6,948 matches
-
as ruga sa evocați intilnirile cu acesti scriitori in voga atunci. DT: La Marin Preda am ținut foarte mult. Ne-am împrietenit greu. Era suspicios, cusurgiu, dar îl iubeam aproape necondiționat. Îmi reproșa, uneori, că nu-l iubesc destul -„ca nea Cezar" (Ivănescu), „ca Dinescu", nu uita Preda să adauge. Aici era ceea ce aș numi „complexul Mogoșoaia". Cezar și Mircea au petrecut foarte multă vreme acolo. Eu nu rezistam la Mogoșoaia niciodată mai mult de câteva zile. Era ca o seră
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
imaginară. Poemul Câteva episoade neromanțate din viața bunicului meu i l-am dedicat la sugestia... sa. Deși nu mare consumator de poezie, simțise că multe din poemele acelei cărți vor „ridica probleme", iar despre poemul respectiv mi-a spus scurt „Nea Dorine, ăștia nu sunt proști să nu priceapă că poemul dumitale este tot ce s-a scris mai dur în poezie despre cum au ucis fiii de țărani țărănimea română." Ideea lui era că ar fi fost greu pentru un
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
dimineață a venit și Marin Preda. Partidele de tachinare reciprocă - fie cu „Marinică" (Preda), fie cu „Moșmorogea" (Bogza) - erau un spectacol savuros. Noaptea aceea a fost un regal. După o seară petrecută împreună cu William Saroyan (bun prieten al lui Jebeleanu) Nea Jebe, Ileana și eu am plecat spre Piața Romană. Era în jurul Paștelui. Ne-am oprit la cofetăria Scala, unde se aflau tot felul de bunătăți. Nea Jebe ne-a întrebat ce vrem să ne cumpere - era un om de o
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
un regal. După o seară petrecută împreună cu William Saroyan (bun prieten al lui Jebeleanu) Nea Jebe, Ileana și eu am plecat spre Piața Romană. Era în jurul Paștelui. Ne-am oprit la cofetăria Scala, unde se aflau tot felul de bunătăți. Nea Jebe ne-a întrebat ce vrem să ne cumpere - era un om de o generozitate extraordinară. În timp ce vânzătoarea împacheta delicatesele, Nea Jebe a luat un cozonăcel și l-a băgat în buzunar, fără să-l mai plătească. Eu și Ileana
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
spre Piața Romană. Era în jurul Paștelui. Ne-am oprit la cofetăria Scala, unde se aflau tot felul de bunătăți. Nea Jebe ne-a întrebat ce vrem să ne cumpere - era un om de o generozitate extraordinară. În timp ce vânzătoarea împacheta delicatesele, Nea Jebe a luat un cozonăcel și l-a băgat în buzunar, fără să-l mai plătească. Eu și Ileana am cam încremenit. Ajunși în stradă, ne uitam în dreapta și-n stânga, iar Ileana i-a spus „Ce faci, domne? Ai
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
încremenit. Ajunși în stradă, ne uitam în dreapta și-n stânga, iar Ileana i-a spus „Ce faci, domne? Ai înnebunit cu totul? Vrei să ne aresteze ăștia și să ne ducă la Miliție?". Impasibil și mestecând o bucățică de cozonăcel Nea Jebe a zâmbit și-a zis „Doamnă, în primul rând, sunt prea scumpe prăjiturile la ăștia. În al doilea rând, pe vremuri, îți ofereau ei să guști, ca să te îmbie la cumpărat. În al treilea rând, la Miliție nu ne-
Dorin Tudoran - Prietenii mei, scriitori by Gellu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/6452_a_7777]
-
Al. Săndulescu George, așa îi spuneam mai toți prietenii și cunoscuții lui George Muntean, dar și Gheo, Geo, Georgică (în familie), "bădia George", nenea George de către tineri. Mai puțin sau deloc știut este "Horhe", așa cum i se adresa cu simpatie Vladimir Streinu. Zâmbitor, optimist, săritor să ajute pe celălalt în fel și chip, mereu activ în varii domenii, purtând în sufletul său o busolă
Remember by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7066_a_8391]
-
mic la mare”. Peste numai câteva zile i-am revăzut pe Temistocle Popa și pe Cornelia Teodosiu, soția sa, în postură de actori în filmul lui Al. G. Croitoru „Al treilea salt mortal”... Tot ce pot să sper este că nea Temi a luat cu el în lunga-i călătorie cartea pe care i-am dedicat-o și CD-ul editat de UCMR, în care am inserat textul de mai jos: Temistocle Popa, un campion al șlagărului „Trecea fanfara militară/ În
Adio, Temistocle Popa! by Octavian Ursulescu () [Corola-journal/Journalistic/83414_a_84739]
-
suburban, nu e, pesemne, unul, precum al lui Mateiu, „de balamuc”! Dar și mai și - specific, însă, nouă, care uităm de azi pe mâine (românul e dăștept, chiar și când doarme pe el, abulic și amnezic, ca-n paginile unui Nenea Iancu) - este că nimeni nu a protestat! După ce, cu mai trei ani în urmă, cartea fusese declarată cea mai bună la un „plebiscit” (un „plebicist”?!), în nu mai știu ce foaie literară. L. N.: Care sunt primele amintiri din casa
Șerban Foarță by Lucia Negoiță () [Corola-journal/Journalistic/5914_a_7239]
-
lui Dumnezeu... Plus că, în urma unei butonări cu scop de manele, pe Pro sau Etno Tv, televizorul s-a blocat pe figura gânditoare a domnului ministru Eugen Nicolaescu, încât cel mic a strigat spre părinți: - Mami, tati! Uite-l pe nenea gânditor de la Hamangia, de care ne-a vorbit doamna educatoare... - Obraznicule!, l-a apostrofat ,mami". Tu nu vezi cine e? - Da, a făcut-o și Haralampy pe deșteptul, domnul ministru creează Proiectul de Lege a Spitalelor... Câtă răutate! Publicitate. În
Blide sparte by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11197_a_12522]
-
creat-o", menționează csuc.ro. "A fost la plimbare prin parc cu soția dumnealui. Apoi, au venit acasă, iar el s-a așezat la televizor, în fotoliu. Doamna s-a dus la bucătarie, iar când s-a întors la dumnealui nea Cornel nu mai era în viață. E o mare dramă. Nu îmi găsesc cuvintele. E de necrezut", a declarat Silvian Cristescu pentru Fanatik. Corneliu Andrei Stroe a fost președinte de onoare și la echipa patronată de Adrian Mititelu, din 2008
Corneliu Stroe, creatorul Craiovei Maxima, a murit by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/79360_a_80685]
-
din contemplarea lor) și reconstrucție a sa cu mijloace poetice. Într-un fel, cartea Andrei Rotaru se înrudește cu cele două volume Caragialeta ale lui Șerban Foarță. Dacă însă Șerban Foarță păstrează în permanență o distanță ironică de lumea lui nenea Iancu, miza scrierii sale fiind, în ultimă instanță, una de virtuozitate artistică (nu e de colea să tranferi în versuri bavardajul prea puțin poetic al personajelor din Momente), Andra Rotaru nu lasă să-i scape pic de umor, se suprapune
Being Frida Kahlo by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10798_a_12123]
-
etc. Revenind, "învățăturile" desemnează un cumul de cugetări scrise în timp, de sfaturi de viață etc. Deși foarte tînăr, Felix Lupu își adună toate textele, își pune la bătaie toate resursele pentru a întocmi acest volum. Cît despre "domnul" sau Nea Goe, el nu face decît să reamintească ineficiența seducătoare a sfatului părintesc atît de bine redată de Caragiale: "Șezi binișor, puișorule! Să nu strici ceva! zice mam'mare". Cartea începe surprinzător (nici nu se putea altfel) cu un jurnal-puzzle intitulat
Neagoe și Nea Goe by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/16627_a_17952]
-
uneori miros de fum și zgomot de arme/ dinspre câmpiile catalaunice.// când urci la noi, amice, ai grijă: la ușă o să te întâmpine/ păduchele de san-jose. e paznic aici. o să ți se gudure la/ picioare. o să-ți zică dă-mi nene cinci lei să te trec apa, ușa/ e-nchisă, ăștia mă lasă tot timpul afară, m-au întemnițat afară./ tu nu-l crede, amice, tu nu știi, a venit ieri administratorul/ l-a făcut șef peste tot palierul, el e
Pop Art by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9489_a_10814]
-
felul precum și cumetrele, precupețele, si de la ele, acei ziariști detestabili, rău voitori care n-ar fi pierdut prilejul să reia întrebarea marelui nostru clasic caustic, cutremurat de sinuciderea tipografului Anghelache, - vorbele de foc, înscrise pe cerul dramatic al Patriei: De ce, nene Vasile, de ce? ... Adică, de ce iți luași viața, omule? Păi nu știai dumneata cum e la noi și cum se fură ca-n codru?... Să te lași mătălută, ca Zeu al insectelor pe mâna unor moravuri care, orișicât, nu are nimerica
De ce, nene Vasile, de ce?.. by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17702_a_19027]
-
tip, care și-așa, în mediul său personal, dă dovadă de atâta lipsa de răspundere, sau de absență totală a vreunei direcții inteligente în tot ce face, ...stăm cu mâna la bărbie și repetăm, consternați, aiciisa, cu toții în cor: De ce, nene, Vasilica, de ce?... deși invers, și-n orisce caz nu ca-n vreo balada.
De ce, nene Vasile, de ce?.. by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17702_a_19027]
-
chiar și în numele unui restaurant, ori într-un interviu publicat în presă: "gastronomia (...) se naște în timp prin alți termeni, prin termenul de "papa bun" de la mămica" (Cronica Română, nr. 2444, 28.01.2001). Tipice limbajului infantil contemporan sînt substantivele nene și tanti folosite ca termeni nu doar de adresare, ci și de desemnare a unui bărbat, respectiv a unei femei necunoscute. Uzul e ușor de verificat în texte jurnalistice, de pildă în replica atribuită într-un reportaj unei fetițe de
"Ata ete" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14723_a_16048]
-
în afara limbajului infantil, cei doi termeni transmit o ingenuitate mimată ironic: "E frumoasă tanti din poză, aproape la fel de frumoasă ca poezia ta" (poezie.ro, 2002); "este împotriva tuturor principiilor (...) să ai timp de o oră jumătate camera fixată pe un nene sau pe o tanti care stau de vorbă la telefon (observatorcultural.ro/ arhiva). O frecvență neașteptată înregistrează în limba actuală o formulă glumeață, care imită vorbirea peltică a copiilor mici pentru a produce o figură de repetiție sonoră: ata ete
"Ata ete" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14723_a_16048]
-
a avea ceva, cum ar fi habere honorem, habere fidem, - păi dar!?... Ce, suntem boșimani, ori la Ulan Bator, - făcea, gata să-l lovească damblaua, Doamne ferește, - să n-avem habar, noi?... geantă latină... O tuse rea și nesfârșită îl apucase. Nene Sache, - am intervenit, - liniștește-te, bre!?... Din tot potopul de vorbe ce mi-a fost dat să le aud, resemnat, înțelesesem că ăia de la televiziune,... toți agramații și fonfii ăia... toate foanfele alea, lățiseră în toată România pă... habemus papa
Necazurile domnului Sache by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11746_a_13071]
-
să-i vorbească fiecăruia pe limba lui, uzînd de o cordialitate smerită întrucîtva, pe care unii o răstălmăceau numind-o slugărnicie. Relația lui cu tata, pe care am aflat-o mai explicit ceva mai tîrziu, era de tipul: „Pe mine nea Leon m-a adus aici, el m-a făcut ziarist”... În fapt centrifuga vieții îl aruncase la „Tribuna” și se menținuse acolo grație disponibilităților de om-orchestră și spectacol derivînd dintr-o ireproșabilă vocație literară care a irupt în timp în
Eroi în moarte civilă by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/3982_a_5307]
-
am ajuns să-i cunosc personal pe respectivii nici după ce am devenit scriitor cu acte-n regulă, cu cărți publicate. Pe la începutul anilor ‘70 mai erau la „Tribuna Ialomiței” cîțiva oameni care, asemenea lui Vișoiu ar fi putut spune că nea Leon i-a făcut ziariști. Îmi vine în minte acest detaliu în legătură cu acela că nea Leon, pe mine, fiul lui, nu m-a făcut ziarist. N-a vrut sau n-a putut, sau eu n-am vrut - și pe tema
Eroi în moarte civilă by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/3982_a_5307]
-
-n regulă, cu cărți publicate. Pe la începutul anilor ‘70 mai erau la „Tribuna Ialomiței” cîțiva oameni care, asemenea lui Vișoiu ar fi putut spune că nea Leon i-a făcut ziariști. Îmi vine în minte acest detaliu în legătură cu acela că nea Leon, pe mine, fiul lui, nu m-a făcut ziarist. N-a vrut sau n-a putut, sau eu n-am vrut - și pe tema asta ar fi de scris un roman și iarăși aș ajunge la concluzia că n-
Eroi în moarte civilă by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/3982_a_5307]
-
dumnezei locali. Niște amarate de sărbători - 1Mai, 23 August, revelionul. Si atat! Cum vreți să nu fie astăzi cocalarii - ei sunt urmașii celor care sărbătoreau cu trei mici și două beri (după cozile de rigoare)?! De revelion îl așteptăm pe nea Marin că pe dumnezeu! Nu ne interesa discursul opintit (dar scris de altii!) al "tovarășului"! Până în "77 când apărea de Revelion nea Tomiță era sărbătoare. Aveam actori, nu bendeaci, sau toci ori palazi! Ni l-a luat dumnezeu (nu-i
Crăciunul în comunism: Moș Gerilă, miros de portocale și banane. "Jucăriile erau grozave pentru că nu aveam termen de comparație" by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/53687_a_55012]
-
celor care sărbătoreau cu trei mici și două beri (după cozile de rigoare)?! De revelion îl așteptăm pe nea Marin că pe dumnezeu! Nu ne interesa discursul opintit (dar scris de altii!) al "tovarășului"! Până în "77 când apărea de Revelion nea Tomiță era sărbătoare. Aveam actori, nu bendeaci, sau toci ori palazi! Ni l-a luat dumnezeu (nu-i scriu numele cu majuscula - știe el mai bine de ce), așa cu ni i-a luat pe mai toți marii artiști. și-o
Crăciunul în comunism: Moș Gerilă, miros de portocale și banane. "Jucăriile erau grozave pentru că nu aveam termen de comparație" by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/53687_a_55012]
-
obiect furat": "Mă, eu nu pot să intru într-o casă! E altfel. Aicea scap repede de acaret. Dar dacă m-a prins în casă - ce fac? ť (Dilema, nr. 101, 1994, 16); " Da' vine caraliu' și-l aduce pe nea Jenică cu acareturile la parohie" (Astaloș 1996); ŤCe făceai cu lucrurile furate?ť ŤLe vindeam. Aurul la țigani, acaretele la ăia care se duceau la târg și restul la cine se nimerea!ť" (Ziua, 20.01.2001). În limbajul închisorii
Acaret by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7997_a_9322]