5,486 matches
-
acestora împotriva creștinilor antici se datorează existenței materialului istoric necesar compunerii legendelor pioase, cultului martirilor și al sfinților Bisericii din primele secole creștine. Dintre cele mai cunoscute persecuții amintim pe cea împotriva evreilor creștini (cf. Fap) și cele împotriva creștinilor poruncite de către: Nero în anul 64, Domițian între 90-96, Traian (98-117), Hadrian (117-138), Antoninus Pius (138-161), Marcus Aurelius (161-181), Septimius Severus (202-211), Maximin Tracul (235-251), Decius (249-251), Valerian (257-260), Dioclețian și Galerius între 303-311. După edictul de la Milano (313) au mai
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
atât pe unii cât și pe ceilalți și nu este destul de clar în descrierea sa. Cu toate acestea, pedepsele menționate de el în Annales, la care au fost supuși creștinii, sunt cele aplicate pentru incendiatori: O anume „lex Cornelia“ a poruncit ca incendiatorilor să li se interzică apa și focul (să fie exilați): dar au fost pedepsiți în diferite moduri. Căci cei care s-au ocupat de provocarea incendiului în cetate, dacă sunt de origine foarte umilă, sunt aruncați de obicei
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
drept represalii, pentru că unul dintre dânșii îl ucisese pe prefectul Romei, Pedanius Secundus, amenințând că va arunca cu pietre și făclii aprinse împotriva soldaților înșirați de-a lungul drumului pe care acei nefericiți se îndreptau spre locul supliciului, Nero a poruncit ca execuția în masă a creștinilor să aibă loc din prudență în Grădinile vaticane, din jurul palatului imperial, și în circ. În masacrul poruncit de el, cei care și-au adus cel mai mult contribuția de sânge au fost creștinii din
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
soldaților înșirați de-a lungul drumului pe care acei nefericiți se îndreptau spre locul supliciului, Nero a poruncit ca execuția în masă a creștinilor să aibă loc din prudență în Grădinile vaticane, din jurul palatului imperial, și în circ. În masacrul poruncit de el, cei care și-au adus cel mai mult contribuția de sânge au fost creștinii din casa Cezarului. Toți împărații romani în persecuțiile lor s-au reflectat într-a sa, trecând la epurarea pașnică sau sângeroasă a creștinilor prezenți
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
care o plăteau cândva templului lui Jahve din Ierusalim. Vespasian (69-79) și Titus (79-81), cuceritorii Ierusalimului (70 p.Chr.), au fost oarecum comprehensibili față de rezistența evreilor de a plăti o taxă care le irita conștiința religioasă, spre deosebire de Domițian care a poruncit cu toată rigoarea și fără nici o excepție achitarea acesteia atât de evrei cât și de creștini. Era o obligație față de stat: cine încerca să se sustragă trebuia să fie pedepsit. Evreii au reușit să-i târască după ideile lor și
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
mărturie de credință, deși indirectă, a unui soldat martir. 2.1. Persecuția lui Decius În scurta sa perioadă de domnie, Decius (249-251), și-a propus să restaureze vechiul spirit religios roman. În anul 250 a publicat un edict prin care poruncea reîntoarcerea la religia păgână a statului roman. Cazurile de intoleranță din perioada republicană (509-27 a.Chr.) și a Principatului (27 a.Chr.-284 p.Chr.) erau foarte rare și legate totdeauna de subiecte de altă natură. În episodul celebru al
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
3) Vespasian (69-79) cu prilejul șederii sale la Alexandria (69 p.Chr.) și mai apoi, în anul 74, la Roma, a alungat pe astrologii și filozofii cinici, care deveniseră dăunători statului prin învățarea doctrinelor anarhice; 4) Antoninus Pius (138-161) a poruncit să fie executați vrăjitorii pentru că, prin arta lor mârșavă, tulburau liniștea publică și puterea poporului roman; 5) Marcus Aurelius în timpul răscoalei lui Avidius Cassius (175 p.Chr.) a exilat în insula Sirianului un mag, pentru că profețea spunând că a fost
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
deciene care, prin aceasta devenea prototipul principelui ce conduce Imperiul după regulile pure ale tradiției clasice. Ca și Decius a trimis la moarte mulți soldați, din legiunile staționate în Egipt; a pedepsit senatori vestiți, aristocrați și cavaleri prin confiscarea bunurilor, poruncind mai apoi să fie uciși și aceștia; a privat de bunurile lor și pe unii cezarieni, ofițeri aparținând procuratorului din Cezareea care țineau administrarea provinciei și i-a pus la munci ca prizonieri, în posesiunile imperiale. Valerian i-a persecutat
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Valerian, a oprit persecuția începută de tatăl său împotriva creștinilor, oferind tuturor ierarhilor acestui cult pacea și trimițând până și un rescript către Dionyssios, Pinnus și Demetrios precum și către ceilalți episcopi din Egipt. Prin rescript, recunoștea creștinismul ca asociație și poruncea să i se restituie bunurile confiscate: Am poruncit să fie propovăduită în întreaga lume binefacerea decretelor mele milostive, pentru ca să vi se redea peste tot locașurile de cult și să vă puteți bucura și voi de dispoziția decretului meu, încât nimeni
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
împotriva creștinilor, oferind tuturor ierarhilor acestui cult pacea și trimițând până și un rescript către Dionyssios, Pinnus și Demetrios precum și către ceilalți episcopi din Egipt. Prin rescript, recunoștea creștinismul ca asociație și poruncea să i se restituie bunurile confiscate: Am poruncit să fie propovăduită în întreaga lume binefacerea decretelor mele milostive, pentru ca să vi se redea peste tot locașurile de cult și să vă puteți bucura și voi de dispoziția decretului meu, încât nimeni să nu vă mai supere cu nimic. Ceea ce
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
cerut să se apropie de sfântul altar și descoperindu-i puțin mantaua i-a arătat sabia cu care era încins; în același timp i-a arătat și cartea sfintelor Evanghelii, pe care o scosese de pe sfântul altar, apoi i-a poruncit să aleagă liber între amândouă pe cea pe care o dorește. Fără să stea o clipă la îndoială Marinus a întins mâna dreaptă spre sfânta Evanghelie: „Ține-te de acum cu tărie, i-a zis episcopul, ține-te hotărât de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
din care auspiciile din Antiohia trebuiau să facă divinații. Cauza acestui faliment a fost atribuită prezenței creștinilor care și-au pus pe frunte semnul nemuritor (semnul crucii): prin acesta demonii fiind alungați, sacrificiile au fost tulburate. Văzând aceasta, împăratul a poruncit ca toate persoanele care se aflau la curte să aducă sacrificii și a trimis scrisori către ofițeri pentru ca și soldații să sacrifice, sub amenințarea pedepsei cu expulzarea din armată. Nu puțini au fost acei soldați creștini, ne spune Lactantius, care
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
foamei, a insultelor, a confiscării bunurilor și a pierderii dreptului de a se apăra, iar unii chiar și a morții. Deși se crede că epurarea soldaților creștini din rândurile armatei a început atunci când Dioclețian a trimis scrisori către guvernatorii provinciilor, poruncindu-le să constrângă soldații la sacrificiile păgâne, iar cei care s-ar fi împotrivit, să fie îndepărtați din serviciul militar, sau, că, cezarul Galerius, fiul unei preotese păgâne fanatice, l-ar împins pe Dioclețian la declanșarea persecuției, de fapt, motivele
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lemnul glorios care dragonul a înfrânt. E o lașitate să pregătească săgeți mâinilor agile, Să lovească zidurile cu mașini, să umple câmpul de șanțuri, Și mâinile mizerabile să-și le mânjească, prin crude masacre. Atunci căpetenia curții pământești, cu strășnicie poruncește, Ca fii lui Israel din urmă, de altar să se atingă, Să sacrifice idolilor întunecați și pe Cristos să-l părăsească (31-42). Aruncați, comandanți de trupe, și voi, tribuni, abandonați; Aruncați colanele de aur, ale rănilor răsplăți. Suntem chemați acum
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lor nu lipseau tâlharii și prădătorii, cu certitudine erau printre oamenii simpli și creștini. Informația este confirmată de prezența unor dezertori printre aceștia, pe atunci în plină eficiență chiar și printre soldații creștini, din cele mai diverse motive. Maximian a poruncit masacrarea multora dintre creștinii întâlniți fie pentru că i-a găsit înarmați, fie pentru că i-a acuzat de favorizare și de conviețuire cu dușmanul. Tot din acest motiv, în războaiele de gherilă, deseori populații întregi din satele montane erau trecute prin
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pentru că i-a acuzat de favorizare și de conviețuire cu dușmanul. Tot din acest motiv, în războaiele de gherilă, deseori populații întregi din satele montane erau trecute prin sabie. Masacrul creștinilor din Vallese elvețian este legat de cel împotriva maniheilor poruncit de Dioclețian (284-305) la Alexandria (294). Refuzând să se implice în săvârșirea masacrului, soldații creștini tebani, au fost executați: Aceste mâini știu să lupte împotriva necredincioșilor și a dușmanilor, dar nu știu să-i lovească pe credincioși și cetățeni. Ne
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lovit mai mult în episcopii orientali și africani decât în cei occidentali, deoarece în Orient și în Africa creștinismul era mult mai răspândit și mai bine organizat. Maximinus și Maxentius s-au îndârjit împotriva femeilor creștine, violându-le personal sau poruncind să fie violate de guvernatorii provinciilor, dând persecuției o înfățișare de libertinaj propriu-zis, căruia Maximian i-a deschis calea, al cărei imbold a fost dat de împărații persecuțiilor precedente. Dintre soldații uciși în timpul persecuției din anul 303, în afară de Passio lui
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
ne-au parvenit alte acte genuine ale proceselor desfășurate, întrucât, în acea perioadă de teroare și de confuzie pentru Biserică, posibilitatea și grija transcrierii acestora era destul de redusă. Această lipsă a fost agravată și de intervenția lui Maximian care a poruncit să fie arse și distruse sistematic toate cărțile sacre și documentele arhivelor aparținând bisericilor creștine: deși nu a reușit să le elimine în totalitate, paguba pentru istoria creștinismului este inestimabilă. Actele martirilor perpetuate în timp au fost compuse în întregime
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
scurt capitol, drept concluzie. Indicațiile cronologice sunt rare și nu totdeauna clare: naratorul se limitează să ne spună de la început, că acțiunea se petrece: În timpul persecuției...; unica aluzie care amintește de Dioclețian este fraza guvernatorului: Ignori oare edictele suveranilor care poruncesc să jertfim zeilor? Tot vagi sunt și referințele la campaniile militare. Am putea să ne gândim la anul 303, la momentul începerii persecuției lui Dioclețian, ori la vreunul din cei următori, dar nici un asemenea calcul nu este admis datorită unui
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
prezentat guvernatorului Maximus. Maximus a întrebat: „Ce spui, Iulius?! E adevărat ce se aude despre tine?“. Iulius a răspuns: „Sunt adevărate. Eu sunt creștin și nu mă declar altfel decât ceea ce sunt!“. Maximus a întrebat: „Ignori oare edictele suveranilor care poruncesc să jertfim zeilor?“. Iulius a răspuns: „Nu i-am ignorat. Sunt creștin, într-adevăr, și nu pot să fac ceea ce voiți voi. Nu-mi este îngăduit să-l neg pe Dumnezeul meu, viu și adevărat“. Maximus a întrebat: „Ce rău
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
putea îndepărta de Stăpânul veșniciei. Nu pot să-l neg pe Dumnezeu pentru absolut nimic. Pronunță așadar sentința contra mea, ca și creștin“. Maximus i-a spus: „Dacă nu vei fi obedient față de poruncile împăratului, și nu vei sacrifica, voi porunci să ți se taie capul“. Iulius a răspuns: „Te-ai gândit bine la aceasta. Te rog, așadar, o, bunule judecător, pentru binele împăraților, să faci ceea ce gândești; pronunță sentința contra mea, pentru ca să mi se realizeze dorințele“. Maximus a spus: „Dacă
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lui Isus Cristos; fă-o dacă ai poruncă să o faci și pentru femei“. Atunci Maximus a spus: „Nu am primit nici o dispoziție cu privire la femei, pentru asta nu pot să te mulțumesc. Totuși te voi arunca în închisoare“. Maximus a poruncit să fie condusă în închisoare și a continuat să-l ancheteze pe Nicandros: „Nu asculta de cuvintele soției tale și nici nu te lăsa convins de ea, pentru a nu-ți pierde viața degrabă. Dacă vrei, îți ofer timpul necesar
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
însoțitori (martiri, n.n.), iată că niște soldați l-au înșfăcat și l-au dus și pe el înaintea guvernatorului. Acesta, ca și cum s-ar fi grăbit să-l trimită și pe el să-i însoțească pe ceilalți în drumul lor, a poruncit îndată să i se taie și lui capul. Seleucus se trăgea din Capadocia și dobândise printre ceilalți tineri militari un rang mai de vază printre celelalte dregătorii romane. Fiind în floarea vârstei, prin statură și putere, era apreciat de toți
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
solda pe care o primești ca soldat, reverență pentru maiestatea lor și indiscutabilă devoțiune și obediență din motive de carieră. Pentru asta, ar fi bine să faci ceea ce te sfătuiesc; pentru ca refuzul tău să nu fie pedepsit. Așadar, ți se poruncește să sacrifici zeilor. De ce eziți încă?“. Sfântul Ferreolus a răspuns: „Sunt creștin și pentru asta nu trebuie să sacrific zeilor. Am fost alături de împărat ca soldat, cât timp mi-a fost posibil, atâta vreme cât au fost respectate sentimentele mele religioase. Am
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
în fața unui consiliu omenesc să disprețuiască și chinurile, pe care vei putea să le eviți numai aducând sacrificii, altfel ai să vezi cât vor fi de îngrozitoare“. Văzând că nu putea să-l înduplece pe fericitul Ferreolus prin amenințări, a poruncit să fie arestat și torturat cu cruzime, dar dându-și seama că nu-l putea înmuia nici măcar prin torturile care urmau, a poruncit ca, plin de lanțuri, să fie aruncat în închisoare. Apoi a spus: „O închisoare dezolantă și superioară
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]