2,628 matches
-
pot fi lungi și scurte, din motive combinatorice: Tabelele de mai jos prezintă comportarea vocalelor din punctul de vedere al cantității, în silaba accentuată, în funcție de caracterul închis sau deschis al acesteia, si de consoana care le urmează în silaba închisă. Vocale alungite numai de /v/, /z/, /ʒ/, /ʁ/ și /vʁ/: Vocale alungite de orice consoana: Limba franceză are trei semivocale: /j/, /w/ și /ɥ/, corespunzătoare vocalelor /i/, /u/, respectiv / y/. Toate trei pot forma diftongi ascendenți, iar / j/ și diftongi descendenți
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
mai jos prezintă comportarea vocalelor din punctul de vedere al cantității, în silaba accentuată, în funcție de caracterul închis sau deschis al acesteia, si de consoana care le urmează în silaba închisă. Vocale alungite numai de /v/, /z/, /ʒ/, /ʁ/ și /vʁ/: Vocale alungite de orice consoana: Limba franceză are trei semivocale: /j/, /w/ și /ɥ/, corespunzătoare vocalelor /i/, /u/, respectiv / y/. Toate trei pot forma diftongi ascendenți, iar / j/ și diftongi descendenți. Exemple: "bien" [bjɛ̃] „bine” (cu diftong ascendent), "évantail" [e
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
caracterul închis sau deschis al acesteia, si de consoana care le urmează în silaba închisă. Vocale alungite numai de /v/, /z/, /ʒ/, /ʁ/ și /vʁ/: Vocale alungite de orice consoana: Limba franceză are trei semivocale: /j/, /w/ și /ɥ/, corespunzătoare vocalelor /i/, /u/, respectiv / y/. Toate trei pot forma diftongi ascendenți, iar / j/ și diftongi descendenți. Exemple: "bien" [bjɛ̃] „bine” (cu diftong ascendent), "évantail" [e.vɑ̃.taj] „evantai” (cu diftong descendent) "oui" [wi] „da”, "huit" [ɥit] „opt”. De multe
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
Toate trei pot forma diftongi ascendenți, iar / j/ și diftongi descendenți. Exemple: "bien" [bjɛ̃] „bine” (cu diftong ascendent), "évantail" [e.vɑ̃.taj] „evantai” (cu diftong descendent) "oui" [wi] „da”, "huit" [ɥit] „opt”. De multe ori, semivocalele alternează cu vocalele corespunzătoare: "nie" [ni] „neagă” ~ "nier" [nje] „a nega”, "loue" [lu] „închiriază” ~ "louer" [lwe] „a închiria”, "tue" [ty] „omoară” ~ "tuer" [tɥe] „a omorî”. Semivocalele și vocalele corespunzătoare formează unele perechi minimale: "și elle" [si.ɛl] „dacă ea” - "ciel" [sjɛl] „cer”, "pays
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
cu diftong descendent) "oui" [wi] „da”, "huit" [ɥit] „opt”. De multe ori, semivocalele alternează cu vocalele corespunzătoare: "nie" [ni] „neagă” ~ "nier" [nje] „a nega”, "loue" [lu] „închiriază” ~ "louer" [lwe] „a închiria”, "tue" [ty] „omoară” ~ "tuer" [tɥe] „a omorî”. Semivocalele și vocalele corespunzătoare formează unele perechi minimale: "și elle" [si.ɛl] „dacă ea” - "ciel" [sjɛl] „cer”, "pays" [pɛ.i] „țară” - "paye" [pɛj] „plata”, "abbaye" [a.bɛ'i] „abație” - "abeille" [a.bɛj] „albina”, "tu aș" [ty.a] „ai” - "tua" [tɥa] „omorî” (perfect simplu
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
pɛj] „plata”, "abbaye" [a.bɛ'i] „abație” - "abeille" [a.bɛj] „albina”, "tu aș" [ty.a] „ai” - "tua" [tɥa] „omorî” (perfect simplu). În procesele de conjugare și de derivare se observă multe alternante între sunete. Mai sus s-au văzut alternante vocală ~ semivocala corespunzătoare. Cele mai multe alternante sunt vocalice, iar dintre acestea, cele mai frecvente sunt între perechile vocală semiînchisa ~ vocală semideschisă, determinate de caracterul accentuat sau neaccentuat și de poziția în silaba deschisă sau închisă. Exemple: Altă alternanta frecvență este vocală scurtă
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
tua" [tɥa] „omorî” (perfect simplu). În procesele de conjugare și de derivare se observă multe alternante între sunete. Mai sus s-au văzut alternante vocală ~ semivocala corespunzătoare. Cele mai multe alternante sunt vocalice, iar dintre acestea, cele mai frecvente sunt între perechile vocală semiînchisa ~ vocală semideschisă, determinate de caracterul accentuat sau neaccentuat și de poziția în silaba deschisă sau închisă. Exemple: Altă alternanta frecvență este vocală scurtă ~ vocală lungă. Alungirea se produce în condițiile prezentate mai sus, în secțiunea Cantitatea vocalica. Exemple: "dites
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
omorî” (perfect simplu). În procesele de conjugare și de derivare se observă multe alternante între sunete. Mai sus s-au văzut alternante vocală ~ semivocala corespunzătoare. Cele mai multe alternante sunt vocalice, iar dintre acestea, cele mai frecvente sunt între perechile vocală semiînchisa ~ vocală semideschisă, determinate de caracterul accentuat sau neaccentuat și de poziția în silaba deschisă sau închisă. Exemple: Altă alternanta frecvență este vocală scurtă ~ vocală lungă. Alungirea se produce în condițiile prezentate mai sus, în secțiunea Cantitatea vocalica. Exemple: "dites" [dit] „ziceți
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
alternante vocală ~ semivocala corespunzătoare. Cele mai multe alternante sunt vocalice, iar dintre acestea, cele mai frecvente sunt între perechile vocală semiînchisa ~ vocală semideschisă, determinate de caracterul accentuat sau neaccentuat și de poziția în silaba deschisă sau închisă. Exemple: Altă alternanta frecvență este vocală scurtă ~ vocală lungă. Alungirea se produce în condițiile prezentate mai sus, în secțiunea Cantitatea vocalica. Exemple: "dites" [dit] „ziceți” ~ "disent" [diːz] „(ei/ele) zic”, "faites" [fɛt] „faceți” ~ "faire" [fɛːʁ] „a face”, "œuvrer" [œ'vre] „a lucra” ~ "œuvre" [œːvʁ] „opera, creație
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
semivocala corespunzătoare. Cele mai multe alternante sunt vocalice, iar dintre acestea, cele mai frecvente sunt între perechile vocală semiînchisa ~ vocală semideschisă, determinate de caracterul accentuat sau neaccentuat și de poziția în silaba deschisă sau închisă. Exemple: Altă alternanta frecvență este vocală scurtă ~ vocală lungă. Alungirea se produce în condițiile prezentate mai sus, în secțiunea Cantitatea vocalica. Exemple: "dites" [dit] „ziceți” ~ "disent" [diːz] „(ei/ele) zic”, "faites" [fɛt] „faceți” ~ "faire" [fɛːʁ] „a face”, "œuvrer" [œ'vre] „a lucra” ~ "œuvre" [œːvʁ] „opera, creație”, "jeûner" [ʒø
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
ei/ele) zic”, "faites" [fɛt] „faceți” ~ "faire" [fɛːʁ] „a face”, "œuvrer" [œ'vre] „a lucra” ~ "œuvre" [œːvʁ] „opera, creație”, "jeûner" [ʒø'ne] „a posti” ~ "jeûne" [ʒøːn] „post”, "saut" [șo] „săritură” ~ "saute" [soːt] „(el/ea) sare”. Există și alternante vocală nazala ~ vocală orală corespunzătoare + consoana nazala: "îl tient" [il'tjɛ̃] „el ține” ~ "ils tiennent" [il'tjɛn] „ei țin”, "paysan" [pɛjzɑ̃] „țăran” ~ "paysanne" [pɛj'zan] „taranca”, "chien" [ʃjɛ̃] „câine” ~ "chienne" [ʃjɛn] „cățea”. Între vocale total diferite există alternante la unele
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
sare”. Există și alternante vocală nazala ~ vocală orală corespunzătoare + consoana nazala: "îl tient" [il'tjɛ̃] „el ține” ~ "ils tiennent" [il'tjɛn] „ei țin”, "paysan" [pɛjzɑ̃] „țăran” ~ "paysanne" [pɛj'zan] „taranca”, "chien" [ʃjɛ̃] „câine” ~ "chienne" [ʃjɛn] „cățea”. Între vocale total diferite există alternante la unele verbe, între formă de indicativ prezent și cea de perfect simplu: "peut" „poate” ~ "puț" „putu”, "sait" „știe” ~ "șut" „știu”, "prend" „ia” ~ "prit" „lua”, "met" „pune” ~ "mit" „puse”. Alternantele consonantice sunt mai puțin frecvente decât
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
De exemplu, grupul "que je te le donne" „să ți-l dau”, este format dintr-o conjuncție, pronumele personal subiect, un pronume personal cu funcție de complement indirect, un pronume personal cu funcție de complement direct și un verb, accentul căzând pe vocală o a verbului. Într-un grup ritmic pot fi și mai multe cuvinte cu sens lexical deplin. În exemplele următoare numărul de asemenea cuvinte crește de la două la patru, dar accent este numai pe ultimul: "un petit enfant" „un copil
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
Unitatea grupului ritmic este asigurată de câteva fenomene fonetice. Înlănțuirea consonantica În interiorul unui grup ritmic, când un cuvant se termină în pronunțare cu o consoana (și atunci când cuvântul este izolat) și este urmat de un cuvânt care începe cu o vocală, cuvintele se înlănțuie prin trecerea consoanei în cuvântul următor, în calitate de inițială a primei silabe a acestuia. Prin urmare, "avec eux" „cu iei” se pronunță că un singur cuvânt: [a.vɛ.kø] (punctele marchează sfârșitul silabelor). Regulă este valabilă și când
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
sonorizează în două asocieri cu elementele aproape sudate prin frecvență folosirii lor împreună: "neuf ans" [nœ.vɑ̃] „nouă ani” și "neuf heures" [nœ.vœːʁ] „oră nouă”. Înlănțuirea vocalica În interiorul unui cuvânt sau al unui grup ritmic, la contactul unei vocale finale de silaba și a vocalei inițiale a silabei următoare, adică în cazul unui hiat, nu există nici pauză, nici stop glotal. Exemple: "aorte" „aorta”, "j’ai eu" „am avut” (grup ritmic relativ scurt), "j’ai eu un billet" [ʒe
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
aproape sudate prin frecvență folosirii lor împreună: "neuf ans" [nœ.vɑ̃] „nouă ani” și "neuf heures" [nœ.vœːʁ] „oră nouă”. Înlănțuirea vocalica În interiorul unui cuvânt sau al unui grup ritmic, la contactul unei vocale finale de silaba și a vocalei inițiale a silabei următoare, adică în cazul unui hiat, nu există nici pauză, nici stop glotal. Exemple: "aorte" „aorta”, "j’ai eu" „am avut” (grup ritmic relativ scurt), "j’ai eu un billet" [ʒe⁀y⁀œ̃ bi
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
există nici pauză, nici stop glotal. Exemple: "aorte" „aorta”, "j’ai eu" „am avut” (grup ritmic relativ scurt), "j’ai eu un billet" [ʒe⁀y⁀œ̃ bi.jɛ] „am obținut un bilet” (grup ritmic mai lung). Dacă vocalele în hiat sunt aceleași, ele nu devin o singură vocală lungă, ci se disting, deși sunt înlănțuite: Îl va à Annecy" [il.va⁀a⁀an.si] „Merge la Annecy”. Elidarea constă în căderea unei vocale neaccentuate de la sfârșitul
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
ai eu" „am avut” (grup ritmic relativ scurt), "j’ai eu un billet" [ʒe⁀y⁀œ̃ bi.jɛ] „am obținut un bilet” (grup ritmic mai lung). Dacă vocalele în hiat sunt aceleași, ele nu devin o singură vocală lungă, ci se disting, deși sunt înlănțuite: Îl va à Annecy" [il.va⁀a⁀an.si] „Merge la Annecy”. Elidarea constă în căderea unei vocale neaccentuate de la sfârșitul unui cuvânt urmat imediat de un cuvant cu inițială vocalica
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
mai lung). Dacă vocalele în hiat sunt aceleași, ele nu devin o singură vocală lungă, ci se disting, deși sunt înlănțuite: Îl va à Annecy" [il.va⁀a⁀an.si] „Merge la Annecy”. Elidarea constă în căderea unei vocale neaccentuate de la sfârșitul unui cuvânt urmat imediat de un cuvant cu inițială vocalica. Acest fenomen privește cuvinte gramaticale, dintre care cele mai multe se termină în e, dar printre ele sunt și cuvinte care se termină în a sau în i. În
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
înaintea formei personale corespunzătoare a verbelor "avoir" „a avea” și "être" „a fi”: "ț’aș raison" „ai dreptate”, "ț’es content ?" „ești mulțumit?” Multe cuvinte franceze au o consoana finală „latentă”, ea fiind pronunțată numai când urmează un cuvant cu vocală inițială, în anumite cazuri. În general, aceasta consoana a fost pronunțată în orice vecinătate fonetica într-o anumită perioadă a istoriei limbii și îi corespunde și astăzi o literă. Uneori legătură se realizează prin consoana exact reprezentată în scris, alteori
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
este obligatorie: Între verb și pronumele personal formă neaccentuata cu funcție de subiect sau de complement al acelui verb, legătura este de asemenea obligatorie: Prin analogie cu legătură între verbele cu "ț" final scris și pronumele personal subiect, între verbele cu vocalele finale [a] sau e scris nepronunțat și pronumele personal subiect se introduce un [ț] de legătură, care se și scrie: "donne-t-il ?" [dɔn.til] „da el?”, "donnera-t-il ?" „va da el?”. De asemenea, în cazul verbelor terminate în consoana scrisă, dar nepronunțată
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
accentuate. Astfel sunt articolele, adjectivele demonstrative, adjectivele posesive, prepozițiile, conjuncțiile, pronumele relative simple, unele pronume personale și unele adverbe. Accentul final poate totuși cădea pe unele pronume când acestea sunt plasate după verbul cu care sunt asociate, în general dacă vocală lor este alta decât /ə/. Cazuri frecvente: Principalele caracteristici ale accentului principal în franceză sunt: Accentele finale segmentează vorbirea în grupuri ritmice care constituie unități de sens. Aceeași secvență segmentata diferit în grupuri ritmice poate avea sensuri diferite. De exemplu
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
potrivită este cea de accent afectiv când accentul inițial exprimă un sentiment. În cazul unor cuvinte polisilabice, în care coexista cu cel final, cel afectiv este pe prima sau a doua silaba. Acest accent se manifestă nu numai la nivelul vocalei. Astfel: Uneori, accentul inițial se folosește pentru a sugera opoziția cu un alt cuvânt, adică este de insistența. În acest caz poate cădea pe orice silaba, inclusiv pe cuvinte gramaticale care nu primesc niciodată accent final. De exemplu, în propoziția
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
să nu-și pună cărțile pe masă. Dar poate fi accentuată emfatic și prepoziția "sous" dacă se sugerează, de exemplu, să nu fie puse cărțile pe scaun. Intonația este componentă principala a melodiei frazei, pe lângă eventualele variații de înălțime ale vocalelor accentuate. Parametrii intonației sunt direcția variației de înălțime (urcătoare, coborâtoare), caracterul mai mult sau mai putin brusc al variației de înălțime, curbă melodica (concava sau convexa) și nivelul (corespunzător în muzică registrului). Acesta poate fi, în mod obișnuit, grav, mediu
Fonologia, fonetica și prozodia limbii franceze () [Corola-website/Science/330116_a_331445]
-
scris în tonalitatea Sol major. Suportul vocal este asigurat de mezzo-soprana Beyoncé Knowles, interpretarea sa fiind dublată prin supraînregistrare și de solistul de muzică rap Slim Thug. De asemenea, pe remixul oficial apar și părți prezentate de Bun B. Întinderea vocală a solistei pe durata compoziției fiind de aproximativ o octava și o notă. Instrumentalul include, printre altele, pian. Conform lui Knowles, „Check on It” este un „cântec distractiv și te face să te simți ca un copil din nou”, coregrafia
Check on It () [Corola-website/Science/308941_a_310270]