6,994 matches
-
să fie? Spuneți-mi, copii, și mie! Cine crezi că-ți bate-n tâmplă Pentru tot ce se întâmplă? Zi și noapte te veghează Și-nlăuntrul tău vibrează. E un fel de sărbătoare Ce pe buze dă în floare. Nevăzute pârâiașe Sapă-n fruntea ta hogașe. Să mai spunem una încă: Care notă se mănâncă, Însă după ce s-a copt? Vă spun eu - e nota opt. Seamănă cu o ogradă Fără cap și fără coadă. Postfață Cartea asta de ghicire Este scrisă
Cartea de ghicire by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/525_a_1299]
-
sub soare, ca o greșeală, care vine de la cel ce cîrmuiește: 6. nebunia este pusă în dregătorii înalte, iar bogații stau în locuri de jos. 7. Am văzut robi călări, și voievozi mergînd pe jos ca niște robi. 8. Cine sapă groapa altuia, cade el în ea, și cine surpă un zid, va fi mușcat de un șarpe. 9. Cine sfarmă pietre, este rănit de ele, și cine despică lemne este în primejdie. 10. Cînd se tocește fierul, și rămîne neascuțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85079_a_85866]
-
s-a încurcat cu unul, Gheorghe, care traumatizat și marcat de pe front, avea patima băuturii. Gheorghe s-a îndepărtat de muncă și sa apropiat de crâșmă. Rar, când era mai treaz, era capabil să câștige un ban spărgând lemne sau săpând prin grădinile oamenilor. Mare parte din banii pe care îi câștiga îi lăsa la birt. Când se întorcea la casa Caterinei, în care se mutase, era veșnic nemulțumit de ce i se oferea și o lua la bătaie. Devenise o povară
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
și le trata ca discuții serioase. Era perioada în care comuniștii i-au desființat bunicului afacerea, trecându-l înapoi la coarnele plugului. Costică i-a devenit ajutor la muncile câmpului, unde era de folos, în principal datorită fizicului lui, la săpat, la prășit și ca paznic la vie si pepenii verzi. Bunicul construia pentru el, în perioada caldă, la câmp, din lemn, ierburi și coceni de porumb, un foișor și o covercă pentru a-l feri de soare sau ploaie. Acestea
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
făcut-o bucată cu bucată dintr-o stâncă, iar inte riorul l-am aranjat în așa fel încât să ne aducă aminte de România. Casele, proiectate de Sergiu, pe trei hectare, erau clădite în trepte, pe verticală. Ascunzișurile și nișele, săpate în stâncă pe diferite nivele, fuseseră executate după desenele lui de către lucrătorii de pe insule. Casele aveau arcade, coloane albe, obloane de lemn vopsite în albas tru. Semănau cu mânăstirile noastre ca stil. Clanțele de la uși fuseseră luate din Sicilia. Aveam
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
de-o făcut cărămidă acolo în dealul care se cheamă La Cărămizi și o zidit mândrețe de biserică... Îi drept că au făcut cărămida în dealul La Cărămizi, pentru că și acum se cunoaște locul unde o fost cărămidăria. Numai să sapi acolo și dai de resturi de cărămidă - a precizat Cotman. Dacă lucrurile s-ar fi oprit aici, familia asta a lui Bașotă n-ar fi fost atât de pomenită. Dar ultimul urmaș pe linie bărbătească a lui Ioniță o fost
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
de inocență adamică, își împlântă ochii în ai mei și-mi declară fără inflexiuni în glas: — Astăzi a murit mama. Dau să-l consolez, dar ceva mă oprește. Nu pare dărâmat, deși e la vârsta la care un atare necaz sapă adânc. Mă căznesc să respir normal, iar el adaugă: — Sau poate ieri. Nu mai țin minte. Hotărât lucru, ceva e în neregulă aici. Habar n-are pe ce lume trăiește, bietul băiat. Dar cum naiba o fi trecut de vizita
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
ori poate tocmai ca să-și domolească acea spaimă, se apropie tiptil, fără să aprindă lanterna. Femeia stătea în genunchi, aple cată mult înainte, și scormonea frenetic cu mâinile. Celebi alunecă pe pământul gras și se sprijini de o cruce. Femeia săpa, se vede, de multă vreme, aplecată cum era deasupra gropii răscolite, și acum se căznea, icnind gros, să ajungă la sicriu. Celebi îngheță la gândul că va trebui, peste o clipă, să aprindă lanterna. Ar fi vrut să se îndepărteze
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
cu multă salivă, la micul dejun de foștii concetățeni, în timp ce viermii și păsările vor ciuguli din carnea trupului meu netrebnic, buruienile de pe mormânt vor suge seva și secrețiile post-mortem ale glandelor, iar vântul și ploile vor mânca literele numelui meu săpat în piatra funerară, excesiv de scumpă și evident inutilă. Totul se mănâncă, nimic nu se pierde! La ce bun memoria? ̨ nchipuiește-ți o lume în care nimic nu s-ar uita și în care fiecare nouă generație ar dubla cantitatea de
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
desagă mare petrecută peste umăr. Pe fiecare cutie buchisise cu un muc de creion chimic: "CUTIE CU SFORI MARI", "CUTIE CU SFORI MICI" și "CUTIE CU SFORI CARE NU SUNT BUNE LA NIMIC". Când alaiul ajunse la râu, doi bărbați săpară cu unghiile o groapă în malul clisos și înmormântară fantoșa cu capul spre apus. S-au aprins lumânările. Bătrânele satului, punându-și țărâna pe creștet și smulgându-și puținul păr din cap, se tânguiau și jeleau ca după mort: "Aaa
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
moarte să se spovedească sau câțiva țărani obidiți veniți de departe de hramul bisericii, la 20 noiembrie, cu cine știe ce necazuri grele, să ceară un sfat, să dea acatiste sau pur și simplu să sărute mâna sihastrului. Lângă bisericuță, Pimen își săpase în piatra muntelui mormântul, acoperindu-l cu o lespede, lăsând loc atât cât să se poată strecura înăuntru când intra în perioada de hibernare sau atunci când își va fi simțit sfârșitul aproape. Capitolul VII CÎND AJUNSE îNAPOI LA SCORBURA în
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
Alerg. Cad. Mă târăsc. Mi-e frică. Mă ridic. Alerg. Mă împiedic. Nu mai pot. Soarele alb ca o roată cu spițe de nichel. Coboară. Spițe incandescente de nichel în omoplați, în pulpe. Carnea sfârâie cu miros greu și înecăcios. Sap nisipul cu unghiile. Puțină umezeală m-ar alina. M-aș putea ascunde. Sap. Firele de nisip se mișcă sub mâinile mele. Nu e nisip. Furnici roșii, mari cât unghia, îmi îmbracă trupul. Harnice, rup bucățile mici de carne cu care
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
mai pot. Soarele alb ca o roată cu spițe de nichel. Coboară. Spițe incandescente de nichel în omoplați, în pulpe. Carnea sfârâie cu miros greu și înecăcios. Sap nisipul cu unghiile. Puțină umezeală m-ar alina. M-aș putea ascunde. Sap. Firele de nisip se mișcă sub mâinile mele. Nu e nisip. Furnici roșii, mari cât unghia, îmi îmbracă trupul. Harnice, rup bucățile mici de carne cu care dispar în nisip. Urlu din răsputeri, dar nu aud nici un sunet. Alerg din
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
cald prin urnele sparte, prin sângele meu, prin fluier departe. Din Hades cântând privighetorile vin, s-așază pe masă 'ntre pîne și vin. [1931] * HOTAR Calea Lactee abia ghicită se pierde scrisă în noapte fierbinte și calmă, ca linia vieții runic săpată într-o imensă zăbavnică palmă. Pașnic ca untdelemnul cel veșnic se scurge subt bolți Aheronul. Acum ah de trecere cine va-ncepe cîntarea? Acum ah negrele ape cui îi dau tonul? Pescăruși speriați din tenebre se-nalță când luntrea cu
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
Isaac și lui Iacov, că ți-o va da. Vei stăpîni cetăți mari și bune pe care nu tu le-ai zidit, 11. case pline de tot felul de bunuri pe care nu tu le-ai umplut, puțuri de apă săpate pe care nu tu le-ai săpat, vii și măslini pe care nu tu i-ai sădit. Cînd vei mînca și te vei sătura, 12. vezi să nu uiți pe Domnul, care te-a scos din țara Egiptului, din casa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
va da. Vei stăpîni cetăți mari și bune pe care nu tu le-ai zidit, 11. case pline de tot felul de bunuri pe care nu tu le-ai umplut, puțuri de apă săpate pe care nu tu le-ai săpat, vii și măslini pe care nu tu i-ai sădit. Cînd vei mînca și te vei sătura, 12. vezi să nu uiți pe Domnul, care te-a scos din țara Egiptului, din casa robiei. 13. Să te temi de Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
să se scalde în apă și după asfințitul soarelui va putea să se întoarcă în tabără. 12. Să ai un loc afară din tabără, și acolo să ieși afară. 13. Între uneltele tale să ai o lopată, cu care să sapi și să-ți acoperi murdăriile ieșite din tine, cînd vei ieși afară. 14. Căci Domnul Dumnezeul tău merge în mijlocul taberei tale, ca să te ocrotească și să-ți dea în mînă pe vrăjmașii tăi dinaintea ta; tabăra ta va trebui deci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
a zis: "Nici Eu n-am să vă spun cu ce putere fac aceste lucruri." $12 1. Isus a început pe urmă să le vorbească în pilde. "Un om a sădit o vie. A împrejmuit-o cu un gard, a săpat un teasc în ea, și a zidit un turn, apoi a arendat-o unor vieri și a plecat din țară. 2. La vremea roadelor, a trimis la vieri un rob, ca să ia de la ei din roadele viei. 3. Vierii au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85114_a_85901]
-
sutaș că a murit, a dăruit lui Iosif trupul. 46. Și Iosif a cumpărat o pînză subțire de in, a dat jos pe Isus de pe cruce, L-a înfășurat în pînza de in, și L-a pus într-un mormînt săpat în stîncă. Apoi a prăvălit o piatră la ușa mormîntului. 47. Maria Magdalina și Maria, mama lui Iose, se uitau unde-L puneau. $16 1. După ce a trecut ziua Sabatului, Maria Magdalina, Maria, mama lui Iacov, și Salome, au cumpărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85114_a_85901]
-
locul tovarășului Iordan, dar nu și năravul! Că a umblat mai mult după interese personale. Știm asta, toți au știut-o, dar nimeni n-a spus nimic. Nici dumneata, deși erai destul de bine informat. Sigur, n-ai vrut să-l sapi, nimeni nu-i vrea răul celui de-alăturea, dar interesele fabricii sunt mai presus de ce crede lumea. Turnătoria-i una, principiile cu totul altceva! Să nu ne mai ascundem, să o spunem deschis: „- Tovarăși, așa nu mai merge, Aprovizionarea scârțâie
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
Până... Până atunci să mă așez pe o bancă, aici, în parcul Nastasachi, supranumit Pușkin. Înrudiri, încuscriri sau încumetriri... la porțile Orientului! Să repet gestul lungului șir de pensionari care, de zeci de ani, poposesc la umbră pe această bancă săpată în piatră de Slănic. Lustruită de haine... lustruite și ele de o viață. Să nu mă gândesc la ziua în care, ca mulți dintre ei, mă voi lăsa pe un pat, pe o masă de operație sau, cel mai bine
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
gura mamei sale. Aceasta lăsă ușor capul pe spate, ca atunci când era sărutată de bărbatul ei, și sorbi cu sete apa din cană. - Bogdaproste, Varvară, că tare îmi era sete. D’apoi ce Dumnezeu ai făcut așa de mult, parcă ai săpat acum fântâna să dai de apă proaspătă. Mi s-o lungit ochii de sete. Fata lăsă ochii în jos. Cum să-i spuie că a întârziat stând cu Florin al Mariței de vorbă. I-a ținut drumul și ea nu
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
lumânările rămase nici nu se mai vedeau. Fetița se apropie de o movilă de pământ proaspătă. Rupse câteva fire de iarbă de pe ea, apoi se întoarse și trase crucea mai aproape, spre răsărit. Se așeză în genunchi și începu să sape cu mâinile pământul reavăn. Se ridică apoi și măsură cu piciorușul groapa făcută. Îi era până la pulpă. Mai scormoni un pic și apoi înfipse crucea. Trase cât putu cu picioarele pământul înapoi și călcă ușor peste el. Când lemnul a
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
dimineață la ora cinci, că ea la ora cinci se scula, își făcea treaba, o văd jos, jos așa lângă sobă. Auăleu, da’ ce ai fata mea, Doamne, te-ai culcat așa jos,... i-o fost căldură? Am început să săpăm, cu cel hârlerț, apoi o vinit fimeile astea de pe vale cu fata. și când m-am uitat sângele iac-așa curgea...Să ferească Dumnezeu și Maica Domnului, că are sămânța nebună care omoară fimeile. Di ci o omorât- o?...Di
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
o Îngropase hoțul, Încolți o nouă plantă, numită grâu, din boabele căreia gospodinele să facă multă pâine așa Încât nici un copil să nu mai sufere vreodată de foame. Șeful de post făcu un semn din cap dulăului, iar acesta Începu să sape și să scormonească, scoțând din groapă pâinea furată. Și uite așa hoțul a fost dat În vileag, pentru că, Întradevăr, nici o faptă rea nu rămâne ascunsă. POVESTEA LUI MOȘ CRĂCIUN Se povestește că la Începutul Începuturilor, Moș Crăciun era un bărbat
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]