6,297 matches
-
vor scoate pantalonii cu falduri. Atletul este inamicul natural al Estetului. Estetismul este văzut de el ca un fel de boală, semn de decădere morală și mentală. Curățenia în cameră și dezbrăcatul sunt un răspuns rezonabil la această dovadă de declin, un fel de avertisment, menit să-i oprească pe Esteți să petreacă prea mult timp pe terenul de sport, în detrimentul lecturii lui Huysman. Dintre prietenii lui Bridgeman, doar Levine a avut deocamdată această soartă (culegere de schițe și șosete galbene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
vrea să se facă observată, el este foarte atent să se integreze, dar atât. În această ultimă versiune despre sine, a încercat să pună în evidență tot ce este cinstit, adevărat și englezesc. Este văzut încruntându-se la nou, regretând declinul standardelor sociale. În literatură, este georgian, iar în politică, Tory. Vorbește foarte puțin despre familia sa, dar lasă să se înțeleagă că provine dintr-o veche familie de fermieri din Gloucestershire. Este, în orice fel am vedea situația, un student
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
muci la Lojă. Iain McLeod de la masoni miadat cheile de la sală, Îmi amintește el. Chiar mă Întrebam ce-mi zdrăngăne În buzunar. Popice În a doua zi de Crăciun. Cu Bladesey. Cât de patetic și fără prieteni poți să ajungi? Declin și deprimare peste tot. Casa e ca un veceu, peste tot numa mormane de gunoaie și țoale vechi și puturoase. Până și io Încep să simt duhoarea când intru În casă. Sinucigașii ăia slabi și iresponsabili, copiii ăia drogați și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pure - disecă întregul arsenal de vorbe proferate de medici, cercetători și activiști. Aceste vorbe „demiurgice” desființau și delegitimau orice alegere liberă a rolului și responsabilității de părinte. Avortul este: „masacru intrauterin”, „inamic perfid al viitorului biologic al poporului”, duce la „declinul mâinii de lucru”, subminează independența patriei, denaturează „împlinirea destinului femeiesc” este un atac la „patria mumă” și la „plaiul strămoșesc”, împuținează patrimoniul „partidului părinte” (pp. 124-130). Comunismul nu a operat niciodată cu o etică a drepturilor individuale (alta decât cea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
și ebraismul elenistic; „dosarul” Momigliano; Eliade: presupusa continuitate antisemită între legionarism și operă; viziunea simplistă asupra lui Eliade; o înțelegere mai complexă; Grupul Eranos, influența lui Scholem asupra lui Eliade în problema Cabalei; cota lui Eliade astăzi; Culianu și Eliade; declinul influenței lui Eliade, declinul „metanarațiunilor”; uitarea voluntară a lui Eliade și Culianu la University of Chicago; din nou despre declinul influenței lui Eliade; nu există o conspirație anti-Eliade; întâlnirea cu Ioan Petru Culianu; de la afinități elective la fraternitate; întrebările lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
Momigliano; Eliade: presupusa continuitate antisemită între legionarism și operă; viziunea simplistă asupra lui Eliade; o înțelegere mai complexă; Grupul Eranos, influența lui Scholem asupra lui Eliade în problema Cabalei; cota lui Eliade astăzi; Culianu și Eliade; declinul influenței lui Eliade, declinul „metanarațiunilor”; uitarea voluntară a lui Eliade și Culianu la University of Chicago; din nou despre declinul influenței lui Eliade; nu există o conspirație anti-Eliade; întâlnirea cu Ioan Petru Culianu; de la afinități elective la fraternitate; întrebările lui Culianu despre Eliade; Idel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
mai complexă; Grupul Eranos, influența lui Scholem asupra lui Eliade în problema Cabalei; cota lui Eliade astăzi; Culianu și Eliade; declinul influenței lui Eliade, declinul „metanarațiunilor”; uitarea voluntară a lui Eliade și Culianu la University of Chicago; din nou despre declinul influenței lui Eliade; nu există o conspirație anti-Eliade; întâlnirea cu Ioan Petru Culianu; de la afinități elective la fraternitate; întrebările lui Culianu despre Eliade; Idel și Culianu: lecturi reciproce, interese, idei și proiecte comune; elemente biografice comune; isihasm la Mânăstirea Neamț
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
adeziunea lui Eliade XE "Eliade, Mircea" la extrema dreaptă a devenit și o chestiune evreiască, a fost discutată în contextul antisemitismului, chiar Holocaustului. M.I.: Nu, problema evreiască, care există într-adevăr, e pe alt plan. Ce văd eu este un declin al imaginii lui Eliade XE "Eliade, Mircea" la Chicago, și nu cred că a început din cauza discuțiilor despre dosarul lui Eliade XE "Eliade, Mircea" . Americanii nu sunt așa de implicați în afacerea asta. În orice caz, nici Sullivan XE "Sullivan
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
de bere, o juma’ de eter neprelucrat și două duzini de amil“. Spaime și scârbe în Las Vegas este un „reportaj gonzo“ (autorul devine personaj în propriul romană, dar și o critică dură la adresa Americii anilor ’60, cuprinsă de un declin total. Spaime și scârbe în Las Vegas a fost considerat, exagerându-se desigur, o variantă modernă a lui Don Quijote, în care cele două personaje luptă împotriva acestei uriașe mori de vânt care este America. Citatul care deschide romanul lui Thompson
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
satul pe unde arn umblat, dacă altceva nu găsesc. Pentru că uită-te și tu în jur, lucruri de valoare nu sunt. Și să nu crezi, bre - spuse turcul coborând glasul - că nu-mi dau seama că imperiul nostru e în declin. Ascultă-mă pe mine, dacă o mai ducem trei sute de ani, e bine. Da’ nu cred. Noi am stat în picioare și-am bușit toată lumea câtă vreme am putut lua aur. Acuma aur nu mai prea este și cărăm acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
deveni o marcă inconfundabilă a scrierilor sale, foarte apropiate de genul epistolar sau de jurnalul intim. Dazai atinge apogeul carierei sale în perioada de după cel de-al doilea război mondial, odată cu publicarea, în anul 1947, a romanului Amurg, care descrie declinul aristocrației japoneze și criza unei societăți trecute prin ororile războiului. Personajele sale găsesc adesea în sinucidere singura soluție salvatoare, singura posibilitate de a se sustrage unei vieți infernale. Ca și celelalte romane ale sale, Amurg oscilează între dramă și comedie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
căzut și mai jos - mă refer la jurnalele de știri, care au devenit de neprivit. O simplă colecție de fapte diverse. Intelectualitatea românească ce se pupă-n cur reciproc prin ziare structurate pe grupuri de interese. Apărători ai civilizației în declin, atleți ai creionului gen TR Ungureanu în „Revista 22“ (pericol islamic) versus... apărători ai corectitudinii politice. Sunt iarăși atins de sindromul aterizării. P.S. Mi-a plăcut faza cu colegul - ceapă roșie, ce îmbucă neaoș la birou. Vivat UE! Mirel 27
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
preferate, stiluri de muncă și teme ocupaționale. Opiniile și atitudinile elevilor privind studiile universitare, avantajele și dezavantajele, factorii de protecție și amenințările percepute. Studiile arată că modelele parentale, atitudinea părinților față de opțiunea profesională a tânărului, au o influență decisivă în declinul sau susținerea interesului academic al acestora (Dotterer, Hale și Crouter, 2009). Interpretarea rezultatelor, generarea profilelor Rezultatele de la 475 elevi au fost introduse în baze de date construite de psihologi sau în baze de date cu format standard. Rezultatele principale au
Ghid de bune practici in orientare si consiliere profesionala by Ana Maria Hojbota () [Corola-publishinghouse/Administrative/1125_a_2376]
-
secolului XX unii prevesteau apariția submarinului, a avionului, a cinematografului, a radioului sau televiziunii, nimeni - nici măcar Jules Verne - nu credea că toate acestea vor modifica ordinea geopolitică dominată până atunci de Imperiul Britanic; cu atât mai mult, nimeni nu întrevedea declinul Europei, instaurarea comunismului, fascismului și nazismului și încă și mai puțin apariția artei abstracte, a jazzului, a armei nucleare sau a contracepției. De asemenea, la sfârșitul secolului trecut, mulți continuau să privească internetul și calculatorul personal ca pe niște curiozități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
a arhitecturii și a prelucrării bronzului, dar și prin fabricarea vaselor pentru sacrificiu sau prin practicarea ghicitului bazat pe interpretarea carapacelor de broască-țestoasă. Indo-europenii tokharieni aduc în China carul, asigurând astfel stăpânirea Asiei Centrale. în 1674 î.e.n., Egiptul intră în declin, fiind invadat de triburi războinice venite din Asia, cu caii și carele lor: este vorba despre hiksoși, care întemeiază o nouă dinastie de faraoni. în America și în Africa, numeroase alte civilizații care au ignorat utilitatea roții și a domesticirii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
îînceputul secolului al III-lea), până când, în 618, dinastia Tang va restabili unitatea țării. Budismul devine atunci religie de stat; capitala, Xi’an, este încă de departe orașul cel mai populat din lume. Apoi, împărații Tang intră și ei în declin, în cursul unei perioade haotice numită „a celor cinci dinastii și a celor zece regate”. Pretutindeni în lume, imperiile sunt tot mai fragile, tot mai greu de condus. în 622, în Arabia, Mohamed, care va deveni cunoscut ca Profetul, fuge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
în acest an de legătură, Islamul triumfă în Orient, dar nu mai deține mijloacele de a câștiga și în Occident. Interzicându-și accesul la știință, el pierde orice șansă de a se menține în fruntea Ordinii economice și intră în declin. Aproape simultan, același lucru se întâmplă și în China. Așadar lumea se schimbă în mod radical: cele două mari imperii, chinez și musulman, întorc spatele competiției impuse de Ordinea economică. India, divizată în prea multe regate exotice, nu este deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
intelectuali și inventatori vin să-și aducă banii, să-și construiască palate sau morminte, să picteze portretele noilor stăpâni ai lumii, să le conducă armatele. în jurul acestei „inimi” se află un anumit mediu, format din vechi și viitori rivali în declin sau în expansiune. Restul lumii, regatele și imperiile, formează periferia, parțial guvernată de rânduielile anterioare, vânzându-și materiile prime și mâna de lucru, oferind-o de regulă în scopul subjugării „inimii” și a „mediului”. O formă economică durează atâta vreme cât „inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
de la Altona la Tallin, nu vor putea niciodată să se ridice la rangul de „inimă” - abia dacă pot avea pretenții la cel de „mediu”. Când, la jumătatea secolului al XIV-lea, după trecerea Marii Ciume, Bruges intră pe neașteptate în declin, Europa cunoaște o nouă poftă de viață și de plăceri. Pentru un secol, Veneția devine „inima” Ordinii economice. în umbra turcilor, orașul preia controlul comerțului Europei cu Orientul. Ca și Bruges, Veneția este în acel moment o entitate condusă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
scenă și Mediterana. Așadar în jurul anului 1620, centrul capitalismului se mută pentru a doua oară dinspre Mediterana spre Atlantic. Este un drum fără întoarcere: Marea Mediterană dobândește pentru totdeauna o importanță secundară. Țările care o înconjoară - regatul Spaniei, Franța - intră în declin și pierd pentru totdeauna contactul cu „inima”. Nivelul lor de viață va fi de acum înainte mai scăzut decât cel al noilor puteri. Țările de Jos au un formidabil avans: nivelul de trai din orașele Provinciilor Unite îl depășește acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
ale lumii, fără ca împăratul să reacționeze la sosirea negustorilor olandezi veniți în Oceanul Indian pentru a-și vinde mărfurile la Canton. Totuși, în jurul anului 1775, după un secol și jumătate de la instalarea sa, a cincea formă de piață dă semne de declin, ca și cele dinaintea ei și din aceleași motive: navele de război olandeze nu mai sunt cele mai puternice; mările nu mai sunt sigure pentru ele; apărarea drumurilor comerciale costă din ce în ce mai mult Țările de Jos; energia utilizată de industriile lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
exasperare. Războiul amenință tot continentul. Armatorii și apoi cei mai buni oameni de finanțe olandezi părăsesc Țările de Jos și se îndreaptă spre Londra, ajunsă între timp un oraș mai sigur și mai dinamic. Ca întotdeauna, o criză financiară ratifică declinul unei „inimi”. în 1788, băncile din Țările de Jos dau faliment: în ajunul Revoluției franceze, „inima” capitalismului traversează definitiv Marea Nordului pentru a se instala la Londra, unde democrația și piața avansează în același ritm. Londra, 1788-1890: forța aburului Anglia stăpânește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
câte puțin. O lecție pentru viitor: statul autoritar creează piața, care, la rândul ei, dă naștere democrației. Pentru prima dată, „inima” Ordinii economice este și capitala imperiului dominant din punct de vedere politic și militar. Țările de Jos sunt în declin; Franța și Germania rămân înțepenite în „mediu”, alăturându-li-se Statele Unite după descoperirea minelor de aur din California. Ordinea economică pătrunde mai adânc în Asia: începând cu 1857, armatele britanice iau locul Companiei Indiilor Orientale și controlează nemijlocit India. în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
nu frânează mobilitatea de care are nevoie, acolo unde burghezia poate căpăta puterea fără a fi nevoie să trimită la ghilotină nobilimea. începând din 1880, o teribilă recesiune face ravagii în nordul Europei, din Islanda până în Polonia, și se adaugă declinului englez; ea provoacă cea mai mare deplasare de populații din Istorie de la începuturile sedentarismului: între 1880 și 1914, 15 milioane de europeni, adică a cincea parte din populația continentului, care dețin o treime din sumele de bani economisite în întreaga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
ori mai puține automobile decât America, deși, cu numai șapte ani înainte, producția celor două țări era egală. Ford produce 250 000 de automobile și deține aproape jumătate din piața americană; Anglia, încorsetată în imperiul ei, incapabilă să iasă din declinul său financiar, nu produce decât 34 000 de vehicule, Germania - 23 000, Franța - 45 000, iar Statele Unite - 485 000. Jocurile erau făcute. Motorul creșterii este acum, în mod evident, unul american, atât în privința automobilului, cât și a industriei petroliere. Piața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]