8,234 matches
-
solare, de ploaie nici nu putea fi vorba, întrucât în Lima nu ploua niciodată, așa se spunea; chiar dacă se întâmplă să apară câțiva stropi de ploaie, aceștia sunt întâmpinați cu strigăte de bucurie. Nu mai văzusem niciodată un delușor cu terase pe care erau implantate aceste pseudo-locuințe ai căror locatari umpleau străzile Limei, din ei recrutându-se delincvenții de toate categoriile. Ajunși la ambasadă, la intrare mă aștepta prima figură cunoscută din minister, nu-i știam numele, dar îl văzusem pe la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ci și dotările de care dispunem. Vreau să văd magazia de materiale de propagandă, întrucât peste zece zile va trebui să organizăm o expoziție și o conferință despre Marea Unire. Clădirea ambasadei era destul de arătoasă, parcul era îngrijit, piscina curată, terasa, pe care puteam s-o văd din biroul meu, era dotată cu două umbrele, două mese și mai multe scaune. Întreaga proprietate era împrejmuită de un zid înalt de aproape doi metri, care ne asigura securitatea misiunii diplomatice, dar ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
oră de scotocit prin colbul destul de abundent al magaziei, am sesizat un soi de agitație la șofer. Ce s-a întâmplat, Dobre, de ce te agiți? Ți-a sosit ora de masă? Știți, la unu și jumătate avem o masă pe terasă și m-aș duce s-o ajut pe soție. Mergi, eu rămân să mai caut câte ceva. Masa este dată de noi pentru sosirea dumneavoastră. Va veni și tovarășul ambasador cu tovarășa. Bine, du-te, voi apărea și eu cu două-trei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
desfășurare a lucrărilor diferitelor reuniuni C.S.C.E., prin formula biblică: Toate casele sunt ale Domnului". Am apreciat chiar calmul și ordinea ce tronau în desfășurarea slujbei. Întors în ambasadă spre seară, am găsit toată suflarea misiunii la o masă tovărășească pe terasă. Erau într-un stadiu avansat de consum alcoolic. Au început să mă întrebe unde am fost aproape toată ziua? Le-am spus adevărul pe jumătate: Am fost în "Piața Armelor", am văzut pe îndelete sculpturile, stilul baroc al multor case
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ultimei zile a anului 1988, în timp ce lucram la materialele pentru curieri, l-am văzut pe ambasador cu soția plimbându-se prin parc și discutând pe marginea piscinei. Acum este momentul, mi-am zis și am ieșit, ca din întâmplare, pe terasă, chipurile să mă aerisesc puțin. Cei doi m-au văzut imediat și mi-au făcut semn să merg până la ei. Ce faceți, vreți să vă plimbați? Ieșisem numai să mă mai mișc puțin, că lucram în birou la partea administrativă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
A doua zi, administratorul și cei doi tehnicieni tăiau de zor, sub controlul atent al ambasadorului. Rezultatul a fost cel așteptat și ca dovadă că lumea era mulțumită, la propunerea familiei conducătoare, masa comună de revelion a fost mutată de pe terasă pe iarba proaspăt cosită de sub pomii încărcați cu fructe exotice. Perioada dintre 23 decembrie și luni, 5 ianuarie, a fost din punct de vedere diplomatic un fel de vacanță, ceea ce mi-a dat posibilitatea să cunosc cu adevărat cel puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ambasador să fie de acord ca, după orele de program, eu să ofer "coloniei românești din Misiune" o gustare și un pahar de whisky, cu prilejul zilei mele onomastice. Șeful misiunii fusese de acord, participase cu soția la agapa de pe terasa clădirii ambasadei, care se prelungise până pe la orele 22,00 și unde ca gazdă mă străduisem să fiu agreabil tuturor, să spun unele anecdote și chiar să le povestesc, la cererea lor, câte ceva din perioada celor opt ani de muncă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ședință, o să vă spună ambasadorul, eu am vrut doar să vă zic care este, pe fond, lucrătura. Nu discutasem cu nimeni despre opiniile mele și despre ciudata prietenie de șpriț a ambasadorului cu șoferul lui, dar constatasem prelungitele convorbiri pe terasă, cu paharele pline de whisky, ale celor doi. Nu mă îndoiam că toate convorbirile de taină, privirile conspirative și comportamentul de vulpe vicleană ale lui Dobre erau o reflectare perfectă a caracterului acestuia, care era de natură să completeze și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
cinci sticle de vin alb și cinci de vin negru, interveni prompt Oprișan. În total, deci, au fost date cadou 30 de sticle, lipsesc încă 20 de sticle, unde sunt? Ați constatat cumva că se acrise vinul, în timpul degustărilor de pe terasă? Eu am văzut că sticlele erau goale, desfăcute civilizat și servite în două pahare care rămâneau nespălate până a doua zi dimineața. De această dată, Dobre nu a mai scos nici o vorbă. Se așeză pe scaun și peste mâinile încrucișate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ambasadorul cu soția erau bine dispuși, cred că el și administratorul "luaseră ceva la bord" și îndemna să începem masa, grătarul deja sfârâia cu insistență, paharele erau umplute, masa aranjată, participanții se adunaseră în sala de primire care dădea spre terasă. După zece minute de refrișare în camera mea și echiparea cu costumul de vizite, am coborât în salon, unde intrase familia șefului. Ceilalți așteptau pe terasă. Sărut mâna, bună seara, am înțeles de la Dobre că vreți să îmi spuneți ceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
erau umplute, masa aranjată, participanții se adunaseră în sala de primire care dădea spre terasă. După zece minute de refrișare în camera mea și echiparea cu costumul de vizite, am coborât în salon, unde intrase familia șefului. Ceilalți așteptau pe terasă. Sărut mâna, bună seara, am înțeles de la Dobre că vreți să îmi spuneți ceva. Tovarășe diplomat, ne-am gândit că la încheierea misiunii aici e bine să ne despărțim tovărășește. Așteptăm să ne spui câteva cuvinte. După dumneavoastră, tovarășe ambasador
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
soția lui. Era împotriva oricărei reguli de protocol, dar, probabil, se obișnuia la reuniunile tovărășești ale județenelor de partid. Am decis să nu fac nimic care ar putea deranja gândirea majorității, să mă supun întocmai regulilor gazdei. Am ieșit pe terasă, ne-am înarmat cu câte un pahar plin, după care a început să vorbească "El jefe": Tovarăși, iacă au trecut aproape trei luni de când tot aici îl întâmpinam pe tovarășul diplomat, trimis de M.A.E. să sprijine activitatea ambasadei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
de acolo. După orele 17,00, m-am întâlnit din nou cu Paul și am plecat cu Dacia să vedem alte părți ale Madridului, seara, luând ca doi burlaci era singur în Madrid cina la un birt agreabil, pe o terasă, ca toamna la București. Dimineața, când m-am uitat pe fereastră, ningea destul de intens, deși în oraș nu se depusese zăpada. Convenisem să plecăm în jurul orelor 8,00, pentru a putea vizita în liniște cele două obiective turistice de cel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
intitula pur și simplu: „La castel”: „După ce un învestitor providențial, cu știință în turism, va da peste acest castel, îl va restaura, va rezidi turnul de pe arcul de piatră al intrării în pivniță, amenajând apoi un local tip <<Cramă>> cu terasă, care toamna se poate transforma în <<mustărie>>. Va scoate de la naftalină niște birje trase de <<Ducipali>> focoși și după o publicitate deșteaptă nu va trebui să aștepte prea mult mușteriii autohtoni, dar cel mai sigur pe cei străini”... Și încheiam
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
care intrasem, așadar, era situat în imediata apropiere a pieții Mihai Viteazul, la câțiva pași de Strada Călugărițelor, într-o vilă locuită chiar de vestitul savant, pe care îl vedeam câteodată, măreț, cu pântecele-i proeminent și părul alb, pe terasa dinspre curte (curtea de joacă a elevilor), sorindu-se, căci doar terasa se putea umple de soare, în timp ce terenul nostru de zbenguială rămânea pururi în umbră, sub castanii cu coroana parcă neagră de desimea ei, covârșind și pavilionul din fund
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
la câțiva pași de Strada Călugărițelor, într-o vilă locuită chiar de vestitul savant, pe care îl vedeam câteodată, măreț, cu pântecele-i proeminent și părul alb, pe terasa dinspre curte (curtea de joacă a elevilor), sorindu-se, căci doar terasa se putea umple de soare, în timp ce terenul nostru de zbenguială rămânea pururi în umbră, sub castanii cu coroana parcă neagră de desimea ei, covârșind și pavilionul din fund, de tinichea ce s-ar fi vrut verde; nici dinspre stradă nu
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Aiud, mi-a dat totuși un motiv de ciudă. Ordonanța, un băiat pirpiriu, dar drăguț, care până atunci se opusese tentativelor mele particulare, dormea dus, după-amiaza, în odaia lui, pe când bătrâna - ai mei fiind plecați - citea sau împletea liniștită pe terasă. Furișându-mă la patul soldatului adormit (cu gura căscată ca le dormeur du val al lui Rimbaud, dar ușor zumzăitoare, și nu cu picioarele în purpurii săbiuțe, ci în papuci de pâslă kaki), tocmai reușisem cu mare precauție să-l
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
strângeri de mână și furtive contacte epidermice, ci direct, brutal trupește, cu un june sas, un lungan subțire și cu nasul mare și coroiat, supus mie cu totală îngăduință, soldat în termen și ordonanță a părintelui meu, cu care, pe terasa casei protejată de un parmalâc ce ne-ar fi scutit de priviri indiscrete, în zile călduroase de vară, când ai mei erau plecați în oraș, ne trânteam de asemeni unul peste altul, piept la piept și de asemeni eu deasupra
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
puternice, a fost restaurat pe la 1900 de către arhitectul Nicolae Gabrilescu, că are o înălțime de 30 de metri, cu o bază pătrată de 5 metri. Este format din parter și două etaje, o încăpere a clopotelor, o galerie superioară și terasă. El rămâne, după atâtea secole, un simbol al Iașului. Ne mai spune faptul că Turnul este mai vechi decât mănăstirea, el însoțind lăcașul de cult construit de Ioan Golia și restaurat de Vasile Lupu. Cât despre mănăstire, în "Letopisețul țării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
pentru a se putea pleca din timp la aeroport, într-o sală a reședinței oficiale a premierului indian Jawaharlal Nehru. Îmi amintesc că era deja o atmosferă fierbinte, cu fuioare de abur deasupra grădinii pe care o priveai de pe o terasă extrem de largă. Vizita fusese un succes pentru raporturile bilaterale, dar și pe planul relațiilor personale dintre liderii celor două țări și premierul indian Nehru zâmbea, era deosebit de atent cu oaspeții, deși mie mi se părea foarte preocupat și cam nefericit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul "international" era acompaniat de cel "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele, micii și uneori, la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută" solicitată expres telefonic de invitați. La Ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se arătau foarte mulțumiți de excelenta primire. Foloseam aceste acțiuni protocolare pentru a invita și câte un om de afaceri, profesor universitar sau medic, despre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
mers cu mașina pe drumul Kathmandu până la granița cu Tibetul. Drumul era îngust, dar asfaltat. La graniță nu erau soldați nepalezi, dar dincolo de barieră se observau câțiva militari chinezi. De o parte și alta a șoselei, se vedeau aranjamente de terase pe munte pe care se creștea orez. Am apreciat hărnicia nepalezilor de a folosi pământul de pe munte în vederea asigurării hranei. Atenția acordată de noi Nepalului, o țară mică și slab dezvoltată, prin acreditarea unui ambasador român la Kathmandu și participarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
la celelalte două temple, am cumpărat talismane(„omamori”) pentru cei dragi de acasă. La coborâre am folosit alte scări unde, nu departe de ele, se află un loc pentru purificare prin spălarea pe mâini. În grădina de lângă templu, există o terasă unde poți bea ceai fierbinte. Credeți că am rezistat acestei tentații?! Oh, nu, nu! Am găsit o masă unde ne-am așezat cu toții și... am savurat ceaiul japonez, cel dătător de tinerețe și viață lungă, ba chiar și de bună-dispoziție
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
a oferit-o pe toată ziua. Cred că sunt singura care am făcut plaje de la 9½ la 1, cu toată viscoleala de nisip și ascunsul soarelui în nori. Am luat dușul care are acum în viața mea importanța băei de pe terasa Curti, m’am gătit și am mers la masă la Delureanu. A venit și Irena, cei doi Pal[eologu] și Dron (secretarul lui Hur.), pe care Lucia îl numește religios „Profesorul“. După masă, cum stam tristă și pustie la o
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
O primă categorie de bunuri aflate în coproprietate forțată sunt acele bunuri care sunt considerate părți comune, precum: terenul pe care se află construcția, fundația construcției, curtea interioară, structura de rezistență, pereții perimetrali și despărțitori dintre proprietăți, spațiile comune, acoperișul, terasele, scările și casa scărilor, holurile, pivnițele și subsolurile necompartimentate, rezervoarele de apă, centralele termice proprii, ascensoarele, instalațiile de apă și canalizare, electrice, de telecomunicații, de încălzire și gaze de la branșament/racord până la punctul de distribuție către părțile aflate în proprietate
Noţiuni juridice de bază utile pentru mediatori şi mediere redate şi comentate by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Law/1772_a_92273]