5,326 matches
-
schimbările psihologice inițiale a reacției luptă-sau-fugă. De exemplu, când oamenii cu tulburarea de panică respiră intenționat într-o pungă de hârtie sau inhalează o cantitate mică de dioxid de carbon, ei trăiesc o creștere a anxietății subiective și mulți vor experimenta un atac de panică (Rapee, Brown, Antony & Barlow, 1992)231. În mod diferit, oamenii care nu au trăit niciodată atacuri de panică vor reacționa la acel stimul cu un disconfort fizic și foarte rar se poate întâmpla să experimenteze un
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
vor experimenta un atac de panică (Rapee, Brown, Antony & Barlow, 1992)231. În mod diferit, oamenii care nu au trăit niciodată atacuri de panică vor reacționa la acel stimul cu un disconfort fizic și foarte rar se poate întâmpla să experimenteze un atac complet de panică. Dar, cum reușesc aceste proceduri să declanșeze atacuri de panică oamenilor predispuși la acestea? Una dintre teorii este cea care susține că cei care dezvoltă atacuri de panică au sistemul nervos autonom (numit și sistem
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
expuși la simptome emoționale și fizice, decât au fost pacienții cu panică expuși la aceeași cantitate de dioxid, dar fără o persoană alături. Cu toate acestea, pacienții cu tulburarea de panică care au avut alături un suport emoțional nu au experimentat o anxietate semnificativ mai mare decât un lot de control, cu subiecți normali, fără predispoziție la o astfel de tulburare. În plus, pacienții cu panică care nu au avut alături de ei o persoană de încredere când au inhalat dioxid de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
am un atac de cord" decât au făcut pacienții cu panică cu o persoană alături sau subiecții din lotul de control. Aceasta înseamnă că suportul unei persoane reduce tendința pacienților cu panică de a interpreta schimbările corpului pe care le experimentează, ca fiind periculoase (Carter, Hollon, Carson & Shelton, 1995)242. Astfel, teoriile biologice și psihologice asupra panicii și agorafobiei pot sugera următorul model, al vulnerabilității la stres (Barlow, 1988)243: Mulți oameni care dezvoltă aceste tulburări au o vulnerabilitate biologică la
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
corp. Pacienții pot face aceasta prin notarea acestor cogniții, într-un jurnal a cognițiilor, pe care le au în zilele dinaintea terapiei, în special când ei simt că urmează să aibă un atac de panică. Mulți subiecți au nevoie să experimenteze simptomele reale de panică în prezența terapeutului, înainte să înceapă a-și identifica propriile cogniții de catastrofare a acesteia. Ei sunt mult prea copleșiți de simptome când sunt în afara ședinței de terapie, pentru a acorda importanță gândurilor. Astfel, terapeutul trebuie
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
așează mâinile între genunchi, creându-se senzația de amețeală (prin acestea se schimbă brusc presiunea în sânge). Nici una dintre aceste activități nu este periculoasă, dar sunt potrivite pentru a produce simptome similare ca cele de catastrofare resimțite de pacienți. În timp ce experimentează aceste senzații și gândurile iraționale legate de acestea, terapeutul îl ajută să "colecteze" oarecum aceste gânduri. În al treilea rând, pacienții practică exercițiile de relaxare și de respirație în timp ce trăiesc simptomele de panică, provocate în ședința de terapie. Dacă atacurile
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
o extindere a teoriei behavioriste, unii argumentează că fobiile se pot dezvolta printr-o învățare bazată pe observație și nu doar prin condiționarea clasică directă (bazată pe experiență). În conformitate cu aceasta, oamenii pot să-și dezvolte fobiile uitându-se la altcineva experimentând o frică imensă drept răspuns la o situație. De exemplu, copiii mici învață că șerpii sunt înspăimântători când părinții lor au reacții severe de spaimă văzând șerpi (Bandura, 1969261; Mineka, 1985262). O altă extindere a teoriei behavioriste asupra fobiilor pare
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
asemeni acesteia, încercând să exorcizeze fantomele, pot într-adevăr înțelege insomnia și consecințele unui viol. Și, numărul nostru crește, cu o viteză tot mai mare. Această supraviețuitoare a violului descrie simptomele unei tulburări de stres post traumatic (PTSD), un sindrom experimentat de multă lume care a supraviețuit traumelor. Diagnosticul pentru PTSD implică prezența a trei tipuri de simptome. Prima categorie de simptome ale acestei tulburări este retrăirea repetată a evenimentului traumatizant, prin intermediul imaginilor intruzive și a gândurilor, a coșmarurilor recurente, momentele
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Ar trebui să fie o închisoare în Nuremberg pentru noi". Mulți supraviețuitori ai holocaustului trăiesc sentimente de vină pentru că au supraviețuit, iar familiile lor au murit sau pentru că nu au luptat îndeajuns împotriva sistemului nazist (Krystal, 1968)275. Copiii pot experimenta PTSD în mai multe feluri decât un adult, dar ei pot avea propriul lor mod de manifestare a PTSD. Amintirile copiilor și fricile unui eveniment traumatic pot generaliza frica la un mare număr de stimuli Copiii pot avea de asemenea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
supuși, trec mult mai repede peste simptomele PTSD, decât cei care nu exteriorizează ceea ce trăiesc. Unele evenimente sunt mai dificil de povestit cu ceilalți, iar suportul social este mai puțin probabil să existe, datorită urmărilor jenante împotriva oamenilor care au experimentat asemenea evenimente. Exemple în acest caz sunt sinuciderile membrilor de familie, violurile, pierderea iubirii unui bărbat, mai ales când acesta era homosexual. Câteva teorii au adus argumente cum că veteranii Războiului din Vietnam au fost mai expuși la PTSD decât
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
pământ, inundațiile sau uraganele, pot declanșa mai puțin stres post-traumatic deoarece indivizii pot vorbi cu ceilalți, care se află în aceeași situație ca și ei. Un alt predictor al vulnerabilității la PTSD este nivelul de distres pe care individul îl experimentează înainte de a trăi trauma. Oamenii care deja trăiesc simptome crescute de anxietate sau depresie înainte de a se declanșa trauma sunt mult mai predispuși la tulburarea de stres post-traumatic decât cei care nu au fost anxioși sau depresivi înainte de traumă (Davidson
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
anumite comportamente ale veteranilor care folosesc strategii de evitare prin coping, precum băutura sau autoizolarea sunt mult mai expuși la stres post-traumatic (Fairbank, Hansen & Fitterlin, 1991293; Sutker, 1995294; Wolfe, 1993295). Din păcate, aceste studii au fost realizate după ce veteranii au experimentat stresul post traumatic, astfel că nu este sigur dacă strategiile lor negative de coping sunt cauze sau consecințe ale tulburării de stres post traumatic. Multe studii au demonstrat că, înainte de traumă, cei mai mulți oameni încearcă să dea un sens traumei într-
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
determinându-i la schimbări pozitive, iar aceasta îi ajută să se obișnuiască cu pierderea. Unii oameni nu sunt niciodată în stare să dea un sens pierderilor de care au avut parte sau traumelor și acești oameni sunt foarte aproape de a experimenta simptome severe și cronice de PTSD și depresie. De aceea, cine caută explicații la întâmplări contemplative din trecut, deja este mai puțin în stare să-și focalizeze viața în prezent sau în viitor. În încercarea de a înțelege, acești oameni
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de a catastrofa situațiile și reacțiile ei emoționale la aceste situații, să gândească absolutist, perfecționist și să fie hipervigilent(ă) la semnalele de pericol. În cazul tulburării de stres post-traumatic și poate al fobiilor, persoana trebuie de asemenea să fi experimentat un eveniment traumatic. Aceste modele de vulnerabilitate-stres explică foarte bine de ce unii oameni și alții nu, experimentează anxietatea, care este atât de severă și cronică dacă se transformă într-o tulburare. Capitolul 11 Intervenția în timp de criză 11.1
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
fie hipervigilent(ă) la semnalele de pericol. În cazul tulburării de stres post-traumatic și poate al fobiilor, persoana trebuie de asemenea să fi experimentat un eveniment traumatic. Aceste modele de vulnerabilitate-stres explică foarte bine de ce unii oameni și alții nu, experimentează anxietatea, care este atât de severă și cronică dacă se transformă într-o tulburare. Capitolul 11 Intervenția în timp de criză 11.1. Scurt istoric și câteva repere teoretice privind intervenția în criză Veteranii din timpul celui de-al Doilea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
J. 2000)335 a observat că aceste persoane aveau un comporament temporar schimbător datorită pierderilor suferite și starea lor s-a ameliorat datorită intervenției în timp scurt. El a susținut ideea că expresia de durere a unui individ după ce a experimentat o pierdere semnificativă nu ar trebui sa fie considerată anormală sau patologică ci ca o manifestare normală, reacție la un stres traumatic. Din punct de vedere istoric, teoria modernă a intervenției în timp de criză a evoluat pornind de la studiul
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de criză au fost descrise de Caplan (1964, apud G. S. Everly & Mitchell, 1. T., 2000)339: * Primul vizează tensiunea din plan emoțional datorită evenimentului precipitant al crizei. * Al doilea stagiu este perioda când activitățile zilnice sunt modificate deoarece individul experimentează o creștere a tensiunii și este incapabil să rezolve repede criza. * Al treilea stagiu poate conduce la tulburări afective deoarece nivelul tensiunii atinge o intensitate mare, mecanismul de coping al individului fiind ineficient. * Pe parcursul ultimului stagiu individul s-ar putea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
personalitate sau asupra tulburările psihice cronice. Un principiu al intervenției în caz de criză este că simptomele persoanei nu reprezintă un indicator al deteriorării personalității sau o boala psihică ci mai degrabă simptomele sunt văzute ca semne prin care individul experimentează o perioadă de tranziție în care suferința este relativă ca durată. Scopul este de a ajuta persoanele și grupurile să facă față perioadei stresante de tranziție. Cei mai mulți oameni care sunt în criză realizează că au nevoie de ajutor dar nu
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Eficiența intervenției timpurii în atacul de panică Tulburarea de panică este o tulburare psihică comună, severă și persistentă, asociată cu un nivel înalt al distresului și cu dizabilități sociale și ocupaționale 356. Se știe că un procent substanțial al populației experimentează simptome ușoare ale atacului de panică, riscând să ajungă la tulburarea cronică de panică. Tulburarea de panică afectează 2% până la 3% din populația adultă în fiecare an, fiind asociată cu o varietate de boli, consum considerabil de medicamente și o
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
un studiu realizat de Norton, Dorward și Cox (1986)358, 35, 9% dintre cei 256 participanți care se presupunea că sunt normali, au raportat că au trăit unul sau mai multe atacuri de panică în anul anterior, iar 22,7% experimentaseră cel puțin un atac de panică în ultimele trei săptămâni. Acești subiecți prezintă riscul de a dezvolta o tulburare de panică integrală. Persoanele care suferă de tulburarea de panică nu recunosc întotdeauna ca având acest diagnostic. Mai mult, deși există
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și având asociate simptome depresive sau simptome legate de consumul de alcool, însă numărul acestor studii este redus. Gardenswartz și Craske (2001)359 au testat un program de prevenție pe tulburarea de panică. Participanții erau studenți la facultate care au experimentat un atac de panică în ultimele 12 luni și au înregistrat o sensibilitate cel puțin moderată raportat la anxietate, scorul ASI (The Anxiety Sensitivity Index), de cel puțin 16, dar care nu au întrunit criteriile pentru tulburarea de panică la
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și biblioteca. Nu există cărți care să-ți răspundă la toate întrebările. Înveți doar prin încercare și greșeală. Secretul de a fi un bun părinte? Să nu faci în continuare lucrurile care s-a dovedit că nu merg. Mai bine experimentezi altă metodă. Ține minte însă că greșelile sunt necesare tocmai pentru a ne înțelege că avem nevoie de transformări. Scopul tău este acela de a-ți conduce copilul până la acea răscruce de drumuri unde va hotărî calea pe care va
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
de incluziune. *** Toate exemplele prezentate, oricât de izolate și parțiale ca rezultate ar fi, converg catre o unică concluzie, care reprezintă, de fapt, ipoteza de lucru cercetării mele: mediul potrivit pentru copii nu Înseamnă doar Împrejurimi apropiate pentru a fi experimentate și primite pasiv de copii sau consumate. Mediul potrivit pentru copii ar trebui să fie o lume de obiecte, lucruri și spații cu care ei să interacționeze, lucruri și spații formulate și reformulate de eforturile psihice și fizice creative ale
Polarităţile arhitecturi by Ana-Maria Pătroi () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92986]
-
mediu dat. Un mediu În avantajul copilului (―childfriendly‖) ar trebui să aibă În vedere ambele tipuri de impact. Cu cât mediul este mai bogat și mai divers În calități (o mare varietate de materiale, calități spațiale gata pentru a fi experimentate și Însușite de copilul aflat În dezvoltare, precum ziduri Înalte sau joase, suprafețe moi sau rugoase, forme rotunde sau ascuțite, obiecte mobile și imobile etc.), cu atât este mai potrivit pentru a fi Însușit de copii. Utilizarea mediului ambiant construit
Polarităţile arhitecturi by Ana-Maria Pătroi () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92986]
-
pe care unele țări din acest spațiu geografic au primit-o în anii '60 ca urmare a proceselor de decolonizare, în deceniile următoare s-a înregistrat o scădere semnificativă a interesului savanților (care nu au aprofundat schimbările majore, inclusiv politice, experimentate de acele țări). Apoi este important să considerăm că noutatea politică cea mai importantă a secolului este dată de apariția unui anumit rol, activ sau pasiv, al societății civile, precum și de acțiunile puse în aplicare pentru a împiedica sau limita
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]