6,421 matches
-
că-l cunosc foarte bine. El avusese cel mai mare succes din grupul nostru, ca avocat asociat specializat în dreptul societăților, la o firmă din centrul financiar al Londrei. Dar îi lăsa prea puțin timp pentru altceva decât ocazionalele partide de golf cu clienții actuali sau potențiali. Nu-i plăceau filmele proaste, iar despre origami credea că aparține camerei de joacă unde se aflau și copiii lui frumos îmbrăcați și educați la școli private. Bănuiesc că el era cel mai matur dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mai matur dintre noi. În timp ce Mark și Kieran ne plictiseau încă, repetând la nesfârșit sketch-ul Dead Parrot al celor care făcuseră și Monty Python, pe care-l gustau și când aveau 18 ani, Phil ne repovestea anecdote de la partidele de golf și ne recomanda vinuri Sauvignon cu buchet îndrăzneț. Iar viața sa profesională extenuantă și plină de coerciții îl făcuse să îmbătrânească și fizic. Părul său era rar și alb, iar fața trasă prematur. Avea chiar și un început de burtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
ridicolă. Poate că ochelarii lui demodați erau cei care nu se asortau cu imaginea. Sau poate pentru că-mi făcusem iluzii că-l cunoșteam bine. Îți mai aduci aminte weekendul acela când Mark și Kieran au mers în Portugalia să joace golf cam acum cinci ani? — Sigur că-mi aduc. Atunci Lisa mă târâse la acea fermă pentru tratamente sănătoase și sadice unde mi se făcuseră clisme pentru a purga cele 350 de calorii pe care aveam voie să le mănânc pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
e vina mea. Nu e vina mea. Măsuram apartamentul cu pași mari blestemându-l pe Mark că vorbise cu Kieran despre ceva personal pentru prima dată în prietenia lor. De ce nu se mulțumise să repete „Cele mai memorabile lovituri de golf din viața mea“ cu un creion și o bombonică trasă-n ciocolată? Am făcut curat prin apartament, asta după ce învățasem de la Lynn ce efect terapeutic poate avea acest lucru, înainte să mă apuc de pregătit o întâlnire pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
sine. —Azi am vorbit cu Lisa la telefon. L-a dat afară pe Kieran, care s-a gândit să-i mărturisească despre o femeie pe care a întâlnit-o în Algarve, în timpul acelei vacanțe în care ați mers să jucați golf. Mark păru amuzat. —A fost un mic sărut pe o dună de nisip! Lisa m-a făcut să cred că a fost o aventură în toată regula! —Știi cum e Kieran. Probabil s-a simțit la fel de vinovat ca și cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
dar, după ce petrecusem o viață întreagă evitând extremele, mi-era din ce în ce mai greu să procesez acest flux constant de surprize. Harry își drese vocea. —Nu tocmai. A fost ideea medicului. Clima de acolo ne va face bine amândurora. Putem să jucăm golf, să ne ocupăm de grădinărit, să înotăm. Iar voi puteți veni de câte ori vreți. Oricum, decizia a fost deja luată, adăugă Lynn ghicind că ne pregăteam să ridicăm niște obiecții. Dar avem mai mulți bani decât ne trebuie. Acum, sigur că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
de plin. Și de data asta mă bucuram că nu e nimeni cu mine sub pătură. * * * Luni, nici urmă de Față-de-Ou, cel puțin până spre seară. Probabil avea o slujbă pe timpul zilei. Și-a făcut apariția pe la șase într-un Golf GTI bleumarin, care ieșea în evidență de la o poștă și pe care l-a parcat la câteva case în josul străzii. Avea noroc dacă nu-i spărgeau mașina cu el înăuntru cu tot. Mașina îmi confirmase bănuiala în legătură cu slujba lui de peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
de la prietenul meu Dave de la magazinul de motociclete din Balham; cunoștința lui de la DVLC a căutat numele care corespundea plăcuțelor de la mașina lui Față-de-Ou. îl chema Walter Quincy, locuia pe 14C Randolph Terrace, Fulham, o adresă care se potrivea cu Golf-ul GTI. Celălalt mesaj era de la Tim, care mă întreba dacă mai vreau să ieșim în oraș lăsându-mi numărul lui de acasă și de la muncă. Probabil făcuse rost de numărul meu de la Baby. L-am ascultat numai pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
pe care l-am văzut vreodată. Am văzut-o și pe Betty Grable într-un film despre Coney Island. Părea un loc foarte frumos, iar tanti Mae mi-a spus că ea fusese acolo și că se găsea în zona golfului. După un timp, au apărut zvonuri peste tot despre o întâlnire evanghelică care avea să urmeze. Nu mai era sponsorizată de predicator, cum se întâmpla de obicei, din cauză că era nemulțumit de absența oamenilor de la biserică. Mie asta mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
invitat-o la hotel, mi-am reprimat impulsul de a-mi lipi buzele de gura ei socialistă, neîntinată. — Societatea americană, spuse ea trântindu-și pe jos rucsacul și sacul de dormit și continuându-și prelegerea începută în mașină, în timp ce ocoleam golful în drum spre Haifa, societatea americană nu numai că permite relațiile brutale și nedrepte dintre oameni, dar le și încurajează. Zi și tu dacă poate nega cineva treaba asta. Nu. Rivalitatea, concurența, invidia, gelozia, tot ce are mai rău firea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
că semănau perfect la statură și la ochi. Catinca știa să exprime aceeași rugăminte mută din privirea lui Chaplin, aerul acela de vagabond - gentle man - poet însingurat, care putea aparține la fel de bine unui savant, unui compozitor sau unui jucător de golf. Nu s-a dat în lături să-mi controbăie în poșetă și să-mi șterpelească o țigară în timp ce mima o pană de inspirație în compunerea unui cântec. Mă tăvăleam pe jos de râs. La un moment dat se auzi o
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
care i-am văzut vreodată. Față de recepțiile la care participasem în românia, se simte un fel de briză în aer. De fapt, mă aștept ca în fiecare clipă oamenii ăștia să-și smulgă costumele și să se apuce de jucat golf. Din motive greu de înțeles, nu o fac totuși. În mod halucinant, mi se pare că îl zăresc într-un colț pe însuși Jacques Derrida, la fel de singur și de stingher ca și mine. Pe măsură ce mă apropii de el, nu mai
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
american. Era singurul lucru care reușea să-l calmeze în acea vreme în care lumea devenise deodată un loc straniu și greu de înțeles. Era vremea când America hotărâse să facă o concesie musulmanilor, ca să-și spele păcatele războiului din Golf sau poate doar să mai dea puțin peste nas rușilor, eternii aliați ai sârbilor, și găsise ca prin minune o țărișoară rătăcită pe hartă undeva prin sud-estul Europei - Albania - a cărei populație adusă la sapă de lemn de guvizii de la
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
și Lefty se ridicară. În depărtare, luminat de soarele care răsărea, se zărea conturul New York-ului. Nu avea forma obișnuită a unui oraș - așa, fără cupole, fără minarete - și trecu un minut până când deveniră conștienți de Înaltele forme geometrice. Dinspre golf se rostogolea ceața. Ramele roz de la un milion de geamuri scânteiau. Mai aproape, Încoronată cu propriile raze de soare și Îmbrăcată ca În Grecia antică, Statuia Libertății le ură bun venit. ― Vă place? Îi Întrebă căpitanul Kontoulis. ― Am văzut destule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
funebre care umpleau cadavrele nu cu lichid de Îmbălsămare, ci cu gin, bisericile care ofereau ceva mai mult decât vinul de Împărtășanie și frizeriile ale căror sticle de colonie conțineau licoarea uitării. Lefty se familiariză cu malul râului Detroit, cu golfurile sale ferite și debarcaderele secrete. Recunoștea șalupele poliției de la cinci sute de metri. Comerțul ilicit cu alcool era o treabă complicată. Marea contrabandă era controlată de Banda Violetă și de Mafie. În mărinimia lor, Îngăduiau Într-o anumită măsură și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
În copilărie. Când eu eram bebeluș, Capitolul Unsprezece era copil, când eram eu copil, el era adolescent, și când am ajuns eu adolescentă, el era deja adult. La doisprezece ani preocuparea preferată a fratelui meu era să taie mingi de golf În două ca să vadă ce e Înăuntru. De obicei, vivisecțiile lui de mingi Wilson și Spalding dezvăluiau miezuri constând În benzi de cauciuc Înmănunchiate extrem de strâns. Dar uneori mai avea și surprize. De fapt, dacă vă uitați foarte atent la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
casa lor de vacanță de lângă Petoskey. Era o casă victoriană mare, ca de turtă dulce, cu tot felul de ornamente și vopsită În culoarea fisticului. Când am ajuns la ea, m-a uluit priveliștea. Casa cocoțată pe un delușor deasupra golfului Little Traverse, Înconjurată de pini Înalți și cu toate geamurile strălucind. Mă pricepeam la părinți. Părinții erau specialitatea mea. În mașină, pe drum, Încolo, purtasem o discuție Însuflețită, pe teme diverse, cu tatăl Obiectului. De la el moștenise culorile. Domnul Obiect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
moale sub picioare. Pentru câteva clipe, În ciuda proastei mele dispoziții, am reușit s-o simt: Încântarea proaspătă pe care ți-o dădea nordul Michiganului. O vagă răcoare În aer chiar și În august. Ceva aproape rusesc. Cerul indigo de deasupra golfului negru. Mirosul de cedru și pin. La marginea pădurii Obiectul se opri. ― O să fie ud? Întrebă ea. Am teniși de pânză În picioare. ― Hai, spuse Rex Reese, trăgând-o de mână. Udă-te. Ea țipă teatral. Se dădu pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
văzut pe domnul Obiect cum urcă În hamacul din spatele casei, cu o carte În mâini. Am așteptat să aud dușul pornind și apoi am coborât pe scările de serviciu și am ieșit pe ușa de la bucătărie. M-am dus până În golf, plină de melancolie. Mlaștina dintre cedri era Într-o parte a casei. În cealaltă parte era un drum de pământ și pietriș care trecea printr-un câmp deschis, fără copaci, cu iarbă galbenă, Înaltă. Lipsa copacilor mi-a atras atenția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
primii coloniști și la cum se omorâseră Între ei pentru piei de castor și de vulpe. Am pus piciorul pe placă, dând mușchiul la o parte cu pantoful de tenis, până când m-am plictisit de asta. Era deja aproape de prânz. Golful era acoperit de un cer albastru, senin. Dincolo de deal simțeam prezența orașului Petoskey, fumul de la sobele și coșurile de acolo. Pe malul apei iarba devenea mlăștinoasă. M-am cățărat pe dig și m-am plimbat Încoace și-ncolo, ținându-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
poala mea și cu capul sprijinit de unul din brațele balansoarului. Avea pantaloni scurți, atât de scurți Încât i se vedea marginea buzunarelor și a costumului de baie. Eu aveam un șort kaki și o cămașă albă. În fața noastră, apa golfului era acoperită de sclipiri argintii. Golful avea solzi, precum peștii de dedesubt. ― Uneori mi se face o silă totală să am trup, spuse Obiectul. ― Și mie. ― Și ție? ― În special când e atât de cald. E un chin fantastic și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de unul din brațele balansoarului. Avea pantaloni scurți, atât de scurți Încât i se vedea marginea buzunarelor și a costumului de baie. Eu aveam un șort kaki și o cămașă albă. În fața noastră, apa golfului era acoperită de sclipiri argintii. Golful avea solzi, precum peștii de dedesubt. ― Uneori mi se face o silă totală să am trup, spuse Obiectul. ― Și mie. ― Și ție? ― În special când e atât de cald. E un chin fantastic și să te miști de colo colo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ochii larg deschiși, dar limitați În acel mod, degetul mare mi-a alunecat Înăuntrul ei. A clipit, ochii i s-au Închis, și-a ridicat coapsele și mai sus și am făcut-o din nou. Și apoi iarăși. Bărcile din golf făceau parte din asta, și orchestra de coarde a greierilor din iarba arsă, și gheața care se topea În paharele noastre de limonadă. Leagănul se mișca Înainte și Înapoi, scârțâind pe lanțul său ruginit, și era ca În cântecul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
bună pe cetină. În cele din urmă am ajuns În față unui câmp deschis și am fugit de-a curmezișul lui. Când m-am uitat În urmă, Jerome se apropia. Am trecut În zbor prin iarba Înaltă, galbenă, de pe malul golfului. Am sărit peste plăcuța istorică, julindu-mă la picior, apoi am fugit mai departe, țopăind de durere. Jerome a sărit-o fără nici o dificultate. De cealaltă parte a câmpului era drumul care ducea Înapoi la casă. Dacă reușeam să trec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și opt de ani. Încă mai purta papion, dar gâtul nu mai reușea să-i umple gulerul cămășii. Era redus prin toate părțile, de parcă ar fi fost criodesicat. Cu toate acestea, de sub halatul lui alb ieșeau niște pantaloni verzi de golf, iar pe creștetul fără păr stătea o pereche de ochelari de aviator, cu lentile Închise la culoare. ― Bună, Callie, ce mai faci? ― Bine, doctore Phil. ― Începe școala iar? În ce clasă mai ești? ― Trec Într-a noua anul ăsta. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]