1,214 matches
-
scop fericirea și binele suprem, la care se ajunge printr-o serie de prescripții, reguli de raționare morală (Sârbu, 2005, p. 39ă. În contrast cu etica, morala vizează un discurs normativ și imperativ și se opune imoralității, care presupune utilizarea În mod voit a actelor malițioase, egoismului, desfrânării, injusteții, corupției. Prezența conștiinței este fundamentală, deoarece aceasta Îndeamnă la Împlinirea legilor morale. Pornind de la natura sentimentelor pe care omul le are față de moralitatea faptelor sale, se poate vorbi despre o morală a binelui, concretizată
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
p. 10ă. 3.2. Conceptele de fraudă financiară și riscul de fraudă Încă de la Începuturile existenței sale, societatea omenească a fost marcată de prezența și influența nefastă a acțiunilor de sustragere de bunuri, a faptelor de corupție sau a denaturărilor voite ale realităților economice și patrimoniale. Primele consemnări ale fraudei pot fi amintite Încă din perioada Greciei antice, acum mai bine de 2.300 de ani, prin condamnarea unor negustori greci, pe nume Xenothemis și Hegestratos, pentru acte de Înșelăciune. Deși
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
prin conceptul de contabilitate creativă se Înțelege procesul prin care profesioniștii contabili Își folosesc cunoștințele pentru a manipula cifrele incluse În conturile anuale. Tocmai această manipulare face legătura dintre contabilitatea creativă, situată la limita legalului și frauda financiară, prin caracterul voit al săvârșirii acțiunii. În sens opus, unii autori susțin partea pozitivă a contabilității creative, ca expresie a libertății În utilizarea tehnicilor contabile pentru optimizarea procesului informațional În sprijinul stakeholder-ilor (Toma și Horomnea, 2005, pp. 115-120ă. Prin actualizarea Legii contabilității nr.
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
Un timp îndelungat de la vindecarea clinică, animalele sunt purtătoare de Streptococcus agalactiae sau alte tipuri de streptococi și stafilococi, care pot declanșa noi stări morbide ale glandei mamare. 1.3.3. Laptele poluat cu substanțe nocive Accidental sau prin adăugare voită (la falsificare), în lapte pot ajunge diverse substanțe dăunătoare sănătății consumatorilor. În funcție de tipul și concentrația lor în lapte, aceste componente au efecte directe (cu acțiune imediată) sau efecte neobservate (se acumulează în timp), dar există și substanțe pentru care nu
Controlul şi expertiza calităţii laptelui şi a produselor lactate by Marius Giorigi Usturoi () [Corola-publishinghouse/Science/682_a_1311]
-
fața către misterul obișnuitului și al concretului. Poetul decide de fiecare dată să fie el însuși filtrul propriilor iluzii, cu convingerea că imediatul cotidian le va găsi sensuri nebănuite, prilej de celebrare a descoperirii. Subiectivitatea, deloc fragilă, conferă, în mod voit, textului un ton aspru sau revendicativ. Realitatea este asumată și dezvăluită în formele în care poetul însuși își analizează viața, schemă seriozității învăluite în ironie sau satiră fiind amprenta personală a scriiturii. Cu aceeași implicare și asumare a concretului că
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286317_a_287646]
-
detaliul care-mi scăpase, ai șoptit zâmbind: „Privește, albumul nostru...“ Era un album mare de fotografii, pe care jefuitorii mortului îl neglijaseră, luând cu ei lampa și îmbrăcămintea. Un album ale cărui clișee, savant executate și așezate într-o ordine voită, trebuiau să confirme identitatea sub care trăiam în momentul acela: un cuplu de cercetători canadieni, care conduceau o prospecțiune geologică. Fotografii de familie, ale familiei noastre care nu existase niciodată, care nu avea ca realitate decât acele chipuri zâmbitoare ale
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
derizoria meschinărie a cotidianului. Instalându-mă alături de Șah, am zărit pe bancheta din spate servieta care conținea, acum câteva zile, documentația tehnică a cărei valoare comercială mi-o anunțase zâmbind. Mi-am amintit de tonul întâlnirilor noastre, de frivolitatea lor voită, de lipsa de însemnătate a zilelor care le precedaseră și le urmaseră. Inutilele mele pledoarii în cursul flecărelilor mondene, omul cel gras, cu marfa lui cinematografică de proastă calitate, povestea valizei lui Șah, valiza aceea pe post de momeală, care
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
galben-violet, roșu-verde, albastru-orange), înveselesc pictura „complimentându-se” reciproc. O pictură care îl propune pe domnia-sa Gheorghe Doja ca pe un pictor al memoriei ancestral-afective. Un „ecologist” al imaginii prime și paradisiace, într-o lume bântuită de „angoasa” cotidianului. O voită și voinicească încercare de a opri haotica destrămare a echilibrului lumii. Demne și grea încercare, pentru care îi mulțumim.” ( Andrei Medinski) „Nu trebuie însă bănuită de simplă preocupare ilustrativă această pasiune pentru folclor și anecdotică. Există la Doja, în special
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
unui inconștient mai adânc decât inconștientul și deci a unei culpe mai grave decât oricare alta și despre care nu se poate vorbi - continuă să emane din figura lui Don Milani. Mă gândesc, de exemplu, la atitudinea sa de cinism voit și declarat față de moarte: el îi descrie mamei trei sau patru cazuri de moarte violentă, dar întotdeauna felul în care o face este respingător (fără să vrea) din cauza naturaleței (probabil false) cu care arată că vrea să accepte cu seninătate
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
omenesc, Eliade transferă această discontinuitate la nivelul relației dintre sacru și profan. Pentru Eliade, sacrul se manifestă ca fiind ra dical diferit de profan. Această înțelegere, mult mai nuanțată, nu reușește, totuși, să se desprindă de postularea, chiar și ne-voită, a unei „obiectua lizări“ a sacrului, care, în manifestările lui, poate fi decupat, spațial și temporal, interior și exterior, față de profan. în acest punct, asumarea proiectului fenomenologic de către Eliade nu este riguros consecventă, cedând ispitei de a insti tui sacrul
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
neantrenate pot să realizeze 20 30 sec., sportivii - 30-90 sec. Sistemul C. Buteico Metodica exercițiilor de respirația a lui C. Buteico este reprezentată de teoria ”bioxidului de carbon” În respirație (contrar teoriei de ”oxigenare” D. Holdein) și metoda de eliminare voită a respirației profunde. Pe baza propriilor cercetări el a ajuns la concluzia că motivul multor boli este insuficiența În organism a bioxidului de carbon (CO2). În timpul respirației profunde și ”curate” din organism se elimină CO2, ceea ce determină la un om
Fitness. Teorie si metodica by Olga Aftimciuc,Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/1170_a_1869]
-
celui care se ocupă "cu luare-aminte" de "tăierea firului de păr în patru". În plus, maniera rabelaisiană de denunțare a superficialității anumitor personaje prin limbaj este, la rându-i, o preluare, o adaptare chiar pe teritoriul francezei colocviale a stilului voit obscur, plin de incongruențe, cultivat de Folengo și consacrat prin denumirea de macaronic. Opera pe care acesta o publicase sub pseudonimul de Merlin Cocaio, în 1521, Maccaronea, avusese un imens succes, certificat și de cele șase reeditări succesive de-a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
situației narative: instanțele și perspectivele narative, timpul diegetic, ordinea și modalitatea narării. „Lumea se dizolvăn limbaj și limbajul în lume ca întro bandă a lui Möbius.“ În esență, romanul postmodern demonstrează o mobilitate extremă la nivelul discursului (inclusiv prin amestecul voit al speciilor, al genurilor, al tipurilor de texte: literar și nonliterar, ficțional și nonficțional, narativ, des criptiv etc.) și al viziunii, care subliniază obsesiv forța povestirii de ași produce propria realitate. Autorii romanului postmodern se integrează generațiilor ’80, ’90: Mircea
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
perspectivă ironică, parodică, ludică. În literatura română postmodernismul se afirmă insurgent prin generația ‘80. Unul dintre liderii acestei generații în blugi este Mircea Cărtărescu, poet, prozator și teoretician al curentului (Postmodernismul românesc). Poeziile sale au puternice note hiperrealiste, prin banalitatea voită a „obiectelor poetice“ selectate din câmpul automa tismelor existen țiale, din viața citadină sau rustică (Garofița, Poema chiuvetei, O motocicletă parcată sub stele etc.), prin limbajul poetic, de o platitudine căutată, prozaic, ludic, parodic. Temele poetice vizează trăirea fragmentară, ternă
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
bibliografice: C. Baciu, Un tablou zguduitor al dezumanizării burgheze, „Scânteia tineretului”, 1956, 2 375; Radu Popescu, „Familia Calaff”, CNT, 1956, 49; Boris Buzilă, „Familia Calaff”, RMB, 1956, 21 decembrie; Georgeta Horodincă, Familia Calaff și cronicarul ei, VR, 1957, 1; C. Voita, Stendhal 1957, GL, 1957, 10; Vera Călin, Microcosmosul familial, GL, 1957, 16; Dumitru Micu, Romanul românesc contemporan, București, 1959, 264-269; Z. Ornea, „O plimbare la Băneasa”, GL, 1962, 14; I. Sîrbu, „Vârsta de bronz”, IL, 1969, 8; Magdalena Popescu, „Vârsta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289737_a_291066]
-
de instalare a proletcultismului și împiedicat să ajungă la cititori, este marcat de amprenta timpului: războiul, seceta, confruntarea cu forme ale dușmăniei față de cultură. Atmosfera e dată de amenințarea tulbure venind din partea unor „străini”, a „furilor”, a intrușilor, cu o voită confuzie între spațiul ogrăzii și cel al țării. Imaginile declinului sunt amplificate simbolic. Cronica anului de secetă capătă, prin acumulări hiperbolice, o coloratură fantastică. Viziuni opresive, goyești, trădează angoasa deposedării de existență: „golul pătrat, numărul sterp și sensul nul” (Păretele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
încît, activitățile instinctive, caracteristice și animalelor, nu pot realiza creații. Pornind de la aceste premise, se poate stabili că, dacă creația este un produs (un rezultat) al unei activități, nu orice produs este o creație, ci numai produsul individualizat în mod voit și cu statut de unicat, de noutate singularizată. Se poate conchide, de aceea, că numai atunci cînd inovația este proiectată și urmărită pentru a avea anumite trăsături și atunci cînd este unică și nerepetabilă se realizează într-adevăr o creație
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
2) ca aspect ce ține de limba funcțională în care se realizează vorbirea (stil funcțional, tip discursiv, registru stilistic etc.), 3) ca ilustrare a aptitudinii vorbitorului în folosirea limbii (un reflex al competenței lingvistice) și 4) ca manieră de evidențiere voită a personalității vorbitorului. V. limbă literară, stiluri ale limbii. FLEW 1984; BLACKBURN 1999; CHARAUDEAU - MAINGUENEAU 2002. IO INDICATOR. Pe terenul științei limbii, termenul indicator are mai multe accepțiuni, între care cea atribuită de Emile Benveniste unor deictice, precum pronumele personale
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
pot prelua elemente populare, iar altele (stilul științific îndeosebi) nu au această orientare și tind spre forme standardizate. Așa cum au specificat A. Philippide și G. Ivănescu, în limba literară, la fel ca în cunoașterea științifică, fenomenele sînt orientate conștient și voit, din perspectiva unor scopuri, încît schimbările se produc cu aportul voinței. De aceea, evoluției naturale, obiective, a limbii populare, limba literară îi opune o evoluție dirijată, subiectivă. Cea mai importantă formă a manifestării voinței este normarea, adică instituirea unor reguli
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
ca element care modifică predicatul unui enunț, pornind de la constatarea că, pe lîngă verbele care constutie predicatul propriu-zis se atașează uneori alte verbe care nuanțează modul de manifestare al acțiunii exprimate prin predicat, prezentînd această acțiune ca dorită, posibilă, permisă voită etc. Pentru unele grupuri de limbi, precum cele germanice, asemenea verbe modale sînt unanim recunoscute și constituie un subiect de sine stătător al tratatelor de gramatică. În cazul altor grupuri de limbi însă, precum cele romanice, deși existența modalității astfel
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
jocului" sînt respectate. Aparent, aceste maxime reprezintă condițiile a priori ale oricărei situații de comunicare, însă majoritatea analiștilor le consideră a fi un cod al bunelor maniere. Doar în situații ideale nerespectarea acestor maxime constituie comportamente non-cooperative, conflictuale, iar încălcarea voită a maximelor duce la apariția implicaturilor conversaționale, plecînd de la ipoteza că interlocutorii cunosc normele. Acest principiu de cooperare, în accepțiunea dată de H. P. Grice, nu trebuie văzut ca unul idealist și normativ, întrucît aceste maxime nu reprezintă principii care
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
ALE LIMBII. Ideea care însoțește în mod curent forma lingvistă stil este aceea de "mod propriu și distinct de exprimare (în vorbire sau în scris)", idee care conduce în primul rînd spre domeniul literaturii, caracterizat în mod deosebit prin particularizarea (voită a) exprimării. Dar, dacă stilul este un mod de folosire a limbii pentru a realiza un anumit tip de comunicare, în concordanță cu modul de a se exprima al indivizilor, există și trăsături generalizante, întîlnite la toți vorbitorii care comunică
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
finite din infinita putere a lui Dumnezeu. Or, împărtășirea din această putere este posibilă numai comunicând cu Sursa ei. Rugăciunea este, simplu spus, vorbire cu Dumnezeu. Cum vorbirea cu cineva nu se poate înfăptui decât printr-un act conștient și voit, putem spune că rugăciunea este vorbirea conștientă și voită cu Dumnezeu. Ea poate fi spre lauda lui Dumnezeu, spre binecuvântare și de cerere (pentru binele nostru și al altora). Ne ascultă Dumnezeu întotdeauna rugăciunile? Desigur! Dar numai când rugăciunea se
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
le aplice în funcție de condițiile mereu schimbătoare ale jocului. Tactic trebuie să dea dovadă de o bună mobilitate a gândirii, să dejoace sau să întârzie preluarea inițiativei de către adversar, să-și adapteze strategia în vederea preluării și menținerii inițiativei, alternata cu cedarea voită [pentru scurt timp] în funcție de momentele jocului și de modelul de joc al adversarului, fără a abandona planul tactic dacă a fost judicios stabilit până la ultimul punct. Din punct de vedere psihic jucătorul de tenis de masă trebuie să manifeste
Tenis de masă : curs pentru studenții facultăților de educație fizică by Nicolae Ochiană () [Corola-publishinghouse/Science/91614_a_92361]
-
bazați pe ofensivă trebuie să aibă capacitatea de însușire a unei game variate de procedee tehnice pe care le execută atât din imediata apropiere a mesei, cât și de la semidistanță, orientarea lor tactică plecând de la ideea alternării preluării și cedării voite a inițiativei. Ca și în cazul pur ofensivilor jucătorii compleți pe bază ofensivă pot să posede lovituri decisive de atac și contraatac din ambele părți sau își vor perfecționa o singură lovitură decisivă care în marea majoritate a cazurilor este
Tenis de masă : curs pentru studenții facultăților de educație fizică by Nicolae Ochiană () [Corola-publishinghouse/Science/91614_a_92361]