1,088 matches
-
sau mai puțin canonice. La fel se întâmplă și în cazul unei secvențe narative, explicative sau argumentative. Bazându-se pe ipoteza unui număr redus de moduri de grupare a propozițiilor elementare, descrierea acestui ultim plan de organizare trebuie să permită teoretizarea în ansamblu a "tipurilor relativ stabile de enunțuri sau genuri primare ale discursului" despre care s-a vorbit mai sus. 3. Abordarea de ansamblu a structurii secvențiale a textelor Unitatea textuală pe care o desemnez prin noțiunea de SECVENȚĂ poate
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
prototipic al secvenței argumentative mai accesibil și mai general decât schema structurală propusă de L. Sprenger-Charolles (1980: 77). În sfârșit, aveam nevoie de câțiva ani de studiu pentru mărcile de argumentație (conectori și organizatori) pentru a ajunge la stadiul de teoretizare aproape la fel de elaborată ca cea a secvenței descriptive și narative pe care o cunoșteam mult mai bine. Pentru o primă analiză, inițiasem o descriere narativă a acestui text. Aceasta se explică prin faptul că, la acea vreme, concepția mea privind
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
inserției povestirii din deznodământ din scena 3, actul V din Andromaca (versurile de la 1493 la 1534). 7.2. Mithridate V, 4 Analizați în același mod povestirea din scena 4, actul V din Mithridate (versurile 1549-1646). Concluzie Pe parcursul acestei încercări de teoretizare, am putut observa că prototipurile secvențiale sunt categorii care rămân nedefinite și totuși, chiar în aceste condiții, ele sunt operatorii. Dacă, de cele mai multe ori, este dificil să se determine în ce mod un text global poate fi actualizat, aceasta se
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
într-o astfel de categorie ilocuționară. 9 Pentru o prezentare mai aprofundată a diferitelor feluri de reprezentări propoziționale, fac trimitere la J. François 1990. Pentru a evita o tehnicitate excesivă, nu voi formaliza foarte mult diversele mele analize. La nivelul teoretizării și datorită obiectivelor mele, am căutat să atenuez pe cât posibil efectele unei formalizări excesive. 10 Revizuiesc aici schema de la pagina 36 din Eléments de linguistique textuelle. (fr.: tiroir) Termenul denumește un concept cu sensul de "care generează episoade paralele, fără
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
paradigme: paradigma dezvoltării și paradigma ambientalistă. Indiferent de opțiunea teoretică și doctrinară, toate concepțiile care consideră dezvoltarea ca o rezultantă a creșterii economice și schimbărilor sociale, în sensul modernizării, ar putea să constituie paradigma economică. În mare parte, discuțiile și teoretizările vizează răspunsurile la problemele economice fundamentale: Ce și cât se produce? Cum se produce? Pentru cine se produce output-ul național? De acest fapt nu s-au îndoit nici economiștii radicali, nici naționaliștii. Însă ipotezele și modelele de creștere și
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
anterior. În orice caz, nici unul din autorii prezentați nu a fost bine cunoscut între economiști. Ei au avut, la momentul respectiv, un impact destul de limitat în mediul academic și au fost redescoperiți abia la sfârșitul anilor ‘50. Nici o încercare de teoretizare a capitalului uman, anterioară perioadei postbelice, nu a devenit un concept central în analiza pieței muncii, a condițiilor venitului personal sau a avuției naționale. Contextul diferit și independent în care a fost discutat rolul capitalului uman de cel în care
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
în cel mai bun caz, atitudine de negustor needucat, a dobândit acum prestanța sofisticăriei academice, destul de confuză între filosofia morală și dreptul penal. Probabil, puțini dintre întemeietorii și promotorii teoriei capitalului uman au dorit acest curs, al lucrurilor. Dar excesele teoretizării capitalului uman au atras numeroase critici, cele mai multe lipsite de temei și umflate de vidul ideologiilor la modă. Evident o prezentare exhaustivă a acestor critici ar depăși scopul acestui studiu și, mai mult încă, intențiile și competențele autorului. De aceea le
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
se voia olimpian. Individ de geniu, așezat pe un agresiv complex de superioritate - poate fi inhibat de privirea rece a unui student! Orgolioasă timiditate, sensibilitate exacerbată. Călinescu era un Hercule cu multe călcâie ahileene.” P. se arată preocupat și de teoretizarea anumitor aspecte ale mass-media. În Elemente esențiale de tehnică mediatică (2001) prezintă sistematic noțiuni, concepte și practici proprii domeniului. Autorul e și aici aplecat spre interdisciplinaritate, iar discursul său nu neglijează raporturile ce se stabilesc între text, imagine și valoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289057_a_290386]
-
imposibil să scriu o istorie "exhaustivă", deoarece în istoriografie ceva trebuie să fie mereu exclus sau redus la tăcere. Odată acceptat acest fapt m-am eliberat de cămașa de forță a gândirii critice care îmi impunea să acopăr totul în teoretizarea formei. Trebuie să subliniez că aceată istorie nu este cu siguranță ultimul cuvânt spus în domeniu. Este numai o istorie și nu Istoria acestei forme. Comform poziției mele teoretice nu este posibil nici un studiu istoric "pe înțeles" care să definească
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
pentru artist și pentru ziar: să comunici știrile atât de complet și să le descrii atât de uman încât cititorul să se poată imagina în locul celorlalți" (317). Ca practicant al genului Hapgood oferă una din cele mai complete încercări de teoretizare a acestuia în 1905 într-un articol din Bookman. El reia ideea lui Steffens spunând că atunci când scrie despre personajele sale "încearcă să se identifice pe moment cu viața lor". Tot el adaugă: Aceasta nu-i decât o dorință, adresată
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
care să le amintească ceea ce aceste sectoare ale academiei au căutat cu atâta sârguință să evite în eforturile lor critice de a evidenția esențialul. Totuși, astfel de politici de marginalizare a jurnalismului se vor evidenția puțin mai târziu, în momentul teoretizării practicii, în anii '20, și al apariției studiilor de comunicare de masă în anii '40, un studiu care a pretins, fără nici o îndoială, că jurnalismul îi aparține. În acest capitol voi pune în evidență dovezile istorice legate de ambivalența și
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
de secretar de redacție), „Gazeta Bucovinei”, „Bilete de papagal”, „Gândirea”, „Convorbiri literare”, „Bucovina”, „Universul literar” (unde a fost redactor), „Bucovina literară” (fiind și în comitetul de redacție), „Revista Fundațiilor Regale” ș.a. Livresc și prețios, cerebral până la ariditate, cu înclinație spre teoretizări, C. cultivă în cogitațiile sale „răzgândirea”. Cu alte cuvinte, gândind cu mintea lui, caută să nu calce pe urmele unor „sentințe consacrate”. Eseistica, de suflu scurt, comprimată adesea până la dimensiunile unui aforism, nu manifestă inhibiții față de ideile unor cugetători iluștri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286187_a_287516]
-
mult chiar, că Statul însuși nu este altceva decît întruparea lui Brahma, înțelegîndu-se prin Stat tocmai corpul de brahmani. Din afirmațiile pline de indignare împotriva despotismului și freamătele de exaltare pentru libertate, ar fi de așteptat din partea filozofului din Stuttgart teoretizarea unui Stat bazat pe libertate și moralitate. Și este adevărat. El promovează, într-adevăr, moralitatea Statului, care teoretic include libertatea individului: doar că, în cele din urmă, Statul însuși se identifică cu Supraomul sau cu Supraoamenii care au reușit să
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Mazilu, Eusebiu Cămilar, Elisabeta Luca. Articolele revendică, dintr-o perspectivă maniheista, figuri culturale importante. Semnează studii și articole Ștefan Voicu (Dobrogeanu-Gherea, critic literar, o actualizare a figurii criticului, pe temeiurile doctrinei gheriste sociologizante), Mircea Florentin (Misiunea socială a scriitorului, o teoretizare a literaturii de factură realist-socialistă, si Walt Whitman, un poet al muncii și al libertății), I. Șerbeanu (G.B. Shaw și H.G. Wells, de asemenea un act de revendicare ideologică, în virtutea categoriilor estetice de satiră și utopie practicate de cei doi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289234_a_290563]
-
umilind răul întruchipat de o ciudată. O temperamentală fără simț moral, înrudită oarecum cu antieroina din Bestia, se agită patetic în Dolorosa (premiera - în 1911; s-a publicat un scurt fragment în „Flacăra”, 1912). Tezistă și cu obișnuitul chef de teoretizări (despre soartă, rasă, credință), drama Tot înainte (1910) propagă efuziunile unui francofil, amator de soluții utopice. „Povestea vitejească” Chemarea codrului (1913) a recoltat, la premieră (1912), un ropot de aplauze. Se revelează în acest melanj de poem și baladă cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286760_a_288089]
-
redefinire a vocabularului si a unor probleme si teme ale procesului de măsurare din perspectiva pragmatismului. Dacă vom recurge la simplificări lucrurile vor deveni mai clare. Așa că putem să enunțăm o propoziție foarte simplă care să ne scoată din hățișul teoretizărilor excesive: sondajele de opinie, în ceea ce privește conținutul și finalitatea lor sunt rezultatele unor măsurători.4 Schema de măsurare proprie sondajului, care se regăsește în itemii instrumentului folosit pentru realizarea investigației și anume chestionarul, prin aplicarea asupra unei populații clar stabilite printr-
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
Barthes: 2006a, 33). Orice text se vrea original, însă hedonistul plăcerii textului sugerează faptul că, dacă pagina de carte ar încerca să fie "izolată social" de tot ce s-a mai scris, textul nu ar fi întreg. Încă de la începutul teoretizării lui (Julia Kristeva), termenul intertextualitate a fost integrat unei viziuni "ecumenice": demersul analitic asupra fenomenului nu vizează numai spațiul tipografic sau televizual, ci urmărește economicul, socialul, general-umanul. Pe acest teren, intertextul întâlnește interdiscursul. Care este relevanța intertextului, sub aspect uman
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
decât de repetare. Există, însă, o deosebire de nuanță între Eminescu și Novalis privind întoarcerea privirii către vârstele mitice ale omenirii.[...] Eminescu pare a fi mai "arhaic" decât Novalis. Mai exact, la Novalis, miticul pare să fie mai mult o teoretizare (fie ea și una de mare amploare), pe când la Eminescu avem de a face cu o trăire mai intensă, mai plină de patos și "suferință" existențială, a vâstelor mitice. De unde și o altă deosebire: Novalis va crede tot timpul în
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
trecutul de aur, în timp ce pentru Eminescu, cel puțin după o primă perioadă de creație, poezia pare a se subordona unei alte realități (Melancu: 1999, 102). După cum accentuează Mircea Eliade cu fiecare prilej, fără trăire, nu se poate vorbi de mit. Teoretizarea nu înseamnă decât că ai văzut, ții minte forma și poți să imiți hieroglifa ("Ei văd icoana înțelesul nu"). Cât despre Eminescu și vârstele mitologice ale spiritualității umane, trebuie supus atenției criticului și teatrul ("Obscur, necunoscut, o literă/Ce necitită
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
romanul lui Camil Petrescu, Iași: Junimea. * autoreferențialitatea * -generică; * -po(i)etică; * -auctorială. PIÉGAY-GROS Nathalie (1996) Introduction à l'intertextualité, Paris: DUNOD. * protocol de lectură. RABAU Sophie (2002) L'Intertextualité, Paris: Éditions Flammarion, Collection "GF". * critica surselor vs intertext; * contribuții la teoretizarea și istoricul intertextualității. REUTER Yves [2001] (2005) L'Analyse du récit, Paris: Éditions Armand Colin, Collection "128" (aceleași date pentru prima ediție). * transtextualitatea: intertextualitatea; paratextualitatea; metatextualitatea; hipertextualitatea; * arhitextualitatea. SAMO-YAULT Tiphaine [2001] (2005) L'Intertextualité. Mémoire de la littérature, Paris: Éditions Nathan
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
psihosociologice ale lui Vîgotski, în domeniul interacționismului social, efectuate mai ales de echipa genoveză din jurul lui J.-P. Bronckart. Dacă vom considera limbajul drept o practică socială, implicit vom studia și factorii extralingvistici; un prim obiectiv al demersului ar fi teoretizarea parametrilor externi prin care se postulează o influență observabilă asupra producției de limbaj. Un al doilea obiectiv constă în definirea și clasificarea unităților lingvistice prezente la suprafața discursului. Și, în sfîrșit, un al treilea obiectiv ar fi elaborarea unui aparat
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
această campanie și a diferitele structuri secvențiale ale enunțurilor propoziționale care o alcătuiesc, putem să încercăm acum o delimitare a orientării configuraționale a ansamblului publicitar. 2.3. Orientarea argumentativă a campaniei publicitare Reamintim că prin analizarea orientării argumentative se încearcă teoretizarea trecerii de la propoziție la un ansamblu coerent. Astfel, pentru a înțelege întreaga campanie publicitară este necesară o trecere de la secvență (lectura-înțelegerea propozițiilor ca succesiune a lor) la figură (înțelegerea ansamblului ca avînd sens global). Prin urmare, propozițiile au o semnificație
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
societățile contemporane. Dar, ca în toate marile cezuri civilizaționale, este dificil să procedăm într-un mod argumentativ. Trebuie găsite câteva intuiții adecvate. Căci agitația culturală se trăiește, se face. Și preocupați de creativitatea lor, diverșii protagoniști nu sunt atrași de teoretizarea ei sau chiar de verbalizarea ei. Chiar excesul acestei schimbări invalidează metodele noastre obișnuite de anchetă. Dar, dacă știm să dăm dovadă de o luciditate îndrăzneață, știm din înțelepciunea antică, reluând cuvintele lui Platon, că "tot ce este mare se
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
urmând ca analiza discrepanțelor dintre acestea și mase să fie examinată grație unei noi cercetări din care sper că vom înțelege mai exact problemele sociale ale Europei Centrale și de Sud-Est. Tentația lui homo europaeus îmbină studiul documentar cu o teoretizare a interferențelor dintre cele două arii culturale situate la răsărit de Viena, intenția fiind aceea de a identifica geneza modelului/modelelor culturale dominante. Ea este o replică indirectă la tendințele de interpretare monoculturalistă, respectiv etno-diferențialistă profesate de istoricii-ideologi ai secolelor
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Kostić, iar mai recent de Sl. Gavrilović, N. Radojćić, N. Gavrilović, R. Flora, S. Mihaijlovć și mulți alții. Să remarcăm apoi că Samardžić face parte din cercul acelor istorici ai Sud-Estului căruia nu-i sunt indiferente procedeele de lucru, metodologia, teoretizarea fenomenelor studiate. De alminteri, un exemplu strălucit în această direcție l-au dat compatrioții săi, Bojidar Knejević și Gavro Manolović, cel din urmă cunoscut nu numai ca teoretician, ci și ca bizantinolog și egiptolog. Radovan Samardžić a abordat în mai
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]