8,234 matches
-
mai grămădească. "în discordie cu realitatea" "teroriștii". "la 3 ore post-meridionale". Ilie Vasitu, "judecătorul". 28 Mai 1925 [LITORAL. DEPĂRTĂRI] (Pe țărmul Pontic)* Balcic. Marea-i destul de liniștită. Ușor încrețită de hula după amiezii, plescăiește regulat la țărm. Orașul încântător, în terase cu grădini suspendate, cu intrări tainice de sus în jos. Smochini și migdali. Ș-un puiu de magar oleacă mai mare decât un epure. Și tot decorul orașului proectat pe un munte de calcar, strălucind în lumină alb crême la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Sans-Souci. Plecarea. Dela galeria de tablouri dela Sans Souci, se vede dealul ruinilor, ruine artificiale (forul roman). Asemenea copii am mai văzut vreo două la Potsdam un arc de triumf roman și un obelisc egiptean. Inscripția castelului, spre partea dinspre terase: Sans, Souci. De ce este virgulă între sans și souci? Pentru că în partea stângă, a ofițerilor și a slujitorilor, în adevăr se poate spune sans, pe când dincolo, unde locuia regele, era souci. "Quand je serai là, je serai sans souci". Alăturea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
vulpe (viclenie). Scaunele cu gobelinuri reprezentând scene de La Fontaine. Pendula d-nei de Pompadour. Flautul, o partitură de muzică pentru flaut. În galeria pe care am văzut-o întăiu, sunt și două bucăți dezgropate de la Pompei un Mercur și o Diană. Terasele cu sere unde este viță de vie. Jos fântâna țâșnitoare uriașă. Spre Palatul nou, construit tot de Frederic, Orangerie, Paradis etc. Ghidul: C'est ici le paradis. Adam et Eve ont été chassés depuis longtemps, mais les pommes on peut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
lor de comerț. Anglia în timpul nostru nu face altfel având conștiința că apărându-și domnia mărilor, apără civilizația care e al doilea nume al Angliei. Astfel Veneția în veacul XV, privind cătră mări și pământuri de pe San Marc și de pe terasele ei de marmură, se socotea un punct de lumină între rase inferioare. Acel punct însă nu reprezenta decât strălucirea aurului, care este trecătoare. Papa, regele Ungariei și regele polon, prinții și împărații solicitați de diplomația foarte fină a Venețienilor, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
în nici unul din orașele ori orășelele noastre. Păreau prevăzute cu tot confortul și erau însoțite de grădini înflorite și acoperite de draperii de plante acățătoare. În imaginație am mers mai departe, cu ochii deschiși. Subt dealul Pașcanilor, care formează prima terasă deasupra văii Siretului și unde sunt pretutindeni, până dincolo de Fântânele izvoare puternice, mi-am închipuit că îmi voi clădi o casă la un loc potrivit de unde se vede valea Siretului. În preajma acestei case, izvoarele din tot lungul poalelor dealului se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
au creat largi plaje naturale (Mamaia, Mangalia). Aici muntele și pădurea intră direct în talazuri. Numai meșteșugul omului a găsit mijlocul de a face cu putință o apropiere. S-a creat și o frumoasă radă a portului. Orașul ridică în terase fel de fel de clădiri destinate odihnei oamenilor muncii. Care de care mai frumoase, cu ferestrele și terasele spre spectacolul grandios al Pontului Euxin. Toate instituțiile Uniunii Sovietice au aici palate. Am vizitat câteva: al colhoznicilor, al ministerului culturii, băile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
a găsit mijlocul de a face cu putință o apropiere. S-a creat și o frumoasă radă a portului. Orașul ridică în terase fel de fel de clădiri destinate odihnei oamenilor muncii. Care de care mai frumoase, cu ferestrele și terasele spre spectacolul grandios al Pontului Euxin. Toate instituțiile Uniunii Sovietice au aici palate. Am vizitat câteva: al colhoznicilor, al ministerului culturii, băile de sulf. Un teatru în aer liber, unde am văzut un spectacol de cântece. Teatrul de dramă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
80); are o sală pentru 1100 de locuri, cu foaieruri foarte largi, cu scări, colonade, balcoane și balustrade de marmură. E cel mai frumos teatru pe care l-am văzut; larg, comod, luminos. Foaierul cel mare se deschide pe o terasă deasupra mării. În pădurea veche de la poalele munților Caucazului, diversă, cuprinzând multe specii, legate cu ghirlănzi de liane, cresc acum și varietăți străine, iernile fiind aici destul de blânde, la adăpostul stâncăriilor enorme care urcă la peste 5000 m. Toate plantele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
se înfrumusețează necontenit; pretutindeni șantiere pentru palate nouă. Șosele perfecte; poduri peste prăpăstii. Cursul pâraielor e regulat pentru nevoile practice și pentru înfrumusețarea peisagiilor. Se află dincolo de păduri sus, pe un țanc de stâncă (650 m. altitudine) un turn cu terase în stil roman clădit din piatră. Șoseaua care duce până acolo sus a fost construită în câteva luni. I se spune acestui țanc Ahun, și a fost, în vremuri vechi, loc de refugiu când nomazii din pustie invadau regiunea. Interesantă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
o fabrică, pentru care mai lucrează încă nouă colhozuri. Starea muncitorilor cultivatori de ceai e foarte bună. Am petrecut o după-amiază în mijlocul lor. Sunt blânzi, buni și le place vinul. Alături de colhozuri abhaziene se află și gruzine. Orașul, așezat în terase într-un golf larg și liniștit e foarte vechi și în ultimul timp a devenit extrem de înfloritor. Între instituțiile nouă clădite în anii din urmă deosebim teatrul abhazian în stilul vechi al Abhaziei, care amintește arhitectura religioasă. În regiunea cam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fără păduri. Piatra munților neagră. Spre Maștar, munți zbârliți cu stânci goale, de o tristeță înfricoșată. Nu-i izvor, nu-s pășuni. Rar câteva locuinți sărace. "Munte-negru". Dubrovnic, grădină îngrijită. Ajungem pe drumuri cotite, pe marginea sinuoasă a Mării Adriatice. Terase de măslini, portocali, agave, palmieri. Oraș în terase, mărginit de cetatea Raguzei, bine păstrată încă și, impunătoare. Populație vioaie, blândă și primitoare. Copiii salută. În piață (poiana) sătenii din împrejurime aduc pe căluții muntenești câte-un braț de așchii și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
zbârliți cu stânci goale, de o tristeță înfricoșată. Nu-i izvor, nu-s pășuni. Rar câteva locuinți sărace. "Munte-negru". Dubrovnic, grădină îngrijită. Ajungem pe drumuri cotite, pe marginea sinuoasă a Mării Adriatice. Terase de măslini, portocali, agave, palmieri. Oraș în terase, mărginit de cetatea Raguzei, bine păstrată încă și, impunătoare. Populație vioaie, blândă și primitoare. Copiii salută. În piață (poiana) sătenii din împrejurime aduc pe căluții muntenești câte-un braț de așchii și găteje pentru trebuințile orășenilor. Lemnele se vând cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și, impunătoare. Populație vioaie, blândă și primitoare. Copiii salută. În piață (poiana) sătenii din împrejurime aduc pe căluții muntenești câte-un braț de așchii și găteje pentru trebuințile orășenilor. Lemnele se vând cu cântarul ca și pâinea. Frumoase clădiri în terase până spre creștetul Măgurii și până la țărmul mării. Marea albastră; insule mici, unele locuite de câțiva pescari. Golfuri blânde. Temperatura încă răcoroasă 3 aprilie am găsit însă primăvara instalată. Printre munții ninși, până aproape de Dubrovnic, nu se putea bănui înflorirea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
justiției, primăria, biblioteci, muzee, institut oceanografic, mănăstiri admirabile cu întreit stil suprapus bizantin-roman, gotic, rococo. Herțegnovi și Cotor. Cotor în fundul golfurilor adânc săpate în munte. Sus zăpezi; jos grădini înflorite. Orice petec de pământ e organizat întărit între lespezi în terase, agonisit de unde putea fi găsit, plantat cu legume, vie și pomi roditori (măslini, castani, smochini, migdali, castani, cireși, piersici etc., palmieri. Coastele muntelui au un amestec sărac de conifere, dintre care se înalță chiparoși lănci negre. Piatră, pietrării și iar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
vremuri atât de tulburi și cu mijloacele tehnice de care dispuneau, să patroneze desăvârșirea unor atare opere de artă? După ore de alergătură de la Nefertiti la Iștar și de la Pergam la Babilon, ne-am retras în West Berlin, la o terasă scăldată de razele blânde ale soarelui de octombrie, trecând în revistă secole și milenii de istorie în compania unor uriașe halbe de bere, rece, dantelată și parfumată. În West Berlin nu am trecut pe oriunde, ci printr-un loc anume
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
a doua zi la ora 9 o întâlnire cu toți colaboratorii și soțiile și ne-am retras în "apartamentul" șefului de misiune de la primul etaj: trei camere, o mică bucătărie, o baie cu chiuvetă și duș, un hol și o terasă frumoasă. Mobilierul era modest, dar nu ne așteptam la lux. Am făcut un duș și am căzut secerați, fiind amândoi binecuvântați de când ne știm și până astăzi cu somnuri maratonice, între 9 și 12 ore! Când ne-am trezit, era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
răspundere" asupra sarcinilor ambasadei, manifestându-mi speranța că fiecare este suficient de bine pregătit profesional pentru a le îndeplini în bune condiții. Am vizitat apoi birourile și spațiile de protocol. Biroul meu era generos și avea o ieșire pe o terasă frumoasă, care prin 5 scări cobora în grădina din față. Celelalte birouri erau mici, cu mobilier de "sindicat". Saloanele erau frumoase, chiar cu un aer de bun-gust, datorită mobilierului vechi, rămas de la foștii proprietari, și unor tablouri frumoase, aparținând unor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
și de secretara ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul era "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele și micii și uneori , la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută", solicitată expres telefonic de invitați. La ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se arătau foarte mulțumiți de excelenta primire! Foloseam aceste acțiuni protocolare pentru a invita și câte un om de afaceri, profesor universitar sau medic, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
cu vizite la muzee, plimbări pe malul oceanului, ascensiuni pe Corcovado, la statuia lui Isus, și pe Cabesa de Azucar. Am făcut chiar și baie în ocean, apoi ne-am plimbat ca nababii pe Copacabana și am "luat masa" la terasa unui restaurant cochet, "Meia pataca" ("Jumătate de ban"), față în față cu Atlanticul. Am plecat din Rio încântați de cele văzute, dar și triști de despărțire, nebănuind că în 1992 aveam să revin în "Cidade maravilhosa" în calitate de Consul General! Vreme
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de marcă", vitrine amenajate cu gust, baruri și restaurante care-ți făceau cu ochiul. Am ajuns în vestita "Puerta del Sol", cu aglomerația ei obișnuită, veritabil Turn Babel, loc de întâlnire al tuturor limbilor lumii. Aici am luat loc la terasa unei cofetării ca să admirăm furnicarul pieței, delectându-ne cu două cupe de înghețată de fructe, uriașă, aromată și apetisantă. Ne-am reîntors la hotel târziu, am deschis televizorul și am butonat până am dat peste un program de "copla", interpretat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
să ne mutăm la Ambasadă, ofertă pe care am declinat-o cu eleganță pe motiv că "nu vrem să deranjăm". A apărut la ora convenită însoțit de un confrate, probabil cel însărcinat cu redactarea notei informative. Am fost la o terasă, am detailat informațiile, subliniind că am aprobarea conducerii ministerului și m-am pus la dispoziție pentru "eventuale întrebări". La despărțire, râdeam în sinea mea de încurcătura în care intraseră "organele", deși din punctual meu de vedere totul era limpede. Eram
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
masă, n-a mai fost nevoie să ieșim la cumpărături, fiindcă aveam două frigidere pline, prin grija colectivului, cu de toate, așa că ne-am ocupat de desfacerea bagajelor, am dat câteva telefoane acasă la rude și prieteni, am admirat de pe terasă celebra statuie de pe Corcovado și, într-un târziu, am adormit. Mi-am început misiunea cu o întâlnire la prima oră cu colaboratorii: un viceconsul, un consilier economic, un secretar II economic, un administrator-șofer, cu soția secretară-contabilă, un portar cu soția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
afaceri cu miile de persoane care fug ca să "respire" la Rio... Ambasada noastră, o clădire mare, cu un "parc" de 3 hectare, era amplasată la marginea capitalei, într-o zonă rezidențiala, cu multe reședințe diplomatice. În "parc" se aflau o terasă acoperită pentru acțiuni protocolare, o popicărie, alei cu lămâi și portocali, mangotieri, bananieri, fiecare membru al "colectivului" având spațiu suficient pentru "culturi" ecologice de orice fel. Locul era liniștit și vegetația proaspătă și abundentă te trimetea cu gândul la Eden
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
la întâlnirile cu diverse autorități. În cinstea delegației, am oferit într-o seară o recepție la Consulatul General, care s-a bucurat de o excelentă participare. După plecarea invitaților, domnul Gherman a mai rămas preț cam de două ore pe terasa "reședinței" mele , purtând eu și soția cu distinsul oaspete o discuție amicală sub binecuvântarea lui Cristo Redendor de pe Corcovado. A fost o seară minunată de care ne amintim și acum! Îmi mai amintesc de faptul că, după Brazilia, delegația mergea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
nopții reflectoarele puternice permițând practicarea de fotbal de plajă, volei, înot sub razele lunii sau alte distracții "internaționale". Zecile de hoteluri și restaurante de pe Avenida Atlantica sunt redute vestite pentru toți cei care doresc să vadă sau să fie văzuți, terasele fiind mereu pline de cei tentați să guste excelentele preparate culinare sau să admire dansatorii de samba, luptătorii de "capoeira" sau faimoasele "mulatas". Pentru noi, Copacabana însemna kilometri de plimbare pe malul oceanului, în cântul valurilor și sub briza răcoroasă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]