5,504 matches
-
origine mult mai veche, care urcă pînă la Aristotel. Pentru greci, ca și pentru noi, materia a avut întotdeauna imaginea femeii, și ea creatură receptivă, cu care bărbatul aspiră să se unească și pe care vrea s-o domine, așa cum sculptorul stăpînește piatra pe care-o lucrează, lemnul pe care-l dăltuiește. Extremismul mulțimilor se recunoaște după rapiditatea cu care adoptă opinii unilaterale și le împing pînă la consecințele lor ultime, fie ele pozitive ori negative. Ea traduce o tendință permanent
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
devine matricea ei? Conform schemei lui Aristotel, știm că este necesar un al treilea termen, un demiurg, artizanul capabil să le unească și să facă din ele o operă de artă: tîmplarul care cioplește lemnul și îl transformă în masă, sculptorul care toarnă bronzul în statuie, compozitorul care închide sunetul într-o melodie. Acest demiurg este conducătorul. El transformă mulțimea sugestibilă într-o mișcare colectivă, sudată printr-o credință, acționînd în vederea unui scop. El este artistul vieții sociale iar arta sa
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
melodie. Acest demiurg este conducătorul. El transformă mulțimea sugestibilă într-o mișcare colectivă, sudată printr-o credință, acționînd în vederea unui scop. El este artistul vieții sociale iar arta sa este guvernarea, la fel cum arta tîmplarului este tîmplăria iar a sculptorului sculptura. El e cel care, croind concretul, anume realitatea vie a masei, o pregătește pentru o idee cu care masa urmează să devină una și aceeași făptură. Secretul artei conducătorului? Întruchipează ideea în fața masei și masa în fața ideei, cele două
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
aceeași făptură. Secretul artei conducătorului? Întruchipează ideea în fața masei și masa în fața ideei, cele două scîntei ale puterii sale. O putere pe care și-o exercită nu atît organizînd violența, întotdeauna accesorie, ci organizînd credințele, care sînt principalul. La fel, sculptorul își exercită talentul transformînd piatra în statuie, nu spărgînd-o cu ciocanul și cu dalta. "Principalul rol al marilor conducători este acela de a crea credința, fie ea credință religioasă, politică ori socială, credință într-o operă, într-o persoană ori
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
noroc pe termen scurt: Mircea Ciobanu 1977. Cu ani în urmă am văzut, la televizor, un film despre Mircea Ciobanu, făcut de amicul Tudor Mărăscu. Film extraordinar! Cine a fost personajul? Vă spun tot eu: unul dintre marii pictori și sculptori ai României (și nu numai!), rămas... cvasi-necunoscut.... Filmul m-a cutremurat, fiindcă arăta finalul ciudat al acestui artist, mort prematur, în condiții suspecte, după ce uluise Europa și America cu talentul său. Nu se știe exact cum a murit: interlopii, masonii
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
înțelege și să poată acționa. Outsider-ul este în mod necesar ignorant, de obicei irelevant și adesea supărător, pentru că încearcă să navigheze vasul de pe uscat.” Sub acest aspect, ce loc va ocupa filosoful în societate? Va mai fi el un “sculptor de oameni” așa cum îl definea Simplicus? Trebui să se implice în politică? În concluzie, nu se poate răspunde cu privire la rolul filosofului în societatea zilei de măine, pentru că nu se poate dobăndi o regulă universală din experiența acumulată. Aceasta se datorează
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Adrian-Vladimir Costea () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2275]
-
original, în latină, n. t.). 49 în original în dialectul calabrez (n. t.). 50 Pitagora. În 496 a. Ch., s-a transferat împreună cu alți exilați din Samos la Rhégion (actuala Reggio Calabria), spre a deveni unul dintre cei mai mari sculptori greci după Fidias (n. t.). 51 Gioacchino da Fiore (1130-1202) abate, teolog și scriitor italian (n. t.). 52 Cassiodoro (485-580) politician, literat și istoric roman (n. t.). 53 René Descartes (1596-1650), filosof și matematician francez, părintele raționalismului european (n. t
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
sau tablou. Se poate vedea astfel - la propriu și la figurat - ceva din structura și dinamica familiei. Sculptura este o metodă mai complexă și mai bogată în materialul interpretativ oferit. Ea constă în faptul că un membru al familiei devine „sculptor”, realizând un tablou sculptural cu ceilalți membri ai familiei, adică îi așază în poziția spațială și postura corporală dorită de el. Lucrează cu ei ca și cum ar fi niște marionete. După ce „sculptorul” a construit configurația confamilialilor săi, se inserează el însuși
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
constă în faptul că un membru al familiei devine „sculptor”, realizând un tablou sculptural cu ceilalți membri ai familiei, adică îi așază în poziția spațială și postura corporală dorită de el. Lucrează cu ei ca și cum ar fi niște marionete. După ce „sculptorul” a construit configurația confamilialilor săi, se inserează el însuși în acest spațiu, ocupând locul și poziția considerată de el drept cea mai potrivită. Pe urmă, terapeutul îl roagă pe „sculptor” să-i întrebe pe ceilalți membri ai familiei cum se
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
el. Lucrează cu ei ca și cum ar fi niște marionete. După ce „sculptorul” a construit configurația confamilialilor săi, se inserează el însuși în acest spațiu, ocupând locul și poziția considerată de el drept cea mai potrivită. Pe urmă, terapeutul îl roagă pe „sculptor” să-i întrebe pe ceilalți membri ai familiei cum se simt în postura și poziția respectivă, dacă ar vrea să schimbe ceva și alte lucruri legate de tabloul sculptural realizat. Membrii familiei devin rând pe rând „sculptori”, în aceeași ședință
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
îl roagă pe „sculptor” să-i întrebe pe ceilalți membri ai familiei cum se simt în postura și poziția respectivă, dacă ar vrea să schimbe ceva și alte lucruri legate de tabloul sculptural realizat. Membrii familiei devin rând pe rând „sculptori”, în aceeași ședință terapeutică sau în ședințe diferite. Pentru reușita sculpturii, fiecare individ trebuie să se supună indicațiilor „artistului”, dar comentariile și contestațiile sunt interpretate de terapeut. După fiecare sculptură are loc o discuție ce permite confruntarea diverselor puncte de
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
după 37 de ani am prilejul să-l remodelez pe V. I. Popa, la sugestia domnului primar Victor Popa și a venerabilului domn Luca Dumitru, profesor de istorie și fost director al Școlii Generale Dodești. M. A. Care este percepția sculptorului Cristian Pântea despre Asociația culturală Poesis Moldaviae și despre revista Ecouri Literare? C. P. Faptul ca se vrea a scrie bine și cu suflet nu poate decât să mă bucure ca și consumator de informație literară și documentaristică, că spirite
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93471]
-
nume predestinat parcă... Victor Popa), au hotărât ca Școala și Căminul Cultural să poarte numele scriitorului. În 2011 același Consiliu local, cu alți consilieri de data aceasta, a decis construirea bustului lui Victor Ion Popa. Dată fiind prietenia mea cu sculptorul Cristian Pântea am decis să redau aici secvențe din timpul execuției bustului. Fotografiile următoare sunt inedite și fac parte din colecția personală - un film care arată cum se transformă materia în artă, fotografii care vor rămâne mărturii peste ani. Sub
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93471]
-
segmente ale trecerii lui Victor Ion Popa prin Dodești și fără să vreau, toate se compun parcă într-un joc de puzzle. Făceam referire în argumentul acestei cărți la profesorul suplinitor Mihai Ștefan, rudă cu învățătorul Ionescu. Apoi aminteam de sculptorul Cristian Pântea, autorul bustului lui Victor Ion Popa, vorbeam de Victor Ion Popa, de Maria Mohor și de învățătorii Ioan și Janeta Ionescu, vorbeam cu drag despre Dodeși și despre Dodeșteni. Iată toate acestea evocate de alte personaje remarcabile care
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93471]
-
de timpul utilizat, fie, mai bine, de numărul de încercări de care subiectul a avut nevoie până ce a ajuns la performanță perfectă. Toulouse și Pieron au utilizat metoda reconstrucției în scopul examinării memoriei de atitudini corporale (memorie necesară mai ales sculptorilor) cu ajutorul unui manechin articulat, căruia i se pot da cele mai variate atitudini. Când se face examinarea, subiectului i se arată modelul într-o anumită atitudine, după aceasta modelul este adus cu toate articulațiile la zero, iar subiectului i se
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
toate comenzile primite. * * * O viziune originală asupra mâinii întâlnim la Paul Valéry: Munca trudnică, îndârjită, inspirată lasă urme în podul palmei, care sunt amintirile anilor noștri scurși, ce au modelat mâna. Putem citi truda după asprimea și bătăturile din mâinile sculptorilor, în permanent dialog cu lemnul și cu piatra. , mărturisește Henri Focillon. Profesorul meu eminentul pictor-pedagog Catul Bogdan îmi spunea că mâna are MEMORIE. Toate exercițiile noastre după nud duc la memorizarea formelor anatomice, dar și observațiile noastre zilnice se stochează
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
imaginează, la cota cea mai înaltă. Mâna matură care atinge această cotă absolută este o victorie a artistului care dovedește că numai talentul inspirat, dublat de o uriașă strădanie, poate atinge perfecțiunea. * * * Vasile Băncilă face o frumoasă interpretare a mâinilor sculptorului Gheorghe Anghel: * * * Sunt puține mâinile care ating desăvârșirea, dar indiferent de cota până la care se înalță, truda lor și aspirația spre perfecțiune trebuie să fie steaua polară a fiecărui creator. XXIV. Ferestrele cerului Fernand Léger 1. A privi - a vedea
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
secundară și devalorizantă În care este ea cantonată În majoritatea timpului și oferindu-i o reală autonomie: „Gilbert: Da, independentă. Nu mai trebuie să judecăm critica luând drept etalon imitația sau similitudinea, așa cum se Întâmplă În cazul poetului sau al sculptorului. Criticul Întreține cu opera de artă criticată aceeași relație pe care artistul o are cu lumea vizibilă a formei și culorii sau cu lumea nevăzută a pasiunii și gândirii. El nu are nevoie de cele mai bune materiale pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
capcană în care, într-un mod deturnat, supravegherea are rolul unei strategii devastatoare. Un scurt rezumat: Gustav, fostul soț al unei femei cu identitate incertă, Tekla, revine în oraș incognito și se împrietenește la cataramă cu actualul ei soț, Adolf, sculptor reputat, pe care, după ce îl contrazice și îl face să se îndoiască de convingerile lui artistice, îl stârnește și îl împinge spre un conflict cu Tekla. Într-o primă fază, când femeia se întoarce acasă, Gustav stă ascuns și, din
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
portantă este produsă de sânii mari ai femeilor. Sfântul Petroniu al lui Michelangelo (Bologna) ține în mână un orășel fortificat care adaugă o greutate vizuală fermă părții superioare a corpului. Tot astfel, capul Meduzei ținut de brațul lui Perseu al sculptorului Canova (figura 17), asemenea unei console, ajută la înălțarea formei, cumpănind-o totodată în jos printr-o atracție gravitațională suplimentară. Respectivele exemple arată că funcția ponderii vizuale este mult mai complexă decât ceea ce se întâmplă în plan fizic. În ceea ce privește marmura
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
formei sau a poziției ar schimba totuși centrii compoziției sau ar crea alții noi. În figura fetei care și ridică cămașa peste piept, aparținând lui Reg Butler, brațele ridicate, amplificând zona capului, ridică întreg corpul atât de convingător, astfel că sculptorul are posibilitatea de a pune figura avântată într-un mod destul de credibil pe o bază din bare metalice, și nu pe una compactă. Puterea atracției excentrice inferioare este diminuată atunci când masa principală a sculpturii este clar detașată de sol, ca
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
servi confortului vederii noastre era resimțită atât de tare, încât teoreticienii și artiștii au pretins ca și sculptura să se conformeze unei suprafețe frontale plane. În importanta sa carte Problema formei în arta vizuală (1893), Adolf von Hildebrand sugera că sculptorul ar trebui să conceapă figura ca așezată între două panouri de sticlă paralele, astfel încât punctele sale exterioare să le atingă; tot el proclama: . Când regula este rostită în acești termeni, ea neagă însăși natura rotunjimii sculpturale. Totuși, este adevărat că
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
în vechea goarnă: "Condeiul tău nu-l face bisturiu!/ Ci nici nu-l face peană, nici scalpel,/ Când fulgerul n-a zămislit prin el!" Asistăm la o estetizare a naturii: astfel, nu creatorul modelează arta după perfecțiunea naturii, ci râul sculptor pare un herculean Brâncuși cu braț de apă: "Netemător de timp, prin vaduri sapă statui de lemn, pietroase amulete"; munții scriși direct pe cer au dâre fastuoase "din toga unui Gulliver". Poetul vine cu un univers parnasian, cu elemente exotice
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
oară, următoarea scenă petrecută la dezvelirea statuii poetului din centrul orașului. în momentul în care au căzut pînzele, surprinsă de ceea ce vede, Agatha ar fi exclamat cu o voce ascuțită, aproape țipată: „- Dar ăsta nu-i Bacovia!” Aflat lîngă ea, sculptorul Constantin Popovici, autorul lucrării, i-ar fi replicat baritonal, alterat de băutură: „- Ba da, Doamnă!” în povestirea sa, CÎrneci apasă de fiecare dată pe diferența teatrală a reacțiilor celor doi. Dar întîmplarea nu-i numai comică, ci și instructivă. Morala
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
băutură: „- Ba da, Doamnă!” în povestirea sa, CÎrneci apasă de fiecare dată pe diferența teatrală a reacțiilor celor doi. Dar întîmplarea nu-i numai comică, ci și instructivă. Morala ei poate ajuta la înțelegerea unor situații similare, în care rolul sculptorului să-l aibă un critic. Mai multe texte din Bacovia evocă ideea de vulnerabilitate umană. Sub acest aspect, autorul Plumbului poate fi asociat atît cu Psalmistul (care își recunoștea deschis „fărădelegea”), cît și cu Heine, Musset, Eminescu sau Oscar Wilde
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]