1,129 matches
-
două veacuri, despre numărul mare de personalități care s-au format ori au activat aici vremelnic și apoi s-au ridicat și au plecat, fie spre alte centre, fie, mai ales, spre Capitală, bădia Eugen a fost pur și simplu vrăjit, cucerit, subjugat într-o manieră sentimentală, totală. Încât, după ce-a umblat în lung și-n lat, după ce-a adunat și selectat tot ce-a aflat mai de preț pentru Galeria Oamenilor de seamă, după aproape trei decenii de când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
sau chiar au arme interesante, deși de multe ori mai slabe decît cele pe care le găsești în timpul aventurilor. Iar uneori sînt unii care-ar vrea să faci ceva pentru ei, iar pentru asta primești diferite chestii, inele magice, pumnale vrăjite, mantii protectoare, poțiuni de putere sau cu otravă pentru inamici, bani sau altele de genul ăsta, plus experiență. Astea nu se-ntîmplă și-n afara consolei. Aici cele mai multe personaje par setate să te-ncurce cu replici aiurea și la care nu
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
Secretele castelului părăsit’’. Paul: - Un castel părăsit !... Pe cine mai interesează secretele unor ruine ?! Gigel: - Poate pentru că-i părăsit este un mister... Paul: - Tipul a uitat de calculator și l-au luat aventurile... Alina: - Și totuși misterul înseamnă ceva straniu, vrăjit...ceva blestemat ! Paul ( ia cartea din mâna Alinei și citește la întâmplare) : ,, Drumul prin pădurea deasă și întunecată până la castelul părăsit este luminat de licurici și arătat de către spiriduși ! Super ? Alina: Păi povestea spune că niciun om nu a
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
că bătrânul mi-a făcut asta... Mai ales de ciudă ! Îmi era ciudă pe bătrân ! Niciodată n-am să mai vorbesc cu el ! Nici n-am să mai stau cu el ! N-are decât să stea singur cu barca lui vrăjită, eu n-aveam nevoie de nimic, decât de iubirea lui ! Iar el nu m-a iubit niciodată, fiindcă, uite, nu i-am putut spune cum arăta taică-mio ! Într-un târziu, m-am liniștit. Mi-am zis că, îndată ce ajungem la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
vrăjitor care m-a dus în palatul lui și mi-a arătat o fecioară. Dar era ceva creat de el, inventat, plăsmuit dintr-o substanță magică, menită să mă ademenească. Și ei au plecat lăsându-mă pe mine în continuare vrăjit, ei au plecat și eu sufăr. Doamne, ce n-aș da s-o mai pot vedea acum, ce n-aș da să-i pot spune cum s-au întâmplat toate. Și totuși, cu ce am greșit, și când am greșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
alergând prin grădină și încercând să pătrundă în Papuc pur și simplu îl înnebunise? Acum, nici măcar nu se mai gândea la Hattie cea reală: imaginea aceasta a fetei despletite care alerga prin grădină părea să fi uzurpat, din mintea lui vrăjită, ființa ei reală. Șocul lui Tom avea de-a face, în parte, cu timpul. Se statornicise în convingerea că cei doi plecaseră definitiv, adică într-o stare de protejată imposibilitate. Acum avea impresia că își revenise oarecum din suferința pricinuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
subiect. Ansamblul pare coerent. Atâta doar că detaliul lucrețian își are sursa într-o lectură a textelor hipocratice ce descriu felul cum evoluează ciuma cu luxul de amănunte propriu medicilor care pe atunci erau și legiști, și anatomiști și epidemologi... Vrăjit, aflat sub puterea unei femei, nebun de legat, lucid doar pe timpul cât și-a scris poemul, dar chiar și atunci marcat de tarele maladiei sale, Lucrețiu pare absolut nefrecventabil pentru un creștin. Evident, se ocolește esențialul: reducția atomistă a oricărui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Nu poți să schimbi echipa, Kevin. Poți să schimbi orice În viață, țara În care trăiești, meseria, partidul politic, mașina, totul, dar nu echipa. Și nici nevasta, ar fi vrut să adauge. Kevin nu-i răspunse. Privea tricoul lui Totti - vrăjit. Costa cinci sute de mii de lire. Era practic intangibil. — Îl vrei? Întrebă Antonio scărpinându-l pe ceafă. Kevin se Înfioră, căci tati nu-l atingea niciodată. De parcă i-ar fi fost scârbă - ca și cum ar fi atins o reptilă. Fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Cel care adună la un loc toate foile volante, toate paginile de jurnal, toate confesiunile și toate mărturiile este Dan Naidin. Cel mai interesant personaj al romanului este poate pacientul Laban, „nebunul“ rostitor de adevăruri. Thomas Mann spune în Muntele vrăjit că boala creează „iluzia independenței“. În Vasiliu, foi volante boala îl transformă pe Laban într-un rostitor de adevăruri. Laban trăiește în lumea lui, între real și imaginar, în izolarea în care-l aruncă boala. În Ecce homo, Nietzsche recunoaște
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
bucuroși să muncească pe tarlale În loc să tocească ori să-și facă temele, În ultimele zile Începuseră să se cam sature și de depănușat porumb, și de transportul În remorcile camioanelor sau ale tractoarelor, chiar și de clipele de-a dreptul vrăjite când li se dădea pauza de masă și-și scoteau din traiste demâncarea pe care o așezau Înăuntrul cercului format din băieți care ședeau turcește și din fetele care, pudic, Își aduceau picioarele sub ele și tăiau cu mișcări repezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
prăjituri, pesmeți și covrigi, stă lumea la cozi interminabile. Expozițiile magazinelor cu delicatese uimesc prin opulența lor. Se înalță acolo munți de cutii cu conserve, icre negre, somon, batog, pește afumat, portocale. Și veșnic în fața geamurilor acestor magazine stau ca vrăjiți trecătorii și se tot uită la ispititoarele delicatese, nevenindu-le să se urnească din loc... (M. Bulgakov, 2004, p. 17). Folosită în mod inteligent și fără ostentație, descrierea poate substitui un întreg discurs de comentariu, cu subtile nuanțe ironice, contestatare
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
datorită faptului că fenomenul religios era intens, cu puternice accente mistice și obscurantiste. O religie puternică, amestecată permanent în construcția socială nu a permis și nici nu putea permite dezvoltarea economică și construcția socială sofisticată. Evul Mediu era o lume ,,vrăjită", în sensul termenului oferit de Marcel Gauchet și preluat de la Max Weber care îl folosește în sensul de folosință a magiei ca tehnică a salvării. Dimpotrivă, o lume ,,dezvrăjită", este o lume care a procedat la ,,înlăturarea magiei ca tehnică
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
a consimțit vinovat și s-a supus. Cu toții am participat formal la mascaradele ce au însoțit cultul personalității conducătorului iubit. Unii chiar au intrat în jocul magic al mistificării, simptomatic pentru comportamentul lor: fecioare exaltate, trubaduri pletoși, barzi cu chitară, vrăjiți irecuperabil de urgența exprimării de sine. În acest fel, ordinea lucrurilor ce se petreceau în spațiul public, o ficțiune secretată de ierarhi, avea o existență paralelă celei în care oamenii își trăiau cotidienitatea. Conștientizarea acută a acestui fapt mi s-
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
Apoi, cu aceeași gravă candoare, își urmează raportul care, înainte de a se epuiza, se încarcă la un moment dat de aprehensiuni și premoniții; pe negândite, printr-o tranziție ce nu schimbă planul terestru al perceperilor, ne aflăm într-o lume vrăjită. Într-o lume în care nu se știe dacă se va produce sau nu un miracol, dar în care miracolul e posibil și așteptat. Iminența lui e resimțită nu fără spaimă, dar o spaimă dinainte asumată, nădăjduind nu se știe
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
corpul omenesc, că și simt nevoia să-și veșnicească de jur împrejur știința schilodirii. Păi, să știi că are dreptate Wottila, el este un om ales, de asta s-a și făcut membru în comitetul parohial. (Mariedl a ascultat ca vrăjită, în timp ce Erna povestește se apropie cu scaunul până foarte aproape de ea. Acum se depărtează cu zgomot cât poate de mult.) MARIEDL: Nici nu știi cât mă bucur că Mariedl a apucat să curețe toate latrinele, pentru că ea-i o persoană
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
subiect. Ansamblul pare coerent. Atâta doar că detaliul lucrețian își are sursa într-o lectură a textelor hipocratice ce descriu felul cum evoluează ciuma cu luxul de amănunte propriu medicilor care pe atunci erau și legiști, și anatomiști și epidemologi... Vrăjit, aflat sub puterea unei femei, nebun de legat, lucid doar pe timpul cât și-a scris poemul, dar chiar și atunci marcat de tarele maladiei sale, Lucrețiu pare absolut nefrecventabil pentru un creștin. Evident, se ocolește esențialul: reducția atomistă a oricărui
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
în care i-au apărut primele semne ale bolii. De altfel, cinci ani mai târziu, în 1922, boala îi avansase atât de mult încât nu a mai putut lucra. Thomas Mann surprinde momentul bolii în două dintre romanele sale Muntele vrăjit și Moartea la Veneția. În ultimul roman menționat, scriitorul german evidențiază și cealaltă latură a bolii sale dualitatea personalității. Exemplele pot continua, interesant de observat este că, în majoritatea cazurilor, boala are și un alt fond al problemei, de cele mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
izbutește, astfel, să se exprime în geometrie stilistică...65. Nu la fel de pozitiv se arată Eugen Ionescu însă cu romanul Inimi cicatrizate, căruia îi reproșează faptul ,,că având la baza un material excelent este vorba de romanul lui Thomas Mann, Muntele vrăjit nu-l mai transfigurează, ci îl subordonează planului literar"66. De aceași părere cu Ionescu este și Ion Biberi care afirma că: ,,Inimi cicatrizate rămâne o carte mișcătoare și adevărată. Este o lectură emoționantă, dar departe de a egala interesul
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Criticul observă în proza lui Holban notațiile pe care personajul acestuia le face pe tema incompatibilității dintre ,,actor" și ,,rolul care i-a fost distribuit", asociindu-l din această perspectivă cu Thomas Mann, al cărui personaj, Hans Castorp, din Muntele vrăjit, consemna contrastul evident dintre ,,prostie și boală", observabil la unul dintre personajele romanului, doamna Shör. Astfel, în acest context, personajele lui Holban sunt asemănate de critic mai mult cu cele ale lui Thomas Mann, decât cu cele ale lui Blecher
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
care în termenii lui Maingueneau devin ,,oglinzi de legitimare" ale textului blecherian. Este foarte adevărat însă că, aceste ,,oglinzi de legitimare" pot deveni uneori ,,anti-oglinzi". Romanul Inimi cicatrizate, interpretat de foarte mulți critici literari prin textul lui Thomas Mann, Muntele vrăjit, transmite și altceva decât ceea ce ,,oglinda sa de legitimare" ne determină să credem. Sanatoriul nu este neapărat, pentru Blecher, un loc al vindecării din care personajul vrea să iasă, fapt care se va petrece în finalul textului, Emanuel transmițând odată cu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
care se impune autorul care construiește această lume"206. La Blecher, ,,ambreierea paratopică" ține mai mult de locuri decât de personaje. Astfel, sanatoriul din Berck din romanele Vizuina luminată și Inimi cicatrizate, asemenea sanatoriului din romanul lui Thomas Mann, Muntele vrăjit, ,,adăpostește o populație cosmopolită, care trăiește eliberată de orice altă grijă, cu excepția celei de a lupta împotriva morții". Situația din romanul lui Blecher Inimi cicatrizate este similară cu cea din romanul lui Mann, în ambele texte sanatoriul reprezintă un spațiu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
că nu erau făcute pentru oamenii sănătoși" 260; sau ,,în ultimele zile se gândise cu teroare, cu groază, la cazul când ar muri"261. Această atitudine nu o vom întâlni la Hans Castorp, personajul lui Thomas Mann din romanul Muntele vrăjit, căruia medicul Krokowski îi va spune ironic să se odihnească: ,,cu deplina conștiință a sănătății dumneavoastre perfecte". Castorp, spre desosebire de Emanuel, va include posibilitatea morții sale pornind de la ,,moartea celuilalt". Plecând de la aceste considerente, niciunul din cele două personaje
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
de deschidere" în momentul conștientizării iubirii pentru Tadzio. Personajul simte cu pasiune pentru că refuză în plan teoretic. Conform opiniei sale, frumosul este un act spiritual și doar prin dominarea simțurilor poți ajunge la el. În acest context, apropierea de Muntele vrăjit este evidentă: Claudia Cauchat îi amintește lui Castorp de colegul său de școală. Spre deosebire de personajele lui Mann care experimentează moartea celuilalt: Hans Castorp contemplă moarte bunicului, Hanno Buddenbrook, moartea membrilor familiei, Aschenbach asistă neputincios la moartea fetei care-l va
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
altfel a tuturor personajelor care vor urma, are rolul de a îngheța afectiv sentimentele lui Emanuel. Același efect îl produce aupra lui Aschenbach, personajul din Moartea la Veneția, al lui Thomas Mann, dispariția tinerei fete. Interogația din finalul romanului Muntele vrăjit, al aceluiași autor: ,,oare din această sărbătoare a morții, din pârjolul netrebnic care a incendiat de jur împrejur cerul acestei înserări ploioase, se va înălța într-o zi dragostea?"276, trădează, în fapt, aceeași lipsă a afectivității de care suferă
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
traducere de Mihai Isbășescu, București, Editura Polirom, 2012. Kafka, Franz, Procesul, traducere de Gellu Naum, București, Editura RAO, 2007. Mann, Thomas, Moartea la Veneția: nuvele, traducere de Lazăr Iliescu și Al. Filipide, București, Editura pentru Literatură, 1965. Mann, Thomas, Muntele vrăjit, traducere din limba germană de Petre Manoliu, București, Editura RAO, 2009. Papadat-Bengescu, Hortensia, Concert din muzică de Bach, București, Editura Litera, 2010. Papadat-Bengescu, Hortensia, Drum ascuns, București, Editura 100+1 Gramar, 1995. Papadat-Bengescu, Hortensia, Fecioarele despletite, București, Editura Gramar, 1994
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]