6,066 matches
-
gustat sau chiar s-ar fi atins de "pomul cunoștinței" // își atrăgea îndată Moartea (Fac. C II 17) și apoi cunoștea "binele și răul", care numai Trinității divine îi erau cunoscute (Fac. C III 22). 2. Cine n-ar fi gustat din "pomul vieții" avea să trăiască în veci, ca și însuși Dumnezeu, care făcuse pe om (Fac. C III 22). Va să zică: acești doi pomi ascundeau în ei misterul Morții și a Vieții Eterne. O poruncă divină Dumnezeu, în neînțelesul Său
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
răgaz, până când nu era cules și ultimul rănit aflat pe tărgile depuse În holul spitalului, iar după 24, 36 ori 48 ore de muncă Încordata, daca șosea un nou transport de răniți, În loc de a se odihni o frântura de ceas, gustau o cafeluța și ... iarăși la datorie. Reglementar, triajul noilor sosiți Începea cu examinarea lor "la piele", În scopul depistării leziunilor avute, schimbarea garourilor hemostatice și a bandajelor Îmbibate, imobilizarea provizorie, cu atele, a fracturilor, administrarea de lichide cu medicamente analgetice
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
își donează organele, câștigă în greutate sau se simt fericiți. La unison. Rețelele sociale au, așadar, proprietăți emergente. Adică noi atribute ale întregului, care derivă din interacțiunea și interconectarea părților. Christakis și Fowler spun că acest mecanism e evident atunci când gustăm dintr-o prăjitură. Gustul prăjiturii nu e de găsit în nici unul dintre ingredientele sale și nici nu e media gusturilor ingredientelor - ceva, să spunem, între făină și ouă. Gustul transcende simpla sumă a ingredientelor. Tot astfel, în cadrul unei rețele sociale
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
astăzi, și că, spre deosebire de Socrate, care a fost condamnat să se otrăvească pentru că a ofensat zeii și a corupt tineretul, Ei sunt condamnați să ducă povara unei Creații de referință în învățământul românesc, dar și că, au toate motivele să guste din cupa magică a satisfacției și mulțumirii. Întemeietorii sunt, pentru mine, sacri și intangibili, sigur împliniți și mulțumiți în eternitatea unde, probabil, se bucură să-și vadă Zidirea ajunsă la 100 de ani, și, cu siguranță, urmașii lor de azi
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru BITOLEANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_999]
-
Dumnezeu, pentru simplul motiv că ea nu poate fi nicicum maculată. Iuda se întinează pe sine însuși, neînțelegând dimensiunea deopotrivă mesianică și mistică a Cinei. El nu înțelege că moartea sau trădarea nu mai reprezintă piedici în fața mântuirii după ce ai gustat din Împărăția lui Cristos. Iuda încarnează umanul, preaumanul reducționist al vieții pământești. Ajungem în felul acesta la a doua interogație: motivul pentru care a hotărât să-L predea Sinedriului pe Isus. Nu vom ști niciodată sigur ce s-a petrecut
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
pasaje „tari” din Noul Testament, care se referă la aceeași chestiune, a păcatelor iremisibile. E vorba despre Evrei 10,26-31; 1Ioan 5,16 și mai ales Evrei 6,4-6: „Este imposibil ca aceia care s-au luminat o dată (hapax), care au gustat darul cel ceresc și părtași s-au făcut Duhului Sfânt și au gustat lucrul (rhema) lui Dumnezeu, șadicăț minunile (dynameis) veacului ce va să vină, dacă au căzut, să se înnoiască încă o dată spre pocăință (metanoia), fiindcă ei Îl răstignesc
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
E vorba despre Evrei 10,26-31; 1Ioan 5,16 și mai ales Evrei 6,4-6: „Este imposibil ca aceia care s-au luminat o dată (hapax), care au gustat darul cel ceresc și părtași s-au făcut Duhului Sfânt și au gustat lucrul (rhema) lui Dumnezeu, șadicăț minunile (dynameis) veacului ce va să vină, dacă au căzut, să se înnoiască încă o dată spre pocăință (metanoia), fiindcă ei Îl răstignesc, prin ei, pe Fiul lui Dumnezeu și-L batjocoresc”. 4. Ce pierdem ignorând
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
netezimea răcoroasă, ocazională, a unei frunze căzute. Le aduna una câte una și le ducea la buze ca să imite cri-cri-ul monoton al greierilor, le rula pe obraji, între degetele calde și lipicioase, până se încălzeau și se umezeau prea tare. Gustă niște ghimbir murat lăsat la maturat într-un borcan pe acoperiș, alături de șiruri de borcane cu mango, lămâi verzi și dovlecei murați. Odată cu trecerea nopții, gusta câte un pic din fiecare borcan, ca să-și dea seama care din ele îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
obraji, între degetele calde și lipicioase, până se încălzeau și se umezeau prea tare. Gustă niște ghimbir murat lăsat la maturat într-un borcan pe acoperiș, alături de șiruri de borcane cu mango, lămâi verzi și dovlecei murați. Odată cu trecerea nopții, gusta câte un pic din fiecare borcan, ca să-și dea seama care din ele îi plăcea cel mai mult, dacă îi plăcea cumva vreunul. Între timp, printre înghițituri, fără chiar să-și dea seama, începu să cânte: — Mai devreme sau mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
pentru copaci, aducerea unor capre tinere și fragede pentru biryani. Domnișoara Jyotsna și domnul Gupta se ridicau la înălțimea ocaziei, plini de entuziasm, strigând la membrii formației și la cei care se ocupau de instalarea cortului că sunt prea leneși, gustând kebabul ca să-i verifice frăgezimea, așteptând rudele la gară, alergând plini de bucurie la croitori și înapoi cu plase pline-ochi. Nu era momentul să dezamăgească pe nimeni. Lui Sampath i se dăduse în grijă să umple paharele cu șerbet sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
ar rostogoli-o în palme ca să-i simtă suprafața cu circumvoluțiuni și cu o stea la bază, cicatricile tari și maronii, făcute de vânt și de ploaie și de ciocul vreunei păsări neatente. Și, în cele din urmă, când ar gusta-o, nu l-ar dezamăgi; ar fi o guavă minunată, cea mai bună pe care ar fi putut-o mânca vreodată... Da, era, în cele din urmă, în locul în care trebuia să fie. Oboseala îl acoperi ca un val și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
amesteca peștele cu pui, o sfătuiau. Prăjește întâi ceapa și usturoiul mai târziu. Nu turna laptele decât înainte să termini. Frustrarea creștea înăuntrul ei ca un nor enorm ce bloca orice altceva, iar privirea și auzul i se încețoșau. Sampath gusta din ce pregătise, zâmbea și dădea admirativ din cap, dar ea era neconsolată. Era cu totul și cu totul greșit. Dura săptămâni întregi ca să se calmeze, așezată alături de Sampath pe acoperiș, într-o tăcere deplină. La câtva luni, când valul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
surpriză păstăile bine închise, pigulea ieburile și mugurii, săpa după rădăcini, scutura fructele din copaci și se întorcea acasă cu părul răvășit, cu mâinile murdare de noroi pline de flori, cu gura roșie și albastră din cauza tuturor lucrurilor din care gustase. Colțurile sariului îi erau legate strâns și avea înăuntru crini de ghimbir și trufe, mostre de semințe și bucățele de scoarță. Uneori aducea câte o potârniche sau un pitpalac de junglă, înfipte într-un băț și cărate astfel pe umăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
Foarte ciudat. De unde apăruse brânza aia? Întrebă perceptorul districtual plin dintr-o dată de interesîși dorea să se poată opri să întrebe ce sens aveau toate lucrurile pe care spuneau. N-ai să vezi brânză... În timp ce-i aștepta să sosească, Vermaji gustă din paharul cu suc de ceapă pe care-l găsise pe biroul din fața sa, crezând, la prima vedere, că era suc de lămâie. Luă o înghițitură și alergă imediat la fereastră s-o scuipe. Goli restul paharului în pământul uscat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
piesă Cheepnis (editată pe discul Roxy & Elsewhereă, în al cărei preambul Zappa declară că adoră filmele cu monștri. Parodia este evidentă, chiar stridentă. Pasajul supralicitează grotescul și horror-ul, tocmai pentru a-și bate joc de clișeele și kitsch-ul gustate de mulți pământeni. Grünewald, Dürer, Bosch, Goya și toată iconografia filmelor de serie B se adună în spațiul de lut „amenajat“ de Bickford și „cântat“ de Zappa. Capete care se turtesc, capete din care ies mâini, cutii ce nasc oameni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
Albinii“ și „Foaia sătească a Prințipatului Moldovii“. E aceeași strategie de marketing prin care a apărut și revista care-mi găzduiește articolul din rubrica de față. CREPUSCULUL CIVIL DE DIMINEAȚ| Prințese date uitării sau necunoscute... Emil BRUMARU Forma poate fi gustată în toate felurile ei, depinde de spectrul, îngust sau larg, generos, infinit al „privitorului“, de rafinamentul lui, de „degenerarea“ dorințelor sale care, uneori, ating patologicul divin, monstruosul delicat, animalier (paianjeni îngrozitori lucrați ca o bijuterie de lux, gușteri cu guși
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
pe dușmanii noștri și Îl urâți pe Uri Țvi, până și pe sfântul serafim. Dar noi ne-am săturat deja până peste cap de faimosul umanism european. Am simțit deja din plin pe pielea noastră gustul civilizației tale occidentale. Am gustat-o din plin, de la Chișinău 1 și până la Auschwitz. Am să-ți povestesc o istorioară edificatoare despre un cantor care a fost părăsit - Doamne ferește să ni se Întâmple și nouă așa ceva! - pe o insulă pustie, tocmai În Zilele Cumplite. Stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
dogită la pianul Bechstein strălucitor. Alese o cupă de cristal și Își turnă puțin din coniacul franțuzesc al tatălui său. Ridică paharul către cele șase vaze pline cu gladiole Înalte. Desfăcu celofanul cutiei cu ciocolată elvețiană fină și moale și gustă. Gâdilă lustrele de cristal cu penele de struț colorate pe care le găsise pe birou. Scoase cu mare grijă sunete delicate, plăcute, din serviciul fin de masă, din porțelan Rosenthal. Aruncă o privire peste grămezile de șervete brodate, batiste ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și poate în ședințele interminabile la care voi fi nevoit să iau parte. Viața de pacient întrun sanatoriu nu e prea grozavă, însă e posibil să-mi placă. Mereu mi-am dorit liniște și de acum am tot timpul să gust din felurile ei; oricum aici este pregătită destul de bine, iar designul farfuriei în care este servită e destul de bine realizat, e atractiv. Aș încerca să-mi amintesc ceva din trecutul meu, pentru că pentru prima dată aș vrea să știu cum
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
științei, nu știința cărților.” Francis Bacon 208. „Cărțile vor vorbi clar când sfătuitorii vor încărunți.” Francis Bacon 209. „Cititul îl face pe om deplin, vorbitul îl face prompt, iar scrisul îl face exact.” Francis Bacon 210. „Unele cărți pot fi gustate, altele înghițite, altele, câteva, mestecate și digerate.” Francis Bacon 211. „Voi adânci cartea mea mai mult decât orice sondă adâncă.” William Shakespeare 212. „Lectura e pentru spirit ceea ce exercițiul e pentru trup.” Joseph Addison 213. „Cele mai bune cărți sunt
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
din covor și bucățica de hârtie pe care era scrisă o frază oarecum amenințătoare: Sunt multe lucruri pe care nu ți le-am spus, Samantha. Irene a auzit vocea de fetiță a lui Mary devenind din ce în ce mai sonoră pe măsură ce prietena ei gusta din ginul pe care-l furișase la bord, l-a auzit și pe Charlie care lăuda mâncarea grozavă din L.A., dar ea nu putea să facă altceva decât să se concentreze să nu vomite ceea ce ingurgitase la micul dejun. Simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
nu se imaginase vreodată în munți, iar dacă acum iubea locul ăsta, atunci cine știe ce altceva avea să adore ? Orășele de provincie ? Liniștea ? Anonimatul ? Niciodată nu-i trecuse prin minte c-ar putea să nu mai tânjească după celebritate. John a gustat din berea cu hamei pe care Ellis o prepara în subsolul casei, iar Mary s-a așezat lângă Irene. Alice a apărut dinspre râu. Venea înspre el cu teamă, dar Irene și-a ținut gura. Când Alice s-a prelins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
și legat cu panglicuță. - E pachetul meu, madam! spunea Sia obraznic babei. Te-aș ruga să servești ceva de băut domnului Lică. Baba se uita la ea lung pe subt ochi și aducea un pahar mare de vin rece. Lică gusta întîi, apoi da drumul. Sia sta atentă, până când Lică lua paharul de la gură și răsufla șoptind: ,,Mișto", cu coada ochiului spre baba, cam de felul ei țigancă. 142 Sia, mulțumită. îl întreba: "încă unul?" și Lică refuza. Era temperat și
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
cad în infantilism, am fost de fiecare dată fermecat de povestea de pe ecran, răsucită ingenios și actualizată savuros, prin trimiteri mai transparente sau mai subtile la realitatea cotidiană (și culturală, în sens largă. Spre surprinderea mea, juniorul, de ani șapte, gustă în primul rând aceste aluzii, parodii, trasoare umoristice și ironice, nelăsându-se captat integral de povestea în sine. De pildă, din splendidul Chicken Little, replica lui favorită este „Darth Vader e chiar tatăl lui Luke?“, întrebarea pe care un personaj
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
alte cîteva zile pentru o refacere de Doamne ajută, timp În care jandarmii n-au părăsit Pișcarii, iar apoi, fiecare cu straița și cerga lui de acasă, a fost Îm barcat sub pază Înarmată În „Suzana“, trenul pe șină În gustă, astfel alintat prin părțile locului, pe urmă transbordat În trenul mare, din nou În Suzi, pînă la Vișeu, iar de acolo, tot sub pază, În sus pe rîulețul Repedea, la Havas Mezö. Se tălmăcește prin „CÎmpul Înzăpezit“, nume făurit de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]