5,806 matches
-
resursele inteligenței și răutății sale ca să micșoreze numărul celor care preferau să stea ceva mai departe de el din motive de igienă, ca să nu fie stropiți. Drept să spun, m-a surprins când mi-a povestit din ce cauză părăsise circul: «Mă chemase directorul, își amintea el. Eram bolnav, aveam temperatură mare, amețeli, migrene, și anunțasem că nu puteam să-mi fac numărul în spectacolul de a doua zi. „Îmi pare rău, Ulise, pentru tine, mi-a zis directorul, dar trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
a cincea, la fel. Îmi era continuu frică și nu mai aveam nici o migrenă. Până ce am început să mă obișnuiesc. Când mi-a trecut frica, a revenit boala. Am început să am migrene îngrozitoare și am fost nevoit să părăsesc circul». Am bănuit că Mopsul avea un calcul ascuns care-l determina să relateze o întâmplare nu tocmai avantajoasă - nu era el omul care să recunoască sincer că-i fusese atât de frică - dar n-am izbutit să aflu nimic din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
dosnice, care purta acest păcat în varicele mari, ca niște lipitori vinete, dar care iubea acum câinii cu o căldură și un devotament ce-l făcuseră în ochii mei aproape un sfânt. Mila mea pentru animalele închise în cuști pe la circuri sau prin grădini zoologice a fost egoistă; în ea nu m-am văzut decât pe mine. Pe când Hingherul suferea dezinteresat pentru fiecare câine lovit. Era în stare să doarmă lângă un câine bolnav și cred că a și făcut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
buldogul, eram pierdut. Înainte ca Hingherul să-și dea seama cine îl spiona, câinele m-ar fi sfârtecat și mi-ar fi rămas cadavrul să putrezească împreună cu ierburile. Din fericire, vântul bătea înspre mine. Hingherul nu arăta ca dresorii de la circ. Avea un aer fanatic și sumbru. Aranjase la capătul luminișului un manechin de paie, legat cu crenguțe subțiri peste tot, mai puțin la gât unde atârna un fular roșu. — Ucide-l! porunci el brusc. Animalul țâșni ca o săgeată neagră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
un gardian care să-ți interzică să părăsești o încăpere? Eu mă înăbușeam uneori chiar în camera mea fără zăbrele. Atunci nu știam ce anume îmi dădea acest sentiment de animal mutat dintr-o cușcă de la grădina zoologică sau de la circ într-o cușcă personală, nepăzită. Acum înțeleg că mă apăsa singurătatea. Trăiam în cușca ei. Ieșeam pe stradă, să văd lume, să aud voci omenești, să mă pierd în mulțime. Numai că nici acolo nu mă simțeam liber. Oamenii treceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
temeam numai că totul se va sfârși, va reveni la normal, la existența anostă din azil. Cu ochii la oglinzi, îmi puteam imagina orice; ca în copilărie în camera mea cu poze sau când stăteam lipit de gard privind cortul circului. În special, îmi plăcea, din pricina Laurei, să mă închipui pilot de furtună. Odată, m-am văzut stând în barul unui aeroport, adâncit într-un fotoliu de piele verde, cu o ceașcă de cafea în față. Abia mă întorsesem dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
a privit disperat. Nu știa ce să facă acum cu mâinile. Ochi lui deveniseră rugători. Până la urmă l-am achitat și pe el. Într-o noapte, mi-am închipuit că aveam în mână un bici. Arătam ca un dresor de circ. Un râs lung, gâlgâitor a cutremurat oglinzile și m-am speriat. După care mi-am revenit. Ce prost fusesem! De ce mă speriasem? Doar eu eram dresorul! Ieșind de-acolo puteam să le incendiez imaginația celorlalți. Din păcate, nu și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
bine pentru el să stea mai departe. Asta se întâmplase după ce Domnul Andrei îmi șoptise într-o zi: „Știți că Mopsul a fost director de închisoare?” Am rămas cu gura căscată. „Cum ai zis?” „Așa cum vă spun, domnule sculptor”. „Păi circul? Trapezul?” „Vorbe. Minciuni”. Și Domnul Andrei îmi comunică în mare taină că Mopsul fusese mai întâi grădinar, primit din milă de un stareț care-i dăduse adăpost. Îngrijea florile din grădina mânăstirii, iar în timpul liber juca zaruri la cafenea. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
mai acorda romanului lui Du Maurier timp și atenție, pentru că era acum preocupat de un nou proiect propriu: voia să devină dramaturg. 4 Teatrul Îl fascinase Întotdeauna. În copilărie, la New York, el și William erau duși adesea la pantomime, la circ și altele asemenea de către părinți, care mergeau ei Înșiși foarte des la teatru. Una dintre primele și cele mai vii amintiri era aceea a mamei și tatei ieșind Într-o seară de iarnă din casa de pe Fourteenth Street pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
să pună, nu știu cui, trei dintre întrebările fundamentale: Colecție coordonată de DAN PETRESCU grafului "Melodia", pe ale cărui cearșafuri nu se mai răsfățase nici nu-și mai trosnise oasele de peste zece ani țipenie de film străin, pe deasupra menajeriilor subterane ale înduioșătorului Circ de Stat, unde aceeași criză generală de valută preschimbase siluetele contorsionate ale tigrilor și cămilelor în mogâldețe, aducând izbitor a oi, câini sau pisici, clătinate dintr-o parte într-alta a arenei nu de strigătele metalice ale dresorilor cambrați în
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
târnăcoapele belite, să mătrășească și Teatrul Național... Au terminat Teatrul, au trecut la Grădina Botanică. Au culcat Opereta la pământ și i-a arvunit cheresteaua la niște tâmplari. Între timp, niște betoniști vâna ca-n Pampas și împărțise dihăniile de la Circ, prin ogrăzile de la niște cooperatori, care, îmboldiți de foame și de proasta educație, tăiase deja și belise pe niște crocodili și vârâse spaima în inimile la mai multe șopârle. Și-și împinsese hărnicia până într-acolo că garase și singura
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
canal fără capac, răsărită, ca prin minune, în dreapta sa. Genel încercă să dezghețe atmosfera, pe care tot el, înainte, o împuțise și-o încordase. - Pe câinele Șopîrlacu... despre care merge zvonul c-ar fi fost pensionat de la Moși sau de la Circ, nu-l poți buși cu una cu două, recunoscu cu sportivitate șoferul. Își aprinse de la bricheta de pe bord o Carpală, măcar pentru a mai atenua din mirosul de intestin. - Afost o perioadă în care diminețile îmi strâmba aripile. La prânz
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
loc, în toate aceste accesorii de vestimentație, și, după ce se încăpățînă din răsputeri să nu-și plătească șoferii în alt fel decât scoțând pe gură mingii, formate din câte o bancnotă rulată de o sută, așa cum deprinsese el odată, la circ, de la o focă, acolo, deci, unde, în fine, Genel intră, efracționînd în domiciliul cucoanei. Nu prin forțarea yalei de la intrare, ci printr-o gură de aerisire astupată c-o plasă de sârmă, și sprijinindu-se pe-un frigider bombat și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
mai târziu, pe la orele două din noapte, băiatul, care la-nceput nu-i crâcnise, se trăsese lângă el și-l trezise, se pusese în fund pe marginea priciului lui Gărgăriță, îl scuturase cu ambele mâini de umărul de luptător de circ și-l interpelase spumegos și răstit: - Dar ce, n-are voie omul să se căsătorească? Nu-i dați voi permisiune omului să se căsătorească?... N-are el voie să se însoare?... E cumva un păcat?... Se opune cineva?! Gărgăriță, harță
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Vrei să te duci și tu la vreo muiere și, când descheie aia hanțele de pe tine, să atârni ca un preș?... Văd pe fața ta expresivă și inteligentă că nu vrei... Atunci, de ce, paștele păștișorului mă-tii, ai pornit răhățoiul circului ăsta? - Vorbești cu el ca și c-un infractor. Îți va răspunde ca un infractor. Trebuie să-l lămurim întîi deslușit care-a fost zarva. Și care sânt stricăciunile pe care le-a stârnit. - Albule! Lasă-mă să-i trag
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
și cincizeci și cinci de centimetri. Pieptul amplu îi tresălta din cauza senzației tangibile de nedreptate. După care Sofia și-a ridicat bărbia într-un gest sfidător. — Ce mamă ar vrea ca pruncii ei să fie îmbrăcați ca niște maimuțe de la circ în timp ce tatăl lor se însoară cu o curvă jegoasă? Pentru prima dată, în vreme ce accentua acel penultim cuvânt, Sofia a privit-o pe Alison direct în ochi. Un cor de icnete și de „Vai, extraordinar“ s-a ridicat dinspre oaspeții care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
poate ca Jake să ne urască pe mine și pe David, dar cu Jessica n-a avut niciodată nici o problemă. —Exact. Susan n-a avut intenția să pară înverșunată, dar nu s-a putut abține. Încă nu-și revenise în urma circului cu Nick. E limpede c-ar fi trebuit să mă mărit cu James. Fiona a început să râdă. — Da. Ăla a fost un schimb de replici foarte interesant, nu? Știam că Julia nu se grăbește să rămână gravidă, dar habar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
se străduia să facă sex În apă. La un moment dat, scoase un strigăt către cer, Își apăsă sînii plini de sînge de gura lui Mirikov, apoi se Întoarse și Începu să zbiere la turiștii care se uitau ca la circ. Cu o mînă bîjbîi după scrotul rusului, iar cu cealaltă lovi suprafața apei, stropind cu apa Însîngerată picioarele privitorilor Îngroziți. Apoi un bărbat cu părul argintiu și cu stropi de spumă din spray pe buzele strînse Își croi cu greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Bârsan - Ochiul și pulberea Alexandru Vakulovski - Bong Dan Lungu - Raiul găinilor. Fals roman de zvonuri și mistere (ediția a II-a) Călin Ciobotari - Șșșt ! Generalul visează... Iulian Ciocan - Înainte să moară Brejnev Ștefan Baștovoi - Iepurii nu mor Lucian Dan Teodorovici - Circul nostru vă prezintă : (ediția a II-a) Mariana Codruț - Nudul Dianei Costi Rogozanu - Fuck the cool. Spune-mi o poveste Sorin Stoica - Aberații de bun-simț Răzvan Rădulescu - Viața și faptele lui Ilie Cazane Daniel Mafteiu - Mic tratat de management culinar
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
ca nimeni altul un stil ce părea să intre În derivă. Devine noul rege al dandysmului londonez. Împreună cu Lady Blessington face un cuplu celebru, călătorește prin toată Europa și șochează prin lux, așa cum apar Însoțiți pretutindeni de o adevărată caravană („circul Blessington”, pentru răuvoitori) care le poartă veșmintele și toate accesoriile. Deși căsătorit, printr-o clauză testamentară a lordului Blessington, cu Harriett, fiica acestuia dintr-un prim mariaj, d’Orsay, legatarul averii ei, nu va Împărți nici măcar o clipă iatacul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cu Brummell, așa cum a eșuat cu Bonaparte: apropiere care amintește cuvintele lordului Byron, pomenite deja. În fine, Încă un succes, și mai original: o altă femeie, Lady Stanhope, amazoană arabă, care fugise de civilizația europeană și de rutina englezească - acest circ Îmbătrânit, unde ești silit să te Învârți În cerc mereu - ei, bine, doamna aceasta, spre a-și ațâța senzațiile după atâtea primejdii și libertate În deșert, după atâția ani de absență, nu și-a adus aminte, dintre toți civilizații lăsați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
îl atârnăm acolo sus, la doar câțiva metri de pământ, ca să poată să exerseze câteva sărituri, să vadă cum e. —Mai bine ea, decât mine, zise Bez pe un ton sec. —A, Marie a făcut de toate, zise Sally. Trapez, circ, școală, acrobații. E floare la ureche pentru ea. Uneori, engleza fluentă a lui Sally, combinată cu accentul lui, dădeau naștere unor efecte comice involuntare. Bez și cu mine izbucnirăm în râs în același timp, în timp ce Sally se uita la noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Iar publiciștii vor da lovitura dacă știu cum să pună problema. —Pasionații de senzații tari care vor să vadă dacă-i cade cuiva vreun mobil în cap? sugeră Margery Pickett, zâmbind. Întotdeauna se spune că majoritatea oamenilor se duc la circ sperând că echilibristul o să cadă. Nu-i un tip de gândire după care să mă dau în vânt. Tuși. —Trebuie să fi fost o mare nenorocire pentru tine, la momentul respectiv. Accidentul, vreau să zic. Sau, mai degrabă, faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
spuneam aceste cuvinte, dar ea nu mișcă nici un mușchi. — Se poate să fie acolo de când lumea și pământul. — Ce mod ciudat de a-l găsi! zise Margery. Totuși, e o fată drăguță. Mi-o aduc aminte de la o companie de circ alternativ care a ținut un spectacol aici, acum câțiva ani. Fără animale, bineînțeles. Ea era la trapez. Am clipit, după care mi-am dat seama despre cine vorbea. — Te referi la Marie? — Da, sigur. Margery zâmbi. — Am o memorie a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
dat seama despre cine vorbea. — Te referi la Marie? — Da, sigur. Margery zâmbi. — Am o memorie a fețelor foarte bună. Am recunoscut-o de prima dată când am văzut-o. — Presupun că n-a dispărut nimeni cât timp a stat circul în oraș, nu? zisei eu pe tonul cel mai obișnuit posibil, date fiind circumstanțele. — Din câte îmi aduc aminte eu, nu, zise Margery, cam dezamăgită. Dar în jurul circului sunt întotdeauna atât de mulți oameni.. adăugă ea cu speranță în glas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]