7,087 matches
-
Esența iubirii Cartea este deopotrivă un roman de epocă, un roman psihologic și un roman de dragoste. Nici unul dintre ele nu ocupă avanscena, fiecare secvență fiind, simultan, parte a celorlalte. Lucrarea este o construcție literară supraetajată: un roman despre geneza imaginară a unui tablou renumit, o stranie poveste de iubire și un documentar despre Olanda secolului al XVII-lea. Viața cotidiană într-un mic oraș burghez, ca și evocarea plină de farmec a tehnicilor picturii, complexitatea relațiilor dintre personaje ori comunitatea
Agenda2003-24-03-22 () [Corola-journal/Journalistic/281128_a_282457]
-
acuzat pe șeful FMI de atunci de o tentativă de viol într-un hotel din Manhattan în luna mai. Aș vrea să fie față în față cu mine și să-mi zică uitându-se drept în ochi că sunt fapte 'imaginare'. Aș vrea să-l văd spunându-mi asta', a declarat Tristane Banon la 22 septembrie despre Strauss-Kahn. Joi seară, ea și-a exprimat regretul că, în timpul confruntării lor, DSK nu ar fi 'îndrăznit' să o privească și a mărturisit că
Confruntare: Tristane Banon spune că DSK nu a îndrăznit să o privească, politicianul o acuză pe ziaristă de minciună () [Corola-journal/Journalistic/59540_a_60865]
-
a afirmat că DSK a încercat să o violeze în timpul unei întrevederi profesionale dintr-un apartament parizian în februarie 2003, descriind o luptă care ar fi avut loc între ei. La rândul lui, Dominique Strauss-Kahn a vorbit despre 'o scenă imaginară'. Într-un interviu de pe postul TF1 de la 18 septembrie, DSK a afirmat că nu a comis nicio violență împotriva lui Tristane Banon. Am fost audiat ca martor. Am spus adevărul, respectiv că în această întâlnire nu s-a produs niciun
Confruntare: Tristane Banon spune că DSK nu a îndrăznit să o privească, politicianul o acuză pe ziaristă de minciună () [Corola-journal/Journalistic/59540_a_60865]
-
Se naște astfel un glas deasupra, care îi poartă pe amicii noștri spre aflare." Acum, cu toată echilibristica frastică făcută aici, paragrafele sunt destul de clare. Nu ridică probleme. Rămân accesibile. Avem în fond două poeme în jurul unui ritual de colaborare imaginară. Tipicul acestora ne duce cu gândul mai degrabă la manierisme (chiar dacă de factură suprarealistă) decât la suprarealism ca atare. Și Reichmann, și Dan Stanciu prestidigitează cu mai mult aplomb decât visează. Când e s-o recunoască, o recunosc cu absolut
Manierisme by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6838_a_8163]
-
Modulațiilor emise torențial de Sclavis le replicau contramelodiile violoncelului, curajos mânuit de către Courtois. În genere, întregul recital a reușit să eludeze - prin parafrază sau persiflaj - poncifele etichetărilor prestabilite. Spre exemplu, dacă începutul s-ar fi încadrat oarecum sub sintagma „folclor imaginar postmodern”, la bis s-a cântat o temă de tarantella în toată regula. Alt moment de vârf al festivalului: Duo-ul britanic Dave Stapleton/pian - Ben Waghorn/sax tenor. Piesele etalează o dramaturgie coerentă, înrudită cu modalismul melodico-nostalgic pus pe
Vechiul Castel Bran ca nou tărâm jazzistic by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/3196_a_4521]
-
Teritoriul pe care se mișcă e vast, de vreme ce e chiar viața interioară, nemăsurata și obscura subterană a ființei...” Ca un poltergeist fantasmatic, jurnalul/memoriile conțin o dublă mișcare a imaginarului: inventează un mișcătorde- mobile interioare a cărui existență e deja imaginară și care nu va face ficțiunea interioară mai puțin imaginară, însă va furniza un material de o aparentă concretețe pe care se poate lucra realitatea. Jurnalul e fantasmarea unei zone care să poată accepta nume propriu. Personajul conturat ca proprietar
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
viața interioară, nemăsurata și obscura subterană a ființei...” Ca un poltergeist fantasmatic, jurnalul/memoriile conțin o dublă mișcare a imaginarului: inventează un mișcătorde- mobile interioare a cărui existență e deja imaginară și care nu va face ficțiunea interioară mai puțin imaginară, însă va furniza un material de o aparentă concretețe pe care se poate lucra realitatea. Jurnalul e fantasmarea unei zone care să poată accepta nume propriu. Personajul conturat ca proprietar al zonei e o ficțiune, nu i se mai poate
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
incurabil din orice cititor pasionat de jurnale”, zice Simona Sora. Nu altminteri se întâmplă cu romanele. Când scrii la modul confesiv, cu o mărturisită, dar vag delimitată doză de autobiografic și autoficțiune și o faci pentru un cititor anonim, abstract, imaginar, dar real, fiindcă îl bănuiești la capătul celălalt al scrisului tău, jucându-și cu același profesionalism ca și tine partea lui de rol, te scrii, în general, cu grijă. Personajele tale primesc trăsături verosimile, le deghizezi așa încât prea intimele tale
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
vals» de la Teatrul Maghiar din Cluj". În final, la dispariția unui om de valoarea lui Aureliu Manea, de al cărui anonimat poate suntem vinovați și noi, nu ne rămân decât câteva cărți revelatoare despre regie și teatru: „Energiile spectacolului", „Spectacole imaginare", „Confesiuni", „El, vizionarul, Aurelia Manea" și un spectacol. Trilogia Aureliu Manea, după singurele texte scrise de regizor: „Penelopa rămâne îngândurată", „Repetiția de teatru", „Zâna de la răsărit", montat de Gábor Tompa la Teatrul Național Cluj, anul trecut. Ne mai rămân, însă
Aureliu Manea a murit by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/41909_a_43234]
-
de nici o cronică în revistele culturale și literare din București, dar nici în periodicele din Iași. Ce-i drept, "cantemirologii" (Adriana Babeți, în Bătăliile pierdute. Dimitrie Cantemir, 1978, și Gabriel Mihăilescu, în Universul baroc al "Istoriei ieroglifice". între retorică și imaginar, 2002), au relevat unele din contribuțiile aferente ale lui Dragoș Moldovanu, consacrându-le analize judicioase. În cartea sa din 2002, Dragoș Moldovanu arată că istoricii și criticii literari, istoricii, lingviștii români - de la Aron Densusianu la Emil Petrovici, de la Dragoș Protopopescu
Enigma lui Dimitrie Cantemir by Petru Vaida () [Corola-journal/Journalistic/7251_a_8576]
-
dureroasă presiune pe timpane", a vedea ca ,prin ceață". Sau ne relatează cum ,turuie" un regulament militar, ,cuprins de o furie a rostirii, de un delir verbal, nestăpînit, vindicativ, de parcă aș fi împărtășit mulțimii ultimele gînduri de la înălțimea unui eșafod imaginar". Așadar e specificat de o emotivitate vie, tensionată, de nuanță viril-orgolioasă, ispitită de autoscopie ca și de transpoziție în claritățile ideii. Dar stihia istoriei l-a silit a se măsura cu pîclele absurdului totalitar, pe un ,cer potrivnic", trasînd ,contururi
Adevărul unui "fals exercițiu" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11093_a_12418]
-
comun faptul că și-au intersectat pașii, în vremea copilăriei din perioada premergătoare venirii comuniștilor la putere, în localitatea Ciulinești, de care sunt legate într-un fel sau altul. Trei vieți aruncate în puncte diferite ale globului, precum bilele unei imaginare rulete a destinelor umane. Cumulate cele trei existențe se coagulează într-o saga a României ultimilor șaizeci de ani. Între abdicarea regelui Mihai (30 decembrie 1947) și stricta noastră contemporaneitate (să iau drept reper temporal momentul integrării în Uniunea Europeană), aproape
Ruleta vieții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6887_a_8212]
-
cerință absolvenții au avut de răspuns mai multor întrebări pe baza unui text de pe www.eucitesc.ro, iar la ultimul subiect elevii au avut de redactat o compunere de 10 - 15 rânduri în care să prezinte "o întâmplare, reala sau imaginară, petrecută în timpul unui concurs". Vezi AICI baremele de evaluare de la Limba română
Evaluare Națională 2013: Vezi subiectele de la Limba Română - varianta 10 by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/78340_a_79665]
-
zis, dar, ca să-mi iau un și mai mare avânt, aș fi preferat ca el să șteargă tot ceea ce tocmai scrisese acolo. Eram pregătită să-i dau și alte detalii și alte nume și să-i vorbesc despre o familie imaginară, o familie așa cum mi-o imaginam în visele mele. Către ora două dimineața, mama a venit să mă caute. El i-a spus că nu era ceva foarte grav. Continua să mă fixeze cu privirea lui atentă. Vagabondaj minori, iată
PATRICK MODIANO - În cafeneaua tinereții pierdute () [Corola-journal/Journalistic/4425_a_5750]
-
instituții grandioase care nu poate fi alta decât aceea a literaturii, eul narator "în căutarea prezentului ce se ascunde după trecut cu o obstinație de neînchipuit", își creează "un univers discreționar ce te umple de tristețe până la refuzul acelor vieți imaginare în care ai dus-o mai rău - și mai puțin - decât în aceasta, cu ce patos, însă!" (p. 217). Bine aleasă și ilustrația de pe copertă, aparținând lui Arcimboldo, care te anunță într-un fel, înainte de a deschide cartea, că nu
Hărți inexistente by Ioana Băețica () [Corola-journal/Journalistic/16226_a_17551]
-
în stare a resuscita vechi simboluri, deci a restabili legăturile de spirit, fundamentale, dintre om și real, după cum s-ar exprimă Mircea Eliade. Sub acest unghi, creația poetica ar corespunde visului vizionar al romanticilor, care ne transpune într-o lume imaginara, în virtutea unor puteri pe care civilizația le-a inhibat, le-a atrofiat. Să dăm din nou cuvîntul autoarei noastre, care, pornind de la poezie, conspectează trăsăturile visului (deși ar fi putut proceda și invers): "O adevarată poezie a realului ar trebui
Poezia ca vis, visul ca poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17914_a_19239]
-
scriiturii) punea accentul pe scriitură, stil și estetic. De aceeași părere era și Camus care se întreba pentru ce scriem, dar în special cum scriem: limbajul, sugestia, aluzia. Un creator descoperă o lume ascunsă cu ajutorul limbajului sau inventează o lume imaginară plecînd de la un real cunoscut? Două soluții posibile care nu se exclud. Cred că un autentic creator nu scrie pentru un cititor și nu se adresează unui anumit public. Un creator scrie, în primul rînd, pentru sine - altfel ar înnebuni
Șarpele se afla acolo încă de la început... by Elena Budu () [Corola-journal/Journalistic/16788_a_18113]
-
care, deși situat la granița cu Austria, a votat în 1921 pentru a rămâne oraș unguresc: sunt planșe ce ilustrează teatrul didactic al iezuiților, cu decorurile și cu emblemele lui. Veritabile parafe ale memoriei unui teatru, pentru mine strict mental, imaginar... Cine le-a desenat? Cine le-a salvat? Enigmă încă nedezlegată. Astăzi, restaurate, planșele sunt învelite într-o hârtie specială, menită să le protejeze de orice degradare. Urmele teatrului vor fi întotdeauna fragile. Continuându-ne călătoria prin acest inperiu al
La Budapesta, printre fantome by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/7229_a_8554]
-
europeană, ci pe centrul de gravitație românesc din spiritul subte- ran al prozei lui Dumitru }epeneag. Laura Pavel, de la Universitatea din Cluj, a încercat să particularizeze ?patria? prozatorului, așa cum apare în Nunțile necesare, Hotel Europa sau La belle Roumaine. ? Matricea imaginară și mitologia identitară? opun caragialismul mioritismului. Mitologizarea imaginii României își conține propria parodie. Spiritul lui Caragiale se încarnează într-o nouă moftologie. O viziune autoflagelantă se clădește pe autoderiziunea unei mentalități mioritice: pe nunta fals cosmică din Maramureș, buricul Europei
Dresura de fantasme by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10699_a_12024]
-
al celor din jur: unui domn îi spune că provine din Selsey, altuia că locuiește la Hoxton, pe o tânără doamnă o identifică drept originară din Earscourt, dar având o mamă din Epson, în fine, colonelului Pickering, autor al unei imaginare "Sanscrite vorbite", îi descrie itinerarul din momentul nașterii până în cel al întâlnirii din debutul piesei: Cheltenham, Harrow, Cambridge și India. Pentru a-și impresiona auditorul, Higgins se laudă c-ar fi capabil să identifice orice dialect cu o precizie de
Vorbiți cu accent? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7561_a_8886]
-
tineri intelectuali pentru care, aceeași, a fost iadul pe pământ. În realitate, a fost o perioadă urâtă, ca atâtea altele, nu atât cât unele, una în care s-au făcut lucruri rele-lucruri bune, ca oricând. A ți se atribui vini imaginare te întristează, dar îți și dă despre tine o părere mai bună decât aveai. Te simți obosit, ai vrea să se uite că exiști. Altul, cam de aceeași vârstă, prâsnel! Cifrele sunt apropiate, dar ale lui sunt Fahrenheit.
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/5153_a_6478]
-
de-al doilea protagonist, abisalul poet portughez Pessoa, apare înconjurat de familia sa de heteronimi, care iau parte directă la acțiune. În opera sa, Pessoa s-a multiplicat sau, mai bine zis, s-a divizat într-o suită de poeți imaginari, un grup de alter ego, în care a încarnat, probabil, aspirații inhibate, visuri reprimate. Sunt așazișii heteronimi. Creații pur mentale, cărora poetul le-a conferit biografii și individualități total diferite și care semnează cu numele lor o bună parte din
Alex. Leo Șerban - Litera din scrisoarea misterioasă () [Corola-journal/Journalistic/5389_a_6714]
-
Borges nu știa, dar își putea imagina. În timp ce Manguel - care avea, poate, o voce asemănătoare cu cea a unuia dintre poeții creați de Pessoa - îi citea, Borges visa că tânărul cititor argentinian ar fi fost, într- adevăr, unul dintre heteronimii imaginari, - Ricardo Reis, să spunem. Deci, și-l închipuia pe Ricardo Reis citindu-i gândurile lui Fernando Pessoa. În felul acesta determinase locul unuia dintre acei alter ego ai lui Pessoa, dar rămâneau încă trei de plasat în închipuire. Pe Alberto
Alex. Leo Șerban - Litera din scrisoarea misterioasă () [Corola-journal/Journalistic/5389_a_6714]
-
sub un clopot de sticlă, se întoarse, întinzându-i receptorul. Dar Chisăliță nu se încurca în astfel de detalii. Duse pumnul la falcă, întinzând degetul mare spre ureche, iar degetul mic, în prelungire, lipit de buze. - Alo, spuse, către receptorul imaginar, sunt io, Chisăliță, m-auzi? Ei, asta-i bună, cum care Chisăliță? Băiatu’ ăla înalt și frumos... Ridică privirile către Pârnaie, care se uita la el, cu un aer amuzat. Șopti, făcând cu ochiul: |la nu mă vedea, că era
Dincolo de lumea de dincolo - fragment - by Varujan Vosganian () [Corola-journal/Journalistic/3811_a_5136]
-
cântat de-a lungul unei cariere fabuloase și întreținută cu discreție, nu poate fi uitat. O știu în Wagner: Venus, Ortrud, Sieglinde. Mezzosoprană, soprană? O știu în teatrul liric francez (Carmen), italian (Amneris, Eboli). Are pentru toate aceste roluri reprezentări imaginare care îi stimulează cântul; și o tehnică pe măsură. Statura fizică o ajută. E o femeie înaltă, suplă, cu o frumusețe aparte, care pășește pe scenă cu naturalețea harului ei artistic. Ascultând-o la radio încerc să mi-o imaginez
Isolda la Milano by Ada Brumaru () [Corola-journal/Journalistic/8868_a_10193]