7,087 matches
-
vizuală, de preferință cinematografică. Muzica "serioasă" nu mai poate fi urmărită fără ipoteza unei imagini corespondente. De aici vine și preferința pentru un anumit tip de muzică: cea care poate fi transformată cu ușurință în "ambient" sonor pentru un scenariu imaginar, de esență cinematografică. La întrebarea "de ce v-ați ales" această lucrare, mulți studenți mi-au răspuns că le-a plăcut un anumit film. Cei care-și aleseseră Brahms, o făcuseră datorită temei vestite din filmul "Vă place Brahms?". Cineva, cu
Absența lui Bach by Dan Dediu () [Corola-journal/Journalistic/14289_a_15614]
-
una din temele fundamentale ale PRM: pierderea Transilvaniei și creșterea influenței maghiare în România. Mai rămânea, dintre atuurile peremiste, unul esențial: vulgaritatea. Unde mai întâlneai, pe metru pătrat, asemenea acumulare de dejecții, infamii, denunțuri deocheate (câți dintre adversarii, reali ori imaginari, ai lui Vadim au săpat de vreuna din etichetele voit infamante de "evreu", "țigan", "homosexual", "spion", "corupt")? Ei bine, peremiștilor le-au venit de hac televiziunile. Da, aceleași mașinării magice care au pompat, ani în șir, imaginea tribunului cu clăbuci
Cocoșii de tablă ruginită by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9536_a_10861]
-
exotismului" în care destinul autoarei pare a-i fi prins pe nu puțini dintre cei care s-au apropiat de creațiile ei. Tulburătoare este la lectura prozelor scurte senzația de a fi confruntat mult mai radical și deplin cu universul imaginar al autoarei, decît în romanele precedente. Reapar - în articularea unei impecabile logici a absurdului de tip ionescian și suprarealist, sau în logica fantasticului, specifică lui Daniil Harms, atît de îndrăgit de autoare, - obiectele și simbolurile unei lumi inconfundabile, în care
Marea dereticată, șosetele închiriate și Doamna Untură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/12502_a_13827]
-
obiectelor în elemente imateriale ("pielea este acoperită de cuvinte, cuvintele sunt acoperite de tăcere"), poemul în proză transformîndu-se într-un fel de artă poetică, în care se regăsesc cîteva din coordonatele fundamentale ale universului Aglajei: circul, prestidigitațiile, iluzionismul, cruzimile inofensive, imaginare. în poemul Cartofii - care ne poate trimite cu gîndul și la tabloul lui Van Gogh -, iarna, o femeie "tricotează o tăcere lungă". Personajele întîmplărilor din prozele acestui volum "zboară și mănîncă lumină" (în Dumnezeu și zborul,) plîng cu lacrimi mari
Marea dereticată, șosetele închiriate și Doamna Untură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/12502_a_13827]
-
alege totuși pe germanul Goethe. Prin stabilirea la Paris în 1924 își vede visul realizat. Sondează mai întîi terenul publicisticii, prin colaborarea la diverse periodice cu texte și desene. Un articol ce atrage atenția, pînă și diplomaților, e un interviu imaginar cu un prim-ministru rus, alcătuit pe baza celor citite în presă. Pentru elegantă publicație suprarealista a anilor 30, Minotaure, oferă desene cu nuduri. Fotograf profesionist devine abia în 1929, după ani întregi în care o dispretuiese, fără însă a
Centenar Brassai by Daniel Nazare, Irina Bernad () [Corola-journal/Journalistic/17633_a_18958]
-
artificiu procedural inspirat, instanța auctorială transferă unui personaj relativ autonom competența narativă; este potențată astfel, printr-o detașare strategică a perspectivei, imaginea încărcată de mister a eroinei centrale. În concordanță cu privilegiatul moment crepuscular, Sephora se proiectează pe un ecran imaginar, într-un clar-obscur ce punctează complementaritatea masculin-feminin, căci Myriam, personajul-reflector are știința alternării celor două planuri ontice. Printr-un inspirat amestec de reflecție lucidă și de reverie ludică, magia cu promisiuni de voluptate a Sephorei se propagă inefabil, astfel încît
Sephora, Bianca și Sofia by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Journalistic/14429_a_15754]
-
face în chip nemediat, iar stilul epistolar utilizat, contrar presupuselor sale convenții înlesnește, mai ales prin marca subiectivității explicite - persoana I singular - afirmarea unor ipostaze ontice fundamentale. Caracterul retoric al titlului nu ar trebui să ne înșele: asistăm la o imaginară și frumoasă, în sensul gratuității, confruntare între figura reprezentativă a Biancăi, misterioasă simbioză a fragilității și forței reflexive, pe de o parte, și evanescența, ereditată unilateral, a mitului donjuanesc, pe de altă parte. O prejudecată sexistă, întemeiată însă psihanalitic ar
Sephora, Bianca și Sofia by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Journalistic/14429_a_15754]
-
de-a lungul și de-a latul pământului. Tipologia e bogată și contradictorie: de la ingenua trăind între realitate și mistică, reamintind-o pe dantesca donna angelicata, la amazoana energică și primejdioasă, la femeia fatală și necruțătoare și la ființa pur imaginară, descinsă din mitologie. Raporturile sunt, de regulă, dominate de cavalerism și politețe, cu incidentale note de sarcasm și ironie. Simți însă în fiecare replică a personajului că e un admirator al femeilor, un egal al lor - nici seducător, nici protector
Iubitele lui Corto Maltese (3) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4241_a_5566]
-
uitare. Atunci l-am citit pe Bernhard prima oară, procurat cu înfrigurare de profesoara mea de germană. Atunci am simțit cum măștile unui actor se rostogolesc la picioarele mele, una cîte una. Afară, în fața teatrului, l-am strîns în brațe, imaginar, pe Octavian Cotescu. Cu tot cu Minetti al său și cu toți actorii ce trăiesc și mor cu și pentru personajele lor.
Mecanisme și mecanica lor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5744_a_7069]
-
ca românul cel mai mare dintre contemporani, într-un trădător al intereselor naționale, iar acum prezentarea lui Raed Arafat ca <marele dușman> al reformei sănătății face să te întrebi dacă președintele a epuizat chiar toată lista adversarilor săi, reali sau imaginari, și nu mai are pe cine să atace. Numai dispariția oricărui instinct de conservare, ca și a oricărei consilieri de bun simț îl poate face pe cineva să atace atât de nesăbuit valorile sigure, luminoase, încă nepătate ale poporului din
Cărtărescu: Preşedintele Băsescu face greşeli peste greşeli, se comportă ca o navă în derivă () [Corola-journal/Journalistic/46441_a_47766]
-
gratuit, diluând interesul abia stârnit. Din această cauză, narațiunea (și nu mă refer la epic) se încurcă în propriile ițe, devine oarecum redundantă, trenează. Romanul este presărat cu destule momente de grație, poetică sau satirică, unele însă și ele tributare imaginarului magrittean (cohorta de costume dispuse și acționând simetric, ca în seria Golconde), kaufmanian (imaginea propriei persoane multiplicată în mii de exemplare este marca Being John Malkovich), cărtărescian (scena trecerii dintr-un cer într-altul prin fermoare uriașe trimite la imaginea
Fantezii în fond by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11946_a_13271]
-
și pe cel al Crailor... într-o simptomatică consonanță de opțiuni estetico-temperamentale: datorită teoriei electricității și a privirii magnetice, tatăl și fiul își trădează deopotrivă “atracția lor către ’suprafiresc’”, iar prin cea din urmă ei “își dau mîna în hagialîcul imaginar către ’cel mai frumos dintre veacuri’ care ’fu al optsprezecelea’...”. O astfel de abordare a eredității și a interiorității secrete poate fi apropiată, cred, de teoria criptonimiei a psihanaliștilor Nicolas Abraham și Maria Torok, după care “criptele” ori “fantomele” textuale
Gratia interpretandi by Laura Pavel () [Corola-journal/Journalistic/13191_a_14516]
-
greu asupra prezentului și viitorului României. Și sînt semne că o redresare este posibilă. Avertismentul conținut în editorialul lui Nicolae Manolescu e unul. Un altul e sugestia conținuta într-un mai vechi eseu al lui Sorin Antohi, reluat în volumul Imaginar cultural și realitate politică în România modernă, de curînd apărut în limba franceză la editură LĂHarmattan, unde se recomandă renunțarea la prezentarea "bietului român" că "unic mare mutilat al Istoriei sau ultimul dintre bolnavii cronici". încă unul - articolul lui Costache
Spiritul critic fată cu tranzitia by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/17531_a_18856]
-
putea rosti, la forța cuvîntului, a poeziei, a rock-ului mai presus de orice. Cei de la Phoenix fugiseră deja la mijlocul anilor optzeci. Datorită lui Pittiș, generația mea, cel puțin, le-a cultivat, în absență, legenda. Datorită lui Pittiș, am cutreierat imaginar, pe străzile Londrei, la Taverna cu pricina, am simțit că sînt în centrul unei lumi și nu la marginea ei, în spatele Cortinei de Fier, acolo unde și visele riscau să fie blocate la mantinelă. Datorită lui Pittiș am înțeles, atunci
Mica Sirenă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9364_a_10689]
-
înger-îngerașii înlemniți. Și iese poetu' teafăr, zîmbind și salutînd publicul. Iar dresoru' îi și pune aureola pe cap. Drept recompensă. Ștampila aia de calitate a luminii."( Arta Popescu) Sau cînd stăteam cu toții pe scenă, actori și spectatori, înghesuiți într-o imaginară stație de pe strada Mîntuleasa și așteptam tramvaiul să ne ducă, să ne ducă, să ne rătăcim, să ne pierdem, la țigănci sau aiurea. Așa am pățit de curînd, într-o după-amiază de duminică. M-am trezit că mă îmbrac și
Un tramvai numit Popescu by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12139_a_13464]
-
așteptările noastre. Pe de altă parte, acest „roman al tinereții iudaice” își aduce contribuția la conturarea deplină a unui imaginar al lumii burgheze evreiești, interbelice, căreia proustianul și lovinescianul N. Steinhardt i-a aparținut prin excelență. Frecventarea și articularea acestui imaginar burghez constituie, în fapt, preocuparea cea mai constantă a intențiilor naratoriale, „fuga de acasă” nefiind altceva decât pretextul acestei disecări lucide, ironice, predispuse la experimentul parodic și persiflator. „Sufletul burghez” - ca să preluăm o sintagmă din text - își are corespondentul prim
Poveștile burgheze ale unui gurmand simpatic by Adrian Mureșan () [Corola-journal/Journalistic/3206_a_4531]
-
domeniu, la fel de normal e ca ministrul Sănătății, care e liberal, să inițieze, să propună un proiect sau ministrul Apelor și Pădurilor în cadrul Codului silvic. Nu mai vorbesc de Interne, că ați văzut tărăboiul generat de Codul rutier. Astea sunt motive imaginare și nu cunosc nici de la PSD vreo frustrare pe acest subiect și vă asigur că nici la noi", a declarat Crin Antonescu, într-o conferință de presă, potrivit Agerpres. "Doriți să facem un simpozion despre viața, opera și nemulțumirile domnului
Antonescu: Stroe nu e de acord cu Dragnea. Unde e supărarea? by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/35041_a_36366]
-
Fulton al lui Churchill, ci și ocazia de a estompa consecințele unui mod de gîndire instituit în Epoca Luminilor, pentru că atunci Occidentul construiește, prin opoziție cu propria imagine, ideea Europei de Est. Succesiunea capitolelor cărții descrie etapele construcției: intrare, posedare, imaginare, cartografiere, sfătuire, populare. Autorii acestei "geografii filozofice" sînt călătorii cu imaginație ce străbat un teritoriu încă alb pe hărți și călătorii imaginați, ca cei din scrierile lui Voltaire, principalul "vinovat" de această invenție, deși el nu a ajuns niciodată în
Elemente de geografie imaginară by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/15640_a_16965]
-
examinării directe a acestora", răspunsuri pe care le găseau în textul prezentat pentru analiză. Pentru ultimul punct din testarea națională, elevii avea de scris o compunere scurtă în care erau rugați să descrie un tablou impresionant din natură, real sau imaginar. Ținând cont de acest aspect, am cerut opinia domnului Adrian Topor, vicepreședintele executiv al Federației Naționale a Asociaților de Părinți, care ne-a declarat că, referitor la gradul de dificultate al subiectelor, părerile sunt împărține. Pentru copiii și părinții care
Ce spun părinţii despre examenul naţional cu basm şi meteoriţi () [Corola-journal/Journalistic/26017_a_27342]
-
o mare problemă evreiască”. Nu mărimea minorității contează, ci istoricul relației dintre comunitatea minoritară și cea majoritară. Paradoxal, antisemitismul fără evrei se manifestă mai simplu și este mai eficient. Nu mai este detestat „evreul real” din colțul străzii, ci „evreul imaginar”, evreul generic, un construct fantomatic, o fantoșă în seama căreia pot fi puse toate viciile imaginabile. „Evreul real” nu va mai fi prin preajmă ca să infirme toate aceste aberații. Mai rămâne un pas de făcut până la teoria „conspirației iudeo-masonice”, a
De ce sunt evreii din România altfel by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/3510_a_4835]
-
stadiul de simple proiecte pe cale de a se actualiza. Clipă se păstrează în efigie prin intermediul unor decupaje evenimențiale sincronice asemănătoare unei colecții de dagherotipuri care, puse cap la cap, aspiră a forma, ca într-un puzzle, imaginea întregului: "retragerea în imaginare tablouri de război, (...) asemeni unor ăétudesă, asemeni unor simfonii construite la minut din fragmente de culori și sunete, adevărate ăimages d^Épinală muzical imaginative, scoase din paginile săptămînalelor ilustrate, din gravuri, fotografii și ilustrații", notează Emil R. în jurnalul sau
Memoria pre-apocalipsei by Stefana Totorcea () [Corola-journal/Journalistic/17643_a_18968]
-
reale, ceea ce poate provoca instaurarea stării închipuite. "Ipohondrii se vor îmbolnăvi până la urmă de-adevărat. Nemulțumiților li se va lua darul. Înțelepciunea populară mai spune că de ceea ce ți-e frică nu scapi, gândurile se materializează în forme deja modelate imaginar". Citind - ca pe o convingătoare poveste - Puterea cuvintelor, mi-am amintit de una din scrierile lui Al-Gahiz (sec. 9), în care un sultan plătea poveștile cu "ideea de bani". Totuși, ce lume dincolo de Ocean! Hipnoterapia o fi având rezultate concrete
Metafora vindecătoare by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9406_a_10731]
-
se ocupă și de proză, lansează teoria "culoarelor", pe care scriitorii erau nevoiți să și le cîștige cu trudă, vorbește mai pe larg de protocronism, ca fenomen tipic de anormalitate a literaturii noastre, ca și de miturile care ne bîntuie imaginarul colectiv (acela al patriei primejduite, al străinului rău, al salvatorului etc.), și care au fost atît de bine speculate de propagandă. Autorul se ocupă și de dimensiunea stilistică a textelor, considerînd că trăsătura lor cea mai importantă este accesibilitatea; aceasta
Literatura în totalitarism by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/16426_a_17751]
-
fine...). La fel, fiecare eu (io, dacă preferați...) e o suprapunere de frecvențe, de savori de madlenă uscată și sfărîmicioasă. ,Legenda" lui, lipită din șuete și amintiri, e arheologia benzii de magnetofon. Așa, cel puțin, arată lumea veche, transcrisă de pe imaginare discuri și casete cu vorbe, vorbe, vorbe, în prozele pe care și le ,pasează", ca pe un drept, pe cît de public, pe-atît de privat, la memorii, Călin Torsan, Cosmin Manolache, Sorin Stoica, Roxana Moroșanu și Ciprian Voicilă. Minunată: ,Mi-
De-ale gurii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10843_a_12168]
-
cartier, Milucu, Milucu. Mi se pare ciudat, mai ales de cînd m-am obișnuit ca ăștia la lucru să-mi zică ŤMoșuleť." Identități, identități... Care ,împielițări" succesive se deduc de pe benzi cu amintiri vorbite și din ,stenografieri" ale unor taifasuri imaginare la care chemi, cum îți vin în gînd, prieteni vechi și iubiri moarte, rude, cunoscuți, vecini. E ceea ce face, în Fiiiiisticcacaovanil (o madlenă cu înfățișare de înghețată și topping - sic! - de film cu Mihăilescu-Brăila), Cosmin Manolache. Altfel, din ,oracole" (era
De-ale gurii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10843_a_12168]