6,297 matches
-
din motive politice acest consumerism politic devenind un act inclus în repertoriul politic al femeilor. "Feminizarea" boicotului în expresia autorilor face parte însă dintr-o tendință mai amplă. Dacă în participarea tradițională mai există decalaje între sexe, chiar în condițiile declinului general al acestor tipuri de acțiuni, în cea neconvențională femeile par să fie mai prezente. Observația este că noi forme de participare au șansa de a reduce inegalitățile în participare dintre grupuri ce altădată erau fie excluse, fie incluse nediferențiat
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
există un conflict între drepturile cetățenești și normele religioase atotputernice. Nu este de mirare, în consecință, ca acceptarea tot mai largă a egalității între sexe în occident să derive din secularizare și pierderea treptată a credinței. Procesul modernizării conduce la declinul credințelor religioase, dovedit prin participarea la slujbe, încrederea în autoritățile religioase, scăderea prestigiului simbolurilor, doctrinelor și instituțiilor religioase și separarea tot mai evidentă între biserică și stat. Locul credinței a fost luat prin creșterea alfabetizării și educației, surse multiple de
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
intermediară, însă mult mai aproape de cele bogate. Relația este confirmată și atunci când bogăția este estimată prin indicele dezvoltării umane (ce însumează speranța de viață, educația și alfabetizarea, produsul intern brut per capita). Când compară grupe de vârstă, autorii descoperă că declinul religiozității este tot mai marcat în grupe de vârstă succesive în națiunile cele mai bogate. Femeile sunt însă cele mai influențate de acest fenomen, nu bărbații. Femeile mai în vârstă sunt mai religioase decât cele tinere în aceste societăți dezvoltate
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
aceste societăți dezvoltate. Schimbarea condiției sociale a femeii în aceste societăți a avut efect și asupra credinței, alături de alți factori ai modernizării care au afectat întreaga societate. Nu se întâmplă însă același lucru în cazul celorlalte tipuri de societăți, unde declinul este foarte redus (în cele industriale) sau tendința rămâne constantă de-a lungul generațiilor (cele agrare), copii fiind la fel de religioși precum părinții lor. Dar modernizarea nu a avut efect doar asupra credinței, autorității liderilor religioși și participării la slujbe, consideră
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
distrus colaborarea dintre actorii sociali de pe piața muncii și guvern, dar și "calitatea democrației" pare să fi avut de suferit. Încrederea verticală între cetățeni și autoritățile publice pare să fi suferit și ea. La fel, participarea politică tradițională apare în declin: tot mai puțini membrii în organizațiile de tineret ale partidelor, dar și în cadrul altor organizații ale partidelor. Astfel, partidele au încetat să mai fie mișcări populare și au devenit tot mai mult partide interesate de voturi ("voter parties"). Chiar dacă suedezii
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
Aelst (2005). Who Demonstrates: Anti-State Rebels, or Conventional Participants? or Everyone?. Comparative Politics 37(2): 251-275. O'Toole, Therese (2003). Engaging with Young People's Conceptions of the Political. Children's Geographies 1(1): 71-90. Olson, Mancur (1999). Creșterea și declinul națiunilor. Prosperitate, stagflație și rigidități sociale. (trad. rom. Walter Fotescu). București: Humanitas. Onyx, Jeny și Paul Bullen (2000). Measuring Social Capital in Five Communities. Journal of Applied Behavioral Science 36(1): 23-42. Ooschot, Wim van, Arts, Wil și John Gelissen
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
83 2.2.1.3 Competența politică a cetățenilor / 85 2.2.1.4 Competență politică și interacțiune socială / 90 Capitolul 3. Participare politică și dezvoltarea societății civile / 97 3.1. Participarea politică și funcțiile sale democratice / 97 3.2. Declinul sau transformarea activismului politic în societățile occidentale / 101 3.3.Participare politică și societatea civilă în noile societăți post-comuniste / 123 3.3.1. Societatea civilă în noile democrații est-europene / 124 3.3.2. Participarea politică în România / 134 3.3
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
de suspiciuni corporative. Această abordare este una obișnuită în economia politică care vede new media că marcând ultimul stagiu al capitalismului. Denis McQuail, în lucrarea să Teoria comunicării de masă, a observat că deși teoria new media deschide drumul spre declinul comunicării de masă, de fapt ea nu introduce noi teme în teoria comunicării de masă. El susține că teoria new media este irelevanta pentru aplicarea creativă a mediei digitale și că dezvoltarea ei este explicabila în interiorul paradigmelor existente în teoria
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
și agenda politică pentru următorii ani. Cât de importante sunt ele la nivel european? Ce impact are Uniunea Europeană asupra competiției electorale? Care este gradul de contestare a regimului politic european și a politicilor pe care le produce? Cum se explică declinul în termeni de participare la alegerile pentru Parlamentul European? Există un deficit democratic la nivel european? Acestea sunt numai câteva din întrebările la care încearcă să răspundă acest capitol, punând totodată în evidență complexitatea acestor chestiuni și prudența la care
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
din perioada 1995-1997 când la putere se află Partidul socialist bulgar. Celelalte partide din opoziție SDS și DSB, reprezentând dreapta tradițională nu reușesc să treacă pragul electoral de 5% și prin urmare nu își trimit reprezentanți în PE, ceea ce confirmă declinul lor progresiv. Partidul radical de dreapta, Ataka, obține în schimb 14.2% din voturi și trei locuri în PE. În cazul bulgar, acesta este cel de al doilea exemplu care confirmă ipoteza potrivit căreia partidele mici sunt obțin la alegerile
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
electoratului, iar cel din 2009 nu a fost o excepție de la această regulă. Încă o dată, nivelul de participare la nivelul Uniunii a înregistrat cel mai scăzut nivel de la organizarea acestor alegeri situându-se la 43%. Totuși, pentru a limita acest declin, Parlamentul European lansase în 2008 o campanie mediatică menită să evidențieze importanța instituției. Liderii principalelor partide politice și-au accentuat atacurile unul față de celălalt pentru a trezi interesul electoratului 10. Cu toate acestea, chiar dacă scăderea a fost mai mică decât
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
dinamică de colaborare între ei. Minoritari, aceștia nu decât un foarte mic impact asupra lucrărilor legislativului european atunci când vine vorba de chestiuni de integrare. Concluzie Deficit democratic? Argumente și contra-argumente despre democrație și democratizare la nivel european Cum se explică declinul participării la alegerile pentru Parlamentul European ? Până în prezent mai multe tipuri de explicații au fost avansate. Uniunea Europeană fiind o structură complexă, fiecare factor explicativ a fost la rândul său înscris în alte relații de cauzalitate, la fel de complexe. De altfel, în
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
sens se poate spune că UE se află într-un proces de democratizare. De asemenea, chestiunea deficitului democratic este invocată și în relație cu natura alegerilor europene, cu absența unui demos european și a unei elite europene. Alte explicații ale declinului participării la alegerile europene au fost subliniate plecând de la natura partidelor politice europene și slaba mobilizare a partidelor naționale pentru alegerile europene. Și absența unei proceduri electorale comune a fost semnalată printre factorii ce merită luați în considerare pentru a
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
theory of the critical mass II”, în American Sociological Review, vol. 53, nr. 1, 1988, p. 1-8. Olson, Mancur, The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups, Harvard University Press, New York, 1965. Olson, Mancur, Creșterea și declinul națiunilor. Prosperitate, stagflație și rigidități sociale, Editura Humanitas, București, 1999. Olson, Mancur, Power and Prosperity Outgrowing Communist and Capitalist Dictatorships, Basic Books, New York, 2000. Ostrom, Elinor, Governing the Commons. The Evolution of Institutions for Collective Action, Oxford University Press, Oxford
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
continua să supraviețuiască și să se dezvolte doar dacă vor ști să le rezolve prin schimbări de structură și de strategie. Atunci când nu vor putea să mai anticipeze și să rezolve crizele apărute, organizațiile vor intra într-o perioadă de declin putându-se chiar prăbuși sau desființa. 4.6.1. Dezvoltarea organizațională Dezvoltarea organizațională (DO) este o schimbare organizațională planificată. (Johns, 1996; Vlăsceanu, 1993). Ea include tehnicile și metodele de cercetare și de acțiune în vederea planificării și „direcționării” evoluției unei organizații
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
regulă, ce recunoaște rolul primordial al organizațiilor private, rămîne ca ea să fie concretizată, ceea ce nu este deloc simplu, cum putem observa în dezbaterea despre școlile private, de pildă. 1.7. Descentralizarea sectorului public Ultimile două-trei decenii au înregistrat un declin mai mult decît evident al Welfare-State-ului și dominația cvasiabsolută a tezelor liberale, nonintervenționiste și nonprotecționiste. Dereglementarea și dezetatizarea, piața liberă, libera circulație și libera întreprindere au devenit noile repere, noile valori guvernatoare. Individul ca atom social, între-prinderea ca matrice creatoare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
planuri județene, pe termen scurt, mediu și lung, care, după aderarea la Uniunea Europeană, pot beneficia în apli-care, pe lîngă sursele autohtone, și de fondurile structurale ale U.E., destinate întăririi coeziunii economico-sociale și reducerii disparităților, avantajînd în special zonele aflate în declin industrial, zonele agricole, în general cele aflate în pierdere de viteză. Totuși, în ciuda acestei noi orientări a politicilor publice, inegalitățile de dezvoltare între regiuni și subocuparea teritoriului persistă și ridi-că probleme inclusiv în privința asigurării unui minimum de servicii publice. Față
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
de apartenența lor la un anumit sector de activitate (primar, se-cundar, terțiar). Există două tipuri de politici industriale. Primul se bazează pe instrumente directe de intervenție, cum ar fi: naționalizări sau privatizări; sprijinirea sectoarelor motor, sau a celor aflate în declin (prin acordarea de subvenții și/sau reduceri de sarcini fiscale și sociale). Al doilea tip, de inspirație mai liberală, vizează ameliorarea condițiilor generale de exercitare a activității productive prin: reglementarea sau dereglementarea activităților economi-ce vizînd creșterea ocupării, protecția mediului, legislație
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
a întreprinderilor publice, care trebuie să fie aceleași ca în cazul întreprinderilor private. Uniunea Europeană nu interzice toate formele de ajutoare publi-ce. Ea acordă sprijin financiar, alături de guvernele țărilor membre, pen-tru dezvoltarea zonelor rămase în urma, sau pentru reconversia sectoarelor aflate în declin, inclusiv pentru pregătirea personalului aflat în situații de reconversie sau de mutație profesională, sau pentru dotarea instituțiilor implicate în astfel de procese. 5.2. Politici conjuncturale (a se vedea lucrarea mea anterioară Politici economice conjuncturale, Iași, Editura Junimea, 2007) 5
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
domeniu) și/sau dezvoltarea economică a unei zone (regiuni). Potrivit autorului menționat, există industrii (firme) motrice și industrii (firme) pasive, care le urmează pe primele, după cum există aglomerări geografice active în planul creșterii economice și zone dependente, cu industrii în declin sau aflate într-o fază incipientă de dezvoltare. Într-un pol de creștere, activitatea economică se concentrează și se intensifică, creînd efecte de antrenare pozitive în proximitatea economico-socială. Există așa-numitele efecte de aglomerare, precum și o sumă de complementarități care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
tipuri de regiuni: 1. regiuni favorizate, caracterizate de ritmuri ridicate de dezvoltare economică; 2. regiuni defavorizate, rămase în urmă, cu o creștere economică și un P.I.B./locuitor cu cel puțin 25% mai mici decît media comunitară; 3. regiuni aflate în declin ca urmare a fenomenului de dezindustrializare, caracterizate de un șomaj ridicat. Sunt regiuni monoindustriale, sau cu activități industriale tradiționale intrate în declin și cu o supraofertă de mînă de lucru. Se consideră, de către aceeași Comisie, că cei mai importanți factori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
economică și un P.I.B./locuitor cu cel puțin 25% mai mici decît media comunitară; 3. regiuni aflate în declin ca urmare a fenomenului de dezindustrializare, caracterizate de un șomaj ridicat. Sunt regiuni monoindustriale, sau cu activități industriale tradiționale intrate în declin și cu o supraofertă de mînă de lucru. Se consideră, de către aceeași Comisie, că cei mai importanți factori determinanți ai dezvoltării regionale sunt: Existența mîinii de lucru calificate și costurile acesteia; Costul creditului; Nivelul impozitării (la nivel local și național
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
sau sectorul terțiar, comportă numeroase locuri de muncă puțin calificate, care sporesc puțin productivitatea și deci venitul național. Pe de altă parte, aceste locuri de muncă au tendința de a se concentra în anumite zone, al căror dinamism introduce în declin alte regiuni învecinate. O societate terțiară este, deci, contrar opiniei curen-te, ca și societatea industrială la începutul secolului al XIX-lea, o societate cu tendințe inegalitare din punctual de vedere al repartiției individuale a veniturilor, ca și din punctual de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Vasile, Sectorul public iluzia bunăstării generale, Ankarom Iași, 1998; > Keynes John Maynard, Teoria generală a utilizării mîinii de lucru, a dobînzii și a banilor, Publica, București, 2009; > Kolm Serge-Cristophe, Philosophie de l'économie, Seuil, Paris, 1986; > Krugman Paul, Întoarcerea economiei declinului și criza din 2008, Publica, București, 2009; > Machiavelli Nicolo, The Discourses, Bernard Crick, Pelican Books, London, 1976; > Manent Pierre, La cité de l'homme, Flammarion, Paris,1997; > Milanovici Branko, Liberalization and Antrepreneurship, M.E. Sharpe, Inc., London,1989; > Mill John Stuart
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
erau adoptați în două împrejurări: pentru a continua linia familială, având menirea de a păstra vie memoria părintelui adoptiv după moartea acestuia, respectiv ca acte de caritate îndreptate spre copiii care, în diferite circumstanțe, rămâneau fără îngrijirea părintească 9. După declinul Imperiului Roman, în Evul Mediu practica adopției devine mai puțin acceptată. În societatea medievală, relațiile de sânge capătă o importanță extremă. În Common Law, în Anglia, dreptul tatălui de a-și crește copiii este considerat a fi unul dintre cele
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]