1,020 matches
-
depinde de dumeavoastră s-o aflu curând. Și știu să alin, să fiu părtaș la suferințele celor tineri. Urmează, din partea lui Octave, o cerere de Rezolvare-Pn4 ce va permite introducerea temei "vicleniei", altfel spus controlul teatral al intrigii deținut de către valet care reprezintă, de fapt, întreaga temă a piesei: Octave (5) Ah, Scapin, dac-ai putea născoci, dac-ai putea găsi ceva ca să ies din încurcătură ți-aș datora mai mult decât viața. Scapin (6) Ca să spun drept, cînd m-amestec
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
pentru farsa pe care i-a jucat-o; că egipteana e o flușturatică, o impertinentă când insultă un om cu vază, care-o va învăța el minte să mai vină pe-aici și să defăimeze copiii de neam. Și că valetul e o canalie, care, până nu se crapă de ziuă, va fi trimis la spânzurătoare." 5. Monologul narativ: povestire și/sau ornament? Preclasicii, preocupați fiind de motivarea prezenței unei povestiri (legea motivației), au exagerat, în sensul observației abatelui d'Aubignac
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
28; Silvian Iosifescu, Câteva piese originale, VR, 1945, 5-6; George Radovan, Maestrul Valjan. O pledoarie în contradictoriu. Despre moravurile teatrului românesc (interviu cu Valjan), „Scena”, 1946, 31 mai; Valentin Silvestru, „Generația de sacrificiu”, RP, 1947, 74; Dumitru Solomon, „Caré de valeți”, „Scânteia”, 1970, 8 382; Brădățeanu, Comedia, 291-296; Ciopraga, Lit. rom., 645; Ist. teatr. Rom., III, 200-201; Crohmălniceanu, Literatura, III, 49-54; Cioculescu, Amintiri, 323-327; Massoff, Teatr. rom., VII, 611, VIII, 89, 114, 254; Ioana Mălin, O emoționantă aniversare, RL, 1979, 8
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290417_a_291746]
-
răspunsurile pe care le trimite sau nu marele om către micii necunoscuți. Noi vom mînca această pîine și vom spune că este cozonac. Un sfat de urmat: nu intrați niciodată în salon fără să treceți să schimbați cîteva vorbe cu valetul; fiindcă, în ciuda a ceea ce se spune, el știe mai bine decît oricine să-l recunoască pe marele om. Este acela care-și respectă servitorul. Lecția a III-a CINCI BALAURI ÎNTRE NOI ȘI TEHNICĂ Dualism • Spiritualism • Umanism • Individualism • Modernism Deși
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
compartiment (editură, universitate), le-au cedat locul? Odinioară, primii îi puneau la muncă pe cei din urmă, după condițiile lor. Astăzi, adepții imaginii sînt în vîrf și recrutează scriitori, documentariști, scenariști, speech-writers, "creatori", profesori, așa cum cavalerii de odinioară își selectau valeții care le purtau armele sau cum directorii de întreprindere își aleg secretarele. E adevărat că multe port-semne trec în tabăra imaginii cu arme și bagaje. Un absolvent sau o absolventă a Școlii Normale, literați emeriți, pot să renunțe astăzi la
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
de toate "anexele " se ocupau "angajații" localnici paznici, grădinari, electrician, tâmplar, lăcătuș... Familia avea și un "masseur", pe Mario Sanchez Cruz, "Kid Mario", fost boxer, cu care Hemingway mai organiza din când în când și "reprize" de box. Avea un valet, René Villareal, care l-a slujit 17 ani, un șofer, Juan Pastor Lopez și doi bucătari, unul, Ramon, fiind chinez. De parc și de grădina de legume se ocupa Picillo, care primea 150 de pesoși pe lun un salariu "de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
și Roberto Sotolongo, "căpitanul" Gregorine... Finca era donată "pentru bunăstarea poporului cubanez", Banco Nacional de Cuba primea ordine pentru plata ultimelor salarii ale angajaților, mașinile și puștile de vânătoare erau dăruite prietenilor. Papa a avut în Testament grijă de toți! Valetului René îi lăsa pușca Winchester, lui Picillo, grădinarul, îi lăsa cele 4 vaci de la Finca și permisiunea de a-și ține cocoșii de luptă pe terenul de la Finca, lui Pedro Buscaron îi acorda dreptul de a-și paște calul la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
umbra (Iași, Editura Junimea, 1979); Sărutul pământului (București, Editura Eminescu, 1980); După echinocțiul de primăvară (Iași, Editura Junimea, 1981); Ruptura (Iași, Editura Junimea, 1983); Drumuri de fum (Iași, Editura Junimea, 1985); Și mâine și poimâine... (Iași, Editura Junimea, 1985); Spovedania valetului (Iași, Editura Junimea, 2002). A fost membru al Uniunii Scriitorilor din România. I s-au acordat Premiul Asociației Scriitorilor din Iași (1968 și 1983, pentru Cercul de ochi și Ruptura), Premiul „Vasile Pogor“, acordat de Primăria municipiului Iași pentru întreaga
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
niște oaspeți, ca un grup de copii adunați la masă. * Dimineața, trecând spre centru, pe o bancă, de pe care abia se uscase umezeala nopții, am zărit o mulțime de cărți de joc, aranjate într-o ordine anume: așii, în perechi, valeții și popii grupați și ei și așa mai departe. M-am oprit o clipă intrigat, neputând să explic rostul acestor cărți. Cum nu sunt jucător de cărți (sunt analfabet în această direcție) și nu am nici înclinații metafizice, înțelegând că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
respect ai revărsat asupra mentorului dumitale, Titu Maiorescu - e drept că și aveai de ce - dar, când boala te încerca din ce în ce mai tare și doreai să obții o pensie, același Maiorescu a refuzat să te primească trei zile în șir, motivând prin valet că nu este acasă, deși din prima zi l-ai zărit la geamul casei... Cu toate acestea, i-ai purtat respect și prețuire neșterse. Singurele momente când erai fericit și te simțeai în largul dumitale erau cele petrecute împreună cu Eminescu
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
mai veche, ofensată de a fi aflat, după peste patruzeci de ani, de berbantlâcurile mele notorii și care stăruia, pân-oi muri, să-mi spună, ca prin romanele foileton cu contese fudule și ca și când s-ar adresa unei armate de valeți cu peruci pudrate și cu pulpe false, de mucava: „Domnul Beldie“. (Cine-o fi Învățat-o, Dumne zeule mare?) ... Cunoașteți cumva teoria bunului „tătic“? Nici eu, dar o să-ncercăm. „Tăticul“ este un diminutiv cu care femeile Își exprimă, mai bucuros
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
1940. Quirk, R., S. Greenbaum, G. Leech, J. Svartvik, 1972, A grammar of contemporary English, London, Longman. Rădulescu Sală, M., 2007, "Adjective invariabile?", în: Reinheimer Rîpeanu, Vintilă-Rădulescu (coord.), p. 435−446. Regulă, M., 1972, "Encore une fois ce fripon de valet", în Revue de linguistique române, 141−142, p. 107−111. Reinheimer Rîpeanu, S., I. Vintilă-Rădulescu (coord.), 2007, Limba română, limba romanica. Omagiu acad. Marius Sală la împlinirea a 75 de ani, București, Editura Academiei Române. Renzi, L., 2000, " Le tendenze dell
[Corola-publishinghouse/Science/85007_a_85793]
-
A. Gavrilescu, 2002, Democrația la pachet. Elită politică postcomunistă, București, Editura Compania. Tudorică, O., 1967, ,,O paralelă sintactica româno-spaniolă: săracă de mine! ¡pobre de mi!", în SCL, XVIII, 6, p. 627-633. Tuțescu, M., 1969, ,, Le type nominal ce fripon de valet", în Revue de linguistique române, 33, p. 299-316. Ușurelu, C., 2002, "Numele de profesiuni în limba română actuala", în: Până Dindelegan 2002b, p. 117-126. Van Peteghem, M., 1994, ,,Alt(ul) vs un alt(ul): un calc servil sau o nouă
[Corola-publishinghouse/Science/85007_a_85793]
-
ale țăranilor erau un omagiu firesc, fiindcă numai noi singuri eram „boierii“. Nu știu cine-mi vârâse asta în cap, dar a durat până pe la unsprezece ani, când, ieșind într-o duminică, am vă zut la poarta școlii un cupeu: vizitiu și valet și o doamnă înfofolită în blănuri, înfumurată și plină de sine, de averea ei... Eram gata să leșin - leșinam deseori pe atunci; mi se oprise inima de uluire și de nedreptate. Doamna aceea mi a furat încrederea în viitorul meu
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
meilleurs romans étrangers. Anonymes: Les pilleurs d'épaves. Beecher-Stowe: La case de l'oncle Tom. Bret-Harte: Le blocus des neiges. Dickens: Oeuvres, 27 volumes. G. Eliot: Le moulin sur la Floss. S. Farina: Amour aveugle: Bourrasques conjugales; Un homme heureux; Valet de pique. G. Freitag: Doit et avoir. Gerstaecker: Les deux convicts. Goethe: Werther. Gogol: Les âmes mortes. Goldsmith: Le vicaire de Wakefield. Hall: Scènes du bord et de la terre ferme. Heiberg: Nouvelles danoises. Hoffmann: Fantaisies à la manière de Callot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
slujitor, „el” avea să reapară și apoi să mă urmărească neobosit, inventiv și nu rareori deconcertant - adeseori aș fi putut să-i confund vocea cu cea a unuia dintre cei mai aprigi dușmani! L-am comparat abia ulterior cu acei valeți care apar În literatura picarescă franceză sau spaniolă - lingușitori, vioi, vicleni, după spița lor, deoarece vin din poporul cel mai de jos și faptul că slujesc un tânăr hidalgo sau gentilom este deja o treaptă de „progres social”. Nu cer
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
sau hangii!, le dă convingerea adâncă de a le fi superiori și că, de fapt, ei joacă rolul de seamă nu numai În viața acestuia, dar și a cercului În care se Învârt cu toții. (Planchet, de altfel, cunoscutul și istețul valet al lui d’Artagnan, ajunge unul dintre șefii Frondei, dovadă că vioiul paj, kammerdiener, valet de pied, rândaș, mesager erotic și, uneori, În travesti, companion de călătorie al gentilomului, poseda valențe multiple!Ă Nu cunosc deci, cum o spuneam, o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ei joacă rolul de seamă nu numai În viața acestuia, dar și a cercului În care se Învârt cu toții. (Planchet, de altfel, cunoscutul și istețul valet al lui d’Artagnan, ajunge unul dintre șefii Frondei, dovadă că vioiul paj, kammerdiener, valet de pied, rândaș, mesager erotic și, uneori, În travesti, companion de călătorie al gentilomului, poseda valențe multiple!Ă Nu cunosc deci, cum o spuneam, o mai bună comparație a acestui eu - care, după ce a „dispărut” un timp, a reapărut apoi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
tout écrivain communiste”. Interesant mi s-a părut ceea ce a spus Jean Ristat, directorul revistei „Digraphe”: „Face à tout pouvoire - et le Parti communiste en est un - quelle est la situation de l’écrivain? Ou bien il en est le valet, l’otage, le faire-valoir; ou bien il en est le dissident, celui qui lutte contre, qui s’exclut ou qui est exclu. Je considșre à cet égard l’histoire d’Aragon comme exemplaire de ce dilemme, dans un sens positif comme
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
vons nous débarrasser, nous communistes, de la notion de grand homme. Tout pouvoir est un grand homme politique. À partir de cette représentation malsaine, nous nous acceptons tous comme des valets” (ib.). La noi lucrurile astea nu-s deloc limpezi, iar „valeții” nici nu doresc să-și clarifice situația. Însă cînd au ocazia să facă declarații, toți susțin că producțiile lor sînt „politice”! În timp ce mă întorceam de la magazinul de presă, i-am întîlnit pe Valeriu Traian și pe Pătrar, mai sobri decît
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pentru a înăbuși „mesajul” revoluției islamice conduse de imamul Khomeini. Supraputerile și „regimurile reacționare din Orientul Apropiat”, al căror „reprezentant plenipotențiar” e Saddam Hussein, sînt îngrijorate de calea aleasă de Iran: „Nici cu Estul, nici cu Vestul, ci Republica Islamică”. „Valetul” americanilor (vai, cum l-au „recompensat”! - n. 2012), Saddam și-a pregătit lovitura printr-o virulentă campanie propagandistică, bazată pe pretexte false. „Astfel, teza «exportului de revoluție» a imamului Khomeini a fost prezentată drept un amestec în treburile interne ale
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
am etalat uneltele. *„Fiecare vrea să se arate mai tare, fiecare vrea să fie mai sus. Lumea e rea, fiecare pîndește locul celuilalt. Lumea e o piramidă. Aici e tot păcatul. Fiecare trebuie să fie la locul său, rege sau valet. E același lucru. Fiecare la locul său fără ură...” (Brâncuși într-un text de Marcel Iancu, în „Contimporanul” nr. 5/1926). *Sp. mi-a dat exemple de profesori care „profită groaznic” de pe urma propriilor elevi. Unul, de pildă, le dă note
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
XVIII-lea. Convulsiile Revoluției și chiar cele ale Imperiului nu derivă cumva de aici? Supremația omului de litere este întotdeauna abuzivă, uzurpată, provocantă. Din câte spune abatele Maury, în cercurile adevăratei Academii, membrii Academiei de Științe erau considerați drept niște valeți, chiar dacă aceasta avea ca membri pe Lagrange, Lavoisier, Laplace! Ca întotdeauna, strălucirea mai presus de com petențăă Francezii, dacă e să-i dăm crezare lui Talleyrand, au făcut Revoluția din vanitate. Am putea spune același lucru și despre celelalte evenimente
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
de el decât propriii compatrioți. Doamna Geoffrin i-a răspuns la asta în chipul cel mai agreabil: „Vedeți, noi vă vedem prea de aproape. Știți prea bine - a adăugat ea - că nici un erou nu trece drept om mare în ochii valetului său.“ Aceste trăsături sunt poate de ajuns pentru a vă da o idee despre caracterul acestui om celebru, căruia, pentru a fi un om mare, nu-i lipsea decât o imaginație vie, încălzită de o inimă simțitoare. E drept că
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
se ascun dea în cele trei ceasuri mute pe care le acorda whistului. Lumea se mira că un om ca el poate coborî până la amuzamentele vulgului: cine știe însă dacă acest om atât de capabil, aranjându-și în mână cei patru valeți, nu împărțea imperii? În timpul acestor momente de taină el cizela în sinea lui un cuvânt de efect, a cărui inspirație îi venea dintr-o broșură citită dimineața sau dintr-o convorbire avută seara. Dacă te lua deoparte, ca să te facă
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]