6,555 matches
-
are o mulțime de scopuri În biserica ortodoxă. Simbolic, e o ofrandă adusă Domnului. Ca jertfele arse pe rug În timpurile păgâne, mireasma se ridică la ceruri. Înainte de zilele Îmbălsămărilor moderne tămâia avea o Întrebuințare practică. Acoperea mirosul cadavrelor În timpul Înmormântării. De asemenea, când este inhalată În cantități suficiente, ea poate provoca o transă mentală care seamănă cu extazul religios. Iar dacă o respiri În cantități suficiente, Îți poate provoca greață. ― Ce-i cu tine? Îmi șopti Tessie În ureche. Ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
au așezat, am Întrebat: ― Ce face mama? ― E În regulă. Se ține bine. E furioasă pe Milt. ― Furioasă? ― Că s-a dus. Că nu i-a spus. Se bucură că vii acasă. Numai la asta se gândește. Vii Înapoi pentru Înmormântare. Așa că e bine. Trebuia să luăm avionul spre casă chiar În noaptea aceea. Înmormântarea era a doua zi dimineața. Capitolul Unsprezece se ocupase de partea birocratică, scosese certificatul de deces și scrisese ferparul. Nu m-a Întrebat nimic despre timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
furioasă pe Milt. ― Furioasă? ― Că s-a dus. Că nu i-a spus. Se bucură că vii acasă. Numai la asta se gândește. Vii Înapoi pentru Înmormântare. Așa că e bine. Trebuia să luăm avionul spre casă chiar În noaptea aceea. Înmormântarea era a doua zi dimineața. Capitolul Unsprezece se ocupase de partea birocratică, scosese certificatul de deces și scrisese ferparul. Nu m-a Întrebat nimic despre timpul petrecut În San Francisco sau În Clubul 69. Numai când eram În avion și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
aruncase pe bancheta din spate. În mașina aceea nepotrivită, cu aerul condiționat oprit și cu trapa de deasupra capului Închisă, am pornit spre casă. Am trecut pe lângă imensul cauciuc de la Uniroyal și pe lângă firava pădure Inkster. ― La ce oră e Înmormântarea? am Întrebat. ― La unsprezece. Tocmai se lumina de ziuă. Soarele se ridica de undeva, poate de după fabricile din depărtare sau de după râul Întunecat. Lumina creștea În intensitate, infiltrându-se, năvălind ca o maree și scurgându-se În pământ. ― Ia-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
scurt, așa cum și-a dorit dintotdeauna.) Dar toate acestea au venit mai târziu. Atunci ne grăbeam. Era aproape zece. Limuzina de la compania de pompe funebre trebuia să sosească În jumătate de oră. ― Ar trebui să te pregătești, Îmi spuse Tessie. Înmormântarea a făcut ceea ce se presupune că fac Înmormântările. N-am avut timp să ne lăsăm copleșiți de sentimente. Luându-mă de braț, Tessie m-a condus În casă. Și Middlesex era În doliu. Oglinda din hol era acoperită cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
acestea au venit mai târziu. Atunci ne grăbeam. Era aproape zece. Limuzina de la compania de pompe funebre trebuia să sosească În jumătate de oră. ― Ar trebui să te pregătești, Îmi spuse Tessie. Înmormântarea a făcut ceea ce se presupune că fac Înmormântările. N-am avut timp să ne lăsăm copleșiți de sentimente. Luându-mă de braț, Tessie m-a condus În casă. Și Middlesex era În doliu. Oglinda din hol era acoperită cu o pânză neagră. Pe ușile glisante erau puse panglici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Yia yia nu se mai oprea din plâns. Am crezut că o să moară atunci, pe loc. Și apoi, după câteva ore, m-a Întrebat unde-i Milt. A uitat totul. Poate că e mai bine așa. ― Vine și ea la Înmormântare? ― De-abia merge. Vine doamna Papanikolas să stea cu ea. Mare parte din timp nici nu știe unde se află. Tessie zâmbi cu tristețe, clătinând din cap. ― Cine ar fi crezut că o să-i supraviețuiască lui Milt? Îi dădură lacrimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și bătrâna păru tristă și vinovată. ― Îmi pare rău. Nu-mi amintesc de tine, scumpo. ― Ți-am adus astea. I-am Întins sărurile Epsom și baclavaua. De ce nu venit Tessie? ― Trebuie să se-mbrace. ― Pentru de ce să se-mbrace? ― Pentru Înmormântare. Desdemona dădu drumul unui strigăt și se strânse din nou de piept. ― Cine-a murit? N-am răspuns. În schimb, am dat televizorul mai Încet. Apoi, arătând spre colivie, am spus: ― Îmi amintesc când aveai vreo douăzeci de păsări. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
nu. O să aștept până te duci. ― Bine. După ce mor, poți să spui tot. ― Așa o să fac. ― Bravo, dulceața mou. Bravo. La Biserica Adormirii Maicii Domnului - Împotriva voinței lui, fără Îndoială - lui Milton Stephanides i s-a făcut o slujbă de Înmormântare ortodoxă cu tot dichisul. Slujba a ținut-o părintele Greg. Cât despre părintele Michael Antoniou, acesta a fost condamnat mai târziu pentru tentativă de furt calificat și a făcut doi ani de Închisoare. Mătușa Zo a divorțat de el și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Milton a rămas Închis În timpul slujbei. Tessie Îi dăduse lui Georgie Pappas, antreprenorul de pompe funebre, cununa de nuntă a soțului ei, ca s-o Îngroape o dată cu el. Când a venit momentul ca decedatul să primească ultimul sărut, participanții la Înmormântare s-au aliniat pe lângă sicriul lui Milton și i-au sărutat capacul lăcuit. La Înmormântarea tatălui meu au venit mai puțini oameni decât ne așteptam. Nu s-a arătat nici un proprietar de franciză Hercules, nici unul dintre bărbații cu care Milton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
funebre, cununa de nuntă a soțului ei, ca s-o Îngroape o dată cu el. Când a venit momentul ca decedatul să primească ultimul sărut, participanții la Înmormântare s-au aliniat pe lângă sicriul lui Milton și i-au sărutat capacul lăcuit. La Înmormântarea tatălui meu au venit mai puțini oameni decât ne așteptam. Nu s-a arătat nici un proprietar de franciză Hercules, nici unul dintre bărbații cu care Milton se Întâlnise regulat de ani și ani, și ne-am dat seama că, În ciuda bonomiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Tatakis, chiropracticianul, s-a ivit În Buickul lui vișiniu Închis, iar Bart Skiotis și-a prezentat condoleanțele În biserica a cărei fundație o pusese, folosind materiale proaste. Gus și Helen Panos s-au prezentat și ei și, pentru că era o Înmormântare, traheotomia lui Gus făcea ca vocea să-i sune mai tare ca vocea morții. Mătușa Zo și verii mei n-au stat În față. Strana aceea era rezervată pentru mama și fratele meu. Așa că eu am fost cel care, conform
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
plânge, Kitty! Vrei să ucid eu, ca să te simți mai bine? Îți promit că voi ucide pentru tine! — Ken... tu ești Întotdeauna Într-o Întârziere groaznică. N-o să ajungi la timp nici la propria ta crimă. O să Întârzii și la Înmormântarea ta. N-o să ucizi pe nimeni. O să Întârzii mereu... Ken schimbă tonul. — Kitty, serios acum, nu ești făcută pentru asta. De ce nu te lași? Kitty tăcea. — Kitty, mai ești acolo? — Mi-e frică, murmură Într-un târziu. Nu mai auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
unde se moare cu atâta plăcere și recunoștință față de medici și surori, decedezi de o moarte stabilită de instituție; acest fapt e bine privit. Când însă mori acasă, e natural să alegi acea moarte politicoasă a cercurilor selecte, care precede înmormântarea de clasa întâi și întregul șir al obiceiurilor ei minunate. Săracii se adună atunci în fața unei astfel de case și privesc pe săturate. Moartea lor, bineînțeles, e banală, fără toate dichisurile. Sunt fericiți dacă găsesc una care să li se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
nu ești prea obosit, ne putem vedea mâine seară...” „La balamuc cu tine,mârâi printre dinți Tony Pavone. Luate-ar dracul de idiot nenorocit, n’o să mai ai ocazia să ne mai Întâlnim vreo dată!!” Afișând mutre ca venite dela Înmormântare, cei patru bărbați nu scoaseră o vorbă. Nefericita gazdă, privi la zaruri chiorâși. Le luă În mână, privi cu dojană Învârtindu-le, și cu oarecare curtoazie le puse jos, privind tăios către pumnalul alăturat. Deodată, nervii săi cedară. Cu mâinile
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
zămisli aceste ființe ce se confundă cu Însăși evoluția cosmosului, fiind protejate de materia cosmică, pentru a trăi, a se bucura și a beneficia de existența lor...! Greșesc cumva...?” „Ai dreptate... aprobă Șeful Șantierului. Și, fiincă a venit vorba de Înmormântări, dă-mi voie să-ți povestesc ceva nostim...” „Cu multă plăcere...”. „În urmă cu ceva vreme, am fost În vizită la unele cunoștințe În Germania, mai precis În Sudul Bavariei În orașul Munchen, unde am fost bine primit, poate și
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
arătându-i o reclamație și rostind. „Parohul cimitirului Giulești ți-a făcut o plângere pe zece coale de hârtie, În care te acuză violent: ai părăsit lucrările de betonare a aleelor, ai lăsat materiale Împrăștiate pe tot locul care Îngreunează Înmormântările, in timp ce ploaia și În general vremea schimbătoare au transformat accesul În cimitir În adevărate obstacole ce pune În primejdie cetățenii care trebue să-și Îngroape morții...! Este adevărat...!?” „Ce putea răspunde...?” Om de treabă președintele care era la
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
după miezul nopții iar la despărțire Tony Pavone Îi mai oferi câteva sute lei, bani de buzunar...!! Conform Înțelegerii, Mingoti urma să rezolve singur problema deci, a treia zi, se prezentă la Șantier afișând o mutra venită ca de la o Înmormântare, Începând pledoria cu vocea scăzută. „Credemă, n’a fost ușor să-l abordez...E plin arestul miliției cu indivizi ce fură din avutul nostru, al tuturor...! Sărmanul are spre rezolvare atâtea dosare Încât nu le mai știe numărul...!” „Bine, bine
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
în creier... Măsură camera de câteva ori, în lung și în lat, se opri în fața ferestrei și privi câteva clipe cerul în tăcere. Pe bolta înnegrită a cerului, stelele sclipeau pe nemărginirea lui, ca tot atâtea făclii, ca la o înmormântare infinită și neînțeleasă. Gândurile îi rătăceau tulburi, neostenite, răscolindu-i alte amintiri, amărăciuni... speranțe, izgonind mereu liniștea sufletului. Ar fi vrut să plângă, tare ar mai fi plâns... Dar, nici o lacrimă, măcar, nu-i venea. E groznic când nu poți
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
fost ca rătăcirea unei frunze în bătaia vântului, o pribegie de copil al nenorocului, o poveste tristă... un apus de viață... Si ne iartă nouă greșelile noastre... Era în ziua de Sf. Apostoli Petru și Pavel... A doua zi dupa înmormântarea Vasilicăi Copacii din cimitir se clătinau în răstimpuri, la câte o bătaie slabă de vânt. O pasăre străbătu, la mică înălțime, cimitirul cu un țipăt ascuțit sfâșiindu-i pacea... Într-un vârf de copac, înalt, o ciocănitoare își scutura râsul
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
spaime. Cu fața în sus, în pat, Iorgu se uita țintă la tavanul întunecat pășind în trecut... În neclintirea lui nu putea desluși decât zvâcnetul venelor. Toată noaptea aceea, din ajunul Sf. Apostoli Petru și Pavel, prima lui noapte de după înmormântarea Vasilicăi, nu putu să adoarmă recapitulându-și destinul... ...S-a văzut împresurat de umbre. -Am săvârșit lașități... M-am înstrăinat de lumea mea. Când mă gândesc în urmă, mi-e dezgust de mine, parcă aș privi un vierme... Ce-ar
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
începură să-l frământe. Nu rareori, noaptea se trezea din primul somn ori vis, și nu-și mai găsea liniștea... Rămânea treaz până se făcea ziuă. Ce ți-i scris, în frunte ți-i pus Dimineața, în prima zi după înmormântare, Iorgu cu Emil au mers la cimitir, după datină, pentru a atămâia mormântul. Apoi, a urmat a doua zi... și a treia și a patra zi, timp de șapte zile în fiecare dimineață și seara... Pentru că, după credința din strămoși
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
timp de șapte zile în fiecare dimineață și seara... Pentru că, după credința din strămoși, sufletul, spiritul încă plutește în preajma trupului din care abia s-a distrupat, dar, cordonul de legătură încă, nu s-a rupt definitiv. Așa se crede... După înmormântare, Emil a mai rămas în țară pentru a fi la "pomenirea” mamei de ”nouă zile”. Carmen și Avel au pregătit, acasă la ei la Horpaz, pe terasa din grădină, ”pomenirea” până în cele mai mici amănunte, după datină. Ei simțeau ca
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
a întors pas cu pas, iarăși și iarăși, către începuturile vieții lui. Bătrânul Iorgu se silea să gândească în urmă, dea’ndărătelea neîntrerupt... la începutul existenței lui. Șuvoi de gânduri îl potopiră. Seară de seară deschidea albumul cu fotografii de la înmormântarea Vasilicăi, și le vedea, le revedea până adormea cu ele în gând. Dar, și această amintire, cu vremea, încet-încet, pălea... Simțea, cu teamă în suflet, că valurile zilelor, unele după celelalte îl vor acoperi ca o ploaie de cenușă, și
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Nu folosește la nimic să te tângui. A murit și gata. Fiecăruia îi vine rândul... Asta-i viața!”, îi șopti rar gândul. Se pomeni rememorând, pentru a câta oară, ziua aceea de neuitat, de în urmă cu doi ani... ziua înmormântării. Acum, putea privi îndărăt, spre anii lungi care trecură ca unul... Acum, revedea limpede de tot... -Ce să fac, Doamne?!.. se rugă el fierbinte. ”-Să te rogi pentru ea!.. îi șopti rar gândul. Să te rogi pentru sufletul ei..!”. El
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]