6,271 matches
-
mirosului de oaie, cu amintirea unor rude obscure de-ale lui Cioran... pentru că face, în stil propriu, așadar absolut subiectiv, o istorie a mentalităților acestei europe... Și mă întreb dacă nu cumva asta este calea prin care poți opune acelui canon al lui Bloom (săracul Bloom doar i-a dat glăsuire) unul alternativ. Dacă nu cumva această călătorie prin fostul KuK and friends nu e reala și unica metodă de a scoate la lumină o istorie a literaturii. A literaturii cui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
Maria, o tânără din comuna Icusești județul Neamț își dorea foarte mult un copil. A pierdut șapte sarcini, iar medicii i-au interzis să mai rămână însărcinată măcar doi ani de zile. După ce a venit la Giurgeni și a respectat canonul dat de părintele stareț, ea a rămas însărcinată după 40 de zile. Astăzi are un copil de cinci luni, care se numește Constatin Romeo. Și cei învăluiți de diavol, demonizații și posedații, care răcneau în biserică, s-au vindecat aici
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
poposit și a adormit sub un copac, lângă mănăstire, iar calul, lăsat slobod, a păscut și a făcut stricăciuni maicilor. Stareța din acea vreme a confiscat calul acela deosebit de frumos și nu l-a înapoiat decât după ce Cuza a făcut canon de penitență în biserică. Așa că, în 1860, în timpul domniei lui Alexandru Ioan Cuza, mănăstirea de la Giurgeni a fost desființată. La sfârșitul secolului al XIX-lea a fost ridicat un nou sfânt locaș de piatră și cărămidă, cu hramul „Nașterea Maicii
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
meu i s-au furat portofelul cu acte, carduri bancare și bani. Părintele Antonie i-a spus soțului meu că la al doilea drum va veni la Giurgeni cu actele în buzunar, dar mai înainte de toate i-a dat un canon de rugăciune, la Sfântul Mina și Sfântul Gheorghe. Și așa a fost. Am găsit actele în mai puțin de 48 de ore. Mănăstirea Giurgeni a fost punctul de plecare pe drumul credinței, iar părintele și viețuitorii de la Giurgeni au devenit
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
să fac ceea ce a spus. Am plecat spre casă cu o doamnă de la Buhuși. Așa am ajuns acasă, unde am povestit familiei ce s-a întâmplat. Vinerea următoare am plecat la Giurgeni din nou, unde părintele mi-a dat un canon: să țin post negru lunea, miercurea și vinerea până la ora 12 timp de 80 de zile și să citesc rugăciuni. Pentru fată mi-a dat 2 sticluțe, una cu ulei sfințit și una cu apă sfințită, să îi dau câte
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
făcut stricăciuni maicilor. Mânioasă, stareța de atunci, Xenia Sion, i-a confiscat animalul acela deosebit de frumos și, fără să se lase impresionată de veșmintelor domnești, nu l-a înapoiat decât după ce Cuza s-a rugat de iertare și a făcut canonul de penitență dat.
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
cunoștințe. Alte imperii - indian, rus, mongol, turc și grecesc - continuă să separe China de Europa. Așadar Veneția, cetate foarte modestă în comparație cu aceste vaste imperii, devine centrul lumii negustorilor. Venețienii fixează prețurile principalelor mărfuri, manipulează cursul monedei lor, acumulează profituri, fixează canoane estetice, arhitecturale, picturale și muzicale. Scriitori, filosofi, arhitecți - cărora Palladio le va fi maestru ceva mai târziu - vin să scrie și să teoretizeze aici, înainte de a-și răspândi ideile de-a lungul și de-a latul Europei. Catolic fiind, orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
existenței. Vor adopta cu sfințenie toate rețetele de meditație, de relaxare și de învățare a iubirii de sine. Pentru ei, învățătura va fi o necesitate vitală; curiozitatea va constitui o exigență absolută, iar manipularea, o practică obișnuită. Vor avea propriile canoane estetice, distracțiile și cultura lor. Aceasta va fi mai mult ca oricând labirintică; nevoia lor de a modela și de a inventa îi va face să desființeze - dar asta numai pentru ei - frontierele între a munci, a consuma, a crea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
de Încurajare, a spus cu Înflăcărare Montenegro. Casa din strada Deán Funes e o interesantă masure născută o dată cu veacul, unul din monumentele fără de număr ale arhitecturii noastre instinctive, În care dăinuie ingenua profuziune a meșterului italian, abia temperată de severul canon latin al lui Le Corbusier. O voi evoca fără șovăială. Priviți casa: pe fațada de azi, albastrul celest de ieri e zăpeziu și aseptic; Înăuntru, pașnicul patio al copilăriei, unde micuța sclavă neagră ducea de colo-colo În goana mare cana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
călcâiul lui Ahile. E de-ajuns orice mână, o jumătate de duzină de degete, pentru a număra de-acum clasicii chefs - Dupont de Montpellier, Julio Cejador - capabili să reducă toată bogata gamă de comestibile la invariabilul cheag pământiu impus de canoane. În 1932 se produce miracolul. Îi dă curs un neica nimeni. Cititorul nu Îi ignoră numele: Juan Francisco Darracq. J.F.D. deschide la Geneva un restaurant ca toate celelalte; servește bucate prin nimic diferite de cele vechi: maioneza e galbenă, verdețurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și cu totul paralele, și modul, poate că tot atât de aseptic, În care Mihail Sadoveanu simulează sau, mai exact, oferă senzația limbii vechi. Simplă iluzie estetică, stilistică. În acest decor de mucava, Înseși „costumele“ sunt o iluzie optică, oferită nouă după canon, În limitele verosimilului și ale necesarului. Asumând argoul, Borbioy concede, În planul unei deloc exagerate ingeniozități sintactice, rang stilistic evaziunilor lexicale și poeticii substitutive a argoului. În plus, și spre deosebire de Sadoveanu, Borbioy scrie astfel doar ca să se distreze, bucurându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și a vieții bisericești. Au reușit să facă aceasta întocmind un cadru legal bisericesc cu principii și norme favorabile Bisericii, dar fără să intre în contradicție cu legile statului. În fond, statutul și regulamentele BOR erau elaborate în conformitate cu tradițiile și canoanele Bisericii Ortodoxe universale, însă adaptate noilor condiții în care trebuia să funcționeze Biserica. După cum spunea Preasfințitul Visarion, Episcopul Tulcei, la douăzeci de ani de la înlăturarea regimului de tristă amintire, tratarea problemei rezistenței BOR sub regimul totalitar face obiectul cercetării istorice
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
pe de o parte, mass-media au neglijat realitățile formative ale discursului religios, iar pe de altă parte au fost situații în care, la doar câțiva ani după căderea comunismului, ea a devenit o voce tinzând a se substitui chiar și canoanelor și regulilor interne ale BOR. O analiză punctuală a relației dintre BOR și presă ar releva incapacitatea presei de a-și accepta un rol misionar, dar și incapacitatea de a-și structura un mod de comunicare adecvat particularităților presei, având
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
a cărei osmoză s-au diferențiat destine spirituale importante pentru cultura românească și cea universală. Discipolii lui Nae Ionescu au înfruntat istoria contorsionată a veacului din urmă și au performat excepțional în diferite domenii ale gândirii. Gândul liber, neîncorsetat în canoane, trăit în substanța sa era esența acestui model paideic propus de profesor discipolilor, deschis sub semnul funcției epistemologice a iubirii... Personalitatea lui Nae Ionescu și modul în care aceasta s-a afirmat a stârnit polemici și patimi încă din epoca
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
după Ioan. Însă această imagine relativ simplă, dublată de un imaginar decăzut, de un imaginar bolnăvicios, poate da naștere celor mai grotești interpretări. Din acest motiv, al evitării laturii obscure a imaginarului, iconografia bizantină a adoptat, cu titlu de reguli, canoane ce fac din reprezentarea planului divin o trecere în planul uman al supleții și simplității ce nu lasă loc interpretării. Astfel realizată, icoana este o reprezentare umană a ceea ce este divin, pentru că "este natural să se atribuie figuri celor fără de
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
o cafea însemna un început de conviețuire. "O vișinată, o vișinată de casă, domnule director. În zilele noastre e ghreu să mai găsești așa ceva, o băutuhră bună făcută în casă. Îmi place să thrăiesc modest, domnule dihrector, modest și după canoane băthrînești. Sînt vehrificate!" Era una din metodele sale absolut originale de a face praf un vizitator. El, marele Basarab Cantacuzino, prințul cu pretenții îndreptățite de a fi recunoscut în orice clipă principe domnitor, se purta ca un boiernaș de țară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
psihanalitic termenului „oniric”, Ulici a sărit imediat să-l corecteze. Când mă gândesc că și acum mai sunt atâția pentru care onirism înseamnă suprarealism, viteza cu care Ulici a înțeles încercarea noastră de a lansa o modalitate literară deosebită de canonul suprarealist e de a dreptul uluitoare. Mai târziu am mai făcut împreună un dialog despre Serenadă la trompetă, un roman al Sânzienei Pop pe care nu l-am mai citit și nu pot să-mi dau seama în ce măsură rezistă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
Deci, chiar dacă menținem comparația dintre critic și judecător, trebuie să nu uităm legea care, în cazul literaturii, nu e stipulată și ordonată în paragrafe, dar există - fie ea și în schimbare lentă și de fapt continuă - purtând și numele de canon (termen de care s-a abuzat în ultimul timp). Cu alte cuvinte, criticul trebuie să cunoască legea, el are așadar de trecut proba competenței. Un critic e silit, pentru a fi luat în seamă, să-i convingă pe cei din jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
a fi luat în seamă, să-i convingă pe cei din jurul lui care participă la fenomenul literar - scriitori, cititori și (ceilalți) critici - că el cunoaște legea și o aplică într-un mod echitabil și nu aleatoriu. Nu el creează legea (canonul), ci, supunându-i-se, o reprezintă. Ca și judecătorul... Singură competența nu e de ajuns. Oricât de fin cunoscător al legii ar fi judecătorul, el nu-și poate exercita funcția dacă nu trece cu succes o altă probă: aceea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
să aplice legea care e, bineînțeles, estetică. De aceea s-a și spus că faimoasa revizuire a valorilor literare trebuie să înceapă cu critica. Atunci cum de îndrăznesc unii critici să-și prezinte colecția de cronici din timpul dictaturii drept canonul acestui început de secol? Și nu e oare ciudat că un critic ca Nicolae Manolescu părăsește cronica literară exact în momentul când se instaurează libertatea și când poate să scrie ce vrea, cum vrea și despre cine vrea? Cotidianul, 2-3
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
luat peste picior pe Sorin Alexandrescu, fără ca măcar să-i citești articolele din Observator cultural. — Cu asta ai dreptate. Chit că am recunoscut că nu le-am citit. — Sorin Alexandrescu a fost printre puținii care au atras atenția că lipsești din canon. Și a vorbit foarte frumos despre Dimov. — E adevărat... Acum însă, după ce, în sfârșit, am citit articolele lui Sorin Alexandrescu, cred că am avut totuși dreptate. — Cum adică? — După părerea mea, Sorin Alexandrescu e un critic mai important decât N.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
băgat în seamă, aici, în orașul-lumină, în țara literaturii. S-a scris despre mine și despre cărțile mele, și nu numai articole în ziare, articole manolesciene de „întâmpinare”, dar și în publicații universitare, inclusiv teze de doctorat. Nu sunt în canonul literaturii române, dar sunt în dicționarul scriitorilor francofoni. Recunosc, eu aș fi vrut să fie invers... Nu mă întrebați de ce! Poate că ești un văcar patriot, îmi susură cineva la ureche. Cotidianul, 2-3 martie 2002 America e cu ochii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
dinainte, când puteai să cânți în libertate. La sfârșit, când asupritorii culturii au fost izgoniți - nu se știe exact cum -, ei bine, cântăreții, deși au băgat de seamă imediat că s-a schimbat ceva, unii au continuat să cânte. În canon. Un lucru e sigur: cei aruncați peste bord n-aveau cum să cânte și ei. În canon. Cotidianul, 23-24 martie 2002 Exodul criticilor și canonul Mai are și Pastenague câteodată dreptate! Alegoria nu e o armă a prezentului. Era bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
știe exact cum -, ei bine, cântăreții, deși au băgat de seamă imediat că s-a schimbat ceva, unii au continuat să cânte. În canon. Un lucru e sigur: cei aruncați peste bord n-aveau cum să cânte și ei. În canon. Cotidianul, 23-24 martie 2002 Exodul criticilor și canonul Mai are și Pastenague câteodată dreptate! Alegoria nu e o armă a prezentului. Era bună ea, săraca, în timpul dictaturii. Acum însă e cam demodată. Și încă n-ar fi prea grav dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
băgat de seamă imediat că s-a schimbat ceva, unii au continuat să cânte. În canon. Un lucru e sigur: cei aruncați peste bord n-aveau cum să cânte și ei. În canon. Cotidianul, 23-24 martie 2002 Exodul criticilor și canonul Mai are și Pastenague câteodată dreptate! Alegoria nu e o armă a prezentului. Era bună ea, săraca, în timpul dictaturii. Acum însă e cam demodată. Și încă n-ar fi prea grav dacă nu s-ar dovedi în plus și ineficientă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]