9,812 matches
-
cu alti nou-născuți Dincolo de ferestrele Cu storurile trase direct din coperta de carte. Adevărul se scrie că și singur Pe străzi fără ziduri, Pe lutul reavăn Că o cămașă de femeie lehuza. Povestea mea evoluează fără cuvinte Fără imagini. Vânătorul tremura asudat și cu Piedică trasă la armă. Unde au plecat toți pescarii de oameni? Apărare Un cuțit de bucătărie ascuțit Pe muchile amândouă, Așa că un exercițiu de loialitate Ori sabia regelui așezat în jilțul De la masa cea verde... Trupul lui
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
am devenit o biată victima. Evident, cu banii luați. Că în orice situație, există și excepții de la regulă, care se opun generalizărilor. se clatină timpul adun pe o răsucire de oră amiază lumină prelinsa în vorbe adun se clatină timpul tremura drumul... flacăra dorului în privire țin un strop din pădurea de brazi lumină curge că o vioară pe o lespede lângă o aprindere flacăra dorului vine retezat suind sunetul corzii într-un gol din univers între cer și cuvânt melodia
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
cu opt paltoane, când ai o sută de partide care se pun cu tine bine?!... Eu, ca să-ți spun sincer îi explică Mitică am dat paltonu pentru... liniștea noastră!... Ce contează un palton față de liniștea noastră? Bine, dar fără palton, tremuri! e mai logică cealaltă. De frig precizează Mitică. Dar, cu liniștea lor, tremuri de frica: Frică zilei de mâine. Așa că numi pare rău. Mă încurajez singur, spunându-mi că omul trebuie să riște. Ce să riște, bre? îl disprețuiește femeia
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
tine bine?!... Eu, ca să-ți spun sincer îi explică Mitică am dat paltonu pentru... liniștea noastră!... Ce contează un palton față de liniștea noastră? Bine, dar fără palton, tremuri! e mai logică cealaltă. De frig precizează Mitică. Dar, cu liniștea lor, tremuri de frica: Frică zilei de mâine. Așa că numi pare rău. Mă încurajez singur, spunându-mi că omul trebuie să riște. Ce să riște, bre? îl disprețuiește femeia, hotărâtă acum să plece. Ce mai are. Eu, de exemplu, mi-am riscat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
strecor către casă. Câini slobozi, vagabonzi sau de rasă, hălăduiau speriați printre coloanele de fugari. Liftul nu mai funcționa. Am urcat agitat pe scări. Ușa apartamentului era încuiata. Mi-am scos cheile. Abia am reusit sa nimeresc broască. Mâinile îmi tremurau. Am deschis. Ea nu era. Nu venise sau se hotărâse să nu mai vină. M-am repezit la telefon. Funcționa. Am format numărul. Zadarnic. Nu răspundea nimeni. Din nou și din nou. Același rezultat. Nu mai știam ce să fac
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
ăștia toți sunt loviți cu leuca! Nu mai e unul de Doamne-ajută! - Aaa... Bată-vă să vă bată! Ce să fac, mama? De unde să știu eu ce vreți? - Lasă cleanța și răspunde! - Stâncă, Stâncă lui Ciupag, mama! Ăla de-i tremura capul din gât! Îl știe dumnealui, dom' primar. - Zii, câte oi, capre, vaci, pământ și alte alea ai pe acasă? - Auziți dumneavoastră? Eu am fost săracă de când m-a facut mama și săracă o să mor! N-am nimic al meu
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
să mă audă cumva aia din groapa? Odată se sucește în tron și se face moroi, de mă trezesc noaptea cu ea în pat. Ce știidumneata? Nai văzut-o când a murit? Au, Doamne, ăsta mi-ar trebui! Uite cum tremura carnea pe mine, numai când mă gândesc! - Înseamn-o, ba, nu vezi că toaca ceva mai decât melita, dar de scos nu scoți nimic de la ea! Pândele i-a dat cu până pe vârful nasului, i-a lipit hârtia și, înfuriat, i-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
-i luaseră boii și vacă, plugul, rarița și toate celelalte, l-au trântit din picioare că pe un copac retezat. Băcanu, mai tare din fire, a venit a doua zi să-l vadă. - Anico, ce face Stan? - Ce să facă... Tremura și lozește. - Doamne, ce mai necaz dădu peste el! - l-a căit omul, amărât. Târziu, după două săptămâni, timp cât nu băgase mai nimic în gură, Stan s-a mai liniștit. - Mă, fi-ți-ar să-ți fie! - l-a
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
Spre căi astrale Din infinit. Luna presară Visuri pe gând. Noaptea măsoară Pelegrinând. ARDERE Se adună vremuri line, Muză mea parcă revine, Clipă arde-n nemurire Viața iarăși mă reține. Fete vin și zile pleacă. Se întorc ciudat oleacă. Ochiul tremură-n privire. Fetele sunt amăgire. De păienjeni nesupuse Se prelasă chiar seduse De ispite presupuse Îngropate-n doruri duse. Prin vibrațiile vremii Trec iubirile stăpâne. Numai ele ard netimpul Sau înțarcă necuprinsul. Pe pamant și-n căi astrale Sună dragostele
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
se oprise într-un triunghi de frunze moarte, si strigam doar cu hohot de plâns, buzele aveau accent de râs regăsit! toamnă semăna cu o febră de dor, ne intrase în minte, răscolind erotic... finețea sărutului liber, joia din os, tremurând până la tâmpla, îmbrățișarea rămasă pe alb, descoperind paralele în sânge, cu argint de tristețe, un fel de sulf, pe care il duci în cerul gurii, lipăind a seară pe spinare de ochi! mă ridicăm de-atâta coborâre, plângea și paradoxul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
zmulg rîma. Și mai am curajul moale De-a-mi privi iubita-n suflet Chiar de-i îndoită-n șale-n Roua ce s-o rup mă-ncumet. Ci vreu să-i aduc fîntîna Grea-n paharul străveziu Fără să-mi tremure mîna, Cerșetorul ei să fiu, Cînd se-ncheagă-n flori smîntîna Și-n șanțuri mîlul molîu. Doamne, lasă-mă să-ți scriu Înc-o dată-n zori lumina.
Rugăciune laică by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/14566_a_15891]
-
foaia de hârtie Fiindcă scriu în foișor în grădină Unde ziua miroase a iarbă Și seara a iasomie În caisul din fața dormitorului Cineva îmi pândește fiecare mișcare Dinaintea somnului Îi trimit salutul nopții Și îl iert Tocmai de aceea Caisul tremură Tremură din toate încheieturile Și cade cade cade În frigul lichid in marea fără valuri O dar ce fericită sunt ce fericită Viața mea e doar un început Pe marginea stâncilor stau Și ei toți vin spre mine În stoluri
Poezii by Ioana Diaconescu () [Corola-journal/Imaginative/2485_a_3810]
-
de hârtie Fiindcă scriu în foișor în grădină Unde ziua miroase a iarbă Și seara a iasomie În caisul din fața dormitorului Cineva îmi pândește fiecare mișcare Dinaintea somnului Îi trimit salutul nopții Și îl iert Tocmai de aceea Caisul tremură Tremură din toate încheieturile Și cade cade cade În frigul lichid in marea fără valuri O dar ce fericită sunt ce fericită Viața mea e doar un început Pe marginea stâncilor stau Și ei toți vin spre mine În stoluri (pescărușii
Poezii by Ioana Diaconescu () [Corola-journal/Imaginative/2485_a_3810]
-
de haine, dar bine îngrijite - un bărbat elegant, simpatic și, într-adevăr, cu carismă. Acum apăruse un om cu fața tumefiată (umflată doar de boala de inimă?), cu hainele pestrițe primite între timp și, încrucișându-și mâinile una într-alta, tremurând, a venit în dreptul nostru, pe banca din cealaltă parte a mesei, și protestând repetat: Nu mi-au spus că ați venit!"" Multe alte texte din sumarul ultimului număr merită citite cu atenție: Mijloace de tortură ale Securității de Marius Oprea
Ce ar trebui să citească oamenii politici by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Imaginative/15302_a_16627]
-
reușit să depun mărturie despre Tine dar nu am fost întru Tine aștept în vidul gîndului în care s-a născut să se întoarcă timpul înapoi în miezul labirintului oglinda e zidită în imaginile mele multiplicate fețele nenumărate ale cuvîntului tremurînd ca o lacrimă prin care trec cei care au murit șirul nesfîrșit de numere toate sînt trupul Domnului cruci de foc sfîșiind apocalipsul întorcîndu-se în lemnul unic din care au plecat Palimpsest după ce tot timpul s-a scurs amintirile mele
Poezii by Liviu Georgescu () [Corola-journal/Imaginative/16189_a_17514]
-
Miron Kiropol 6 decembrie 2000 * E locul pustiit de amintire. Prea multe sfărmături de oase Pe orice prag își află dăruirea. Stăpânii tremură pentru ei înșiși La fel ca slugile, goniți într-o lume ce am putea să o numim cealaltă. Dacă mai rămâne ceva, E îngenuncherea pentru a cerși o lacrimă. Nu e durerea împlinirea fericirii? O fericire abia acum înțeleasă, Când
Poezie by Miron Kiropol () [Corola-journal/Imaginative/9179_a_10504]
-
și schimbarea titlului (o alegere dificilă, după cum aflăm din Cvintetul melancoliei, un titlu inițial era Confesiunea unui naiv). Întâlnirea are loc după prăpădul din anii '50: " - Adevărul! Ce era adevărul în '51 sau '52?", " - Și ce făceai dumneata prin '52? - Tremuram de frică." Interesant e că, până la urmă, spovedania bizarei și incoerentei mărturisiri, care desface la tot pasul o mulțime de înțelesuri, are efect curativ, iar frica dispare în final. Am să mă opresc puțin asupra unui aspect specific literaturii târgoviștenilor
LECTURI LA ZI by Marius Chivu () [Corola-journal/Imaginative/14272_a_15597]
-
singur. Apa s-a înroșit. Eu înotam voios, cerul se prăvălise în gene. Vedeam ce încă nu văzuse nimeni, dune imense, pe care pașii inițiatici se spulberau. Și ele purpurii. înșelătoare existență. De ziua sosirii mele pe pământ Afară vântul tremură. Adulmec trupul ei ca pe un vânat straniu. Nu cred în vânătorii de imagini iluzorii. Nu vreau, nu vreau să-mi omoare oaspetele! Mă interpun stării de grație și descopăr că sunt îndrăgostit, îndrăgostit de păsări. Beau din pumni apa
Poezie by Florentin Palaghia () [Corola-journal/Imaginative/12512_a_13837]
-
să stea să mai privească?! Acum. Cînd totul e înregistrat, iar Musafirii S-au reîntors în cuibul lor de bălegar. Oh, întrebați-mă tot mai puține și mai rar! Căci ochii-mi se-mpăienjenesc, iar mîna care Struna o încorda tremură tot mai tare... Dar Glasul? Sfîrtecat de furia nepăsătoare A miliardelor de Aparate Fonatoare. Lumea Nouă În Lumea Nouă-n care vrei s-ajungi, Pe-oceanul de alcool și-anfetamine, Sînt cuști de sticlă lăptoasă, moale, pline Cu femei blonde, goale
Poezii by Alexandru Mușina () [Corola-journal/Imaginative/16253_a_17578]
-
prostit la mișcarea lor, fără a putea schița nici un gest. În cadrul ușii apărură trei ființe ciudate, Înfășurate-n mantii argintii. Ochii, fața nu se putea zări (continuare) din cauza unor căști enorme, terminate Într-un fel de coroane cu fire lungi, tremurând În licărirea lor, răspândind lumină. Apoi flacăra lumânării se rigidiză și se mări nefiresc de mult. Bărbatul o scăpă din mână Înspăimântat. Căzută pe covor lumânarea Își continuă arderea. Femeia se repezi s-o ridice, dar rămase uimită cu ea
Editura Destine Literare by Gheorghe Neagu () [Corola-journal/Science/76_a_325]
-
el știe că de acolo, de dincolo de gard și până spre baltă, a fost pământul tău? ...Și cât ai dat la colectiv!? - Am dat?! Au luat! Parcă a dat careva?!... Au luat ăștia care n-aveau nici izmene pe ei! Tremurau, că ne pricopsim noi! Nu ții minte? - E, nu?! Întâi au luat caii! De, dușmanii de moarte ai Revoluției Agrare! Și-apoi, salam și bocanci... Ca să vezi! Și-apoi, cu câinii! I-ai! Și... tot la tăbăcit! ... Că mi s-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
toiagul lui împodobit cu panglici de toate culorile, și, clopoței... Gălăgia... bătaia poruncitoare, totul se învălmășește, nuntașii se opintesc în pragul casei, încropind o apărare... Cei de afară sunt gata să răzbească... Pitită sub masă, în patru labe, mireasa privește tremurând spre ușă; - și tremură de-adevăratelea, cu nasul ei cârn scos afară, cu spaima dulce a răpirii în ea, cu părul pieptănat în sus împletit într-un coc scânteietor de perle, rubine și fel de fel de giuvaeruri, - și asta
Actualitatea by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6909_a_8234]
-
panglici de toate culorile, și, clopoței... Gălăgia... bătaia poruncitoare, totul se învălmășește, nuntașii se opintesc în pragul casei, încropind o apărare... Cei de afară sunt gata să răzbească... Pitită sub masă, în patru labe, mireasa privește tremurând spre ușă; - și tremură de-adevăratelea, cu nasul ei cârn scos afară, cu spaima dulce a răpirii în ea, cu părul pieptănat în sus împletit într-un coc scânteietor de perle, rubine și fel de fel de giuvaeruri, - și asta, foarte ciudat, îți trezește
Actualitatea by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6909_a_8234]
-
soi de zoom închipuit, va avea dinaintea ochilor o lume dezolantă, lipsită de scopuri și de idealuri, în care în afară de o ploaie nesfârșită nu se petrece nimic. „Ploua liniștit, fără oprire, în vântul care se întețea și se astâmpăra brusc tremurau suprafețele băltoacelor amorțite, dar erau atât de vlăguite de la această atingere lipsită de consolare, încât nici măcar nu se rupeau de ele pielițele moarte ale apărării nocturne, astfel că-n loc să-și fi recâștigat strălucirea obosită din ziua precedentă, absorbeau
Infernul văzut ca fractal by Mihai Răzvan Năstase () [Corola-journal/Journalistic/3610_a_4935]
-
guvern al zonei euro este altfel decât am exprimat-o eu. El va avea ca obiectiv politicile monetare, dar și cele fiscale și aici era un element total de suveranitate. Nu poate să fie, care a și făcut sistemul să tremure din temelii. Fiecare cu sistemul lui de taxe, de impozite. Vor fi mulți care vor sări în sus. Eu însumi nu știu dacă asta e soluția pe care clasa politică și populației României o vor adopta. O astfel de decizie
Traian Băsescu: România nu renunţă la obiectivul de a intra în zona euro în 2015. Nu ştiu dacă politicenii noştri şi românii vor accepta un guvern european () [Corola-journal/Journalistic/47794_a_49119]