9,526 matches
-
o traducere, Gramatica, după Eugène Labiche și François-Antoine Jolly), el fiind, după Alecsandri, autorul cel mai jucat de trupele de diletanți din Transilvania. Pe de altă parte, încă din 1872, la Teatrul cel Mare condus de Mihail Pascaly, se reprezenta comedia Alb sau roșu?, cea dintâi piesă a unui ardelean pusă în scenă la București. În 1892 se monta la Teatrul Național bucureștean drama istorică Ștefan Vodă cel Tânăr, admisă în repertoriu din 1883, apoi remaniată cu zel de autor. Piesa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
Vodă, mișcarea psihologică fiind condusă cu ingeniozitate. Servindu-se de modelul dramelor lui B.P. Hasdeu, V.A. Urechia și Alecsandri, V. îi premerge lui Delavrancea, care pare să fi cunoscut piesa. În 1897 i se mai joacă pe scena bucureșteană comedia Gărgăunii dragostei. Dramaturgul scrie însă pentru publicul ardelean, compune numeroase „cântece comice”, monoloage (Copila română, Renegatul, Ciobanul din Ardeal ș.a.), comedii „sătești” (Ruga de la Chiseteu, Sărăcie lucie, Mâța cu clopot ș.a.) sau în care încondeiază moravuri de la oraș (Secretul, Mireasă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
îi premerge lui Delavrancea, care pare să fi cunoscut piesa. În 1897 i se mai joacă pe scena bucureșteană comedia Gărgăunii dragostei. Dramaturgul scrie însă pentru publicul ardelean, compune numeroase „cântece comice”, monoloage (Copila română, Renegatul, Ciobanul din Ardeal ș.a.), comedii „sătești” (Ruga de la Chiseteu, Sărăcie lucie, Mâța cu clopot ș.a.) sau în care încondeiază moravuri de la oraș (Secretul, Mireasă pentru mireasă, Soare cu ploaie, Gărgăunii dragostei ș.a.). Cele peste treizeci de piese (unele rămase în manuscris, multe menționate doar ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
clopot ș.a.) sau în care încondeiază moravuri de la oraș (Secretul, Mireasă pentru mireasă, Soare cu ploaie, Gărgăunii dragostei ș.a.). Cele peste treizeci de piese (unele rămase în manuscris, multe menționate doar ca reprezentate) au o intrigă simplă, transparentă, ca în comediile lui Alecsandri, țintind să transmită în mod accesibil o învățătură, o idee morală. Există un comic al întâmplărilor, un dialog cu savoare populară, adesea plin de haz și de culoare. Comediile „poporane” așezau prezentarea datinilor, a folclorului în centrul acțiunii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
ca reprezentate) au o intrigă simplă, transparentă, ca în comediile lui Alecsandri, țintind să transmită în mod accesibil o învățătură, o idee morală. Există un comic al întâmplărilor, un dialog cu savoare populară, adesea plin de haz și de culoare. Comediile „poporane” așezau prezentarea datinilor, a folclorului în centrul acțiunii, ceea ce făcea ca ele să devină și atrăgătoare spectacole etnografice. SCRIERI: Poezii, Pesta, 1866; Panteonul român, Pesta, 1869; Novele, I-III, Pesta, 1872-1874; Sclavul amorului, I-III, Pesta, 1873-1875; Goronul lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
Cluj, 1944, 175-189, 405-425; Breazu, Studii, I, 60-72, 108-117, 467-475; Mărcuș, Thalia, passim; Vasile Netea, Pe urmele lui Iosif Vulcan..., București, 1947; Perpessicius, Alte mențiuni, I, 134-142; Massoff, Teatr. rom., II-III, passim; Brădățeanu, Istoria, I, 9-11; Vrabie, Folcloristica, 128-133; Brădățeanu, Comedia, 130-133; Köteles Pál, Iosif Vulcan a Kisfaludy Társaságban, București, 1970; Ist. teatr. Rom., II, passim; Lidia Băncescu, Scrisori către Iosif Vulcan, Sibiu, 1971; Bucur, Istoriografia, 61-62; Ist. lit., III, 551-553; Alexandru Crișan, Familia (1865-1906), Timișoara, 1973, passim; Bârlea, Ist. folc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
a poeziei. Lumea satului, viziunea și structurile specifice folclorului poetic sunt absorbite de o sensibilitate proaspătă, zguduită de convulsiile unei istorii agresive, care perturbă o ordine străveche, firească. Această atmosferă generală se regăsește în ciclurile Confesiuni, Destinderi, Oda soarelui, Intima comedie din Lupta cu inerția, volum care preia texte apărute în periodice sau găsite în arhiva poetului de Savin Bratu, Aurel Covaci, Eugen Mandric și Lucian Raicu. Se confruntă aici din nou demersul creator energic, înnoitor, și modelul restrictiv al liricii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287733_a_289062]
-
profesiune avocat și crede tot timpul că, de fapt, clientul lui a venit să-l consulte într-o problemă de divorț (Sinceritate). Întoarsă pe neașteptate din deplasare, o femeie își găsește soțul cu o „brunetă” în pat. Scenă clasică de comedie disperată. Ion Băieșu complică soluția, îi dă o nuanță fantezistă. Agresorii și victimele trăiesc, deopotrivă, în proza lui o mare sete de iluzii și minciuna cea mai puțin verosimilă sfârșește prin a fi acceptată. Elementul care favorizează aceste modificări este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
visător pândit de o lume pestriță de escroci și paraziți. El a inventat o mașină de detectat sunetele (subiectul din nuvela Acceleratorul) și mașina stimulează spiritul afacerist al vecinilor curioși. Piesa se termină bine, onestitatea triumfă, proiectele diabolicului Pamfil eșuează. Comedia este bine scrisă și, deși nu pune o mare temă în discuție, pictura zonelor morale joase se reține. B. s-a specializat în acest gen de comedie care sugerează răul mărunt, răul cotidian, micul infern uman. Bubuleac (Alibi) este funcționar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
al vecinilor curioși. Piesa se termină bine, onestitatea triumfă, proiectele diabolicului Pamfil eșuează. Comedia este bine scrisă și, deși nu pune o mare temă în discuție, pictura zonelor morale joase se reține. B. s-a specializat în acest gen de comedie care sugerează răul mărunt, răul cotidian, micul infern uman. Bubuleac (Alibi) este funcționar la ICRAL și doctor în științe juridice. A căpătat licența și doctoratul făcând mici servicii gospodărești profesorilor și înalților funcționari din minister. Este, cu alte cuvinte, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
vii, de tortură modernă. Fantomele sunt schingiuite ca să facă glume, să spună o poantă. Când, exasperate, ele ucid dresoarea, apare numaidecât o alta, cu biciul în mână și cu aceeași întrebare pe buze: „nu e nimeni aici?” Istoria se repetă. Comedia, cu multe absurdități calculate, se transformă într-o meditație despre violență și umilință în istorie. În Chițimia apare și un filosof particular, variantă balcanică a psihanalistului de profesie. El dă consultații la domiciliu și vindecă prin mijloace barbare pe indivizii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
Scena confruntării dintre cele două mentalități este admirabilă. Copiii sunt egoiști, meschini, fără a fi cu necesitate ticăloși. Tatăl nu aduce ingraților copii nici o imputare. El a pregătit totul, gospodărește, inclusiv încercarea din urmă: moartea. Râsul dă, aici, în plâns, comedia se transformă într-o veritabilă tragedie: tragedia destinului individual înțeles în modul grav al existenței țărănești. B. a încercat, ca mai toți prozatorii din generația lui, să scrie un roman de moravuri și de observație socială și a și reușit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
și tragic, chiar înainte de a cerceta cărțile. Popa Guțan strigă din când în când cu vocea-i de stentor; Botez, un guard de geniu, mic, cu o față de bufon și cu niște mustăți uriașe, bea de stinge și spune câte comedii toate de se tăvălesc de râs cucoanele. Tinerii joacă, parcă-s purtați de vârtejuri, joacă de nu mai pot, gâfâie și-s numai pic de apă; iar lăutarii țipă din scripci ca niște nenorociți cărora li se scot, cu clește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
să vadă primăvara livezile de la poalele munților căci acuma e iarnă și trist, când se-ntorc războinicii din Pocuția... Soli de la tătari de la Unguri în strălucirea curții lui Ștefan-Vodă La Sânziene, la curtea lui Ștefan-Vodă vin jongleuri italieni și fac comedii înaintea lui. El e în momente bune și face haz și privind la Doamnă, dulci amintiri din tinerețe îi vin în iarna vieții... Ștefan în anii din urmă își dă seama că în jurul lui e credință, pentrucă s-a întemeiat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
spre spectacolul grandios al Pontului Euxin. Toate instituțiile Uniunii Sovietice au aici palate. Am vizitat câteva: al colhoznicilor, al ministerului culturii, băile de sulf. Un teatru în aer liber, unde am văzut un spectacol de cântece. Teatrul de dramă și comedie, într-un peristil de mari coloane (80); are o sală pentru 1100 de locuri, cu foaieruri foarte largi, cu scări, colonade, balcoane și balustrade de marmură. E cel mai frumos teatru pe care l-am văzut; larg, comod, luminos. Foaierul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
inteligentă, telefonează zilnic la Moscova mersul călătoriei noastre. Am văzut la cinematograful casei de odihnă a minerilor un film excelent și vioi, criticând birocrația și celelalte scăderi ale lumii nouă și servindu-se în acelaș timp de o intrigă de comedie care amintește Trei oameni într-o luntre a lui J.K. Jerôme. E o lucrare foarte bună pentru că e frumoasă și artistică; e bună pentru că e semnificativă. Filmul Africa, la grădina publică: expediția a doi ingineri cehi care se duc (partea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
În ceea ce ne privește, am fost sprijiniți la modul sincer” etc. Aflat lîngă mine, Al. Grigorescu mi-a împins în față o bucată de hîrtie pe care scrisese: „Tămîie, tămîie, tămîie!” Apoi, după scena tămîierii „organului de partid”, în această „comedie a nesincerității”, a urmat scena conducătorului mușcat de îndoială, dar care supraviețuiește mușcăturii, „personajul”, adică G., „mărturisind” că în urmă cu 2-3 ani și-a pus întrebarea: „Nu cumva duc dracului corabia asta?”, revista. Ei bine - se vede - n-a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
realitatea” nu-i, nici pe durate scurte, omogenă, suma aspectelor de aceeași culoare, convenabile. În ciuda voinței de a o segrega, e din ce în ce mai amestecată și mai derutantă. Nu rezistăm nici măcar o zi într-o atitudine: trecem cu ușurință de la dramă la comedie, de la plîns la rîs. Un exemplu de acest fel mi-a dat recent Carol Isac. După o înmormîntare, a fost poftit la praznicul din casa defunctului. Acolo, s-a vorbit de toate, de la politică la sport, și chiar despre niscai
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
filosof ca mine (Ioan C. Cioban). Ce se bagă ăsta în probleme de filosofie?” Să auzi și să te crucești! Uite, proprietatea cui a ajuns filosofia!... *Unii pot și matinal (la învățămîntul de partid, fixat pentru ora 8) să joace comedia afectărilor. Iată-l pe Verman exagerîndu-și criza de conștiință: „A fost o cădere, o (scuturîndu-și umerii) alunecare de moment... N-am mai avut de-atunci nopți liniștite, ci numai nopți albe... Trebuie să-mi atrag atenția mie însumi...” Gestul turnării
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
neconsumate tinereți, ca să nu zic adolescențe, și dreptul la un viitor pe care alții, mai aplicați și mai realiști, și l-au epuizat. *„Doamnă, nu mai sînt voios!” (Cîntec medieval) Dar nici atît de mîhnit încît să nu rîd de „comedia erorilor” din jur. *Ieșind de la spital, am luat-o spre casă pe strada Carpați. Aceasta-i veșnic murdară, așa că mergeam cu ochii în jos, atent pe unde calc. Dintr-odată, mi-a răsărit în față un bărbat care a început
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cu stoicism noua stare de lucruri, viața în comun oferindu-ne deliciile împărtășirii, în orele de seară, a întâmplărilor de peste zi, primelor succese diplomatice și planurilor de viitor. Tineri fiind, abordam uneori și subiecte "roz", unele din ele de toată comedia. Cum dimineața și seara mâncam "din traistă", făceam adesea schimburi de "meniuri" și informații privind cele mai avantajoase oferte de parizer, telemea, conserve de pește etc. Aveam un coleg de prin Bucovina, căruia părinții îi trimiteau cu regularitate tot felul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
scaun la cap", dar nu puteau face rabat de la linia partidului, deși multe din filme nu lezau cine știe ce linia respectivă. Oricum, pentru mine era o delectare să văd pe gratis cele mai noi producții occidentale. (Îmi amintesc de vizionarea unei comedii italiene, "Un italian în America", cu Alberto Sordi. Acesta aflase că are o tânără soră în SUA pe care n-o văzuse niciodată. Pleacă în SUA, caută prin coloniile italiene din mai multe localități și în sfârșit află ca surioara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
colaborarea la rezolvarea situației. Soluțiile clasice erau puține: pasagerii clandestini din tren, dacă nu s-au înțeles cu "nașul", sunt amendați și coborâți la prima stație; în avion nu prea se întâlnesc asemenea pasageri, deși îmi amintesc de o excelentă comedie americană cu o bătrânică practicând sportul ăsta; pe nave treaba e mai complicată dacă apar probleme în timpul călătoriei, dacă există suspiciuni din partea autorităților portuare, dacă echipajul sau căpitanul n-au fost "unși", "pasagerii" sunt "debarcați" înainte de acostare drept în apă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
distinse instituții de același gen din lume. Din monografia Danielei Bouret, "Teatrul Solis istorie și documente" (Montevideo 2004), aveam să aflu, de exemplu, că în 1901 au avut loc 119 spectacole, din care 16 opere italiene, 27 de drame și comedii italiene, 35 de drame și comedii spaniole, 8 "zarzuele" spaniole, 5 concerte și conferințe, 9 baluri mascate și un spectacol de "Companias excentricas". Pe scena de la Solis s-au produs Sarah Bernhardt, Caruso, Arthur Rubinstein, Arturo Toscanini, Leopold Stocowsky, Yehudi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
lume. Din monografia Danielei Bouret, "Teatrul Solis istorie și documente" (Montevideo 2004), aveam să aflu, de exemplu, că în 1901 au avut loc 119 spectacole, din care 16 opere italiene, 27 de drame și comedii italiene, 35 de drame și comedii spaniole, 8 "zarzuele" spaniole, 5 concerte și conferințe, 9 baluri mascate și un spectacol de "Companias excentricas". Pe scena de la Solis s-au produs Sarah Bernhardt, Caruso, Arthur Rubinstein, Arturo Toscanini, Leopold Stocowsky, Yehudi Menuhin, Claudio Arrau. La Montevideo mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]