5,478 matches
-
e moartă. Sunt șocată. — Tu... An-te-hai, nu ți-am dat ordin să o omori în bătaie! — Dar nu voia să tacă, doamnă! În calitate de șefă a gospodăriei imperiale, Nuharoo mă convoacă să apar în fața ei. Sper să am destulă forță să îndur cele ce urmeză. Mă preocupă copilul pe care-l port. Înainte de a apuca să-mi schimb hainele, un grup de eunuci de la Sala Pedepsei dau buzna în palatul meu. Nu vor să spună cine i-a trimis. Îmi arestează eunucii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
un simplu efect al creionului negru de ochi. Nu-mi place faptul că mă obligi să fac așa ceva, îmi spune ea. Fără a-mi oferi permisiunea de a mă ridica, vorbește mai departe: Oricine știe că nu-s făcută să îndur un astfel de moment. Însă asta e ironia vieții. Cum eu sunt responsabilă de treburile domestice, nu am de ales. Îndatoririle mele îmi impun să fac dreptate. Regula a fost limpede pentru toți cei din Orașul Interzis: nimeni nu are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
răsuflând. Eunucul-șef Shim îl salută pe Majestatea Sa, dar nu primește nici un răspuns. Nuharoo se ridică de pe jilțul ei: — Majestatea Voastră, vă mulțumesc foarte mult că ați venit să mă eliberați. Se aruncă la picioarele împăratului: Nu mai pot îndura asta. Nu mă pot sili să poruncesc pedepsirea doamei Yehonala, câd știu că poartă copilul Majestății Voastre. Împăratul rămâne nemișcat pentru o clipă, apoi se apleacă spre ea, cu ambele brațe întinse: — Împărăteasa mea, o cheamă el încetișor. Ridică-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mă sperie mai mult decât orice coșmar. Trăiesc într-o lume a haosului, unde tortura era un exercițiu de rutină. Începeam să înțeleg de ce atât de multe concubine devin obsedate de religie. Pentru că altfel ar înnebuni fără doar și poate. Îndur cea mai grea iarnă din viața mea. E mijlocul lunii februarie a anului 1856, și pântecul meu e de-acum cât un pepene. Împotriva sfatului lui An-te-hai, am ieșit afară pe pământul înghețat. Voiam să-mi vizitez grădina și tânjeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
-i găsi un pretendent. — O să-i placă prințului Ch’un de mine? mă întreabă ea. Cum să mă pregătesc? — Să vedem mai întâi dacă va fi interesat de tine. Întrebarea mea este - și asta e foarte important - vei putea să înduri greutățile pe care le-am îndurat eu? — Greutăți? Glumești, nu-i așa? Un sentiment de nesiguranță îmi năvălește în minte. Rong habar nu are despre ce vorbesc. — Rong, viața mea nu este cum pare a fi. Trebuie să știi asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
placă prințului Ch’un de mine? mă întreabă ea. Cum să mă pregătesc? — Să vedem mai întâi dacă va fi interesat de tine. Întrebarea mea este - și asta e foarte important - vei putea să înduri greutățile pe care le-am îndurat eu? — Greutăți? Glumești, nu-i așa? Un sentiment de nesiguranță îmi năvălește în minte. Rong habar nu are despre ce vorbesc. — Rong, viața mea nu este cum pare a fi. Trebuie să știi asta. Nu vreau să fiu cauza regretelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
toate anotimpurile“, le numește el. Doamnă Yehonala, Majestatea Sa e sătul de noi, femeile manciuriene. Într-una din zilele astea o să se prăbușească în toiul activităților sale deja știute de toată lumea și rușinea va fi prea mare să o putem îndura. Îmi scot batista și i-o dau lui Nuharoo ca să-și șteargă lacrimile. Nu putem să luăm asta personal, îi spun. Sentimentul meu este că Majestatea Sa nu e sătul de noi, ci de responasbilitățile față de țara sa. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
anume să pună o armă la tâmpla împăratului Hsien Feng. Am înșelat așteptările mele, ale țării și ale strămoșilor mei, plânge Hsien Feng. Din cauza caracterului meu necorespunzător, barbarii ne-au umilit... China a fost cotropită și vina trebuie s-o îndur doar eu. Știu că trebuie să cer permisiunea ca să vorbesc, dar mânia mă copleșește și spun: — Străinii trăiesc în China prin bunăvoința împăratului, și totuși ei ne-au făcut rău în mai multe moduri decât putem găsi cuvinte să exprimăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Literar este cea în care s-a pus sigiliul pe tratatele cu Franța și Marea Britanie. Ambele recunosc în continuare anteriorul tratat de la Tientsin, dar cu unele clauze adăugate. Este pentru prima dată în mai multe mii de ani când China îndură o astfel de rușine. Împăratul Hsien Feng este obligat să deschidă orașul Tientsin ca nou port comercial. Din punctul lui de vedere, acest lucru nu numai că le permite barbarilor să facă negoț în ograda lui, ci le facilitează și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
este acum un chin. Degetele-i sunt ca niște bețișoare fragile, iar trupul lui nu e decât un schelet. A început călătoria transformării într-o palidă fantomă. Strămoșii săi nu i-au răspuns la rugăciuni, nici Cerul nu s-a îndurat de fiul său. Totuși, în neajutorarea sa, Hsien Feng își arată demnitatea de împărat al Chinei. Lupta sa este eroică - bărbatul pe moarte care se agață de pensula lui de scris, refuzând să cedeze China printr-o semnătură. O rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ca An-te-hai pierduse sigiliul. An-te-hai a fost arestat și târât afară, în timp ce el cerea iertare țipând. A fost scos afară pentru pedeapsă - o sută de lovituri de bici. Mi-a fost teamă că An-te-hai nu va fi în stare să îndure suferința. Din fericire, eunucul era sortit să trăiască - avea într-adevăr prieteni peste tot. Mai târziu, când a fost adus înapoi de gărzile lui Su Shun, roba lui era sfâșiată și pătată cu sânge. Eram conștientă că Su Shun mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mult timp să mă dedic gândurilor mele. Simțeam că în mine trăiesc două persoane diferite. Una era zdravănă la minte și credea că există un preț ce trebuie plătit pentru locul unde mă aflam și că ar trebui să îmi îndur în taină văduvia până mor. Partea aceasta din mine încerca să mă convingă că însuși faptul de a fi conducătorul Chinei ar trebui să-mi aducă satisfacție. Cealaltă persoană, cea nebună, nu era de acord. Se simțea prinsă în capcană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
obiceiul: nici una dintre celelalte fete nu recunoscuse În fața soților, prietenelor sau părinților conținutul real al clubului lor de lectură. În cei doi ani de când mă alăturasem lor, una singură Își recunoscuse preferințele literare În fața iubitului ei. Ironiile pe care le Îndurase din partea lui Îi schimbaseră viața: până la urmă s-a despărțit de el, după ce Își dăduse seama că un bărbat care ar fi iubit-o cu adevărat (ca un erou de roman de dragoste, se subînțelegea) n-ar fi luat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Bungalow 8? am Întrebat, cu cenzura mea obișnuită relaxată În urma vinului care curgea În valuri. Conversația se opri și patru fețe perfect Îngrijite și/sau machiate se Întoarseră spre mine. Până la urmă, Skye fu cea care Își adună forțele, ca să Îndure povara Întrebării mele. — Da, spuse ea calm, refuzând să mă privească În ochi, simțindu-se În mod evident jenată pentru mine. Amy Sacco e proprietara cluburilor Bungalow 8 și Lot 61 și e prietenă bună cu Kelly. Suntem cu toții pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
spuneau „Vorbește cu mine“? — Cred că e altceva, dar „bună“ mi se pare prea mult. A fost fără Îndoială În regulă, am explicat, Întrebându-mă dacă merita să urc treisprezece etaje pe scări decât să aștept liftul și să-i Îndur conversația. —Ei bine, hai să spunem doar că am eu o senzație că va fi mai bine, replică el, cu ceea ce era, fără doar și poate, un semn complice cu ochiul. —Mmm, serios? am spus, uitându-mă cu disperare la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
acum Înțeleg, ți-ar plăcea dacă m-aș strădui mai tare. Sunt foarte dispus să mă conformez... Și acestea fiind spuse, Își Înghesui toată partea de jos a corpului În mine și Începu obișnuita sa Încrengătură de limbi. Oare chiar Îndurase Gwyneth un astfel de tratament? Era Într-adevăr posibil să se fi culcat cu atâtea fete și nici măcar una să nu se fi obosit să-i spună că habar n-are ce face? Era dezgustător, ca și Înțelegerea bruscă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
M-am felicitat În tăcere pentru că reușisem În sfârșit să mențin o comunicare normală cu băiatul ăsta. — Mda, mi-ar face mare plăcere, spuse el, cu o expresie mulțumită. Bineînțeles, și eu aș fi mulțumită dacă n-ar trebui să Îndur o călătorie de patru ore cu Greyhoundul pe un drum care În mod normal durează două ore. M-am liniștit spunându-mi că Îl convinsese compania mea și nu șansa de a scăpa de mizeria lipicioasă și claustrofobia autobuzului. —Excelent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
fie la curent cu alibiul. Promiți că ai notat toate detaliile, dragă? Întrebă el nervos când Îmi dădu cheile, În timp ce toți trei stăteam În garajul subteran. —Will, nu te mai stresa. Îți promit că nu te dau de gol. O să Îndur singură suferința. Ca de obicei. —Fă-mi o plăcere. Hai s-o mai revizuim o dată. Când te Întreabă unde sunt, ce spui? Îi explic pur și simplu că tu și Simon n-ați suportat ideea să petreceți un weekend Întreg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
secolului al IV-lea sunt menționate și într-un calendar got (fragment), precum și în alte acte martirice. Printre aceștia, erau menționați preoți ca Verca și Batwin sau Bathusios, un eremit Argyla, în total 26 de martiri, în afară de anonimi. Aceștia au îndurat martiriul la porunca unei căpetenii locale (Vingurich)-se pare că au fost arși de vii într-o biserică, undeva la vărsarea Argeșului în Dunăre, cf. și relatarea lui Sozomen. După o notiță din sinaxare, rămășițele acestor martiri au fost strânse
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
a bulgarilor (679-680), a provocat mari dislocări de populație și a avut consecințe de durată asupra teritoriilor din această zonă. În primul rând, episcopatele creștine de la Dunăre și-au încetat activitatea, iar populația creștină romanizată a fost prigonită și a îndurat multe suferințe din partea slavilor și protobulgarilor, pe atunci neamuri păgâne. După o lungă și grea perioadă, în 864-865, bulgarii s-au creștinat, fiind subordonați canonic patriarhiei de Constantinopol. Instalarea slavilor în nordul Dunării, creștinarea bulgarilor și răspândirea culturii și limbii
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
adică au revenit în sudul Dunării), pe care au găsit-o "părăsită și golită de armata bizantină". Dar răsculații "nu s-au mai mulțumit să poată păstra ceea ce era al lor și să dobândească doar stăpânirea Moesiei, ci nu mai îndurau să nu aducă daune împărăției romeilor (bizantinilor) și să nu unească domnia misienilor (românilor-vlahilor) și a bulgarilor într-una singură, așa cum fusese odinioară" (Choniates, p. 419, în "Fontes, III, p. 259-261). Cronicarul cruciadei a III-a, Ansbert, face referire la
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
pe lîngă costurile necesare îngrijirii răniților, statul a fost nevoit să aibă grijă și de 200 000 de refugiați forțați să fugă din teritoriile aflate sub controlul Greciei sau Serbiei. Consecințele grelei poveri a războiului asupra vieții națiunii și suferințele îndurate în acești ani s-au reflectat în Bulgaria, ca și în celelalte state, printr-o creștere masivă a sprijinului popular acordat partidelor de stînga. Atît Uniunea Agrară a lui Alexandru Stamboliski cît și noul Partid Comunist aveau să joace de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
în stânga Milcovului, rămânea atașat de ceea ce reprezentase ca tip social nobilul polonez, în vreme ce păturile sociale angajate activ în lupta pentru emanciparea socială și națională a românilor vedeau în emigrația polonă nu numai un aliat, ci și o expresie a martirajului îndurat pentru cauza sfântă a „reînvierii naționalităților” - imperativul vremii. Această mare simpatie a românilor pentru polonezi a fost atestată de emisari și agenți polonezi, de agenți consulari, ca de pildă cel al Austriei la Iași (Eisenbach), încât portretele lui Sobieski și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mei. Iar fructele-or întrece făgăduința florii". Malherbe Introducere " NICIODATĂ SĂ NU-ȚI ÎNCEPI CĂSNICIA CU UN VIOL" Niciodată să nu-ți începi căsnicia cu un viol, recomanda Balzac în 1830. Un viol, legalizat, normalizat, ca acela pe care îl îndură Jeanne le Perthuis des Vauds, nefericita eroină a primului roman al lui Guy de Maupassant, O viață 1. În noaptea nunții, Jeanne, ghemuită într-un colț al patului cu baldachin, așteaptă. "Așteptă cu neliniște, cu inima strânsă de acel nu știu ce
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
pierde treptat teren. Căci Pietro își ia din ce în ce mai multe libertăți. Își arată dorința prin "priviri care ofensează prin însăși înflăcărarea lor, prin încercări de a o strânge de braț, de a-i atinge piciorul". Curând, o obligă pe Marie să îndure atingeri tot mai intime. Într-o seară, își lipește îndelung buzele de "nerușinata mână dreaptă" a fetei. Apoi își petrece brațul în jurul mijlocului ei și o sărută ușor pe obrazul drept. Cum Marie își deschide larg brațele spre el, Pietro
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]