6,421 matches
-
Elena Badea Priveliște spectaculoasă pe o plajă din Golful Monterey, California, după ce milioane de creaturi marine bizare de culoare albastră, asemănătoare unor bucăți de sticlă, au ajuns pe uscat, aduse de vânt. Bizarele creaturi sunt numite Velella velella, se înrudesc cu meduzele și cu coralii și, în mod normal
Invazie de velella velella, pe o plajă din SUA by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/82213_a_83538]
-
maritimi (amarrer, rade „radă“), politici sau socio-economici (birocratie, patriotisme, touriste), culturali (débutant), din viața mondenă (coquet, restaurant), relativi la locuință (buffet, parquet), la alimentație (champagne). Engleza a dat termeni politici (budget, session), relativi la transport (ticket, tramway, tunnel), sportivi (football, golf, sport, sprint, tennis), nume de mâncăruri și băuturi (beefsteak, roastbeef, whisky), termeni din economie (dumping, stock), relativi la viața socială (cocktail, interview, lunch, reporter, snob) sau la îmbrăcăminte (jersey, smoking, sweater). Studierea lexicului diverselor limbi indică sensul în care s-
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
am închipuit că e așa de superstițioasă, zisemadam Pomponescu despre Sultana. O femeie atât de tânără și de modernă! . Ciudat, când Pomponescu zări peisajul presupus de Salvator Rosa, încreți din sprâncene. Visase cu câteva zile înainte că intra într-un golf asemenea aceluia din peisaj, cu multe coloane pe țărm, și înainta în apă în direcția unui sicriu de aur înflorit ca și raza tabloului și plutind în larg. Se deșteptase cu sentimentul că apa-i ajunsese la gură. Pictura îi
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cu adevărat bogat și vei observă că nu sînt capabil să-l trateze la modul relaxat. Aveam treizeci și cinci de ani cînd am devenit într-adevăr bogat, dar cu mult înainte locuiam într-un apartament de serviciu, conduceam un Humber, jucam golf în weekend și bridge seara. Oamenii care nu înțelegeau ce sînt rapoartele financiare credeau că duc o viață searbădă - nu erau capabili să vadă urcușul abrupt și hotărît de la un nivel la altul, entuziasmul în fața unei pierderi evitate razant, triumful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
desen. — Orizontul este linia unde cerul și pămîntul par să se atingă. Ăsta-i orizontul? — E cerul. Dar cerul nu-i o linie dreaptă, Duncan. Ar fi, dacă l-ai vedea dintr-o parte. Domnul Thaw luă o minge de golf și o veioză și încercă să-l facă să înțeleagă cum pămîntul era ca mingea și soarele ca veioza. Thaw era plictisit și contrariat. — Și oamenii nu cad de pe margine? întrebă el. — Nu, sînt susținuți de gravitație. — Ce-i ga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
în parte pentru a economisi bani, mergea pe jos la școală, traversînd Alexandra Park, crezînd eronat că drumul pe o alee întortocheată, printre straturile de flori, era mai scurt decît cel drept. Aleea străbătea un deal cu un teren de golf deasupra și terenuri de fotbal dedesubt. Cerul avea o ton neutru și palid și dincolo de culmi, o lumină cenușie, pragmatică lumina coamele locuințelor și fabrici, fără să le pună în umbră sau să le îmbogățească. Dincolo de deal, printre castani și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
că masculul împingea cu ciocul capul femelei sub apă, poate pentru a o face mai docilă. La capătul lacului se despărțiră, își îndreptară gîturile și se depărtară cu indiferență. Femela, fiind mai zburlită, își rearanja penele, în timp ce masculul, într-un golf îndepărtat, începuse să caute, fără entuziasm, pești mărunți. Peste zece minute, Thaw, cuprins de o depresie cenușie, intră în rîndul format pe terenul de joacă. în clasă își observă colegii și profesorul cu răceală, și pe Kate Caldwell în special
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
o luară în sus spre un nor care plana peste cărarea edecului. Un gard de fier înalt despărțea cărarea de parcul Alexandra. Respirînd adînc, se repezi, se agăță de două țepușe, se trase în sus și sări pe terenul de golf. Alergă de-a lungul șenalelor cu o exaltare și un sentiment de vinovăție intense, pînă ajunse într-un loc în care copacii creșteau din iarba moale de lângă pagoda unei fîntîni ornamentale. Pajiștile cenușii, cu galaxiile lor întunecate de margarete, siluetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
și filme. Dar dacă un oraș nu a fost înfățișat de un artist, nici locuitorii lui nu trăiesc acolo imaginar. Ce reprezintă Glasgow-ul pentru noi toți? O casă, un loc de muncă, un teren de fotbal sau un teren de golf, cîteva cîrciumi și străzi de legătură. Asta-i tot. Nu, greșesc, mai e și un cinematograf și-o bibliotecă. Și atunci cînd dorim să ne punem imaginația la treabă, avem nevoie să vizităm Londra, Parisul, Roma din vremea cezarilor, Vestul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
că sosirea lui era nesemnificativă. — îmi cer scuze pentru întîrziere, dar m-am rătăcit. — Ai întîrziat? Marjory e încă sus, n-a terminat pregătirile. Holul avea o mobilă închisă și strălucitoare și peisaje întunecate în rame poleite. O crosă de golf și o umbrelă stăteau într-un vas imens din lut, iar pe podeaua lustruită, o minge de golf era priponită cu o sfoară de un preș de cauciuc. Doamna Laidlaw îl conduse într-o cameră cu un foc strașnic în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
încă sus, n-a terminat pregătirile. Holul avea o mobilă închisă și strălucitoare și peisaje întunecate în rame poleite. O crosă de golf și o umbrelă stăteau într-un vas imens din lut, iar pe podeaua lustruită, o minge de golf era priponită cu o sfoară de un preș de cauciuc. Doamna Laidlaw îl conduse într-o cameră cu un foc strașnic în șemineu și aprinse lumina. Un bărbat masiv se ridică din fotoliu și i se adresă cu o voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
lui. în mașină, profesorul i se păruse mărunt ca un funcționar obișnuit, dar aici, vocea liniștită îi sublinia trupul voluminos și grațios. Stătea aplecat și gîdila cu un deget urechea cîinelui, Gibbie, care stătea întins pe covorașul din fața șemineului. — Joci golf? îl întrebă el blînd. — Nu, dar tata joacă, juca, adică, în timpul războiului. E mai degrabă alpinist. — Așa, deci. Thaw își drese glasul și zise: Am primit cîteva lecții de golf în liceu, dar jocul cerea mai multă atenție, concentrare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
cîinelui, Gibbie, care stătea întins pe covorașul din fața șemineului. — Joci golf? îl întrebă el blînd. — Nu, dar tata joacă, juca, adică, în timpul războiului. E mai degrabă alpinist. — Așa, deci. Thaw își drese glasul și zise: Am primit cîteva lecții de golf în liceu, dar jocul cerea mai multă atenție, concentrare și precizie decît eram eu capabil. — Da, întări profesorul. E un joc care necesită concentrare și... răbdare. Tăcură pînă cînd un mic papagal gălbui poposi cu un zvîcnet pe umărul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
copil fără membre și cu fața în creștetul capului? La ce-i folosește copilului? — Eu mă ocup de viață la nivel celular, zise profesorul. Puțin mai tîrziu, el și Thaw spuseră simultan: „Cum se descurcă Marjory“... „Povestiți-mi ceva despre golf“... — Scuze, spuse Thaw. Ce face Marjory? — Se descurcă Marjory la școală? — Nu... nu știu. în ce an e? — în anul doi, cred. — Atunci, probabil că se descurcă bine, zise Thaw. Nimeni nu pică anul doi, adăugă el. — Credeam că ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
frig. Sărutul nu avea nimic din ceea ce aflase; nimic din cărți, filme sau bîrfe. Unde-i era hiba? Era vina lui sau a lui Marjory? Oare avea importanță? Ajunse acasă, se vîrî în pat și adormi. Stătea pe terenul de golf din Alexandra Park, nu mult după ivirea zorilor, ascultînd o ciocîrlie cîntînd în aerul cenușiu de sus. Cîntul se opri și cadavrul păsării se prăbuși în iarba de la picioarele lui. Coborî dealul printre leșuri de ciori și mierle, îndreptîndu-se spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
lucrul, pentru că visa că pictează. „Iată: pămînt, cer și soare“, îi spunea lui Dumnezeu, tatăl lui, pe cînd se plimbau în jurul rugilor, cu șarpele care-și legăna coada în spatele lor. Era o zi fără nori, și anemonele cîntau în micile golfuri în care se strîngea mareea. „O să ți-l recapeți, cînd o să-l aranjez cum se cuvine. Nu-mi place să rămîn dator. După cum vezi, durerea rațională și moartea nu mi-au creat probleme.“ Priviră la șoimul cu un iepure tînăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
un cîrd de căprioare. Un mic lac din pămîntul mlăștinos avea o cascadă și un pescar stătea la marginea ei cu picioarele afundate pînă la genunchi în apă. Văzu cîmpii divers colorate, cu ferme de-a lungul țărmului, și un golf în care nisipul de sub apa deloc adîncă era galben ca lămîia, brăzdat de petice roșiatice de ierburi de mare. Mai departe, apa era încrețită de talazuri și de valuri care luceau în soare. Trecu deasupra unui triunghi verde-pal în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
el dinspre o navă cu zbaturi ce băteau apa cu un pleoscăit care ajungeau pînă la el, îndreptîndu-se spre o insulă suficient de mare pentru a adăposti un teren de vînătoare de potîrnichi, două păduri, trei ferme, un teren de golf și un oraș la marginea unui golf. Insula părea o jucărie strălucitoare pe care el o putea sălta din marea ușor încrețită și vărgată - i se păru cunoscută. Se gîndi: „Am avut oare vreo soră? Ne jucam oare cîndva pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
băteau apa cu un pleoscăit care ajungeau pînă la el, îndreptîndu-se spre o insulă suficient de mare pentru a adăposti un teren de vînătoare de potîrnichi, două păduri, trei ferme, un teren de golf și un oraș la marginea unui golf. Insula părea o jucărie strălucitoare pe care el o putea sălta din marea ușor încrețită și vărgată - i se păru cunoscută. Se gîndi: „Am avut oare vreo soră? Ne jucam oare cîndva pe vîrful înverzit al acelei stînci, printre tufele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
și gravă, era un tunel care ducea direct acolo. Deodată tunelul se lărgea, făcea niște falduri cărnoase și moi, și o lume orbitoare se arăta în fața noastră. Zeci de lune roșietice făceau să ardă apa plină de corăbii a unui golf vast, mărginit de dealuri pe care palate de cristal, pagode de beriliu, campanele de crisolit se cățărau pur și simplu unele peste altele, ciucuri-ciucuri de arhitectură fabuloasă. Ne apropiam cu fregata noastră de țărm și debarcam pe treptele de marmură
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
confundau ca să configureze, în mare, imaginea din covorul precedent: mama cu mine în brațe, privindu-ne-n ochi și zâmbind. Dacă te lipeai de perete, dîndu-te, astfel, cu doi pași înapoi, icoana se tulbura și devenea marea vedută a unui golf de azur fermecător, ocolit de un oraș cu clădiri buretoase, cu cămăși, pantaloni și cearceafuri colorate fluturând la sute și mii de balconașe de fier forjat, cu palmieri încadrînd mari biserici, totul sub conul verde al unui vulcan adormit. Peste
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-o uimiți. Din secționarea întîmplătoare a organelor ființei vii din covor rezultase un tablou fantastic: temple și palate pe malul mării. Zori scânteietori, apa verde aprinsă de lumină. Corăbii dizolvate-n lumină, depărtîndu-se-n larg. În depărtare, pe țărmul stâncos al golfului, ciucure de orășele nespus de pitorești, fiecare cu turnurile bisericilor ieșind deasupra celorlalte acoperișuri. A doua felie înfățișa o dezmățată orgie: într-o odaie mare, țărănească, zeci de corpuri goale de muieri și flăcăi se-mpleteau într-o dantelă obscenă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de cristal, peste straniile păduri, peste râpele cu pereții de piatră... Peste vârfurile îndrăznețe, spiralate ca și cornul inorogilor, străpungând pe mijloc cîte-un norișor. Peste oglinzile de apă pline de insule cu stânci galbene, pleznind uneori și prăbușindu-se-n golfuri înspumate. Peste savane cu animale bizare, imposibile, peste defilee în care, înghesuiți unii-n alții, umplând văile șerpuite, stăteau mulțimi de oameni goi și cântau. Peste arbori cu crengi străvezii, de care atârnau roade grele, ce nu erau nici mere
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și iubiți, nedespărțiți toată viața), adevăratul Desiderio a fost cel mai mic de vârstă, Frangois de Nome. Dar numele a venit de la celălalt, Didier Barra, maestru al vedutelor și-al priveliștilor întinse. El a pictat cea mai strălucitoare panoramă a golfului Neapole nu numai pictată vreodată, ci de-a dreptul imaginabilă. Amândoi erau din Metz, din Alsacia, născuți spre sfârșitul veacului al șaisprezecelea. Am citit tot ce-am putut găsi despre ei, vai, atât de puțin... Nome a dat din copilărie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
unde-au ajuns, mai ales la Napoli, dar și în Florența, Pisa, multe-n America...), fiindcă până la urmă cei doi au hotărât să semneze-mpreună sub acest nume rămas de-atunci atât de misterios. Închiși în atelierul lor de pe țărmul golfului, munceau pe brânci, unul ca să poată trăi amândoi - vedutele lui Didier, ca niște poze colorate din care fiecare napolitan și-ar fi dorit una atârnată în sala de ospețe - altul, sălbăticit cu desăvârșire, ca să-și arunce-n afară, pe pânza
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]