8,610 matches
-
plată, cetățenii acestor locuri sunt deosebit de politicoși, cu vorbă blândă și purtare distinsă. Pe lângă asta, se dovedesc artiști în toate manifestările lor. Se poate auzi muzică bună nu numai într-un loc, în unele după amiezi și totdeauna sara. Conștiința ținutei artistice mi s-a evidențiat astăzi și la frizer un respectabil personagiu bolnav puțin de picioare și suferind de ficat. Înainte de a începe să execute asupra părului meu operația de tăiere pe care i-am cerut-o în cuvinte prea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
să-mi spuie Vasile Căcău. Conferință despre Ion Creangă la "Academia Comercială", la stăruința lui Ion Răducanu. Mult tineret entuziast. După ce am explicat personalitatea lui Ion Creangă, am cetit "Capra cu trei iezi". A apărut la "Fundațiile Regale" într-o ținută sobră și elegantă primul volum din operele complete de tinereță. Drum spre Iași. Am stat de vorbă în tren multă vreme (dela Tecuci la Bârnova) cu episcopul Tit Simedrea. Și preasfinția-sa mi-a spus că a crescut cu cărțile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
a avut-o totdeauna. * La ora 11 în fața berăriei "Trocadero", așteptam un autobuz, când mă interpelează d. Nichifor Crainic. Am stat de vorbă o oră, în care mi-a comunicat o serie de puncte de vedere privind literatura mea și ținuta "regretabilă" pe care a avut-o față de mine la un moment dat. Mi-a mulțămit în același timp cu recunoștință pentru exemplarul din "Opere" pe care i l-am trimis prin "Fundație", cu autograf, și a anunțat pentru toamnă un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
nostalgia după tirajele de altădată, sărăcia atâtor oameni de talent, absența dureroasă a unui Premiu Nobel etc. etc. Această „indiferență” clară, marcată, a trăit-o pe propria-i piele poeta Ana Blandiana. Excelentă scriitoare, păstrându-și demnitatea și o anume ținută a scrisului În lungile decenii ale dictaturii, având bunul instinct de a viețui cultural pe lângă „Înțelepți” precum un Ivașcu, sau Bogza, Încercând, În ultimii și cei mai grotești ani ceaușiști, să obțină sprijinul unui Gogu Rădulescu, ea și câțiva colegi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
mai ales pulsiunile de frustrație sau pur și simplu oportuniste, oricât s-ar drapa acești oportuniști de „școală nouă” sub fraze iritate și moralizatoare. Viața și patrimoniul unei națiuni nu au ce face cu aceste reproșuri și „scaune de judecată” ținute, În sfârșit, Într-un moment când acestea au devenit posibile, Împreună cu vuietul și scoriile unei, oarecum, firești perioade de anarhie și de „destabilizare a valorilor”. Cultura unei țări vitale și tinere, din punctul de vedere al creației mari, europene, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
privesc în urmă cu mînie, nu denigrez „epoca”. Lucru prea puțin inteligent, unii s au grăbit s-o „înjure”, și, vai, nu dintre cei ce au suferit! Ce încredere poți să ai în ei? Palinodiile, volte-face-urile, schimbarea culorii cămășilor, răscroirea ținutelor, escamotările, mistificările, înlocuirea clișeelor vechi cu altele noi, etichetările abuzive, indignările artificiale, amneziile calculate, machiaverlîcurile etc. mă umplu de silă. Dacă a fost bine sau rău, frumos sau urît, nu mă hazardez să sintetizez totul într-o vorbă. Cel cinstit
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
vocabular cu ingredientele necesare la zilele de omagieri. Îl deschizi și iei ce ți se pare potrivit. Așa treaba merge greu („pînă-n gît sîntem prinși din efort în efort”): cuvîntul de laudă îl găsești după căutări dublate de înjurături, iar ținuta solemnă - după lungi reprize de rîs. Dumnezeu știe dacă a bine sau a rău!... *Iată niște repetiții, solecisme și nonsensuri notate la Parincea, dar pe care le poți auzi și în capitala județului: „Unii tovarăși ridică chestiuni personale, ceea ce face
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
capăt. A fost însă mai coerent cînd s-a referit la vizita pe care i a făcut-o lui G. Tutoveanu. Bătrînul poet semănătorist continua și prin anii ’50 să-și primească oaspeții, în casa sa din Bîrlad, „pus la ținută” (frac), pregătit să le citească din versurile proprii. Persistența sa în vechi habitudini îl singulariza nu numai între cetățenii urbei, ci și în rîndurile tagmei, trecută acum, în majoritate, la rubașcă și la realismul socialist. Clare au fost, apoi, și
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
aproape doar într-o după-amiază de duminică: se plimba singur prin fața Comitetului Județean. Purta șapcă și canadiană la fel ca ale lui Ceaușescu în vizitele de lucru. Privit din spate, chiar aducea cu „șeful cel Mare”, pe care, imitîndu-l în ținută, îl maimuțărește. În cuvîntul său însă, a revendicat pentru sine o anumită originalitate: „Eu nu vin la dumneavoastră - a ținut el să specifice - cu lucruri cumpărate”, adică exemple și aprecieri preluate de la alții. însă observația sa că „o serie de
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
locale. L-am văzut de cîteva ori pe la vernisaje: o namilă, un turn umblător. Se saluta cu pictorii, pe care îi cunoaște prin nevastă-sa, șefa Fondului Plastic. Nu știu ce e la bază: ospătar, sportiv, economist? Figura (un oval înflorit) și ținuta vestimentară (mai ales cea în pardesiu), îl recomandă, fără altă vorbă, ca prosper. În comparație cu el, eu îi apar fiului meu (și nu numai lui) un intelectual ineficient, de o scrupulozitate inutilă, chiar păguboasă. Prin urmare, n-ar vrea să semene
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
umple cu tutun și s-o aprindă. N-a rezistat să stea locului decît pentru un fum sau două, apoi și-a reluat căutarea. Dar, oare, căuta într-adevăr pe cineva? Pipa l-a obligat la o ușoară schimbare de ținută: i-a îndreptat umerii și capul. Privirea, care anterior părea că o evită pe a celorlalți, a prins altitudine și siguranță. La sunetul soneriei că pauza dintre acte s-a sfîrșit avea deja alura din fotografia cu care își ilustrează
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
E un deziderat pe care actuala stare de spirit îl impune. Aș vrea, de pildă, ca „eficacitatea etică” (folosesc o formulă a lui George Steiner) a literaturii române actuale să fie mai mare decît este. Dar asta depinde și de „ținuta morală” a celor ce scriu. Sîntem în epoca în care nici unul nu beneficiază de un respect unanim. Zici de bine de cutare, imediat sare cineva să-ți demostreze că „ăla” e curajos „cu voie de la Securitate” ori că are asigurată
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
curat în toate spatiile comune, astea le-am trecut cu generozitatea vârstei și a caracterului la "diverse". Prima zi în Ministerul Afacerilor Externe! N-o s-o uit niciodată! Locuiam încă la Grozăvești și de cu seară îmi pusesem la punct "ținuta": costum gris-petrol, cămașă albă, cravată bleumarin cu dungi albe și batistă la butonieră idem. De când mă știu mi-au plăcut griurile și nuanțele de bleumarin la costume, bleumarinul, grenaul și galbenul la cravate, bineînțeles acestea cu diverse modele, reușind în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de la care am avut multe de învățat, minți luminate și suflete curate, generoase, care chiar și în anii aceia dificili, cu partidul și securitatea mereu în preajmă și la pândă, au știut să fie diplomați și intelectuali de o înaltă ținută profesională și morală. Spre surprinderea mea, cel puțin "surprinderea" din perioada de "ucenicie", când trăiam cu unitatea de măsură Pico della Mirandola în cap, am întâlnit în MAE și mulți "diplomați" mediocri sau, și mai și, "insule în derivă", aflați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
întâlnit în MAE și mulți "diplomați" mediocri sau, și mai și, "insule în derivă", aflați acolo deliberat sau întâmplător, "cadre" de partid sau "sub acoperire", foști sau actuali în acei ani aparatcici, șterși, slab pregătiți profesional, cenușii în gândire și ținută, care ocupau surprinzător și posturi înalte din ierarhia centralei și a ambasadelor. Aveam să dau "nas în nas" cu unii din aceștia chiar la intrarea în MAE, primul dintr-o lista permanent lărgită fiind chiar șeful meu de serviciu de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
albe, câteva cravate, trei perechi de pantofi, un pardesiu și un palton. Beneficiasem ca june diplomat trimis la post de o "primă de echipare" de la minister, care s-a topit pe te miri ce și gândeam că-mi voi completa "ținuta" la nemți, cu lucruri mai ca lumea. Lipsindu-mi costumul "închis", de protocol, dar lipsindu-mi și banii, am plecat pe Lipscani cu "tovarășa" pentru a căuta ceva adecvat noului meu statut profesional. Fiind exigenți la calitate, croială, dar mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
serviciu", având în vedere fondurile reduse ale bugetului ambasadei la acest capitol, nu durau mai mult de două zile, cazarea la hotel fiind aprobată doar pentru o noapte. Plecam din Berlin cât mai dimineață, mă prezentam la hotel, îmi aranjam ținuta "de protocol" și mergeam "la acțiuni". Acestea se refereau la rezolvarea unor probleme concrete privind schimburile bilaterale în domeniul științei, culturii și artei, sportului. Mulți tineri români au trecut pe la Universitatea din Leipzig, datând de la 1409, recunoscut centru internațional al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
pe care le aveam erau foarte bine repartizate, așa că hainele stăteau "ca turnate". Ne venea să râdem la reuniunile protocolare de la Santiago când un coleg sau o colegă din corpul diplomatic ne întreba discret unde ne comandăm "în vest" elegantele ținute. Ce puteam să le răspundem, la "Casa Ardeleanu" sau "Casa Secăleanu" din selectul cartier Titan? Răspundeam cu un surâs discret și enigmatic precizând că dorim să ne păstrăm "exclusivitatea"! La sfârșit de noiembrie am pornit-o! Era un început de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Arte Sagrado, Museo Nacional de Bellas Artes, Museo Chileno de Arte Precolombiano... Dispune și de cele mai bune companii de teatru, operă, balet și orchestre simfonice din America Latină, spectacolele organizate în sălile Teatrului Municipal (instituție întemeiată în 1857), de înaltă ținută, fiind susținute de artiști naționali sau latino-americani, dar și de glorii internaționale, de la Sarah Bernhardt la Placido Domingo. Santiago este un oraș cu o climă mediteraneană, care poate fi cercetat, studiat, descoperit, în toate sezoanele, vara (noiembrie-martie) temperaturile nedepășind 35
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
și pragmatici. Le admiram cultura, atât materială, cît și spirituală, erau ordonați, harnici, disciplinați. În toate contactele mele cu ei nu m-am simțit niciodată în inferioritate, dimpotrivă, cum se spune "le-am dat clase" la toate capitolele meserie, cultură, ținută. Poate greșesc, poate sunt subiectiv, dar din punct de vedere sufletesc și spiritual românii sunt mai bine înzestrați "biologic" și de istorie, mai calzi, mai omenoși, mai complecși, mai "pe fază" în toate cele decât "confrații" de "dincolo".(E adevărat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de Sus că am avut o călătorie fără peripeții și "puneți-vă centurile de siguranță", ne-am bucurat că ne-au sosit toate bagajele, am aruncat o privire în apartamentul "șefului de misiune", am făcut o baie, ne-am schimbat "ținuta" și am coborât în salonul cel mare, unde ne aștepta masa de "bun venit". Atmosfera era dintre cele mai promițătoare și toți colaboratorii îmi sorbeau cuvintele, de parcă le-ar fi vorbit Ioan Gură de Aur. După masă, n-a mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
interioară era o bijuterie, cu multe flori, alei și o magnolia uriașă cu flori albe, care tocmai înflorise și ne-a bucurat cu parfumul ei suav.) Am primit felicitări de la oficialități, de la corpul consular, de la românii-brazilieni, pentru primirea de înaltă ținută. După plecarea ultimilor invitați (aceștia sunt de obicei persoane din emigrație, pe care la un păhărel de țuică îi prind amintirile și nostalgiile), am rămas să ne sărbătorim noi între noi. Am mulțumit tuturor pentru excelentele prestații și apoi am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
și apreciată de autoritățile locale și rezervase drept spațiu de expunere holul central al principalei bănci din Porto Alegre, o clădire monumentală din secolul XIX, unde minunatele noastre covoare arătau și mai minunat. La vernisaj a fost o participare "de ținută", ziarele și posturile de radio și televiziune au comentat la superlativ evenimentul, iar "Domnul Conte", conform principiului "noblesse oblige" a oferit după vernisaj la el acasă o recepție pentru 200 de persoane! A doua zi, împreună cu "consulul onorific", aveam să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
fără sare și piper, exact ca sărbătoarea în care are loc, cenușiu, fără sclipire, în care toți sau aproape toți participanții cad lați pe unde apucă după prea multe beri. Carnavalul de la Rio e altceva, artă, nebunie frumoasă, spectacol de ținută... Așa că la capitolul "imaginație" în organizarea concursului, brazilienii plecau favoriți. Și așa a fost! Am început să adun informații despre Bauru, atât pentru mine, cât și pentru cei de acasă și am solicitat Primăriei din Sibiu un set de materiale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
aprobate și "Partea spaniolă" își dăduse avizul. Bucuria soției a fost exprimată "latin", respectiv cu entuziasm și felicitări euforice, continuate cu o cascadă de telefoane la părinți, neamuri și prieteni. Au urmat probele zilnice la croitori și croitorese pentru pregătirea ținutelor impuse de o "capitală UE" și a bagajelor, abia despachetate după sosirea de la Rio. Pe ambasadorul al cărui prim-colaborator fusesem numit îl cunoșteam. Nu era, cum se spune, "diplomat de carieră", dar era un om instruit, cultivat, scriitor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]