8,226 matches
-
de nu-ți venea să te mai ridici. La etaj, mai multe camere mari. Descoperii fără întârziere urme feminine: o baie plină de cosmetice, cincisprezece feluri de șampoane. Rochii împrăștiate. Am lăsat baltă ipoteza cu Bjorn. Fuste strâmte și scurte: mirosea a tinerețe și a subțirime. Nu mă însurasem cu vreun butoi vechi. Nimeni: mă căsătorisem cu fiica văzduhului, cu Arleziana 1. În buzunarul stâng aveam prezervativele predecesorului meu: pesemne că eram un cuplu foarte liber. Nu-mi cunoșteam încă soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
la prăjit câteva felii, nu fără a fremăta la gândul că predecesorul meu mâncase cu siguranță și el așa ceva la ultimul său mic dejun. În vreme ce devoram, auzii deschizându-se ușa de la intrare. Nici măcar nu-mi trecu prin minte să fug. Mirosea a pâine prăjită și a omletă, la ce bun să mă ascund? Și-apoi, trebuia să mă obișnuiesc cu această legitimitate de necrezut: eram la mine acasă. Fatalist, îmi umplui gura cu pâine și mă prefăcui că sunt în largul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
faci griji. Vorbisem cu o urmă de iritare. Această asprime o liniști: -Ai dreptate, sunt o proastă. De-atâta vreme, ar trebui să știu asta. „Să știu ce?” mă gândii, dar nu spusei nimic. --Vrei să ieși? întrebă ea. Am mirosit capcana. -Dar dumneata? -Eu mi-am petrecut ziua afară. Pe când dumneata n-ai ieșit de două zile. Poate că ai chef să ieși. -Nu. Știi, asta mă schimbă. -Înțeleg, zise ea cu un zâmbet. Uf. -Sunt grozav de fericită că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
Mai spusese doar că, la Înmormântare, venise tot satul și că sora ei, pe care mulți săteni nu o mai văzuseră de mulți ani, era așa de frumoasă, avea un zâmbet pe față, o seninătate de nedescris. În jurul ei, totul mirosea a mir. Trupul l-a lăsat să se coboare În groapă, dar sufletul ei curat, și l-a Încredințat Bunului Dumnezeu și se pare că chiar a fost primit. A plecat spre cer, cu zâmbetul pe buze. Seninătatea ei a
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
arată de aproape, zise Andreea zâmbind semnificativ către mama. O tânără cu uniforma alb-negru, le ceruse cartelele de masă și le arătase unde urma să stea toata perioada concediului lor. Ce bine că este la fereastră, se bucurase Andreea, prea miroase a bucătărie... Suntem În sala de mese, a ce ai vrea să miroasă. Uite ce priveliște avem mai spusese Teia fiicei sale, care se și instalase pe un scaun cu fața spre fereastră. Admirăm peisajul și nici nu ne dăm
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
alb-negru, le ceruse cartelele de masă și le arătase unde urma să stea toata perioada concediului lor. Ce bine că este la fereastră, se bucurase Andreea, prea miroase a bucătărie... Suntem În sala de mese, a ce ai vrea să miroasă. Uite ce priveliște avem mai spusese Teia fiicei sale, care se și instalase pe un scaun cu fața spre fereastră. Admirăm peisajul și nici nu ne dăm seama ce avem În farfurii, râsese Andreea. Ce spirit critic poți avea, În
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
timp și spațiu? Nu știm nici măcar la ce să ne gândim, dar, când terminăm, trebuie să facem eforturi pentru a ne recăpăta conștiința de sine și de lumea exterioară. Este tot chemarea morții. Când, culcat în patul meu jilav și mirosind a transpirație, pleoapele mi se îngreunau și mă pregăteam să mă abandonez neființei și nopții veșnice, toate amintirile mele șterse, toate angoasele îmi reînviau; teama de a nu vedea penele pernei mele transformându-se în lame de pumnal, nasturii vestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
cu mâinile ducâdu-mă să mă ascund după perdeaua din alcov. Am vrut să dorm. Un cerc de foc îmi strângea craniul. Mirosul violent și afrodiziac pe care îl răspândea uleiul de santal turnat în lampă mi se urcase la cap. Mirosea ca pulpele soției mele; gura mea avea gustul concomitent dulce și amar al unui miez de castravete. Mă pipăiam peste tot, comparând în gând membrele, coapsele, pulpele, brațele cu cele ale soției. Conturul coapselor și feselor sale, căldura cărnii sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
avea gustul acru al miezului de castravete. Transpiram în această strângere îmbătătoare, nu-mi mai aparțineam și nu ascultam decât de trupul meu care-și cânta victoria. Mizerabil naufragiat al acestui ocean fără margini, mă abandonam valurilor pasiunii. Părul ei mirosind a iasomie mi se lipea de față. Din interiorul nostru se auzea un strigăt de emoție și plăcere. Deodată, ea mă mușcă atât de tare, că îmi rupse buza. O făcea cu aceeași furie ca atunci când își rodea degetele? Oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
mă-ncîntă, flori fac ochilor plăcere, Aduceți din dafin verde ramuri multe... Aduceți Multe flori ca-ntr-o grădină, ca la Curte, măi băieți! Te ferească numa cerul de bătăi de joc a sorții... Ce păcat că mor vitejii... și urât miroase morții... [SCENA] IV VODĂ, VISTERUL VODĂ Iată vărul meu prea dulce... Bun sosit la Curte, vere, La Hotin ai fost se vede două zile, vistiere. [VISTIERUL] Mînile M[ăriei] Tale le sărut pentru-ntrebare, Dar am fost bolnav acasă... [VODĂ
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
e liniște Și fără frică vin! COR Va muri! FINELE PĂRȚII A DOUA PARTEA A TREIA VÎNTUL Ieșiți frunze-n muguri, Și semănături, Treziți-vă cânturi Pe lan, în păduri. Eu brazii îi scutur, În aer mă scald, Încarc cu miroase Tot sufletu-mi cald. Și tot acel miros, Întregul senin, Îl dărui iubirei, Cunună-i închin. Ieșiți viorele Și voi clopoței! Sosi primăvara Cu dragostea ei. CORUL SPIEITELOR COPACILOR Trezitu-ne-am În orice ram Din iarna lungă la soare
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
chin suntem tovarăși, Căci, de mirese despărțiți, Suntem cu dorul logodiți. [ECO] Logodiți, logodiți... PARTEA A TREIA VÎNTUL Ieșiți dar voi frunze Și semănături Țreziți-vă cânturi în lanuri, păduri Eu brazii îi scutur, În aer mă scald, L-încarc cu miroase, Cu sufletu-mi cald. Și tot acel miros {EminescuOpVIII 400} Și-ntregu-mi senin Îl dărui iubirei, Cunună-i închin. Ieșiți viorele, Vă chem nebunatec, Sosit-au amorul Cel primăvăratec. CORUL SPIRITELOR COPACILOR Noi ne-am trezit Din vis urât Din iarnă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
DORUL La sânul meu e liniște, Vin! Nici o frică n-aibi. COR Va muri. PARTEA A TREIA VÎNTUL Ieșiți frunze, muguri Și semănături, Treziți-vă glasuri În lan, în păduri. Eu brazii îi scutur, În aer mă scald, Încarc cu miroase Eu sufletu-mi cald. Și tot acel miros Și-ntregu-mi senin Îl dărui iubirei, Cunună-i închin. Ieșiți viorele Și voi clopoței, Veni primăvara Cu dragostea ei. CORUL SPIRITELOR COPACILOR Trezitu-ne-am În orice ram Din iarnă lungă la soare
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
un caz. DILET[ANTUL] M-am obicinuit asta de la ceilalți profesori, ia docamdată cel puțin trei galbeni, căci într-altfel, ți-o mărturisesc că, deși îmi vine așa de greu, dar aș renunța chiar la lecțiunile d-tale. HISTR[IO] Miroase a mândru domnișorul! în fine, daca nu vrei altfel, fie! DILET[ANTUL] (dîndu-i bani) Așa e bine! Mi-ar fi venit greu să vă pierd din cauza banilor. (apart) Bietul bătrân, cum se bucură. (tare) Adio! Adio! A revedere. (iese repede
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
esprime, Să te-admire... înlăuntrul astei inimi încă sterpe Toate poftele-și iviră a lor capete de șerpe. Strălucire răsărită de prin lumi necunoscute Îmbăta a mea vedere și, cu mințile pierdute, Îmi părea cumcă o mare de lumină, de miroase Și de dulce încîntare varsă raze călduroase Împrejurul litierei. Frumusețea ta cea mare, Sigură de biruință, mândră, era orbitoare Mistuind împrotivirea ca a soarelui lumină. De o patimă turbată a mea inimă fu plină Și atunci hotărâi tare să câștig
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
simțeam și mai slab decât înainte; pe urmă toate închieturile mă durea; vrui să trag covorul ca să mă acopăr și n-avui putere. O altă slugă îmi aduse cafea, ciubuc și dulceață; pe urmă mă lăsă să mă îmbăt de miroase și de fumul tutunului. Petrecui astfel, aromind, o jumătate de ceas între somn și privighere, pierdut în niște rătăcite meditații ale unei beții dezmierdoase, cercând un simțământ de o fericire oarecare necunoscută, într-o adevărată nepăsare despre lucrurile lumei. În
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
că voi să ies. Mă îmbrăcară și mă duseră în odaia din tindă, unde-mi aflai mantaua; pe urmă plătii pentru baia aceasta ce ținuse trei ceasuri, pentru băiași, pentru frământătorul ce m-a pisăgit, pentru bărbier, pentru ciubuc, cafea, miroase, într-un cuvânt pentru toate, plătii șaizeci de parale. Adică mai ieftin decât cu atât n-are cineva cum fierbe. {EminescuOpVIII 578} O BAIE RECE ÎN EGIPT de A. Danzats Suiam Nilul ca să ajungem la Cair, când într-o zi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
imagini, fotografii și obiecte relevante care te ajută să-ți imaginezi mai ușor și să simți ceea ce iți dorești.Folosește-te cât mai plenar de simțuri atunci când îți imaginezi realitatea dorită. Încearcă să o atingi, să o guști, să o miroși și să o auzi în imaginația ta, nu doar să o vizualizezi! Dacă ți-ai jucat rolul în cadrul Procesului Creator, ai pătruns într-o lume nouă în care realitatea dorită de tine există deja, chiar dacă nu o poți vedea încă
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
o ascundă sub o mină severă și imparțială, se ambala într-o litanie de vorbe - că „n-ar avea nevoie“ și că „o mai dovedise“ -, și, cu toate astea, își pierdea siguranța de sine cu fiecare pas. Holul era rece, mirosea ca trabucul tatălui său, și W. se opri o clipă pe preșul din fața ușii de la biroul fratelui său, se uită la resturile de zăpadă sticloasă și murdară care se topeau în fibrele de cocos și bătu. Tatăl lui ședea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
facă o carieră strălucită, iar ea urma să-și recapete, alături de el, ceea ce îi fusese luat: o viață burgheză. De când locuiam în S., era obligatoriu să facem la fiecare sfârșit de săptămână o vizită la A., acasă la bunicul, unde mirosea a țigări de foi. De pe verandă intram în hol, unde atârnau în cuier puștile și flintele, iar câinele lui de vânătoare ne saluta scheunând, un cocker spaniel negru pe care-l îndrăgisem. Ne duceam în sufragerie ca să trăncănim acolo, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
acea țară care fusese atât de intens galbenă, ca tutunul, se îneca într-un praf gri, devenea între timp un fel de „ducă-se pe pustii“ unde nu se mai pleca, de unde nu se mai venea. Nici măcar țigările nu mai miroseau a minaret, a piramide sau a odăi pline de umbră și încărcate de covoare, ci a zgârie-nori, a străzi labirintice și a poduri întinse la nesfârșit. Călătoream tot mai rar la B. ca să-i vizităm pe părinții mamei, pe mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
sau după furtunile de toamnă, când cele două râuri își schimbau cursul, nu mai erau de nici o trebuință. Chiar dacă la Karl, Fritz și Mäxu nu trebuia să-mi scot pantofii și mă simțeam bine în mediul ăla ciudat în care mirosea a var și a fum, tot l-am rugat pe tata să-mi cumpere o pereche de papuci. Cei trei frați trebuiau să „dea o mână de ajutor“, fără excepție, în fiecare după-amiază liberă, Felix, în schimb, știa o tehnică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
sfârșitul vieții ei aveau să și-o recapete. Nu-i așa că-ți amintești, Rodolph, că tata nu se lăsa văzut de nimeni fără sacou, chiar și dimineața ieșea din camera de baie gata îmbrăcat ca pentru plimbare și obrajii îi miroseau a odicolon, un parfum pe care n-am să-l uit niciodată. Barba îi era proaspăt aranjată și îi dădea aerul acela sever și, în același timp, de domn sută la sută, care știe să-și poarte bastonul ușor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
al avionului, priveam în urmă casele și grădinile, unde colegii mei de școală trebuie că se ațineau pe undeva și priveau cu siguranță spre cer la Piper-ul nostru. XIIItc "XIII" Marmurătc "Marmură" Vântul bătea deasupra trecătorii, aerul era rece, mirosea a zăpadă, norii pluteau foarte jos în apă. Apa sta încercuită în stâncă, se adunase acolo ca-ntr-o căldare, era ca și când am fi făcut, în drum spre Italia, din nou un scurt popas ca atunci, în timpul vacanței petrecute cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
școală, să mă las tras împreună cu alți vizitatori amatori de sporturi de iarnă într-o telecabină, printre stânci și brazi, sus de tot, până la marginea unei cești pline ochi de zăpadă. Acolo se înălțau, alături de cabane modeste de lemn, hotelurile. Mirosea a ceară pentru schiuri și cremă împotriva arsurilor solare, oamenii se așezau într-un „Tea Room“, cu fața la soare, priveau în sus spre crestele munților și în jos spre o cuvertură de ceață sub care se ascundea cotidianul ăla cenușiu, știut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]