă „umor în pastile”, truvaiuri sclipitoare, întotdeauna percutant actuale. Va obține, de altfel, un premiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285454_a_286783]
-
tonalitatea se modifică, prozatorul vorbind despre destinul generației sale ori despre o lume a periferiei, dură, violentă și pătimașă. SCRIERI: Am vrut să scriu, Iași, 1960; Pentru tine, draga mea, București, 1985; Kova tembel, pref. Marin Sorescu, Tel Aviv, 1987; Râsete în Olimp, Tel Aviv, 1989; Fata primarului, Aarhus (Danemarca), 1990; Hotare, Rehovot, 1992; Zugrăveli, Tel Aviv, 1992; Legenda legendelor, București, 1992; Scrisori neparfumate, București, 1995; Cer cuvântul la diverse, București, 1996; The Internationale, București, 1995; De dragoste, de viață, de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285454_a_286783]
-
altă dată, în cursul unei hoinăreli, când am surprins-o din întâmplare, pierdută printre bălăriile dintr-o viroagă, pe femeia aceea pe jumătate despuiată și beată, pe care doi bărbați o posedau cu o grabă brutală, într-un gâfâit de râsete false și înjurături. Pe fundalul întunecat al ierburilor de iunie, albul trupului ei foarte rotund, foarte plin, îți lua ochii. A întors capul, am recunoscut-o pe femeia sărmană cu duhul pe care locuitorii orașului o strigau cu un diminutiv
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]