1,717 matches
-
ca un cetățean obișnuit, ba chiar ca ultimul cetățean, a fost întoarsă pe toate fețele de presa noastră. Nu vreau să insist asupra ei. Dimpotrivă aș vrea să mă întreb pur și simplu ce fel de presă e aceea care toacă mai bine de două săptămâni unul și același eveniment, nu neimportant, desigur, dar nici pe departe singurul de discutat, și de ce face ea acest lucru. Nu am să mă leg de faptul că personal nu înțeleg ce obiect de interes
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
veseli și fericiți când se suspendă Președintele țării? Unde mai găsim noi o Doamnă Dragostescu atât de drăguță, atât de haios îmbrăcată și atât de ubicuă, încât de oboseală, nu e capabilă să spună două vorbe la locul lor, îl toacă două ore pe Băsescu, într-o analiză psihologică cu care și ea ar pica bacul, apoi întreabă cu ochi mari și candizi: Dar de ce ziceți că l-au suspendat?" Unde mai găsim noi un domn Cristian Tudor Popescu, atât de
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
Eviscerat, fără cap 61 Curățat de solzi 25 Secționat longitudinal în două 2 File 62 Bucăți cilindrice 63 Rulat 21 File normal, cu oase 22 File fără oase 23 File, cu piele 24 File, fără piele 51 Pachete din carne tocată de pește 5 Tranșat și alte porțiuni de carne 11 Cu sau fără cap 9 Alte forme de prezentare acceptate, altele decât întreg sau eviscerat cu branhii 26 File sub formă de pachete de carne tocată de pește sub 4
jrc5179as2001 by Guvernul României () [Corola-website/Law/90347_a_91134]
-
51 Pachete din carne tocată de pește 5 Tranșat și alte porțiuni de carne 11 Cu sau fără cap 9 Alte forme de prezentare acceptate, altele decât întreg sau eviscerat cu branhii 26 File sub formă de pachete de carne tocată de pește sub 4 kg 70 Curățat de solzi, cu cap sau întreg 71 Toate formele de prezentare acceptate pentru această specie 72 Toate formele de prezentare acceptate, altele decât file, tranșat și alte porțiuni de carne 6 Curățat, bucăți
jrc5179as2001 by Guvernul României () [Corola-website/Law/90347_a_91134]
-
mare. Se pun ouăle, se fierb aproximativ 10 minute. În funcție de cât le țineți în apa, acestea se colorează mai mult. Pentru albastru se folosesc frunze de varză roșie iar pentru verde frunze verzi ( de la spanac sau urzici). Varza roșie se toacă mărunt și se pune la fiert într-un vas cu 1,5 l de apă și 2 linguri de oțet. Se ține pe foc pentru 20 de minute și apoi se pun ouăle care se lasă câteva ore în această
Cum să vopseşti ouăle în mod natural () [Corola-journal/Journalistic/66966_a_68291]
-
blana continentului generos și puternic, îmi pusesem întrebarea aceasta. Într-adevăr, ce-ar fi?... Un pitic, precis că european, din tagma kantiană a Imperativului categoric, apăru lângă mine țopăind și certându-mă foarte iritat. Glasul lui, pițigăiat, era insuportabil... Mă toca, mărunt și orgolios, cu argumentele cele mai năstrușnice și mai neașteptate și mai moraliste, în fond. Că, de ce așa și pe dincolo, tocmai când te bucuri de ce ți se oferă, să-ntorci spatele. Ia te uită, ce tip, ce teorii
Imperativul categoric by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15890_a_17215]
-
ingredinte, cu aceleași mișcări. Accesele de furie capătă o exprimare trivială, și ea aceeași. Derizoriul este în tot și în toate. Cuvintele sînt mici, chircite, conflictele banale, superficiale. Ca și atitudinea celor care le generează. Iubirea și prietenia sînt terfelite, tocate mărunt de ignoranța noastră agresivă, ascuțită bine ca și cuțitul de bucătărie care taie un castravete pentru captivantul sandviș. Zi că-i bine, robotule, și dă-i înainte! Ai să te oprești cînd nimeni nu o să-ți mai învîrtească cheia
Aer proaspăt by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15732_a_17057]
-
nicidecum un portret, așa cum mai înainte autoritățile vamale americane văzuseră în obiectele brâncușiene nu sculpturi, ci piese industriale. Similar, în Traianul lui Gorduz, e de văzut altceva - acoperirea conștiinței unui mare artist de bălăriile verzi și uscate ale protocronismului ce toca mințile altor creatori ai vremii (Ioan Alexandru etc., etc.)” Dar eseul lui Erwin Kessler, intitulat „Gorzo, Gorduz și publicul mofluz”, din revista „22” (nr. 19, 8-14 mai), trebuie citit în întregime.
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4660_a_5985]
-
revoltă sau vreun festival, ceva. Niciodată nu poți ști. Ultima oară cînd fusese În oraș, Wakefield băgase de seamă că orașul suferea o transformare. CÎndva un oraș muncitoresc cenușiu, unde bărbații se Întorceau la casele lor, după muncă, la carnea tocată cu varză călită, devenise Între timp aproape frivol, celebrînd mai tot timpul varii festivaluri, fiestas și parade etnice. CÎnd coboară din mașină, la capătul străzii, taximetristul Încearcă să-l ardă la nota de plată cu zece dolari. Se ceartă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
mâncare care putea să facă orice mai puțin să spună povești, la storcătorul de fructe care nu era destinat numai citricelor, ci era un storcător adevărat. Ce bine mi-ar fi prins acum. N-ai chiar nimic cu care să toc? am întrebat-o pe mama exasperată. —Păi, mi-a răspuns ea dubitativ, ce zici de asta? Ți-ar folosi? mi-a spus ea neliniștită oferindu-mi un feliator de ouă, care era în cutie. —Mulțam, mami, dar nu e bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
un ton ușor sarcastic, evident cam sătulă de straniile mele pretenții. Se numește cuțit. Sunt sigură că dacă dăm niște telefoane, o să găsim un magazin în Dublin care vinde așa ceva. Pusă la punct, am acceptat cuțitul și am început să toc busuiocul. —Și ce faci tu exact? m-a întrebat mama, care se uita la mine cu o privire pe jumătate urâcioasă, pe jumătate fascinată, de parcă nu i-ar fi venit să creadă că ceva atât de ciudat ca gătitul se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
și usturoi, i-am răspuns calmă, de parcă n-ar fi fost mare lucru. Nu voiam să intre în panică. A, da, a murmurat ea, clătinând din cap cu înțelepciune, atotștiutoare, de parcă se întâlnea cu ingredientele astea la modul cotidian. — Întâi toc busuiocul foarte mic, i-am explicat, ca un chirurg care îi explică viitorului pacient cum o să-i facă un triplu by-pass. Cu blândețe, exhaustiv, îndepărtând orice mister. (Întâi o să-ți secționez sternul.) — Apoi adaug uleiul de măsline, am continuat. (Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
alea îngrozitoare, lungi și violete, și cu machiajul ăla disperat. Nu vrei să vorbești cu ea și să încerci s-o convingi să se mai îngrijească puțin? Dar Anna arată așa cum e ea, i-am spus mamei în timp ce vărsam busuiocul tocat într-o tigaie. Asta e Anna. Dac-ar arăta altfel, n-ar mai fi Anna. Știu, a oftat mama. Dar cum se îmbracă! Sunt sigură că vecinii cred că bietul copil n-are nici o haină. Arată ca o vagaboandă. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
o fustă scurtă, neagră și sexy, o jachetă neagră, ciorapi de mătase și tocuri foarte, foarte înalte. Dacă aș fi avut așa ceva prin casă, atunci mi-aș fi pus și o tocă neagră cu văl pe față. Dar, din fericire, toca îmi lipsea. Voiam să arăt ca o criminală apărută din Iad. Însă, privind retrospectiv, presupun că toca ar fi fost o exagerare. Aș fi fost ca una dintre văduvele alea superbe, care vin la cimitir și arată minunat și tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
somatică indusă de suferința emoțională“. Că era ceva „normal“. A fost un șoc, pe undeva. Mă așteptasem la durerea emoțională, dar durerea fizică era ceva nou pentru mine. Mai și arătam îngrozitor: unghiile mi se rupeau întruna, părul meu era tocat și lipsit de strălucire, și, deși aveam acces la orice produs de exfoliere și hidratare pe care și l-ar fi putut dori cineva, pielea mi se cojea în fâșii subțiri, cenușii. Am înghițit vreo două calmante, am dat drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
răspunsul pregătit. Tocmai de asta reprezintă o insulă conversațională perfectă. Lentilele avocatului au sclipit neîncrezătoare. —Ce-i aia o insulă conversațională? —În general, se găsesc în bucătării, a spus Hugo rapid. Sunt blocurile alea masive în jurul cărora stau oamenii și toacă tot felul de chestii ca între prieteni. Sau de pe care servesc băuturile. De obicei, au blaturi din ceramică sau din lemn. Însă un copiator autentic, din anii ’70, ar fi ceva cu totul deosebit. Ai avea nici mai mult, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
televizor. Porcii sunt Înghesuiți toți la un loc, apoi sunt Împinși pe un tobogan și țipă pentru că știu ce-i așteaptă. Așa fac și cu caii. Din asta se face mâncarea pentru câini. Uneori nici nu sunt morți când sunt tocați. Marlena Își privea țintă fiica. Era ca și cum tocmai atunci, sub ochii ei, Esmé Își pierduse toată inocența. De unde știa puiul ei toate aceste lucruri? Marlena asista la aceste descoperiri ale fiicei ei cu tristețe și neliniște maternă. Iubise acele vremuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
got mail. M-am luminat și eu, probabil că Mihnea mi-o luase înainte. Am intrat repede-n Inbox și-am deschis mesajul. Dar nu era Mihnea. În locul lui, pe mijlocul ecranului, cu litere groase, corp 18, cineva scrisese cuvintele: TOC OR IENC Și dedesubt, și mai de neînțeles: CLUNIAH Ultimele cuvinte păreau însă de-a dreptul uimitoare. Fuseseră tastate normal, fără majuscule, doar cu italice. Aveau chiar sens, poate un pic prea mult, cât să te facă să caști ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să trăiască, Dimov, Ivănescu și restu’. Scriau cu sufletu’, nu cu mecanismele alea metalice din creier...“ „Să-mi spui și mie-odată cine sunt scriitorii ăia cu metal pe creier, roboții noii orânduiri literare... Anti-sufletiștii.“ „Îi găsești în librării. Toți care toacă poezia mărunt, până nu mai rămâne nimic din ea. Gunoierii trecutului, care n-au nimic de spus și culeg de la alții tot ce le trebuie: puțin Arghezi, puțin Bacovia, o idee și de la Eminescu și gata volumul! Original, bineînțeles, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
identificau terenurile libere, apoi cartografiau spațiile care trebuiau umplute. Te simțeai privit, observat, ca în „Mapping the Earth“ al lui NASA. După terenurile virane, garajele ilegale și zonele din jurul lacurilor și patinoarelor, nu mai rămăsese aproape nimic neacoperit. Herăstrăul fusese tocat, IOR-ul parcelat, Grădina Bordei scoasă din domeniul public și retrocedată, Parcul Carul cedat Patriarhiei și-apoi revândut pe bani grei unor investitori. Nici nu puteai să mai vezi lacurile, darămite să calci înăuntru: gardurile verzi, supraânălțate, ascundeau defrișările masive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să fac eu treaba-n locul tău. Cursuri despre drepturile femeii și-ale roboților (vezi Scrisoarea IV) nu se țin decât într-un singur loc în țara asta, probabil și-n tot sud-estul Europei: în Pitar Moș. Doar acolo se toacă studenții cu-așa ceva. Concluzia: pipița-i de la Limbi Străine. Și am și-o bănuială de la ce catedră...“ „Mă duc mâine să verific...“ „Nu te duci nicăieri. O să merg eu.“ „De ce?“, m-am opus. Eram cu-adevărat intrigat. „Pentru că am eu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
interculturale. În timp ce-i preparam împreună cu Yannis, helveți pofticioși locuind în preajmă, atrași de mirosul irezistibil, ne întrebau politocoși dacă pot încerca și ei această "specialitate". Eram nevoiți să-i refuzăm, din păcate, dar am simțit o stranie satisfacție. Răzbunarea cărnii tocate asupra la fondue, mâncarea națională a Elveției, brânză topită de Gruyere în vin alb. 23 iulie 2003 Din cauza căldurilor insuportabile din Elveția (timp de peste trei săptămâni mercurul nu a coborât ziua sub 34 de grade, o premieră pentru această țară
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
mașini de asalt intelectuale? Noi, care citim atunci când avem timp, care nu avem bibliotecile colosale de care dispun ei, noi, care pierdem ore întregi în autobuzul 133 supraaglomerat în încercarea de a ajunge la Biblioteca Academiei. Exemplele de timp administrativ tocat inutil și obligatoriu la câini ar fi nenumărate. Aici nu cred că mai este vorba de inteligența individuală (adevăratele genii din România oricum pleacă "afară" pentru a respira la adevărata lor valoare dar geniile sunt rare...), ci de un sistem
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
pe plită și tot priveam spre Gura Humorului, în depărtare, pe șoseaua mare... Când, ce să vezi? Aproape de-amiază, când ni se lungiseră ochii de-atâta uitat și când fetele, săracele, luându-se cu joaca, uitaseră să ne tot toace la cap cu întrebările: "da, când vine tata?, da, cum e îmbrăcat?, da, rămâne, de-acum acasă, ori tot pleacă la oaste?" numai ce-am zărit, mai întâi un nor de colb, care se ridica și se târa deasupra șoselei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
fără a cerceta dacă nu ar putea să existe altele mai bune. Dând un sens pe deplin kantian rolului și funcției filosofiei dreptului ca „speculație a idealului, critică a raționalității și legitimității dreptului existent”, gânditorul italian scrie: „Filosofia dreptului cercetează tocai ceea ce trebuie sau ceea ce ar trebui să fie În drept, În opoziție cu ceea ce este, opunând un adevăr ideal unei realități empirice”. Del Vecchio explică faptul că deontologia este tocmai știința a ceea ce trebuie să fie. Optica este vădit kantiană
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]