777 matches
-
despre „tenacitate virilă” și „voință crâncenă” în cazul Alexandrinei Scurtu, despre „talent prob, aspru, sobru, viril” în cel al Constanței Marino-Moscu, despre „bărbăteasca acuratețe de expresie abstractă” a lui Bebs Delavrancea, a cărei critică e „fără nimic edulcorat”, „în realitate, virilă, directă și logică”. În paralel cu pregnanța calităților masculine, criticul măsoară însă înstrăinarea acestor scriitoare de „psihologia feminină normală”. „Problema” lui Bebs Delavrancea ar fi, de pildă, chiar că nu vrea să asume un „stil feminin”, neînțelegând „superioritatea discreției în
Poetul X. Figura anonimului în comunitatea de la Sburătorul by Ligia Tudurachi () [Corola-journal/Journalistic/3788_a_5113]
-
Iubita ca atare e imaterială, rostul ei e de a converti energiile spirituale ale omului; soția e altceva, e un sanctuar despre care bărbatul nu se destăinuie în public. Femeia de care îți vorbesc e totdeauna alta, e un eveniment viril profesional, un episod fulgerător. Un rapt, o inspirație, niciodată un fapt definitiv, pentru că formele din univers sunt multiple și ochiul e mereu solicitat de inedit. Simpozionul continuă multă vreme astfel, cu aplicațiuni. De fapt, Ioanide monologa, și-n timp ce
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
din curată curiozitate: - Ascultă, Ioanide, te rog să-mi spui drept, îți dau cuvîntulmeu că nu mă supăr. Nu-ți plac? Arhitectul făcu un examen vizual Sultanei și răspunse cu cea mai deplină sinceritate la care-l obliga conștiința lui virilă: - Îmi placi.Din nou Sultana reveni la întrebarea ei turburătoare: - Atunci pentru ce faci ceea ce faci? - Ascultă, Sultana, zise Ioanide punând stăpânire pe sineși cu un ton de familiaritate mai mult paternă, întrebarea ta n-are nici un sens și n-
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
îl indispusese totdeauna secret, cu toate acestea compania lui nu-i era displăcută și Pomponescu uza față de arhitect de cea mai distinsă colegialitate. Antipatia față de Ioanide se făcu acută prin incidentul Indolenta, când Pomponescu se simți jignit în demnitatea lui virilă. Ar fi reacționat energic dacă ar fi avut vreun pretext exterior. Căci Pomponescu, constrâns de educația lui, ținea cu orice chip să pară personal elegant și senin. Afacerea bazilicii turnă o cantitate de venin considerabilă în sângele lui Pomponescu, căruia
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
d. Brătianu nu va urma această linie de conduită, singură demnă, singură admisibilă pentru un ministru constituțional care se respectă, aceasta o știm mai dinainte. Acest ministru n-a iubit niciodată situațiunile limpezi și onorabile; caracterul său respinge orice rezoluțiune virilă. Om de tenebre și de politică bizantină, el va căuta să escamoteze acest vot care-l lovește cu brutalitate în față și, prin influența atotputernică, dizolvantă, fatală, de care dispune, va sili pe venerabilele momâi din palatul Academiei să revie
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
cu apă în care-și ținea și proteza. În fantasmele ei, obiectul hidos în formă de U, dintr-o substanță ceroasă și roză ca voma, cu sârmulițe și dinți egali, inumani, era amanta secretă a lui Leon, cu care cristalul viril se deda la copulări monstruoase. Diminețile, negresa bea apa din pahar, ca să se pătrundă astfel de sămânța cristalului și să trăiască tot atâta vreme cât așteptase el în fundul pământului, între petalele damnate la beznă și uitare ale florilor de mină. Stăteau în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cât e de ușor. Azi deja nici urma locului unde-a fost nu mai există, și dacă-i adevărat ce se zvonește, după dinamitarea și ruinarea singuraticului mădular de ciment nici un bărbat din oraș nu a mai fost, câteva zile, viril și erect. În mii și mii de dormitoare nenorocite din marele ghetou de prefabricate, în chilii unde abia încape un pat, cu carpete pe pereți, tablouri cu pisoi de lână și naiade pe jumătate despuiate, se-ntîmplase seri la rând aceeași
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cel drept, unde, tot statistic, se întîl-nesc femeile, într-un roi cu multe deplasări spre centrul androgin Căci fiecare fluture dă roate, mai largi sau mai strânse, îngerului din centru - plete de aur până la brâu, sâni gingași de fecioară) sex viril, puternic și dulce-ntre pulpe, un trandafir între degete, vâslind din perechea de cromozomi, XX sau XY, învelită-n pe rechea de ovare sau de testicule, învelite în carnea sexului de fe; meie sau de bărbat, învelite și ele în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mine "ce seul objet dont le néant s'honnore", în convoiul de camioane trase de cai, de Trabanturi și Skode, de femei purtând în brațe cutii cu văsărie și scaune-ncălecate. Doar dimineață blocul de pe Uranus încă mai exista, sfidător și viril, în fața revărsării de cărnuri a Casei Poporului. Acum zece ore încă aveam o casă cu o masă, un scaun și-un pat în care să-mi adăpostesc nebunia. Un ultim compartiment plin cu aer al nautilului meu. Iar acum corpul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
când la celălalt, de parcă ar fi vrut să afle care dintre cei doi părea cel mai aplecat spre a-i arăta îndurare. în sfârșit, se întoarse iute către Sebastianus, prosternându-se înaintea lui - pentru că fața sa, cu trăsături puternice și virile, luminată de ochi cenușii și ironici, dar nu răutăcioși, îi inspira, cu siguranță, mai multă încredere decât chipul respingător a burgundului, dar mai ales fiindcă observase bine respectul supus pe care romanul i-l inspira comandantului gărzii. — Nu! Nu, îndurare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
îți spuneam, un reproș la adresa mea. Sebastianus îl depășea la statură cu cel puțin trei degete, însă nu și în prestanța fizicului, căci Etius, în ciuda celor cincizeci de ani ai săi, nu era doar un bărbat cu aspect plăcut și viril, cu trăsături hotărâte pe chip și cu părul încă des, chiar dacă albit în multe locuri; avea încă umerii lați, gâtul robust și toracele larg, care îi ținea întinsă eleganta tunică dalmatica de culoare purpurie, cu o bogată broderie în aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
umerii săi largi: — E aproape. Se pare că acum au trecut de Lugdunum și înaintează în marș forțat. Mereu prea lent, după mine. Atingând ușor cu degetele un umăr al Hippolitei, Cilonus strânse din buze, într-o expresie de siguranță virilă: N-aveți de ce vă teme. Barbarii sunt în marș către Aureliana și nu văd de ce ar trebui să-și devieze traseul ca să vină până aici. în orice caz, miliția mea veghează asupra satului și, în situația unei incursiuni, ar ști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
adevăr era unul din cei doi barbari care o urmăriseră ceva mai devreme. Primind confirmarea, întrebă ce se întâmplase cu celălalt. — L-am ucis, domina, fu răspunsul său simplu, în care nu citi nici un accent de mulțumire. în fața acelei siguranțe virile o emoție ciudată, nouă pentru ea, porni să-i curgă prin vene. Se simți invadată de un șuvoi de admirație și recunoștință față de acel tânăr viteaz, căruia, fără îndoială, îi datora viața, dar își impuse să nu o arate. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
poluarea simbolică existentă în mintea oricărui individ, dar e foarte greu de detectat o structură foarte clară. De ce pui un obiect într-un loc, și nu în altul. În virtutea cărui fapt îl fixezi undeva. Polata e un loc eminamente masculin, viril. Nici un obiect feminin, doar ambalajele de tampoane, cosmetice, borcane, sticle de ulei din gunoi, cumva evacuate. În rest, nici un obiect care să anunțe o prezență feminină. Sigur că se poate vorbi și despre o polisemie a polatei. În alte regiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
o perioadă de acalmie, cel ce a plesnit primul continuă să-și păstreze anonimatul și cam în perioada asta, după scurte intermezzo-uri gălăgioase, se pun băieții pe treabă. Cam la sfârșitul lui noiembrie. Adică sunt un fel de concursuri virile, cine bubuie mai tare, cine are bici mai gros. Al lui Dan al lui Leana din capul satului e dat cu motorină ca să tune mai tare. Și când e o atmosferă mai încărcată, plouă încet, burnițează, motorina aia, în timp ce Dan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
interviu) se leagă și de acele „motivații social-politice” (p. 95) care i-au declanșat Întotdeauna scrisul și de cei 20 de ani În care a muncit ca inginer („Șantierul mi-a plăcut pentru un anumit mod de simplitate și solidaritate virilă”, p. 83); și de impulsul decisiv pe care i l-a dat M.R.Paraschivescu („M-a frapat și cucerit la el participarea”, p. 87). Acest exemplu ține Norman Manea să-l reactualizeze atunci când Între cărțile sale de proză se consacră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
supere pe nimeni. Voi, goimi proști ce sunteți, vă întoarceți acasă duhnind a bere, cu muniția terminată, cu un animal mort (înainte vreme viu) legat fedeleș de fiecare aripă a mașini, ca să vadă toți șoferii de pe drum ce puternici și virili sunteți; și apoi, ajunși acasă, luați aceste căprioare - care nu v-au făcut nimic, dar absolut nimic rău - luați aceste căprioare, le tăiați bucăți-bucățele și le gătiți într-o oală. Nu e destulă mâncare pe lumea asta, trebuie să mănânce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
din interior. Renunță. E imposibil să distingă ceva cu tot zgomotul din jur. Din celelalte camere răzbat voci gălăgioase și râsetele groase ale unor masculi pofticioși. Un patefon răgușit dat la maximum deapănă o romanță melancolică prin vocea catifelată, dar viril convingătoare a lui Cristian Vasile. Undeva, zgomotul ritmic al arcurilor unui pat interferează cu gâfâitul excitat al unei femei: "Nu te opri! Așaaa! Daaaa!" Cu infinite precauții, Manfred apasă pe clanță. Îndepărtează câțiva milimetri ușa de canat. Se oprește o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
într-o voal de mătase. Bart o cuprinse pe Arm într-o îmbrățișare plină de tandrețe și ardoare, iar dintre buze îi scăpă fără voie un geamăt prelung care venea de undeva din străfundurile cele mai ascunse ale ființei lui virile, murmurând ca în transă și într-un ușor crescendo o, Doamne..., o, Doamne..., o, Doamne! ... Da, Bart, rosti Arm, cu ochii strălucind și cu un glas care pornea direct din inima ei. Suspinând ușor, ea se lipi foarte strâns de
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
râu peste pietriș, printre malurile povârnite. El îi aduse prinosul omagiului său fierbinte, zăbovind lângă sânii ei frumoși, catifelați și avizi de sărutări, apoi coborî dedesubtul lor, nelăsând nici un loc nesfințit de atingerea buzelor sale și își lipi cu tandrețe virilă obrajii, apoi gura de pântecul ei suplu, catifelat și fierbinte - un leagăn al tainelor vieții și iubirii, care se înălța și cobora ușor, în ritmul respirației. O, Doamne, repetă bărbatul copleșit de patimă și străbătut de un fior adânc, îți
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
opioman și heterosexual, cu care o dusese tot numai în scandaluri, până când individul decisese, într-o bună zi, să-și schimbe sexul și să divorțeze în grabă și irevocabil, pentru a se recăsători, în Olanda, cu un foarte frumos și viril metis de prin Insulele Capului Verde. Cât despre fostul tovarăș Mandache, tatăl Cameliei, onorabil director în Ministerul de Externe pe relația Vest, de la Corneliu Mănescu până la Sergiu Celac fără întrerupere, îi dăduse de știre în mod confidențial că fusese ofițer acoperit
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Zizmo negociase valoarea zestrei, pledând cu limbajul formalizat al unui avocat, ba chiar mersese până acolo Încât să ceară un cec bancar Înainte de ziua nunții. Fotografia pe care o primise Sourmelina Înfățișa un bărbat Înalt și chipeș, cu o mustață virilă, care ținea Într-o mână un pistol și În cealaltă o sticlă de băutură. Cu toate acestea, două luni mai târziu, când s-a dat jos din tren la Grand Trunk, bărbatul scund care o Întâmpinase era perfect bărbierit, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a spus tata de două sau trei ori "puișor", căci tata a fost întotdeauna aspru cu mine și uneori de-a dreptul rău. Era la fel cu Cristian Vasile. Era o minune că bruta în smoking putea da atâta duioșie virilă refrenului: "Ce vrei să-ți scriu Acuma, când ne despărțim? E prea târziu, Noi nu ne mai iubim. Cuvinte dragi de-amor Le-am tot rostii la timpul lor. Atll le-am repetat... Ne-am înșelat..." Cei din public, îmbogățiții
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
firul propriei vieți... Fata s-a ridicat și a-nceput să-și caute hainele pe bâjbâite. Până la urmă a aprins lumina, care a umplut deodată odaia de urâțenie și sordid. O priveam cu ură pe când se îmbrăca fără nici un cuvînt: virilă, țărănoasă - o slujnică. Eram stors, stors pe dinăuntru. Drace, sperma e creier, e memorie. Parcă un canalicul ar lega direct carnea albă a minții de aparatul grotesc dintre pulpe. în aura orgasmului simți limpede cum substanța cerebrală e stoarsă și
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
fusesem dintotdeauna, ce nu încetasem să fiu, ce aveam să fiu pentru o mie de veșnicii, pentru un eon de eoni: plete de aur până la brâu, sâni rotunzi de femeie pe pieptul musculos, șolduri largi adăpostind între curbele lor sexul viril - și un trandafir între degete, cu petale de lumină de aur. Creșteam în aurul rarefiat ca o statuie de lumină, creșteam atât de rapid că am spart curând în țăndări caverna și scara spiralată și nesfârșitele paliere, și pământul și
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]