6,271 matches
-
tinerețe, Isi regăsește vigoarea anilor tineri. Măcar o dată pe an profita de Întâlnirea cu sutele de creatori angrenați În concursul național de creație literară și plastică ,,Autori, copiii!”, pentru a se descătușa de prejudecată, pentru a respira aerul eliberării de canoanele și dogmele pe care trecerea anilor i le-a adâncit În ființă. ,,Autori, copiii!”: un concurs ce ne pune În contact - În lunile aprilie și mai - cu febră creativă a foarte tinerilor poeți, prozatori, dramaturgi, eseiști, pictori, designeri, graficieni, ziariști
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
cap. Ce glumă proastă! S-a obținut la iuțeală derogare de la Senat. Deh! Cu bani cumperi orice, chiar și conștiința reprezentanților poporului. Nimeni nu și-a mai amintit de vreo interdicție. Pur și simplu, s-au șters la fund cu canoanele religioase. Fetița geme întretăiat. N-are nici o vină, biata de ea. A fost sacrificată pe altarul orgoliului unei familii de parveniți. Închide ochii. Și așa nu-i folosesc la nimic. Reflectează. Exista totuși până acum o incompatibilitate: să nu poți
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Asta ar scuti-o să devină la rândul ei vestală, gândește Occia. — Tatăl tău a fost flamin? se interesează și rex. Vestala Mamă plescăie nemulțumită. Ar trebui și ăștia doi să sară peste asemenea întrebări stupide, chiar dacă fac parte din canon. Parvenitul de taică-său n-avea cum să ajungă flamin, augur, preot salian, quindecemvir sau septemvir, ca să invalideze alegerea. Funcții dintr-astea sunt oferite persoanelor cu importanță politică, nu unui coate goale care s-a îmbogățit peste măsură în nici
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
grozăvia cea mai mare. De-și va pângări fecioria, va fi îngropată de vie lângă Poarta Collina de pe Quirinal. — N-o să fie însă cazul, îl aude pe Lucius Ventidius murmurând. Ai să fii ascultătoare, nu? Asta nu face parte din canon, surâde Occia. Om bun la suflet, încearcă să-i dea micuței curaj. Se trezește fornăind zgomotos. Asta-i bună! S-a înduioșat. Dar sărmanul de el iubește într adevăr copiii. Și e atât de singur. Soția lui ar fi trebuit
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
s-au înecat toate corăbiile. Ce-o avea? La vârsta lui n-are cum să arate atât de hărtănit nici măcar după o noapte de chef... Abia acum observă absența soției, Regina Sacrificiilor. Se încruntă nemulțumit. Este o încălcare gravă a canoanelor. Era datoare să fie prezentă și să ia parte la ceremonie, aidoma soțiilor de flamini. În acest moment, i se aduce și lui Augustus scaunul curúl. Îl refuză cu demnitate. Rămâne în picioare alături de rege. Pentru ce și-o pierde
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
vin numeroasele studii realizate de teologi renumiți ai cultului ortodox de rit vechi, care demonstrează că toate cărțile bisericești folosite până la reforma lui Nikon respectau ritualul și conținutul cărților vechi grecești și slavone. Credincioșii care nu au respectat impunerea noilor canoane au fost anatemizați și considerați eretici sau rascolnici, asupra lor răsfrângându-se măsuri draconice care puteau duce la exilarea în Siberia, întemnițare, tortură sau arderea pe rug. În aceste condiții, în repetate rânduri, numeroși staroveri s-au răsculat, însă fără
Ruşii-lipoveni din judeţul Iaşi : dinamici socio-demograficoeconomice by Iacob Pavel () [Corola-publishinghouse/Administrative/91763_a_93067]
-
înflăcărat al unei igiene personale riguroase, care ar fi trebuit pusă în aplicare prin ordonanțe guvernamentale de ordin local sau poate chiar prin înființarea unui inspectorat, ai cărui salariați să fie plătiți din vistieria Departamentului Sănătății. În privința etichetei, deplângea declinul canoanelor oficiale ale politeții tradiționale. În problema limbajului, era un vajnic adversar al degradării sau folosirii improprii a limbajului, al indecenței lingvistice, al slangului și al termenilor profani. În literatură, prefera scriitorii antici celor moderni. La fel și în ilustrații sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Coroană și sutele de state ale Indiei. La SPI contau doar două lucruri: protocolul și șiretenia. Dacă ezitai în a înjunghia persoana corectă pe la spate la momentul necesar sau, mai ales, făceai asta cu grija scrupuloasă de a nu încălca canoanele ierarhiei și ale tradiției, erai pasibil de a suporta consecințele. O singură scăpare, o vorbă nelalocul ei și te confruntai cu o problemă. Era dezorientant și deși poloul continua să existe, cursele de porci și PVH-ul de asemenea, Privett-Clampe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
de învățământ, când se lucrează diferențiat după manualele alternative, câștigă și mai mult teren compozițiile libere creatoare, fapt îmbucurător, dacă ne gândim că ele oferă deplina libertate în alegerea subiectului și întocmirea planului, dând elevilor posibilitatea să lucreze în afara anumitor canoane. Oferim spre ilustrare câteva sugestii de titluri grupate pe clase: Clasa a II-a 1. Prințesa Toamnă 2. Prietena mea 3. Iarna 4. Picătura de ploaie 5. Pleacă cocorii 6. Orașul meu 7. O prietenie adevărată 8. Patinele fermecate 9
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
forță dintre cele două grupuri din ceea ce istoricii numesc „preistoria” umanității sunt foarte diferite. La un moment dat, a apărut patriarhatul. Tatăl devine regulă, lege (pater familias). Oricare ar fi bărbatul conducător el devine întruparea normei. De atunci încolo, spun canoanele, începe „istoria”. Deși nu-i putem data începutul, știm sigur că, până în perioada modernă, ea a funcționat după regula pater familias. A mers așa până în momentul în care de la o situație de dominație „paternă”: tatăl asigură protecția, ocrotirea, cere ascultare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
ascundea, deși citeai și cărți apărute înainte de instalarea comunismului! Nu știu cât puteai realiza la acea vârstă existența și funcționarea cenzurii. Poetul pesimist Bacovia XE "Bacovia, George" , deși scria de rău despre burghezi și cu simpatie despre proletari, nu era totuși în canonul literaturii socialist-realiste, deci trebuia cenzurat, ținut departe de ochii unuia ca tine, avid cititor fără orientare. M.I.: Da, Bacovia XE "Bacovia, George" nu era deloc în canonul vremii. Nu-i auzisem nici numele, deci pentru mine a fost un șoc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
de rău despre burghezi și cu simpatie despre proletari, nu era totuși în canonul literaturii socialist-realiste, deci trebuia cenzurat, ținut departe de ochii unuia ca tine, avid cititor fără orientare. M.I.: Da, Bacovia XE "Bacovia, George" nu era deloc în canonul vremii. Nu-i auzisem nici numele, deci pentru mine a fost un șoc să citesc un poem extraordinar semnat de cineva a cărui simplă existență o ignoram. S.A.: În condițiile cenzurii, era normal să-l ignori pe Bacovia XE "Bacovia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
scrisesem eu despre Abulafia XE "Abulafia" ? Că a fost o figură mesianică, dar nu sionistă: n-a venit în țară și n-a spus nimănui să se întoarcă în Israel. Imaginea asta a lui Abulafia, foarte diferită de mainstream, de canon, a devenit pentru ei o problemă enormă. În plus, ei nu-l cunoșteau așa de bine ca mine pe Abulafia, deci nici nu puteau polemiza cu mine. S.A.: Pentru că știai mai bine decât ei nu numai manuscrisele lui Abulafia XE
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
ai observat și că mulți autori români care circulă în medii occidentale evită să facă referințe la cultura română? Aceasta e o dimensiune interesantă a stigmatului etnic de care suferă românii - ca și alții. Ei dau cu dezinvoltură exemple din canonul occidental ori postcolonial, dar li se pare sub demnitatea lor să arate că știu cultura română, sau cred că fac un inteligent calcul de carieră tocmai dacă nu se referă la elemente românești, ori se referă la ele numai negativ
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
avangardiste, distorsionând oarecum contextul epocii și importanța de atunci a unor autori (similar, de partea cealaltă, se întâmplă cu „trăiriștii“), ba din puseuri ciudat protocroniste (noi am „inventat“ și avangarda), ba din dorința mult mai firească de a „înmuia“ un canon literar interbelic păstrat cu grijă în formol de generații întregi de critici postbelici. Domni, tovarăși, camarazi. O evoluție a avangardei române, cartea semnată de criticul Dan Gulea și publicată la Editura Paralela 45, conține o promisiune de normalizare a raporturilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
temă pe care am numit-o „Stalin și critica literară“. M-a surprins să văd că și Înalții prelați ai BOR au astfel de preocupări respectabile precum „critica“ literară. După un „studiu“ acerb și după ce au trecut volumul printr-un „canon“ ce se subordonează numai lui Dumnezeu și legii 489/2006, Înalții prelați din Dealul Mitropoliei au decis să „dezaprobe“ și să „condamne“ cartea. Da, știu și eu foarte bine că dărâmarea bisericilor din perioada comunistă nu i-a prea deranjat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
În România sunt creștini ortodocși. Dacă Stalin ar fi fost În locul prelaților noștri, cu siguranță ar fi anatemizat, și nu doar „dezaprobat“, lucru pe care l-a și făcut În ocaziile care i s-au oferit, dar după un alt „canon“. Stalin, criticul literar (I) Scuză-mi acest derapaj de la tema anunțată, dar cred că povestea se leagă. Deci despre Stalin și relația lui cu literatura. La finele anului 2007, povesteam cu Radu Cosașu despre Andrei Platonov și romanul său, Cevengur
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
cancanuri din bătăliile navale etc. Veneau apoi balurile veleitarilor, mici nobili scăpătați, cavaleri fără portofoliu, curtezane aspirante și alții. N-aveau petrecerile acestea strălucirea celor dintâi, dar se remarcau totuși printr-o bună aprovizionare și o nesilită veselie scutită de canoane aristocratice. Urmau balurile breslașilor și, în fine, balurile prostimii, gorzoviglie, adică „chefuri” sau „băute”. Spre deosebire de celelalte, balurile prostimii, din cauza unei surde și permanente înfruntări cu clerul, se desfășurau și lunea și vinerea. Vom trece peste plimbările pe chei, aceleași aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
căci ești într-altă credință - zise Metodiu. Tocmai de aceea, preacuvioase părinte - făcu Laura. V-am văzut de cum ați suit că nu sunteți iezuiți. N-am încredere în iezuiți. Mă duc cu vorba și cu fapta. Ori de câte ori m-am mărturisit, canonul lor nu mi-a fost de nici un folos și necazul meu creștea. Metodiu se scarpină în barba-i colilie, se uită mai cu blândețe la cucernica femeie și se așeză într-un jilț. Iovănuț rămase în picioare. — Și care-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
să murmure în barbă unul din cântecele dragi. Pe când se chinuia să-și aducă aminte un vers, auzi că și oamenii lui, în spate, lălăiau încet, legănați de cai. Atunci bătrânul porni să cânte tare, iar cazacii îl întovărășiră, în canon, umplând întinderea stepei de-o melodie divină. Mai merseră vreo două-trei ceasuri și atamanul, după ce ațipise nițel, simți boarea Nistrului. îl trecură în tăcere, deși unul din ei, făcut praștie, căzu de pe cal în apă și-abia îl aburcară în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pohtind și ei borșul Mătușii Domnica), vrejuri, funii, păsări, flori, adesea și câte un trup (Însă totdeauna Îmbrăcat, sirenele lui Moș Iacob purtau, peste solzi, câte ceva, de păreau și fără-solzi) - Însă și găvanele pe care ceilalți lingurari le tratează (!) după canoane imuabile, bătrânul le făcea pe-gură (pe măsură!): găvan de lingură pentru dreptaci, pentru stângaci, pentru gură-de copil; lingură cu găvan de fată-mare, de babă - chiar și găvan pentru gură de mireasă (a doua zi după cununie). Măcar așa le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
criticul literar Stalin? Scriitorul de la curtea lui Stalin Recitind recent Cevengur, sunt convins că este cel mai important roman al epocii comuniste în ceea ce privește înțelegerea acestei perioade și ideologii. Nu vreau să fac prostia și să stabilesc o ierarhie sau un canon valoric, însă cred că acesta este romanul care povestește cel mai bine, mai ales la nivel de sens, elementul totalitar al comunismului. Firește că volume precum Maestrul și Margarita (Bulgakov), Viață și destin (Grossman), Noi (Zamiatin), Povestiri din Kolâma (Șalamov
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
Am evidențiat în cadrul acestui subcapitol câteva exemple de sofisme construite prin încălcarea regulilor formale ale raționării corecte. Frecvența acestora nu este una ridicată, întrucât, pe de o parte, textul jurnalistic nu este atât de structurat și nu se mulează pe canoanele raționamentelor formale și, pe de altă parte, întrucât jurnaliștii evită greșelile de această natură deoarece au alte tehnici de eludare mult mai facile precum orientarea, ambiguitatea, forma discursului. IV.3. Manipularea interesului Construcția textului discursului jurnalistic ține cont de preocuparea
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
și promovată de religia ortodoxă. Biserica Ortodoxă a acordat dispense pentru orice: căsătorie, moarte, refacerea tronului etc. Nu cred că au existat cazuri de episcopi ortodocși care și-au pierdut capul pentru că s-au opus unor acțiuni ale domnitorului împotriva canonului... „Dreptatea“ era împărțită de Domn în funcție de cheful pe care îl avea în ziua respectivă. Forțând mult interpretarea (sunt conștient) cred că această noțiune de dispensă a migrat și în justiție. Dreptatea, scriptic, există pe hârtie. Dar de ce bun să o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
Eu nu știu care ar fi calea cea bună. Sunt, pur și simplu, două. Lumea lor și lumea noastră. Așa e? Iarăși nu știu. Pentru că mie cartea lui Stasiuk îmi pare a fi o extrem de perversă (a se citi inteligentă) rediscutare a canonului. Asta pentru că un prozator cumpărat de Suhrkamp (adică blagoslovit cu amprentele dumnezeiești pe creștet) publică o carte despre fantomele care bântuie europa noastră. Pentru că are tupeul de a afirma că europa asta e altfel. Pentru că, în ciuda naționalismelor de orice fel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]