617 matches
-
mai ales cele câteva interviewuri luate lui Mircea Eliade. Ceea ce n’am înțeles este că la secția Cugler, nici Monica nici Cugler nu suflă un singur cuvânt despre contribuția lui Ștefan Baciu, ce nu numai că a vizitat îndelung pe umoristul în chestie, mulți ani înainte de vizita lui Niculescu (menționată de Cugler) și care, mai ales, i-a editat două cărți. Am mai atras atenția Monicăi asupra faptului că în TIPARNIȚA LITERARĂ, a lui Camil Baltazar (Anul I, No. 1 - Octombrie
Alte scrisori către Arșavir Acterian () [Corola-journal/Imaginative/13490_a_14815]
-
pe Mircea Eliade și Vintilă Horia - cu mărturii de la cei care i-au cunoscut personal pe acesti mari, dar persecutați români. L-am comemorat pe Vasile Militaru, poet martir aproape uitat în România, l-am comemorat pe Aurel Manolescu, scriitor, umorist și muzician de mare talent, am participat la anumite alte acțiuni precum comemorarea a 100 de ani de la nașterea lui Mircea Eliade la Divinity School - Universitatea din Chicago.dar să mă opresc aici. Se putea face mai mult, dar anumiți
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
doi V. A. Urechia. Primul dintre ei, Vasile Alexandrescu-Urechia (1834-1901), a desfășurat o amplă activitate ca istoric, scriitor și om politic. Al doilea, nepotul celui de mai sus și purtător al aceluiași prenume, a fost fiul doctorului Alceu Urechia (1860-1941), umorist prețuit la vremea lui și bun prieten cu Caragiale. Așadar - Vasile Alceu Urechia, semnătura abreviată "V. A. Urechia" reeditînd-o întocmai pe aceea a bunicului. Microbul literar al familiei s-a manifestat la nepot abia către sfîrșitul vieții. M-am referit
Krenoterapie by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10644_a_11969]
-
cazul, eliberat de interpretările contextuale exersate în lectura de tabloide, romanul are numai de câștigat. Să vedem cât de mult. Calitatea indiscutabilă a prozatorului Horia Gârbea e mobilitatea inteligenței cu care-și administrează umorul. Iar aceasta nefiind decât accidental un umorist. Scoase din paginile cărții (și din marginile stilului), fragmentele pline de haz nu pot funcționa ca anecdote. Iar a le păstra și a le reproduce verbatim din memorie se arată la fel de incomod, din pricina acelorași restricții de stil. Mai apropiat, din
Căderea Elsinore-ului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Imaginative/10096_a_11421]
-
după ce-l întrebase pe acesta care-i "dramaturgul nostru cel mai bun?". Răspunsul criticului: "Moličre, Sire." Riposta Rigăi-Soare: "Așa? N-aș fi crezut. D-ta, însă, te pricepi mai bine." - Scria Gide "Cu cât e mai inteligent, cu atâta un umorist are mai puțină nevoie să deformeze realitatea ca s-o facă mai semnificativă". Nu ți se pare un pic obosită o atare cogitație? Care crezi că e relația dintre semnificația estetică (fie și în cheie umoristică) și realitate (fie și
Gheorghe Grigurcu în dialog cu Șerban Foarță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8941_a_10266]
-
gratuit sau, cel puțin, mai fără de crispare, decât al doilea, mereu sarcastic (zâmbetul căruia e rânjet sau, baremi, un surâs sardonic), consanguin al genului didactic, în sens de moralizator și punitiv. Pamfletul, diatriba ș.a.m.d. nu sunt vocația unui umorist. Care le poate practica accidental, precum același Nenea Iancu, berlinezul, în satira-i din 1906, la adresa regelui "Ca rol" (!), sau în broșura-i din 1907, concepută sub oblăduirea maximalistului Cristian Rakovski... Umorul e, altminteri, după Wilde, o formă de (supremă
Gheorghe Grigurcu în dialog cu Șerban Foarță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8941_a_10266]
-
de-a lungul "iepocii dă aor", ba chiar după, la modul șopârlistic cel mai jalnic. Una dintre sarcinile lui era să scoată manu propria castanele din focul "evului aprins"... Față de Gogol sau Moličre, mereu satirici, Caragiale e, pe sfert, un umorist; iar acesta, chiar dacă-i un "critic al societății", nu-i cu totul "nemilos". - Critică, oare, Topîrceanu, în "El major și ea minoră", co(n)ruperea de fete neajunse la vârsta majoratului, de către armata imorală "burghezo-moșierească"?! - Am impresia că România cea
Gheorghe Grigurcu în dialog cu Șerban Foarță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8941_a_10266]
-
nu suporta însă nici atingerea celei mai ușoare aluzii glumețe la propria-i persoană. Devenea astfel, involuntar, comic el însuși pe-o latură. Căci umorul contrariat poate fi vindicativ, nu-i așa?Ești de părere că o (bună) conștiință de umorist acceptă o reciprocitate a "mișcărilor", precum într-un duel? - Nu ignor la cine te referi, căci mi-ai spus-o telefonic, nu de mult. Am să-ți fac jocul, însă, păstrând, și eu, confidențialitatea... Ideal vorbind, epigramiștii (ce-și fac
Gheorghe Grigurcu în dialog cu Șerban Foarță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8941_a_10266]
-
profesioniștii epigramei, nu au, de regulă, umor. Tot înțepând în dreapta și în stânga, ac de cojocul propriu nu acceptă. Intoleranța lor la critică e una cam ca a criticului de profesie: să nu-l înțepi cumva, că ești foutu... Bineînțeles că umoristul ar trebui, la rându-i, să accepte replicile celuilalt, ca floretiștii. Ciudat, dar domnii autori incontinenți de epigrame, uzând, adesea, de dubletul (rimic) rimă-crimă, scrima o lasă de o parte, ca și cum n-ar prea vrea să fie, și ei, scrimeri
Gheorghe Grigurcu în dialog cu Șerban Foarță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/8941_a_10266]
-
or să iasă niște bătăi frumoase. Dacă nu mai ai voie să bați copiii acasă, măcar să-i batem în concurs", explică Mugur. Radu Pietreanu mai spune că, odată cu acest show, Vacanță Mare își dorește să promoveze o nouă generație de umoriști care să se bată cot la cot cu ei și care, de ce nu, să le calce pe urme. "Lumea se va uita la Vacanță Mare din nevoia unei schimbări. Pentru că ce a fost până acum la televizor e de fapt
Surpriză de proporții! Vacanța Mare revine la televizor. Vezi la ce post () [Corola-journal/Journalistic/46742_a_48067]
-
de la cititorii româno-canadieni, precum și de la cei din România. De exemplu, cine a auzit de Michael Solomon, scriitor român care a trăit În Montreal, Nicu Naum, mare anticomunist și om de mare suflet care a ajutat mii de emigranți, Aurel Manolescu, umorist, scriitor și muzician, deportat În Siberia, precum și mulți, mulți alții... sau cine a auzit de alți români de valoare În viață, care au luptat Împotriva comunismului, au ajutat, s-au implicat pentru binele României și au rămas anonimi, ba chiar
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
n.1949 Născut Țareuca, jud. Orhei, Republica Moldova, Profesie: medic specialist Sănătate Publică și Management Sanitar, membru al Uniunii Cineaștilor, Uniunii Umoriștilor, Uniunii Jurnaliștilor și Uniunii Scriitorilor din Moldova, membru al Uniunii Epigramiștilor și Uniunii Scriitorilor din România a editat peste 25 cărți de epigrame, aforisme, proză și este inclus în peste 80 de culegeri/ antologii De 1 martie În țară-i
ION CUZUIOC by ION CUZUIOC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83937_a_85262]
-
este mai lentă dezvoltarea creatu... Fără îndoială, gândesc că dacă fetele vor moșteni inteligența tatălui și voința mamei, și dacă va fi sigur ceea ce ne asigură Schopenhauer că bărbații moștenesc inteligența mamei și voința tatălui... Asta a spus-o teribilul umorist Danzig pentru că tatăl său s-a sinucis și mama sa a scris romane, când din întâmplare sinuciderea a fost romanul tatălui și romanele au fost sinuciderea mamei sale. * Când Rosita, care este foarte capricioasă, plânge, tatăl exclamă: Las-o să
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
al treilea vers din a doua strofă de trei a sonetului. De asemenea să ne amintim, de ce nu? acea drăgălașă povestire pe care, în "Prolog către cititor" din a doua parte a operei nemuritoare, ne-o povestește unicul și marele umorist al literaturii noastre, povestirea nebunului acela din Sevilia care vorbea de tema despre cum se prinde un câine de stradă sau din oricare altă parte: "ridica cu piciorul său un picior al câinelui, un altul îl ridica cu mâna și
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
Vei gândi cititorule, extrem de calm și binevoitor, că este puțină muncă să faci un epilog, chiar cu ajutorul lui Cervantes vă voi spune eu al rândul meu când îl voi încheia. Am de asemenea a va spune, ca al nostru mare umorist în prologul primei părți a Ingeniosului hidalgo, că dacă m-a costat vreo muncă să compun romanul meu, niciuna nu a fost mai mare decât aceea de a face prologul pe care să-l pun drept cap la această carte
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
văzute. El era un om discret, malițios, care se bucura când întîlnea pe cineva în situații dificile, fiindcă savura din ochi complicitatea secretă. Ioanide nu-i dădea nici o importanță, știind ce căuta Hagienuș la Saferian. Cunoștea calvarul casnic al acestui umorist. Fiind văduv, avea nevinovata slăbiciune de a adăposti un soi de guvernantă, prea tânără, pe care însă copiii săi - doi băieți și o fată căsătorită - o dădeau afară îndată ce nu căpătau bani de la el. Acum se întîmplase iar acest accident
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
paradoxul, regiunea muntoasă dădea cel mai mare număr de marinari. Explicația lui Conțescu era că în partea stâncoasă a munților, amintirea litoralului din era întinderii mării până în regiunea alpestră era mai puternică. La facultate, teoria geografului era caricaturizată de studenții umoriști, care făceau și desene cu creta pe tablă, relevând că Ermil Conțescu descoperise o corabie cu pânze pe Caraiman. Pentru Conțescu totul e semnificativ și plin de probleme, și dacă găsea o pietricică de o culoare insolită, îndată își nota
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
moare. Decesul lui nu poate fi obținut decât prin persuasiune. Când Gonzalv îl va convinge că viața nu merită să mai fie trăită și Conțescu se va abandona proceselor de corupție celulară, atunci va muri. . - E o idee asta, zise umoristul Hagienuș. Să i-o spui lui Gonzalv. . Deși Gonzalv Ionescu nu avea cunoștință de această teorie, încercă s-o aplice instinctiv. Astfel, după ce termină de hrănit pe Conțescu, părîndu-i-se mai capabil de a se pătrunde de anume argumente, îi spuse
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
care s-a pensionat. Cochetând cu istoria și filosofia, Maftei Florescu a început să scrie poezii și epigrame cu prezențe publicistice la: „Adevărul”, „Pentru Patrie”, „Cronica”, „Jurnalul vasluian”, „Flacăra Iașului”, „Vremea Nouă”, „Oferta”. Este membru fondator și activ al cenaclului umoriștilor al Casei de cultură „Constantin Tănase” (în prezent „Constantin Silvestri”) din Vaslui. Are apariții editoriale epigramatice: - „Plecat-am nouă din Vaslui”; - „Numai înțelepții râd”; - „Satana în minijup”; - „Cupidon în avion”; - „Treptele devenirii”; - „Sechestrați în umor”;„Corecții cu zâmbete”; - „Tichia de
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
glumă, și noi înțelegem asta. Teribil ce mi-a plăcut, spunea omul, ștergându-se la gură cu mâneca după ce năruise pe gât un pahar sănătos de țuică. Silvestru era și el un neliniștit, făcea tot felul de chestii, era șeful umoriștilor, al cronicarilor, scria proză, poezie, teatru și, mai ales, umbla realmente prin teatru încercând să înțeleagă fenomenul, să-l cunoască nemijlocit. Scria cronică teribil de bine, nu te puteai plânge de nimic; dacă era prost, scria că e prost și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
nu pare prea lung: „Marii profeți ai sfârșitului de ev: Marx, Nietzsche, Kierkegaard, Dostoievski, Freud, ca și epigonii lor literari sau filosofi - Joyce, Kafka, D.H. Lawrence, Heidegger - sunt cu toții homines religiosi. Chiar și Marx, economistul religios, Nietzsche, ateul credincios, Kafka, umoristul lui Dumnezeu... Generația discipolilor lui Nae Ionescu (Eliade, Cioran, Noica) a rămas la nivelul unui modernism agonic. «Profeții negativi», pe care nu i-au asimilat suficient pentru ca să se poată despărți de ei Într-un mod fecund, le-au pecetluit soarta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
un număr vechi din Urzica (8/1962). Pentru cine e tînăr : Urzica era singura revistă de umor care apărea, regulat, pe vremea Împușcatului. Avea un tiraj incredibil - 500.000 exemplare. Un preț modest. Bilunară. CÎnd am debutat, În 1973, toți umoriștii români aveau rubrici acolo. Plătea - și nu rău! Era, sincer vorbind, de cînd o știu, monopolul evreilor. Breslașu, Baranga, Poch, Rodica Tott, Iosif Toth, I. Avian, Sadi Rudeanu , Fred Firea, Mircea Crișan ș.a. erau În redacție sau doar colaboratori permanenți
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
permanenți . Nu puteai scrie umor exploziv , ori umor profund, umor negru , umor politic și alte cîteva „derivate”. Dar era bine că exista. Valentin Silvestru, un infatigabil și un adevărat om de acțiune, a consolidat, În jurul Urzicii, de după revoluție, AUR - Asociația Umoriștilor din România. Fiindcă, trebuie să precizez, Ion Tipsie a reluat Urzica după 1990, și bine a făcut. Păcat că a dispărut prin 1997... Revenind la exemplarul de acum 44 de ani al revistei : șochează faptul că n-avea pic de
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
unui număr cât mai mare de alți indivizi, a căror bunăstare aduce bine individului de la care purcede fapta. 6. Inteligența nu se poate sulimeni spre a arăta altfel de cum este; deci cei proști n-au nici un mijloc de scăpare. 7. Umoriștii sunt foarte prețioși, fiindcă sunt foarte rari și fiindcă se arată ireverențioși față cu realitatea, în contra căreia, conștient sau inconștient, "avem toți un dinte". 8. ... Sunt mai multe nuanțele stărilor sufletești - care sunt și așa greu de clarificat, decât cuvintele
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
În spațiul publicistic restrâns ce mi-a fost rezervat vreau să relev succint și Însușiri mai puțin cunoscute și de aceea neevocate. Era Costică Bucescu nu numai orator, profesor și recitator fără egal, ci și cozeur desăvârțit, extrem de jovial și umorist fără pereche. Șarmul lui intelectual sporea tot mai mult, când glumea (făcând și haz de necaz), spunând epigrame, bancuri și anecdote dintre cele mai hazlii. Cine avea norocul de a-i fi companion la călătorii cu trenuliar eu profitam cât
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]