7,774 matches
-
literaturii române de la origini până în prezent, aplicând pretutindeni criteriul estetic, modificând energic imaginile consacrate ale unor mari scriitori. După G. Călinescu literatura română s-a citit altfel decât înainte. Critica foiletonistică a autorului Principiilor de estetică, ocazională, după propria-i mărturisire, s-a făcut mereu din perspectiva istoriei literare. Nu puține cronici publicate în periodicele vremii au trecut, cu schimbări neînsemnate, în monumentala Istorie... din ". În același eseu, Vladimir Streinu scria: "...prin temperament, Călinescu nu putea fi decât în mijlocul luptei, pentru că
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
voluptății de a gusta clipa, iar celălalt al melancoliei de a contempla trecerea. M. agreează firescul și simplitatea, expresia armoniei clasice ori folclorice. A publicat și literatură pentru copii. Astfel, Orarul păstrăvului și al mierlei (1982) este un roman al mărturisirii autobiografice, care uzează, într-o manieră accesibilă, de liric și poematic. Scriitorul recompune pitorescul localității natale când reconstituie vârsta de aur, așezată sub zodia „păstrăvului și a mierlei”. Prin intensitatea retrăirii și insistența lirică prozatorul realizează o carte de atmosferă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287948_a_289277]
-
consecință să identificăm cel puțin două temeiuri care au motivat noutatea: criza dogmatică și asumarea personală a experienței spirituale susținută de tradiția creștină. Ori de câte ori înțelegerea creștinismului a fost pusă în discuție dintr-o perspectivă ce avea consecințe decisive asupra înfățișării mărturisirii de credință, controversa care a urmat a însemnat totodată și o noutate în filosofie. Precizarea dogmatică a avut mereu nevoie de noi dimensiuni ale sensului termenilor, termeni care mai întotdeauna proveneau din filosofia greacă. Se vorbea despre ceea ce nu se
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
cele mai pronunțate asupra personajului principal. Într-o antologie de Amintiri despre Caragiale, Ioan D. Gherea notează că scriitorul "avea o frică bolnăvicioasă de incendiu, care s-a accentuat cu vârsta" (1972: 75). În sprijinul acestei afirmații, trebuie plasată și mărturisirea lui Mateiu Caragiale, consemnată de același Gherea: la celebra Scala din Milano, în timpul unei reprezentații wagneriene (este vorba, mai precis, despre Das Rheingold, prima parte, din 1869, a tetralogiei Der Ring der Nibelungen), observând reflexele unui foc aprins intenționat pe
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
în poarta hanului. Sosirea lor are, din nou, valența unui topos premonitoriu la Caragiale (corespondentul vorbărețului cuplu de studenți întâmpinat de Leiba Zibal). Atunci când unul dintre oaspeți i se adresează hangiului pe nume, adăugând că i-a aflat identitatea din mărturisirile tovarășului său de călătorie, Stavrache, mirat, vrea să afle identitatea celui care pare a-l cunoaște atât de bine. Șocul descoperirii lui Iancu în persoana unuia dintre musafiri este însoțită de manifestări evidente de nebunie, coroborate, la rândul lor, cu
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
de păr; mâinile se ridicară și-ncepură să frământe-n sec din degete; ochii-și întoarseră privirile din adânci depărtări de-afară afundându-le treptat înăuntrul bolții capului, în alte depărtări mai adânci poate; gura se-nchise și fălcile se-cleștară". Mărturisirea care urmează elucidează, în maniera lui Ann Radcliffe, misterul, care, oricum, nu mai persista decât în unele nuanțe: Iancu, ajuns ofițer, are nevoie stringentă de o sumă de bani considerabilă (15000 de lei), pentru a acoperi la fel de consistentele delapidări din
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
mie de lei, depuse amândouă în biroul meu și anume în partea din dreapta, în spațiul dintre peretele exterior al biroului și peretele interior, spațiu care formează un compartiment secret, cunoscut numai de mine și de legatar (subl. în text)". Și mărturisirile străinului nu se încheie aici. Reiese, astfel, că Manole dezvoltă mai întâi o curiozitate, apoi o empatie sui generis față de fiul său rebel, căruia îi ascultă tribulațiile și i se confesează fără menajamente. Toate aceste întâlniri îi insuflă curaj lui
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ca expresie a tensiunilor: „Visul flagelat: / Domnița care e poema // Domnița e de jăratec, ia-o în brațe / Domnița e de fum, sărut-o / Domnița e sălbatecă: Mângâi-o / Domnița e de vis: păstrează-i imaginea / Domnița e virgină, fecundeaz-o”- Mărturisiri IV din Cuvântul talisman (1933). Poate mai echilibrat și mai sentimental, oricum mai puțin inventiv decât comilitonii săi, P. scrie versuri din care răzbat pe alocuri vocea lui André Breton, cele ale lui Ilarie Voronca, Ion Vinea, Ștefan Roll ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288647_a_289976]
-
avangardistă sau un vag ecou dadaist își fac simțite prezența. Imaginea poetică încearcă, și la el, sinteza vis-realitate, dar reveria e mai degrabă melancolică și uneori barochizantă, iar feeriile spectrale neagă intențiile programatic polemice, așa cum se întâmplă, spre pildă, în Mărturisiri II („Un ceas va dezghioca ora din prestidigitația nopții / Vei închide ochii vei dormi vei dormi / somn cules cu lingurița pleoapelor”), unde imaginarul e opus aspirațiilor formulate în manifestul Coliba lui Moș Vinea. Gustul pentru suav se articulează pe asocieri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288647_a_289976]
-
Daniel Defoe. Din scrierile lui Alexandru Sturdza, prietenul și protectorul său, S. a tălmăcit din rusește „epistoliile” pastorale (I-II, 1843) și din franceză Învățături religioase, morale și istorice (1844). Tot acum realizează o bună transpunere, din rusește, a lucrării Mărturisirea ortodoxă a apostoleștei și catoliceștei Biserici de Răsărit, aparținând mitropolitului Petru Movilă, versiune adoptată ca manual de teologie. În completarea traducerii face o prezentare a personalității lui Petru Movilă. În manuscris s-au păstrat numeroase predici, memorii, compuneri literare, documente
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289576_a_290905]
-
Petru Movilă. În manuscris s-au păstrat numeroase predici, memorii, compuneri literare, documente și o bogată corespondență cu personalități culturale și religioase: Gh. Asachi, Veniamin Costache, Andrei Șaguna, Neofit Scriban, Al. Sturza. SCRIERI: Viața mitropolitului Petru Movilă, în Petru Movilă Mărturisirea ortodoxă a apostoleștei și catoliceștei Biserici de Răsărit, Mănăstirea Neamț, 1844; Istoria bisericească a românilor pe scurt, îngr. Iosif Bobulescu, Iași, 1871. Traduceri: Alexandru Sturdza, Epistolii sau scrisori despre datoriile sfințitei dregătorii preuțăști, I-II, Iași, 1843, Învățături religioase, morale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289576_a_290905]
-
de Răsărit, Mănăstirea Neamț, 1844; Istoria bisericească a românilor pe scurt, îngr. Iosif Bobulescu, Iași, 1871. Traduceri: Alexandru Sturdza, Epistolii sau scrisori despre datoriile sfințitei dregătorii preuțăști, I-II, Iași, 1843, Învățături religioase, morale și istorice, Iași, 1844; Petru Movilă, Mărturisirea ortodoxă a apostoleștei și catoliceștei Biserici de Răsărit, Mănăstirea Neamț, 1844. Repere bibliografice: C. Erbiceanu, Istoricul Seminarului „Veniamin” din monastirea Socola, Iași, 1885, 62-112; A. D. Xenopol, Memoriu asupra învățământului superior în Moldova, Iași, 1885, 56-58, 119-133; C. Erbiceanu, Viața, activitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289576_a_290905]
-
seamă ultima. Oricât de modeste ar fi fost, din punct de vedere literar, stanțele scrise de Kant, exercițiul elaborării acestora i-a putut fi de folos în meditația asupra temei creației poetice. Ne sprijinim, în această afirmație, si pe o mărturisire a lui Alexander Baumgarten, cunoscut de contemporani prin veleitățile lirice pe care le manifestă. În prologul lucrării sale Reflecții filosofice despre poem (1735), revelă că, dedicându-se zilnic câte puțin compunerii de versuri, a ajuns să se familiarizeze, până la urmă
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
trebui să tai alte forme pentru păsările care se vor libera din șoaptele mele. Și iată-mă-s ca un giuvaiergiu: iau în mână ceasornicele mici de vorbe, le clatin încet lângă auz, aștept din împletirea de rotițe tictacul revelator”. Mărturisire aproape argheziană, întărită și în poemul ce dă titlul volumului: „Fiecare cuvânt e pe zidul acesta butonul unei sonerii care - apăsat - va face să vină ființa necesară. Câte cuvinte, atâtea ființe”. Și încă, aceste rânduri din Copacul-centaur: „Cuvântul: presimțire, umbră
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
ceas de așteptare, bătrînul scoate un geamăt, identificat cu "geamătul spaimei de moarte" (p. 46), determinîndu-l pe agresor să năvălească în cameră și să-și execute binefăcătorul prin asfixiere. Ulterior, cu aceeași precizie imperturbabilă, el petrece trei ore (după propria mărturisire, acțiunea, începută cîndva la miezul nopții a fost definitivată în jurul orei patru dimineața), ciopîrțind cadavrul și ascunzînd părțile sub podeaua demontabilă. Destoinica îndeletnicire de camuflare a urmelor se încheie cu o remarcă aparent cinică, dacă nu ar fi, indirect, o
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
dinăuntrul unuia, la această neașteptată provocare. El aparține pisicii (dispărute subit după incident), martor și deconspirator al crimei, supraviețuind malefic, timp de cîteva zile, în zidul proaspăt tencuit, prin îngurgitarea creierului nefericitei victime. Pînă și acest ultim detaliu simbolic al mărturisirii organice, pline de cauzalitate și efecte, capătă un sens articulat, integrîndu-se în mașinăria uriașă a coerenței prestabilite și logicii inefabile. Singura diferență dintre Pluto și motanul revanșard consta în existența unei mici pete albe pe pieptul celui din urmă. Privind
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
tragedia fetelor Lisbon (cu Kathleen Turner și Kirsten Dunst în rolurile principale), film care îl impune definitiv pe Jeffrey Eugenides pe scena culturală internațională. O traiectorie biografică neașteptată pentru cineva care, în studenție, nu știa încă foarte precis, după propriile mărturisiri, spre ce formulă identitară se îndrepta (scriitorul a cochetat cu ideea de a deveni preot și chiar călugăr, implicîndu-se, alături de Maica Tereza, în acțiuni caritabile în India; el va declara, mai tîrziu, într-un interviu: "Eram atît de neformat ca
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
criminalistice, a mezelurilor și conservelor de la Sweetbreads. Lumea este oripilată de vești, dezvoltînd nevroze canibalice. Presa, poliția și opinia publică privesc, cu siderare și, totodată, cu mînie mocnită, către detectivul surmenat. Nici o analiză, nici o urmă nu par să confirme oribila mărturisire. Descumpănit, Flint recitește declarația lui Wilt. Găsește incongruențe strigătoare la cer și incompatibilități pe care nici măcar un polițist începător nu le-ar fi trecut cu vederea. Mai mult, hîrtia a fost semnată, în bătaie de joc, "Little Tommy Tucker" ("orfanul
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
astfel o polifonie culturală din pricina amestecului istoriei cu economia, politica, sociologia și cu tot ce presupune receptarea și consumarea artei. Discursul scris poate fi considerat o interacțiune socială, datorită mesajelor literare și ideologice. Dacă în Jurnale se conturează clar urgența mărturisirii, temperată de actul scrierii care vine cu limitele sale, La apa Vavilonului conține un discurs privit ca o interacțiune cu sinele, o consecință a introspecției. Contextele, informațiile, atitudinile, emoțiile devin modele: operei Monicăi Lovinescu i se atribuie calitatea de canon
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
lui duce direct la esența revelatoare. Informația este caracterizată de autenticitate, verosimilitate, nu de frumusețea stilului în care e redată. Calitatea și claritatea mesajului țin atât de modalitățile de construire a discursului, de regulile gramaticale, de constrângerile semantice, de urgența mărturisirii, cât și de gradul de implicare și afectare. Cu cât subiectul îi este mai apropiat, cu atât se identifică afectiv și încearcă cu orice mijloace ieșirea din impas. Monica Lovinescu narează evenimentele în ordinea lor firească, unifică mentalitățile grupului căruia
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
Dilema alegerii prudenței în detrimentul sincerității nu poate fi deslușită în contextul comunismului atât timp cât literatura memorialisticii poate fi transformată în dosar. Monica Lovinescu respectă pactul cu istoria până în ultimele clipe ale vieții, nu doar cât să explice viața în exil. O mărturisire pentru sine, din aprilie 1983, măsoară gradul de implicare în reținerea datelor: "Contemporanii noștri din exil... Dacă s-ar scrie vreodată istoria adevărată a acestui exil! Dar nu va mai fi nimeni să o facă"382. Ca istoria exilului să
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
Jurnalului nu necesită interpretare, traversarea lui duce direct la esența revelatoare. Informația este caracterizată de autenticitate, verosimilitate, nu de calofilie. Calitatea și claritatea mesajului țin atât de modalitățile de construire a discursului, de regulile gramaticale, de constrângerile semantice, de urgența mărturisirii, cât și de gradul de implicare și afectare. Jurnalele depun mărturia agitației, a frământărilor lumii exterioare. Pactul autobiografic se anulează și este înlocuit de pactul cu istoria. Urgența notării evenimentelor traversează paginile acoperite cu însemnări despre emisiuni, telefoane, întâlniri, apeluri
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
Humanitas, București, 2005. Dumitrescu, C., Vasile, O istorie a exilului românesc (1944-1989), Editura Victor Frunză, București, 1997. Eliade, Mircea, Memorii: 1907-1960, Ediție revăzută și indice de Mircea Hondoca, Editura Humanitas, București, 2004. Eliade, Mircea, Aristocrația solilocvială a dialogului. Interviuri și mărturisiri I, Editura "Jurnalul literar", București, 2000. Fischer-Galați, Stephen, România în secolul al XX-lea, traducere de Manuela Macarie, Editura Institutul European, Iași, 1998. Frye, Northrop, Anatomia criticii, în românește de Domnica Sterian și Mihai Spăriosu, prefață de Vera Călin, Editura
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
p. 292. 112 Mihai Dinu Gheorghiu, Intelectualii în câmpul puterii: morfologii și traiectorii sociale, Editura Polirom, Iași, 2007, p. 270. 113 Monica Lovinescu, Unde scurte. Jurnal indirect, ed. cit., pp. 38-39. 114 Mircea Eliade, Aristocrația solilocvială a dialogului. Interviuri și mărturisiri I, Editura "Jurnalul literar", București, 2000, pp. 185-186. 115 Eva Behring, op. cit., p. 99. 116 Monica Lovinescu, La apa Vavilonului, ed. cit., pp. 369-370. 117 Eva Behring, op. cit., pp. 57-58. 118 Ion Rațiu, "Luptăm pentru o Românie democratică, liberă și
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
www.romlit.ro/jurnalul lui ion caraion. 151 Nicoleta Sălcudeanu, op. cit., p. 182. 152 Monica Lovinescu, La apa Vavilonului, ed. cit., p. 509. 153 Monica Lovinescu, La apa Vavilonului, ed. cit., p. 69. 154 Mircea Eliade, Aristocrația solilocvială a dialogului. Interviuri și mărturisiri I, ed. cit., p. 186. 155 Monica Lovinescu, La apa Vavilonului, ed. cit., p. 318. 156 Eva Behring, op. cit., p. 72. 157 Monica Lovinescu, La apa Vavilonului, ed. cit., pp. 343-344. 158 Idem, Pragul. Unde scurte V, ed. cit., p.
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]