6,271 matches
-
teolog creștin - acela de „a reforma viața creștină și a sfârși cu cele din urmă resturi ale iudaismului și păgânismului” (113, p. 17). Iată forma în care a fost redactat, la sfârșitul secolului al VII-lea, unul dintre cele 102 canoane adoptate de respectivul sinod : „Canonul 61 : să cadă sub canonul [penitenței] de șease ani... cei ce trag după sine urși, sau alte dobitoace de acest fel, spre distracția și vătămarea celor mai simpli, și cei ce spun norocul și ursita
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
reforma viața creștină și a sfârși cu cele din urmă resturi ale iudaismului și păgânismului” (113, p. 17). Iată forma în care a fost redactat, la sfârșitul secolului al VII-lea, unul dintre cele 102 canoane adoptate de respectivul sinod : „Canonul 61 : să cadă sub canonul [penitenței] de șease ani... cei ce trag după sine urși, sau alte dobitoace de acest fel, spre distracția și vătămarea celor mai simpli, și cei ce spun norocul și ursita și genealogia și multe lucruri
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
sfârși cu cele din urmă resturi ale iudaismului și păgânismului” (113, p. 17). Iată forma în care a fost redactat, la sfârșitul secolului al VII-lea, unul dintre cele 102 canoane adoptate de respectivul sinod : „Canonul 61 : să cadă sub canonul [penitenței] de șease ani... cei ce trag după sine urși, sau alte dobitoace de acest fel, spre distracția și vătămarea celor mai simpli, și cei ce spun norocul și ursita și genealogia și multe lucruri de acest fel, ...și cei
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
gonitori de nori și vrăjitori, și cei ce confecționează amulete, și prezicătórii” (51, II, p. 433). Se știe că preoții arhaicelor populații europene (romani, greci, traci, celți etc.) aveau și atribuții meteorologice de alungare a norilor (de furtună, de grindină). Canonul sinodal citat mai sus este un indiciu că astfel de practici au supraviețuit, cu toată opoziția Bisericii creștine. Practici de gonire a norilor de furtună, prin săgetare și prin amenințare, sunt atestate la geți încă din secolul al V-lea
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
de furtună (les meneurs de nuées), erau semnalați și în secolul al XIII-lea de Toma d’Aquino. Ulterior, Inchiziția îi ardea pe rug pe vrăjitorii care pretindeau că pot genera și conduce norii de grindină (174, p. 45). Prevederile Canonului 61 al Sinodului trullan se regăsesc simplificate într-un nomocanon (colecție de legi și canoane) numit Pidalion sau Kârma Korabiei, înțelese a Katoliceștei și apostoleștei Biserici a Ortodocșilor. Acesta a fost tradus din grecește, prelucrat și tipărit de mitropolitul Veniamin
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Toma d’Aquino. Ulterior, Inchiziția îi ardea pe rug pe vrăjitorii care pretindeau că pot genera și conduce norii de grindină (174, p. 45). Prevederile Canonului 61 al Sinodului trullan se regăsesc simplificate într-un nomocanon (colecție de legi și canoane) numit Pidalion sau Kârma Korabiei, înțelese a Katoliceștei și apostoleștei Biserici a Ortodocșilor. Acesta a fost tradus din grecește, prelucrat și tipărit de mitropolitul Veniamin, la Mănăstirea Neamț, în anul 1844. „Descântătorii - se spune în Pidalion -, fermecătorii, maghii, purtătorii de
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
atestare documentară în Moldova este ceva mai târzie. încercarea de a aduce „la zi” și la situația locală era firească și chiar pare să fi preocupat traducătorul, așa cum reiese, de exemplu, din felul în care a tradus/redactat un alt canon (al Sinodului al V-lea ecumenic, an 553), prevedere sinodală care înfiera pe preoții care descântau de Samcă : „Se cuvine a se caterisi și preoții acei ce cetesc la bolnavi hârtia ce se numește a Ghélei [în original Ghilló - n. A
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
fi fost, conform tradiției, compuse de Orfeu „sub puterea inspirației divine”, texte „pe care [tracul] Musaios le-a așternut în scris, după ce a făcut unele mici îndreptări” (Aristid, Orationes, 41 ; cf. 64, p. 67). în primele secole ale erei noastre, canoanele stabilite de sinoadele ecumenice bizantine înfierau pe „cei ce confecționează amulete”, pe „cei ce poartă baiere” și pe „cei ce cetesc la bolnavi hârtia ce se numește a Ghelei” (al V-lea Sinod ecumenic, anul 553) (51). Am motive să
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
ca și călugării, japonezii se aliniau atunci în șir indian de-a lungul coridorului și intrau în biserică. În altarul luminat de jur împrejur doar de flacăra lumânărilor, omul acela sfrijit stătea cu brațele desfăcute. Preotul recita cu glas scăzut canonul slujbei în limba latină și în cele din urmă ridica pâinea și Sfântul Potir deasupra capului. În timpul fiecărei slujbe samuraiul se gândea la valea sa. Își amintea cum se ducea la mormintele tatălui său și ale rudelor sale aflate în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
depinde doar de noi. Facem focul În centrală, avem temperatura dorită. Ne lenevim, tremurăm... gros. Azi m-am spovedit, așa că am primit dezlegare pentru a primi Sfânta Împărtășanie, dar și binecuvântarea de a continua proiectele. 28 noiembrie 2012 Am un canon foarte convenabil față de ce Îmi dăduse Părintele Iustin Pârvu la Mănăstirea Petru Vodă, dar acum nouă ani eram păcătosul-păcătoșilor și aveam nevoie de multă rugăciune. Acum, având În vedere că particip și mă implic În toate slujbele zilei, noul canon
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
canon foarte convenabil față de ce Îmi dăduse Părintele Iustin Pârvu la Mănăstirea Petru Vodă, dar acum nouă ani eram păcătosul-păcătoșilor și aveam nevoie de multă rugăciune. Acum, având În vedere că particip și mă implic În toate slujbele zilei, noul canon e mai aproape de cerințe, rămânându-mi timp suficient atât pentru lecturile duhovnicești, cât și pentru cele obișnuite. Deocamdată ucenicesc pe lângă Părintele Ioan Bute, care mă inițiază În operația de preparare a mâncării, nu peste multă vreme urmând să-mi vină
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
de dimineață m-am descurcat cât de cât, cu ajutorul Părintelui Ioan, după-amiază, la vecernie, am rămas doar eu și m-am Încurcat rău de tot Încercând să descâlcesc firul logic al textelor ce trebuiau cântate sau citite. Iar dacă În ce privește Canonul Maicii Domnului am salvat oarecum situația, citindu-l după ce am parcurs rugăciunile de seară, față de Sfântul Andrei nu știu cum mă voi recompensa, pentru că l-am vitregit de o bună parte din texte, ca un neisprăvit ce sunt. Trebuie să pun burta
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
nu a fost întotdeauna simetrica și promptă. Deși a fost considerat novator, în spiritul american al campaniei sale electorale din 2009, adoptând elemente de modernitate precum platformă new media, percepția publicului vizitator pe site a fost de a fi respectat canoanele tradiționale. În abordarea comunicării în dublu sens, controlul mesajelor a funcționat, după cum reiese din analiza de continut a comentariilor temelor de campanie. Periodic, candidatul Mircea Geoana intervine în dialogul online, insă îi lipsește consecventă și rapiditatea răspunsului. Intervențiile sale sunt
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
stat nu acționează asu-pra altora, de unde încercările de armonizare fiscală, de apropiere a politicilor fiscale, ceea ce, pe termen lung, amenință autonomia fiscală statală, mai cu seamă în zonele ce experimentează diferite formule integraționiste. În Avuția Națiunilor, Adam Smith evidenția patru "canoane" sau principii ale impozitării. Acestea sunt: 1) Echitatea; 2) Certitudinea; 3) Eficiența; 4) Comoditatea. La acestea, ulterior, economiștii moderni au adăugat altele, cum ar fi: 5) Neutralitatea, în sensul de a nu distorsiona mecanismul prețurilor; 6) Stabilizarea, în sensul utilizării
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
nu crea nici o dificultate puterilor învecinate. Interesul nostru cere a trăi în cea mai bună armonie cu dânsele. Ținta preocupațiunilor și a lucrărilor națiunii trebuie să fie dezvoltarea puterilor ei morale și materiale. Ridicarea bisericii române, restabilind-o pe bazele canoanelor și întărirea simțimântului religios în inimile noastre; răspândirea învățământului în toate clasele; o justiție și o administrațiune bună, care să stârpească prin urmărirea și pedepsirea culpabililor toate abuzurile; o ordine și o iconomie în finanțe pentru a face să înceteze
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
pe seama timpului și pe uitare? Cine ar trebui să dea semnalul reevaluării? Crezi că trebuie să așteptăm mult trâmbițata intrare în Europa, să ne facă (altcineva) ordine și în curtea literaturii? Constat că "listele" canonice au rămas aproape neschimbate în comparație cu canonul oficial din perioada comunistă, chiar dacă în perioada postdecembristă au fost recuperați scriitorii români din exil și au apărut multe cărți valoroase ale scriitorilor afirmați din plin abia acum. E drept că au apărut unele sinteze istorice centrate pe perioada contemporană
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
centrate pe perioada contemporană, antologii și dicționare, completînd un tablou în care domnește încă confuzia valorilor. Eu nu resping în bloc moștenirea literară a comunismului, dar cred că o nouă critică, fie și reciclată din cea veche, are obligația revizuirii canonului. Urmează, după destul de parțiala "Literatura română postbelică", să apară "Istoria critică a literaturii române" de Nicolae Manolescu, care încearcă să reconstituie integral tabloul literaturii române la distanță de șase decenii față de sinteza lui George Călinescu. Va fi ea tot atât de cuprinzătoare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
mă ține în viață, ca poet, astăzi, chiar dacă mai târziu am citit aplicat, pe genuri, și mi-am făcut propriile mele clasamente și ordine culturale. Deși am fost conștiincios în primii ani de școală (mai târziu mi-a fost nesuferit canonul școlii românești), nu am crezut că voi scrie vreodată. Meseria de scriitor mi se părea intangibilă, destinată doar celor aleși. Poate că așa ar și trebui să fie, nu ca astăzi, în epoca haotică (cu expresia lui Harold Bloom) a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
structuri, în materie. Există el? Ei, bine, scriu despre cărțile unde el începe măcar să se întrezărească. Restul e... construcție critică, sau creație critică. Faci compromisuri? Care e limita compromisului permisă unui critic? Compromisuri...?! Nu am o poziție centrală, nu fac canonul, am o vagă tristețe în legătură cu această problemă, născută, dacă vrei, dintr-un anume narcisism. Dacă nu poți să faci canonul, dacă nu-ți stă în putință, găsești, precum Cioran, tot felul de justificări și soluții, care mai de care mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
sau creație critică. Faci compromisuri? Care e limita compromisului permisă unui critic? Compromisuri...?! Nu am o poziție centrală, nu fac canonul, am o vagă tristețe în legătură cu această problemă, născută, dacă vrei, dintr-un anume narcisism. Dacă nu poți să faci canonul, dacă nu-ți stă în putință, găsești, precum Cioran, tot felul de justificări și soluții, care mai de care mai sofisticare, și construiești o țesătură a negativității. Adică, nu fac canonul, dar am o justificare solidă pentru asta, îmi legitimez
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
dintr-un anume narcisism. Dacă nu poți să faci canonul, dacă nu-ți stă în putință, găsești, precum Cioran, tot felul de justificări și soluții, care mai de care mai sofisticare, și construiești o țesătură a negativității. Adică, nu fac canonul, dar am o justificare solidă pentru asta, îmi legitimez poziția în așa fel încât cei care fac canonul să pară marginali. Un Adrian Marino, la noi, creatorul unei metode solide, tradus în lume, nu mai era interesat de creația literară
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Cioran, tot felul de justificări și soluții, care mai de care mai sofisticare, și construiești o țesătură a negativității. Adică, nu fac canonul, dar am o justificare solidă pentru asta, îmi legitimez poziția în așa fel încât cei care fac canonul să pară marginali. Un Adrian Marino, la noi, creatorul unei metode solide, tradus în lume, nu mai era interesat de creația literară propriu-zisă. O și disprețuia. N-am să vin cu o astfel de teorie. Știi, la teorii din acestea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
unei metode solide, tradus în lume, nu mai era interesat de creația literară propriu-zisă. O și disprețuia. N-am să vin cu o astfel de teorie. Știi, la teorii din acestea toți putem fi buni. Deci, dacă tot nu fac canonul și fac o lectură de amator de ins care citește din plăcere și scrie cu iluzia că, la rându-i, construiește un text care ar trebui să fie descifrat, căci nu spun nici eu chiar totul, unele idei reies din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
române" în viziunea lui Mircea A. Diaconu? Mai bine mă puneai să-mi imaginez cum ar arăta ultimul scriitor în limba română? Ar fi ca gâtul unei clepsidre prin care se scurg Istoria ieroglifică, Țiganiada, Eminescu și aici ar urma canonul meu, al unui epigon, singurul în stare să mai citească scrierile ultimului scriitor. Fără îndoială, scriitorul ăla n-ar exista dacă n-ar fi însoțit, ca de umbra lui, de un critic. Și dacă scriitorul (ultimul, totuși, ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
mai folosit în alte apariții ale sale din presa vremii: Piconșer. De altfel, în al doilea număr al Flăcării Sacre se preciza limpede că sub pseudonimul Piconșer era vorba despre Șerboianu, care era lăudat pentru "îndrăzneala" sa de a sparge "canoanele" Bisericii Ortodoxe Române, printr-un act sinonim cu eroismul: "este primul cleric de la noi, care are curajul, demn de admirat, să exprime în mod public, părerea sa referitor la greșeala ce se face de capii bisericilor, refuzându-se, fără temei
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]