644 matches
-
nu îndrăznește să le evoce în scris. Iluzionistul plănuiește să-i ucidă pe toți Dar demonstrează o stranie ignoranță îi putem prosti pe oameni în diverse feluri complicate, dar cele mai importante lucruri pe care le facem trebuie să pară verosimile, și cea mai verosimilă moarte încă trebuie să părăsească acest pămînt într-un „car înflăcărat de durere“ îcum a spus Carlyle), sau să se risipească într-o ceață perplexă dacă e vreun doctor bun pe-aproape. Dar pentru că lucrul cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
evoce în scris. Iluzionistul plănuiește să-i ucidă pe toți Dar demonstrează o stranie ignoranță îi putem prosti pe oameni în diverse feluri complicate, dar cele mai importante lucruri pe care le facem trebuie să pară verosimile, și cea mai verosimilă moarte încă trebuie să părăsească acest pămînt într-un „car înflăcărat de durere“ îcum a spus Carlyle), sau să se risipească într-o ceață perplexă dacă e vreun doctor bun pe-aproape. Dar pentru că lucrul cel mai descurajant la moarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
nu putea fi luat În considerare, susțineam, decât În categoria prostiei inițiale, scuzabilă doar dacă fusese adolescentină și efemeră. Lucrurile erau, firește, mai complicate (explicația cinică dată de Andrei Șerbulescu, alias Belu Zilber, despre „amorul cu Partidul” pare mult mai verosimilă). Nina Îl considera pe Anatol Vieru, aveam să-mi dau seama, un „norocos” din acest punct de vedere. Făcuse și el, În definitiv, se subînțelegea, acele inevitabile compromisuri sub stalinism și totuși nu suferise șocurile ulterioare ale incriminărilor, revenise firesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
lungă, să îți ajungă toată săptămâna, deschizi o carte și o închizi la loc, gândindu-te la o povestire pe care vrei s-o scrii de nu știu cât timp, pe aripile căreia vrei să-ți iei zborul, într-o lume mai verosimilă decât cea din jur, însă în casă e agitație, se freacă podeaua, se spală vase, se vorbește la telefon, se râde și se probează rochii... Și atunci ieși în parc. Te gândești la acea povestire, dar ai un bolovan legat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
și eu, când va, în Arcadia. 73 Poezia. O previziune Poezie fără lirism, literatură fără poezie, arte fără literatură, cultură fără arte și civilizație fără cultură - să exprime această telescopare (cam prea simetrică și coerentă ca să fie și cu totul verosimilă) una dintre cele mai importante "megatendințe" ale noosferei actuale? Eticismul nostru, reflex inconștient al omului de cultură, ne face să respingem cu oarecare angoasă teza aceasta, dar dezavuînd-o pe criterii etice - e bine sau nu e bine să fie așa
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
evita aceste neajunsuri, am să hotărăsc normalizarea cuvenită, având la bază și practicile unor descreierați ce folosesc orice metodă de-a face bani...!” „Ce vrei să spui...?” „Unii oameni sunt condamnați la moarte pentru abateri mai mult ori mai puțin verosimile. În continuare sunt ținuți În viață până În momentul când se ivește un cumpărător de organe, care are bani mulți și vor să trăiască. Acești nefericiți oameni sunt aduși pe masa de operație, sunt adormiți iar transplantul organului solicitat se execută
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
respiră sănătatea lucrărilor concepute să dureze. Știu că sună ca și cum aș face reclamă la ciment, de aceea detaliez: epicul din romanele ei nu este senzațional, ci esențial; personajele sale nu sunt „idei“, ci mai degrabă oameni cât se poate de verosimili, reușind cu toate astea să-și poarte cu bine dimensiunea simbolică, fără de care lectura literaturii poate fi înlocuită cu succes de revista presei cotidiene. Romane clasice, preferând tentației rezumatului acumularea de fapte și figuri pe spații largi. Încă de la început
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
țigănească, fie vorba-ntre noi, ceea ce ne-a făcut să pufnim în râs. Dar mica sălbatică era încîntată: i se părea culoarea cea mai vie și mai strălucitoare. Cu o voce de parcă și-ar fi clătit gâtul cu gaz (lucru verosimil, căci mereu o vedeai la coadă la gaz, trăgând după ea într-un căruț de fier un butoi mare și strâmb de culoarea ruginii), ea ne spuse că știe și cu ce să se îmbrace, fiindcă un văr de-al
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
noastră, pentru că nu veți putea să faceți deosebirea între om și fiară, dar și pentru că acest lucru vă poate costa viața. Iată cum, parcă de la sine, se naște întrebarea: dacă piesele în care triumfă viciul și este învins binele sunt verosimile - ele sunt adevărate, pentru că reprezintă viața adevărată în care triumfa cei mai răi oameni -, atunci pentru ce, când privim la toate acestea în viața reală, rămânem liniștiți, trăim și muncim? Și pentru ce, dacă același tablou din viața înconjurătoare ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
adunau ciucuri și aplaudau, iar la finalul reprezentației aruncau câte un bănuț în tingirea multifuncțională a ursarului. Fascinat de capitala Ardealului, recomand celor care vizitează Clujul, să nu uite a intra măcar pentru o oră în renumita Grădină Botanică, un verosimil paradis natural de neînchipuit. Concluziile examenului medical de la spitalul clujean au fost încurajatoare: în afara lipsei de calciu din organism eram oarecum sănătos, doar că metabolismul îmi era mai accelerat, arderile interne se făceau cu mare iuțeală îca viteza trenului cu
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
o pasăre și exista într-o lume virtuală a computerului. Jocul, denumit Fin Fin on Teo, The Magic Planet [Fin Fin pe Teo, planeta magică], a pătruns pe tărâmul nou al domeniului viitorul computerului. Fin Fin a demonstrat cât de verosimil și autonom ar putea să dezvolte relații aceste creații inteligente, pe baza interacțiunii cu oamenii în decursul timpului. Fin Fin era o formă foarte avansată de viață artificială. Tehnologia companiei Fujitsu, care constituia miezul lui Fin Fin on Teo, The
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
vehemență, dar și ținută cu statornicie de către viteaza garnizoană. Modul energic al împresurării și strivitoarea covârșire numerică a agresorilor aliați puseră pe împresurați, cu toată vitejia nepilduită, într-o stare foarte grea. Vatatzes, știind aceasta, se cutremura gândind la căderea verosimilă a cetății, de a căria posesiune atârna siguranța cuceririlor sale din apus; dar pe de altă parte privea cu părere de bine îngrămădirea dușmanilor săi în apus, pentru că în chipul acesta îl rămâneau mînile cu totul libere în răsăritul cu
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
bulgari, pe de altă parte iar gândea la nestatornicia sorții, care e drept că poate da cele mai mari lucruri, dar și poate răpi ceea ce avuseși din capul locului; apoi mai socoti că virtutea singură face irevocabile bunurile câștigate și verosimilă câștigarea celor ce lipsesc, și în fine se temu că norocul nestatornic își va revoca toate darurile, sau că aceste daruri, în lipsa virtuții, se vor întuneca atât de mult, încît nici nu-i va fi permis împăratului a se uimi
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
lui Lachanas sau lui Ioan, fiul lui Mytzes; căci daca în favoarea celui dentîi militează norocul, un curajos spirit de întreprindere și o dibăcie conștiută de scopul ei, acest din urmă are în favoare-i originea, dreptul de moștenire și perspectiva verosimilă de-a ajunge la scop, de i se va da oarecare sprijiu. Sfetnicii se hotărâră deci să prefere pe Ioan Mytzes, care și împăratului îi convenea mai mult din cauza încuscririi cu dânsul, apoi pentru că era continuatorul legitim al stăpânirii părintelui
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
clasici, dar care au fost resimțite ca artificiale chiar de unii contemporani ai dramaturgilor în cauză. În capitolul al XVI-lea din Poetica, unde enumeră cinci variante ale procedeului, Aristotel ia în discuție chiar piesa lui Euripide. Stagiritul admite ca verosimilă, conformă cu logica faptelor, recunoașterea Ifigeniei datorită scrisorii trimise, în chip firesc, celor de acasă. În schimb, teoreticianul - care consideră inadecvată mai cu seamă identificarea mecanică prin semne exterioare - respinge recunoașterea lui Oreste ca fiind prea puțin artistică, ticluită artificial
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
prinț, cu naivitatea cea mai copilăroasă, cu buzele încă tremurându-i de râs. Pentru că, atunci când minți, dacă strecori cu dibăcie ceva nu prea obișnuit, ceva excentric, ei bine, ceva prea bătător la ochi sau chiar imposibil, minciuna devine mult mai verosimilă. Am remarcat asta. Mie nu mi-a ieșit bine, pentru că n-am fost în stare... Brusc, se încruntă din nou, parcă dându-și seama ce spune. Dacă atunci, i se adresă ea prințului, privindu-l cu seriozitate și chiar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
liberă, că nu crede în vechea ierarhizare adoptată de lumea bună și nu recunoaște decât „problema feminină“. În sfârșit, voia să demonstreze că, după el, o femeie decăzută e chiar întrucâtva mai presus decât una nedecăzută. Această explicație părea foarte verosimilă și fusese acceptată de majoritatea vilegiaturiștilor, mai ales că era confirmată zilnic de fapte concrete. Ce-i drept, multe lucruri rămâneau neelucidate: se spunea că biata fată își iubea atât de mult logodnicul (după părerea unora, „seducătorul“), încât dăduse fuga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
a fi revelația imanenței morții în viață. Pentru ce sentimentul imanenței morții în viață îl au așa de puțini, iar experiența agoniei este atât de rară? Nu cumva e falsă întreaga noastră presupoziție, iar schițarea unei metafizici a morții devine verosimilă numai prin concepția unei transcendențe a acesteia? Oamenii sănătoși, normali și mediocri nu au o experiență a agoniei și nici o senzație a morții. Ei viețuiesc ca și cum viața ar avea un caracter de definitivat. Este în structura echilibrului superficial al oamenilor
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
-le nu pleacă de la eroismul individual, ci de la conflictul spiritual și economic al fiecărui individ în calitate de individ. Într-o lucrare despre Max Stirner, Basch a arătat sursele individualismului în monadologie. În ce privește individualismul democratic, această derivare de ordin teoretic pare foarte verosimilă. Pluralismul monadologic își găsește echivalentul pe plan istoric în atomizarea socială creată de democrație, care a fixat centrul de greutate în fiecare individ și în nici unul. Caracterul masei este de a fi amorfă interior. Această absență de formă lăuntrică se
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
adauge votul său pentru a hotărî achitarea. Scribonius renunță să se lungească la loc. Întreabă cu voce joasă: — Dar dacă totuși mă condamnă...? Sprâncenele lui Gallus se împreunează deasupra nasului. Nu răspunde pentru moment. Există și această posibilitate. Cea mai verosimilă de altminteri, pentru că Livia, în ura ei, este necruțătoare. Iar Libo n-a făcut niciodată un secret din preocupările lui oculte. Scribonius Libo insistă: — Principele nu poate uza de puterea lui tribuniciană ca să in tervină? Asinius Gallus clatină din cap
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
în necesitatea ca acestea să fie posibil adevărate și de a fi susceptibile de a proba teza susținută. Fiecare este liber să creadă ce vrea, dar pentru ca discursul jurnalistic să ființeze este necesar ca opiniile prezentate în cadrul acestuia să fie verosimile. Astfel, se poate argumenta o opinie care susține că accidentele de mașină apar din cauza vitezei excesive a șoferilor, însă se abandonează acceptabilitatea atunci când explicația dată vizează implicarea Băncii Naționale în deturnarea traiectoriilor autovehiculelor. În această perspectivă, acceptabilitatea trimite la dimensiunea
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
sunt comercianții, producătorii de reclame și consumatorii, însă intervin și instituții ale statului care reglementează și apără drepturile consumatorilor. Genuri ale discursului publicitar sunt: afișul, caseta publicitară, spotul radio sau televizual etc.. Pentru spotul publicitar, contractul de discurs vizează prezentarea verosimilă a calităților unui produs, într-o manieră persuasivă. Discursul publicitar are drept scop promovarea calităților unor produse, servicii, instituții, pentru a atrage atenția în vederea achiziționării, folosirii, frecventării. Relațiile dintre parametrii discursului publicitar sunt reprezentate în Schema 4: Schema 4: Schema
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
pe cât au ajuns astăzi canibalismul ori sacrificiile umane. * * * La fel ca orice rezumat, cele spuse până aici ar putea să pară, evident, o schiță caricaturală, peremptorie și arbitrară; totuși, obiectivul cărții este să arate că aceasta constituie imaginea cea mai verosimilă a viitorului. Nu este imaginea pe care mi-o doresc: am scris această carte tocmai pentru ca viitorul să nu semene cu ceea ce mă tem că va fi și pentru a contribui la dezvoltarea formidabilelor potențialități care se manifestă la ora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
excelent simț al nuanțelor, care-l ferește de asta -, romanul în discuție rămâne, nu mai puțin, rezultatul unei operații combinatorii orientate în vederea unei unice interpretări. De aceea, „specificul basarabean“ căutat de către cititorul cărții nu va putea fi găsit. Lipsește ficțiunea verosimilă care să destindă narațiunea până acolo unde destinele eroilor să ajungă a exista independent de scopurile vizibile ale autorului. Iulian Ciocan are un bun ochi pentru detaliul semnificativ, pentru anecdota sugestivă; de asemenea, trebuie notate onomastica ingenioasă, ironia pince sans
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
de asta. Totu-i corect. — De unde să scot eu o mie de dolari? Tot ce avem eu și Ignatius i-asigurarea socială a bietului meu bărbat ș-o pensie de nimic și-asta nu-nseamnă mare lucru. Nu poate fi verosimilă perversiunea totală al cărei martor sunt, strigă Ignatius din salon. Muzica avea un ritm frenetic, tribal; un cor cânta în falset, insinuând ceva despre a face dragoste toată noaptea. — Îmi pare rău, spuse agentul Mancuso, cu inima aproape sfărâmată la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]