1,072 matches
-
fotografie-portret a sa și o scrisoare în care afirmă că îl iubește pe Godfrey Norton și este iubită de acesta și că nu se va mai răzbuna pe rege. Mulțumit de rezultat, regele îi oferă lui Holmes un inel cu smaralde montate în formă de șarpe, dar detectivul solicită fotografia-portret ca răsplată. În povestirea "Un caz de identitate", Holmes afirmă că regele Boemiei i-a dat în semn de recunoștință o tabacheră veche din aur, care avea la mijloc o piatră
Scandal în Boemia () [Corola-website/Science/320131_a_321460]
-
În car, în poziție trumfală, stă "Galateea". Cu măestria sa, Rafael știe să releve din scena prezentată întreaga expresie conținută în ea. În mișcarea trupurilor se simte o incredibilă energie. Culorile sunt splendide, albastrul strălucitor al cerului și marea de smarald, licărind de pete luminoase, constituie fundalul frescei. Rafael a preluat modul de zugrăvire a corpurilor de la Michelangelo, cu care, poate, s-a luat la întrecere în privința redării anatomiei, musculaturii și mișcării. Fiind în slujba Vaticanului, dar primind și comenzi particulare
Rafael () [Corola-website/Science/297794_a_299123]
-
vine din Cetatea Graalului, unde sunt păstrate lancea care a străpuns trupul lui Isus și potirul din care acesta ar fi băut la Cina cea de Taină. Tradiția spune că Graalul ar fi o cupă sacră, realizată de îngeri din smaraldul desprins de pe fruntea lui Lucifer la cădere, după care, potrivit tradițiilor creștine, Iosif din Arimateea a adunat sângele lui Isus din rana provocată de centurionul roman Longinus. Graalul ar fi fost păstrat într-un loc ascuns, până ce a fost găsit
Lohengrin () [Corola-website/Science/307568_a_308897]
-
icoana a fost găsită în fosta catapeteasmă a bisericii. Ulterior, această icoană a fost ferecată în argint de către meșterul Ion Contfas din orașul Târgu Neamț. Coroanele Mântuitorului și Maicii Domnului sunt din aur, decorate cu pietre prețioase, rubine, safire și smaralde, acestea fiind donate de familia Constantin, Roxana și Elena Amariei din Piatra Neamț. Din această icoană a izvorât mir în diferite ocazii. În duminica Bobotezei anului 1992, pentru prima dată ochiul drept al Maicii Domnului a lăcrimat, apoi în anul 1993
Mănăstirea Hadâmbu () [Corola-website/Science/307380_a_308709]
-
coasta este mult mai abruptă decât în partea de sud, dar o caracteristică generală este succesiunea de faleze stâncoase și golfuri cu plaje de dimensiuni variate. Porțiunile de coastă sunt denumite fie după culoare: "la Côte d'Emeraude" (Coasta de smarald), la Côte de Jade (Coasta de jad), "la Côte de granit rose de Perros-Guirec à Trébeurden" (Coasta de granit roz dintre Perros-Guirec și Trébeurden), "la Côte de grès rouge du Cap Fréhel" (Coasta de granit roz de la Capul Fréhel), sau
Bretania () [Corola-website/Science/300169_a_301498]
-
personalizate cu cristale prețioase. Ușa este finisata cu 31.707 de pietre prețioase fabricate cu tehnologia CRYSTALLIZED - Swarovsky Elements, din care: 75 cristale de topaz, 595 cristale de ambra, 943 cristale de turmalina satinate, 1148 cristale de topaz deschis, 1518 smaralde verde deschis, 1662 smaralde verde închis, 5415 cristale topaz fume, 6181 cristale topaz roz.
Pinum Doors amp; Windows () [Corola-website/Science/318588_a_319917]
-
Ușa este finisata cu 31.707 de pietre prețioase fabricate cu tehnologia CRYSTALLIZED - Swarovsky Elements, din care: 75 cristale de topaz, 595 cristale de ambra, 943 cristale de turmalina satinate, 1148 cristale de topaz deschis, 1518 smaralde verde deschis, 1662 smaralde verde închis, 5415 cristale topaz fume, 6181 cristale topaz roz.
Pinum Doors amp; Windows () [Corola-website/Science/318588_a_319917]
-
în sistemul hexagonal; culoarea verde este dată de ionii de crom și vanadiu. Este un alumosilicat de beriliu din grupa pietrelor prețioase. ul se poate confunda (lucru ce ușurează înșelătoria) cu turmalina, cu dioptazul sau cu sticlele colorate. Denumirea de „smarald“ provine din latină: "smaragdus" preluat din greacă: σμάραγδος, "smáragdos" care o origine mai îndepărtată din limba semită "barraqtu" („piatră strălucitoare“). Rocile de asociație sunt pegmatitele, granitul, roci sedimentare și roci metamorfice ca: gnaisuri. Mărimea cristalelelor rareori depășește câțiva centimetri, având
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
o origine mai îndepărtată din limba semită "barraqtu" („piatră strălucitoare“). Rocile de asociație sunt pegmatitele, granitul, roci sedimentare și roci metamorfice ca: gnaisuri. Mărimea cristalelelor rareori depășește câțiva centimetri, având frecvent incluziuni de biotită sau alte minerale ce scad valoarea smaraldului. Cantități mai importante s-au găsit în Brazilia și Columbia, mai reduse în sudul Africii, Ural "Valea Habah", Austria și Norvegia. Cel mai mare smarald din lume (16.300 carate) se află în muzeul Topkapi-Serail din Istanbul. Prima oară este
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
rareori depășește câțiva centimetri, având frecvent incluziuni de biotită sau alte minerale ce scad valoarea smaraldului. Cantități mai importante s-au găsit în Brazilia și Columbia, mai reduse în sudul Africii, Ural "Valea Habah", Austria și Norvegia. Cel mai mare smarald din lume (16.300 carate) se află în muzeul Topkapi-Serail din Istanbul. Prima oară este menționat mineralul în Egiptul antic, în secolul al XII-lea î.C., fiind folosit ca piatră prețioasă, obținându-se din minele de la Sikait și Sabara
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
Prima oară este menționat mineralul în Egiptul antic, în secolul al XII-lea î.C., fiind folosit ca piatră prețioasă, obținându-se din minele de la Sikait și Sabara, de unde mai târziu furnizează timp de peste o mie de ani și europenilor smaralde, până când în secolul al XVI-lea spaniolii cuceresc America de Sud. In Asia este cunoscut de perși, turci și de dinastia mogulilor din India. In anul 1935 se reușește producerea smaraldului artificial numit Igmerald de firma IG Farben, Bitterfeld Germania. Cea mai
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
mai târziu furnizează timp de peste o mie de ani și europenilor smaralde, până când în secolul al XVI-lea spaniolii cuceresc America de Sud. In Asia este cunoscut de perși, turci și de dinastia mogulilor din India. In anul 1935 se reușește producerea smaraldului artificial numit Igmerald de firma IG Farben, Bitterfeld Germania. Cea mai frecventă utilizare a sa este de piatră prețioasă. Smaraldul are o culoare stabilă; numai la o temperatură de 700-800 °C, își schimbă culoarea. Din cauza fisurilor din cristal culoarea devine
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
America de Sud. In Asia este cunoscut de perși, turci și de dinastia mogulilor din India. In anul 1935 se reușește producerea smaraldului artificial numit Igmerald de firma IG Farben, Bitterfeld Germania. Cea mai frecventă utilizare a sa este de piatră prețioasă. Smaraldul are o culoare stabilă; numai la o temperatură de 700-800 °C, își schimbă culoarea. Din cauza fisurilor din cristal culoarea devine neuniform repartizată, ceea ce a determinat pe producătorii de giuvaeruri să acopere cristalul cu un strat de rășină sintetică incoloră pentru
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
stabilă; numai la o temperatură de 700-800 °C, își schimbă culoarea. Din cauza fisurilor din cristal culoarea devine neuniform repartizată, ceea ce a determinat pe producătorii de giuvaeruri să acopere cristalul cu un strat de rășină sintetică incoloră pentru stabilzarea culorii cristalului. Smaraldul este frecvent imitat prin smaralde artificiale, turmalina verde, dioptaz sau varietăți de granat ca: demantoid și grosular sau sticlă colorată.
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
de 700-800 °C, își schimbă culoarea. Din cauza fisurilor din cristal culoarea devine neuniform repartizată, ceea ce a determinat pe producătorii de giuvaeruri să acopere cristalul cu un strat de rășină sintetică incoloră pentru stabilzarea culorii cristalului. Smaraldul este frecvent imitat prin smaralde artificiale, turmalina verde, dioptaz sau varietăți de granat ca: demantoid și grosular sau sticlă colorată.
Smarald () [Corola-website/Science/304065_a_305394]
-
de mijloc și intermediară, liniștitoare, înviorătoare, umană, culoarea contemplației, a reculegerii și a așteptării Învierii” (Heinz-Mohr). Crucea lui Iisus Hristos, ca simbol al speranței de mântuire, a fost adesea reprezentată ca fiind de culoare verde, Sfântul Graal era verde ca smaraldul, iar tronul judecătoriei de Apoi era din jasp verde (Apocalipsa Sf. Ioan, 4:3). Culoarea verde a avut parte de o apreciere deosebită în cărțile Sfintei Hildegard von Bingen (1098-1179) care a scris mereu despre „viriditas” (crudități, forța germinativă). Despre
Simbolistica culorii () [Corola-website/Science/318984_a_320313]
-
iar tronul judecătoriei de Apoi era din jasp verde (Apocalipsa Sf. Ioan, 4:3). Culoarea verde a avut parte de o apreciere deosebită în cărțile Sfintei Hildegard von Bingen (1098-1179) care a scris mereu despre „viriditas” (crudități, forța germinativă). Despre smarald, datorită culorii sale, ea a făcut următoarea apreciere: „el apare în zori de zi, la răsăritul soarelui. Verdele pământului și al ierbii este cel mai proaspăt, căci aerul este încă răcoros, iar soarele este deja cald și plantele absorb cu
Simbolistica culorii () [Corola-website/Science/318984_a_320313]
-
al ierbii este cel mai proaspăt, căci aerul este încă răcoros, iar soarele este deja cald și plantele absorb cu lăcomie verdele, așa cum mielul suge laptele. Arșița zilei abia ajunge pentru a coace și a hrăni acest verde... De aceea smaraldul este un leac puternic împotriva tuturor durerilor și bolilor omului, căci soarele îl zămislește, iar materia sa descinde din verdele aerului”. - În limbaj popular, verdele poate însemna și „necopt”, de pildă atunci când este vorba de un „puști mucos” sau de
Simbolistica culorii () [Corola-website/Science/318984_a_320313]
-
existente, preferând o narațiune vioaie - relatată într‑un stil popular savuros - și înțesată cu numeroase detalii figurate în spiritul picturii de gen. În același timp artistul se dovedește a fi un colorist de excepție („...acest roșu‑rubiniu, acest verde de smarald, acest albastru sunt toate incandescente, ca și cum s‑ar suprapune unui fond de aur..., ele depășesc noțiunea obișnuită de culoare și relevă esențele vii... ale lucrurilor“ - afirmă Otto Benesch), el putând sta, cu cinste, alături de Dürer și Grünewald. Suverana stăpânire a
Albrecht Altdorfer () [Corola-website/Science/334186_a_335515]
-
O sursă de inspirație pentru român a fost scurtă povestire "Tlön, Uqbar, Orbiș Tertius", a lui Jorge Luis Borges. "Pendulul lui Foucault" a fost citat ca sursă de inspirație pentru Codul lui Da Vinci al romancierului Dan Brown. "Jocul de smarald", românul lui Ioan Petru Culianu a fost comparat de criticii literări din Italia cu românul "Pendulul lui Foucault".
Pendulul lui Foucault (roman) () [Corola-website/Science/311465_a_312794]
-
apoi după traversarea râului Moldova spre stânga pe un drum parțial asfaltat care urmărește îndeaproape albia râului. La câteva sute de metri în amonte de Piatră Pinului este situată o altă formațiune stâncoasa spectaculoasă, Piatra Șoimului. Rezervatia forestiera “Pădurea de smarald”, face parte din Parcul Natural Vânători Neamț și este așezată între valea pârâului Ozana și cea a pârâului Nemțișor. Arboretul este interesant prin dimensiunile și aspectul exemplarelor de stejar, prin particularitățile subarboretului, bogăția florei ierboase, infiltrațiile de conifere etc. Vârstă
Munții Stânișoarei () [Corola-website/Science/306306_a_307635]
-
cu e specie extraterestră care le-a schimbat societatea pentru totdeauna. Prin îmbunătățiri genetice, octopăianjenii au devenit vrăjitori biologici și au reușit, în cele din urmă, să creeze o societate utopică. Sejurul idilic al familiei lui Nicole în Orașul de Smarald al octopăianjenilor se sfârșește când oamenii lui Nakamura descoperă habitatul și declară război. În încercarea de a media conflictul, Richard Wakefield și un octopăianjen sunt uciși, ceea ce va declanșa răzbunarea lui Katie, singura membră a familiei Wakefield rămasă de partea
Război pe Rama () [Corola-website/Science/330829_a_332158]
-
destinate în exclusivitate pietrele prețioase, ca “insigne sacre și o podoabă interzisă și inaccesibilă supușilor lor”. Sub Leo I se repetă regula, fiind interzis bijutierilor să confecționeze tot ce "“ad cultum et ornatum imperatorium pertinet”", între altele împodobirea cu perle, smaralde și ametiste a șeilor și a harnașamentului cailor, iar pentru fibule "“fibulis in chlamidibus his utantur quae solo auro et arte pretiosae sunt”". Cel mai vechi tip de fibulă este în formă de arcuș de vioară, foarte asemănătoare unui ac
Fibulă () [Corola-website/Science/318024_a_319353]
-
pure, fiind incoloră și translucidă (încă nu transparentă!). Era folosită pentru veselă, bibelouri, podoabe și ornamente prețioase. Alături de aceste culori fundamentale, meșterii romani au izbutit a face nenumărate alte varietăți de sticlă, de la cele ce păreau a fi piatră prețioasă (smarald, safir, opal, peruzea, rubin) până la cele care imitau lemnul sau fructele (ca formă și culoare). În această epocă apare și ornamentarea cu aplicații din sticlă, ca și folosirea formelor sau matrițelor pentru prelucrări complexe (vase care imitau chipuri sau reprezentau
Sticlă () [Corola-website/Science/297786_a_299115]
-
-i sărută! Vom crește Împreună doar agate, În ametist vom răsădi curajul, coralul roșu ne va feri de toate, de soartă rea, furtună și otravă. Pe diamant voi scrijeli un nume, griji și furii departe se vor duce, Într-un smarald seascunde fericirea, eu sunt granatul răstignit pe cruce! Opalul Îmi preschimbă sănătatea pe un potir cu vin bisericesc, precum culoarea ochiului, divinul, mănturnurează-n candeli ce ațipesc. Doar piatra lunii visul Întărâtă, rubinul Învelește rana mea, safirul crește-n camera ocultă
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Theodor Răpan () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1553]