605 matches
-
doliu la-nmormântare. Zău... - Persiano, nu mă mai contra. Și mai las-o cu votarea. I-a pus p’ai lui Brandaburlea să strângă voturi în rudărie și le-a dat la schimb afacerea cu tabla. Auzi, ce chestie: monopolul tăblii. Și la ajutoare sociale i-a pus șefi. Și la certificatele de revoluționari care au fost la Revoluția de la Județeană, pe cine a pus. Nu pe Cangurașu al lui Brandaburlea? Și pădurea cum le-a retrocedat-o la împărțire? Conteni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
întoarce apoi cu spatele la mine, pregătindu-se de culcare. Trag cearșaful peste noi; e un cearșaf alb, curat și apretat proaspăt, care ne mângâie plăcut pielea încinsă. Îmi mai pun o pernă sub cap, împingând-o până ce se sprijină bine pe tăblia patului. Acesta e capitonat cu o piele fină, la fel ca și fotoliile mari pe care zac aruncate hainele noastre. Pilota e albă, cu cusături fine, maro închis, la margini. Apartamentul lui Jake e decorat cu mult bun gust, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cât s-au șlefuit în cadriluri, valsuri și tangouri roz, în rock-uri chimono, în menuete îmbrobodite și twist-uri despuiate, desferecate și învolburate, câte volute a făcut stângul, câte degajări, dreptul, când lovea cu furie controlată, precum Pele mingea tăblia ușii, în urma acestor picioare care plecau, fie timid, fie hotărât, cele tinere de ce, nu știa! în salturi de ciută, cele bătrâne ieșeau cu împăcare pe ușa uitării, altele înțepate, înțelept sau împiedicate, dar cel mai mult îi plăceau picioarele care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
lungă, dar și mai vioaie. Intră în casă ca o atletă și după ce cără singură afară șifonierul de 4 tone, plin cu haine de la strămoșii din urmă cu 200 de ani, patul, fără să dezmembreze niciun element: lada pentru lenjerie, tăblia, cadrul de brad, biblioteca, fără a clinti o carte, vitrina, fără a trezi din somnul de porțelan vreun bibelou sau pahar prăfuit. Când văzu golul perfect, își frecă palmele. Câteva fulgere bătrâne căzură cu trosnet sec pe podea. Mioara îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
a realității, devenind altfel, ca atunci când adaugi un sufix care schimbă sensul cuvântului. Asta înseamnă că trebuie să ne adaptăm, Mioara, să urcăm la parterul acestei noi situații. Orașul îmi apărea în toată splendoarea lui asemenea unei machete văzută de pe tăblia de sticlă a mesei, întoarsă cu picioarele în sus. Ori noi ne distanțam cu cerul de sub noi, ori orașul se depărta încet, apărând privirilor ca o imagine vie privită dintr-un balon pentru ca, în cele din urmă, orașul să devină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
n-am interpretat încă. Abia acum învăț replicile. Maestre, sunteți modest! Cât de convingător! O forță scenică! Gustav se ducea la prima cârciumă dintr-o lume paralelă, încercând să-și revină din sensul giratoriu al gândurilor. Bodega avea patru mese tăblii înfipte într-o țeavă cu fețe de masă găurite de țigări. Un bec afumat. Tejgheaua barului era atât de înaltă încât trebuia să te ridici pe vârfuri pentru a striga printre pahare și turnuri de scrumiere cine ești, scopul vizitei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
făcea semn fiicei lui Jorgrimme să danseze deasupra capului lui chel și plin de cicatrici. Apoi ea se împreuna cu Folke Filbyter, tot datorită mâinii stângi a bunicului, care pe urmă, cu buzele crăpate și cu vârfurile degetelor ciocănind în tăblia patului, mâna calul flocos al lui Folke Filbyter la pas și la galop prin pădurile din Tived, urmărindu-l pe nepotul răpit de apostolul Iacob. Mama ne aducea mâncarea pe o tavă mare, cromată, pentru ca literatura să nu fie deranjată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Dacă discuția noastră nu ar fi fost atât de serioasă, și-ar fi scos șalul ca să-și facă vânt cu el. Auzeam păsările de apă. Cu degetele mâinii stângi, mama apăsa pe niște clape imaginare, cântând o mică melodie la tăblia mută a mesei. Am văzut că era „Călător singuratic“ a lui Grieg. După un moment a spus: N-am putut să te avem decât pe tine. N-am mai putut avea alt copil. Este, de bună seamă, un pic supărător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
atunci imprimarea va fi ștearsă. Orice scris este bine stăpânit într-un mod demn de admirație. Vocea în schimb este goală, singură și neajutorată. Nu folosește la nimic să stai pe spate, bine înfipt, ținându-te cu amândouă mâinile de tăblia patului, și să ai pipa umplută, dar stinsă, în colțul gurii. Acasă, la Norsjö, oamenii se întrebaseră: Cum să-i vorbim despre asta? Cum va putea să înțeleagă, el, care trăiește într-o casă de needucabili sau cel puțin slabi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
apoi a sosit autobuzul de Norsjö. Acum, după mulți ani, m-am obișnuit într-un fel cu toamna pe muntele Ava. Când sosește cu toată asprimea ei violentă, eu mă fac mic, mă așez în pat, mă țin strâns de tăblii sau mă târăsc pe dușumea cu cartea adevărată, cea în legătură de piele roșie, care - ca printr-o minune - a ajuns din nou în posesia mea. Oriunde o deschid, regăsesc imediat suverana indiferență a artei. Imaginile sunt imune la toamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
pierdut. Niciodată nu am avut curajul să vorbesc cu Manfred despre neliniștea mea adâncă în ceea ce-l privește. Probabil că el își consideră existența ca fiind una absolut normală, da, poate chiar exemplară. Nu m-ar mira. La măsuța cu tăblie de furnir crăpat din cofetăria la care m-a dus ea, parlamentara mea, m-a întrebat cine eram de fapt. Și eu i-am desenat numele meu pe unul din șervețelele de hârtie albă. Tatăl meu era inginer silvic în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
întrebare. Ce fusese de fapt focul, fulgerul, lumina? Prin urmare, tabloul cu Samson orbit atârna acolo, deasupra patului din camera ei de hotel. Patul era destul de îngust, dar noi doi aveam totuși loc. Avea stâlpi groși, băițuiți în maro, și tăblia îi era împodobită cu ghirlande sculptate. N-a fost așa de greu cum îmi închipuisem să mă culc cu ea. Da, ea se ocupa de mine cu adevărat, exact așa cum promisese când a vorbit în piața din fața autogării. Aici, desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
cu umerii zguduindu-mi-se de râs. Că numai unul din ei are voie să-și poarte pantalonii de piele într-o... într-o..., o vreme a trebuit să-mi pun capul pe masă și să bat cu pumnul în tăblie, într-o zi. Nu-i de mirare că unul singur apărea cu pantalonii de piele, am croncănit eu în continuare. Fiindcă, a spus Brigit printre hohote, roșie la față. Fiindcă... fiindcă... nu era decât o singură pereche! —încetează, am implorat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
așa“... îPosibil lăptarul.) —... și erau cu cincisprezece centrimetri mai scurte pentru fereastra dinspre golf. Așa că am refuzat să plătesc... îîmi pare rău, n-am nici cea mai vagă idee.) Și a ținut-o tot așa, în timp ce eu stăteam rezemată de tăblia patului, strivită parcă de o forță centrifugă. Mă întrebam dacă arătam la fel de disperată pe cât mă simțeam. Am dat din cap incapabilă să scot vreun cuvânt. Oricum nu conta, fiindcă Chaquie nu se oprea nici măcar să respire. Poate că era din cauză că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
foarte bună, numai că nu merge acum. No, ascultă la mine ficior, un păhărel de pălincă merge oricând! Așa e, dar numai unul! se arătă de acord și Cristi. Simion Pop se lăsă pe spătarul scaunului, cu mâinile rezemate de tăblia mesei. Privea mulțumit la familia sa și la musafirul de lângă el. De fapt, ce ai pățit? întrebă el. Traian, nepotu-meu, nu mi-a spus decât că ai suferit un accident, n-a intrat în amănunte. N-am apucat să discut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
a mesei de ședințe lipită de birou, las-o încolo de politețe! Mulțumesc, spuse Cristian așezându-se. Pop ieși de după birou și se așeză și el la masă, față în față cu invitatul său. Își sprijini mâinile lui mari de tăblia mesei și îl privi pe Cristi în ochi. Ia spune, bei o cafea cu mine? Cristi își aminti ce-i spusese Ileana seara trecută despre boala de inimă a lui taică-su. Era sigur că nevastă-sa nu-i dădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
vicleană nu zăbovea mai mult de o clipă într-un singur loc. Tot nu te-ai răzgândit? De ce ții morțiș să ne pierdem timpul acolo? întrebă celălalt. Nu-i treaba ta, Boris! izbucni piticul, lovind cu pumnul său mic în tăblia biroului. Eu te întreb pe tine ce faci cu banii? Pot să îți spun dacă vrei. Mai întâi... Nu mă interesează, du-te și ocupă-te de săpături! îl expedie Mihailovici ridicându-se în picioare. Te întorci când ai terminat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
întrebă el calm. Am luat toate măsurile pe care m-am priceput. În zadar, moșneagul e prezent acolo în fiecare zi. Asta nu arată nimic altceva decât că nu ai luat chiar toate măsurile! lovi Vlad violent cu pumnul în tăblia biroului. În sfârșit, Mihailovici se oprise locului. Trecuse în spatele biroului, trăgându-și scaunul pe care îl aruncase cât colo mai devreme. Se așeză și își rezemă coatele pe tăblie. Întotdeauna, mai există o soluție! spuse el calm de această dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ai luat chiar toate măsurile! lovi Vlad violent cu pumnul în tăblia biroului. În sfârșit, Mihailovici se oprise locului. Trecuse în spatele biroului, trăgându-și scaunul pe care îl aruncase cât colo mai devreme. Se așeză și își rezemă coatele pe tăblie. Întotdeauna, mai există o soluție! spuse el calm de această dată. Înțelegi ce vreau să spun? continuă el privindu-l în ochi pe mercenar. Boris se îndreptă de spate, devenind dintr-o dată încordat. Înțelegea perfect ce îi cerea omulețul din fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
că nici acum Godunov nu-i răspunde. La rândul tău, ai încercat cumva să îl înfrunți? Ai tras în el? Ce, Dumnezeu, doar aveai un pistol la tine! Nici vorbă, își sublinie Mihailovici cuvintele cu o lovitură de picior în tăblia biroului, ți-ai aruncat arma ca un pifan neinstruit, după care ai rupt-o la fugă. Umerii lui Boris Godunov se strângeau sub tirul de acuzații al șefului. Pentru cineva care nu fusese în peșteră, lucrurile păreau simple iar faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se transformă într-un singur punct. Înainte de a-și pierde cunoștința, începu să aibă halucinații. Peretele dur devenise moale, lăsându-l să alunece prin el, în întuneric. 36 Te mai întreb încă o dată, strigă Pop exasperat, lovind cu pumnul în tăblia mesei, unde este inspectorul Cristian Toma? Ce ai făcut cu el? Vlad Mihailovici, în picioare și cu mâinile prinse în cătușe ridică din umeri: Domnule comisar, te rog să înțelegi că nu cunosc nici un inspector din poliția română, cu atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și să stropești pe el tot sîngele arderilor de tot și tot sîngele jertfelor; cît despre altarul de aramă, nu-mi pasă de el." 16. Preotul Urie a făcut întocmai cum poruncise împăratul Ahaz. 17. Și împăratul Ahaz a sfărîmat tăbliile de la temelie și a scos lighenele de pe ele. A dat jos marea de pe boii de aramă care erau sub ea și a pus-o pe o pardoseală de piatră. 18. De hatîrul împăratului Asiriei, a schimbat în Casa Domnului pridvorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
câte-o petrecere, pe vremea când mai dădeam și la noi în casă petreceri. Vecinul de pe palier ținea să asiste ca la spectacol la „făcutul mesei“ (proces complicat, pe care probabil l-ar descrie nemaipomenit Jerome K. Jerome: Se ridică tăblia de deasupra, jumătățile celei de dedesubt se rabatează trăgând în sensuri opuse, până ce între ele se cască un spațiu în care intră tăblia de sus, asta trebuie potrivită în cepuri fără să-ți mai prinzi degetele - asta era). Vecinul asista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
la „făcutul mesei“ (proces complicat, pe care probabil l-ar descrie nemaipomenit Jerome K. Jerome: Se ridică tăblia de deasupra, jumătățile celei de dedesubt se rabatează trăgând în sensuri opuse, până ce între ele se cască un spațiu în care intră tăblia de sus, asta trebuie potrivită în cepuri fără să-ți mai prinzi degetele - asta era). Vecinul asista hlizindu-se la circul nostru casnic, pe urmă venea să mă scoată din spațiul meu de liniștire a nervilor, din camera mea: Las
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
pentru a așterne, între trecerile spectrale ale lui unchiu-meu, ale mamei, ale fetelor-pisici, pagini cu o limpezime de spectacol de la teatrul de vară cu felinare albe focalizate. La cârciuma învelită cu bușteni, Carmen își manifestă nervozitatea printr-un stacatto în tăblia jegoasă a tejghelei, cu degetele scurte cu unghiile vopsite bleu. Atunci meseriașii nu mai știu cum să-și ia repede băuturica și să se care afară. În terasa acoperită toți se uită cruciș unul la altul, cei care s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]