6,555 matches
-
spiritelor care Îi vor supraviețui tatălui meu și vor continua să se ocupe de mine. Viața acelora care au Însemnătate pentru oricare dintre noi nu se oprește odată cu moartea lor. Un mort e În stare să exercite represalii. Slujba de Înmormîntare a avut loc În biserica din Forcalquier, o veche catedrală romanică și gotică, pe care o filmasem În urmă cu șaisprezece ani, iar mie mi se părea că Încă aud glasul tatei: „Ai grijă ca acele cadraje pe care le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
fost de greu să fiu părinte și că sînt mulțumit că m-am Înșelat În privința voastră. Tot astfel, și voi ați avut desigur zile cînd v-a fost greu să fiți copiii mei, și v-ați Înșelat În privința mea“. În timpul Înmormîntării, nu mi s-a ivit Înaintea ochilor sufletul lui, precum acela al lui Patrocle În Iliada, ca să-mi spună că nu vom mai face niciodată proiecte Împreună. Înscrisesem deja ziua aniversării lui În agenda mea. Am adăugat-o pe aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
mi s-a ivit Înaintea ochilor sufletul lui, precum acela al lui Patrocle În Iliada, ca să-mi spună că nu vom mai face niciodată proiecte Împreună. Înscrisesem deja ziua aniversării lui În agenda mea. Am adăugat-o pe aceea a Înmormîntării: era ultima noastră Întîlnire, acea faimoasă Întîlnire la care mă gîndeam de luni Întregi, Întîlnirea În cursul căreia trebuia să ne Împăcăm. Dacă o Întîlnire constă din a te găsi Într-un loc anume fixat și la o dată anume fixată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
eșuată care, În genul ei, era totuși izbutită. Era pe punctul de a isprăvi un text lung despre Aix-en-Provence care trebuia să servească drept prefață la un album de fotografii. Lucrase la text pînă În noaptea dinaintea morții sale. După Înmormîntare, am rămas o lună la stăreție, singur cu mama, ca să termin textul acela În locul lui. Mama avea nevoie de bani, care urmau să-i fie achitați la predarea manuscrisului, iar eu n-aș fi suportat ca un străin să corecteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
din cer pătimirile lor și văpăile focului care le-a mistuit cetatea, apoi aruncă blestemul asupra corabiei lui Menelau : fie să-i cadă, chiar între vâsle,/ fulgerul strălucitor, azvârlit/ de brațul lui Zeus ! După ce leșul lui Astyanax este pregătit de înmormântare, corifeul îi observă pe grecii sosiți cu torțe aprinse în mâini, cărora Talthybios le cere să incendieze Troia înainte de a se întoarce la casele lor : Luați aminte, ofițerilor însărcinați s-aprindeți a lui Priamos cetate, să nu vă lenevească torțele
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
străbătut paginile În graba mare, pînă ce am dat de secțiunea cu anunțuri mortuare. Numele Nuriei Monfort zăcea sub o cruce de tipar și am simțit cum Îmi tremură privirea. M-am Îndepărtat cu ziarul Îndoit sub braț, căutînd Întunericul. Înmormîntarea era În acea după-amiază, la ora patru, În cimitirul Montjuïc. M-am Întors acasă făcînd un ocol. Tata dormea și am urcat Înapoi În camera mea. M-am așezat la masa de scris și mi-am scos din penar stiloul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
pînă unde ajungeau cuvintele preotului. Sicriul, un coșciug din lemn de pin necurățat, odihnea În noroi. Doi gropari Îl străjuiau, rezemați În lopeți. I-am scrutat pe cei de față. Bătrînul Isaac, paznicul de la Cimitirul Cărților Uitate, nu venise la Înmormîntarea fiicei sale. Am recunoscut-o pe vecina de palier, care sughița scuturînd din cap În timp ce un bărbat cu aspect sărăcăcios o consola mîngîind-o pe spate. Soțul ei, am presupus. LÎngă ea era o femeie de vreo patruzeci de ani, Îmbrăcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
toată afacerea asta și să uiți odată pentru totdeauna de omul acela, de Carax. — Vorbiți de parcă ceea ce se Întîmplă e din voința mea. Eu nu-s decît un spectator. Reprezentația o dă șeful dumneavoastră și dumneavoastră Înșivă. — SÎnt sătul de Înmormîntări, Daniel. Nu vreau să trebuiască să asist și la a ta. — Cu atît mai bine, fiindcă n-o să fiți invitat. — Vorbesc serios. — Și eu la fel. Faceți-mi hatîrul să opriți și să mă lăsați aici. În două minute sîntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
nemișcată, cu o lumînare aprinsă În mînă. O perlă sclipitoare Îi alunecă pe piele, strălucitoare ca rășina proaspătă, și Îi căzu În poală. Isaac Monfort se Întoarse, cu chipul brăzdat de lacrimi. Nu te-am văzut În după-amiaza asta la Înmormîntare, am zis eu. Tăgădui În tăcere, ștergîndu-și ochii cu dosul reverului. — Nuria nu era acolo, murmură el după o clipă. Morții nu vin niciodată la propria lor Înmormîntare. Aruncă o privire În jur, ca și cînd ar fi vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
chipul brăzdat de lacrimi. Nu te-am văzut În după-amiaza asta la Înmormîntare, am zis eu. Tăgădui În tăcere, ștergîndu-și ochii cu dosul reverului. — Nuria nu era acolo, murmură el după o clipă. Morții nu vin niciodată la propria lor Înmormîntare. Aruncă o privire În jur, ca și cînd ar fi vrut să-mi arate astfel că fiica lui era În Încăperea aceea, așezată lîngă noi, În penumbră, ascultîndu-ne. — Dumneata știi că n-am fost niciodată În casa asta? Întrebă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
casă, l-am găsit pe tata refugiat În fotoliul său, cu o carte deschisă În poală. Era un album de fotografii. CÎnd mă zări, se ridică cu o expresie de ușurare care Îl Însenină. — Eram Îngrijorat. Cum a fost la Înmormîntare? Am ridicat din umeri, iar tata a Încuviințat grav, considerînd subiectul Închis. — Ți-am pregătit ceva pentru cină. Dacă ai chef, Îți reîncălzesc și... — Nu mi-e foame, mulțumesc. Am ciugulit ceva pe-afară. Mă privi În ochi și Încuviință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
sfîntul Toma, de sfîntul Augustin și de Fecioara din Fátima. Așa cum Îl vedeți, băiatul e la fel ca mine, preacucernic. Un mistic. Dacă acum Îi spun că nu ne dați o mînă de ajutor, oricum va trebui să celebrăm o Înmormîntare, În loc de nuntă. — Dacă puneți problema astfel... După cum mi s-a povestit ulterior - fiindcă eu nu-mi aduc aminte, iar nunțile și le amintesc Întotdeauna mai bine ceilalți -, Înainte de ceremonie, Bernarda și don Gustavo Barceló (urmînd instrucțiunile amănunțite ale lui Fermín
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
putut fi ținuți în frâu: i-au împodobit sicriul cu flori și i-au pus o coroniță pe cap. La biserică, pastorul n-a mai vorbit-o de rău pe moartă, mai ales că nici nu era multă lume la înmormântare, veniseră doar câțiva mai curioși; dar când trebui dus sicriul, copiii s-au repezit cu toții odată, ca să-l ducă ei. Fiindcă n-aveau putere să-l ducă, ajutau care cum putea, alergau toți în urma sicriului și plângeau. De atunci mormântul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ajutau care cum putea, alergau toți în urma sicriului și plângeau. De atunci mormântul lui Marie a fost la mare cinste pentru copii: sădesc flori în fiecare an, de jur-împrejur au plantat un gard viu de trandafiri. Dar tocmai de la această înmormântare a început și prigoana pe care, din pricina copiilor, am avut-o de îndurat din partea satului întreg. Principalii instigatori au fost pastorul și învățătorul. Copiilor li s-a interzis categoric chiar să se întâlnească cu mine, iar Schneider chiar s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
opri puțin ca și cum l-ar fi încercat o amintire tristă. — Și ea a murit la șase luni după aceea, din cauza unei răceli. — Nu de răceală. Nu de răceală, puteți crede ce vă spune un om bătrân. Am fost acolo, la înmormântarea ei. Durerea pricinuită de moartea prințului ei a doborât-o. Da, o țin bine minte și pe prințesă! Ehei, tinerețea! De la ea, eu și prințul, care eram prieteni din copilărie, mai că nu ne-am transformat fiecare în ucigașul celuilalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de mult, încât cu greu mi-am venit în fire. Am început să mă gândesc la ea, s-o visez noaptea. Desigur, nu sunt o persoană superstițioasă, dar a treia zi chiar m-am dus la biserică la slujba de înmormântare. Într-un cuvânt, pe măsură ce trece timpul, mă gândesc tot mai des la ea. Nu că numai la ea mi-ar fi gândul, dar uneori parcă o văd în fața ochilor și mi se face rușine. Care-i concluzia cea mai importantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
e ușor să vă zic: adio? Ha-ha! râse el cu ciudă de întrebarea sa penibilă și deodată, parcă înrăit de faptul că nu reușește să spună tot ce vrea, zise tare și iritat: Excelență! Am onoarea să vă invit la înmormântarea mea, firește, numai dacă veți considera că merit să-mi faceți cinstea, și... vă poftesc pe toți, domnilor, împreună cu generalul! Râse din nou; dar era deja râsul unui smintit. Lizaveta Prokofievna înaintă speriată până la el și-l apucă de mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ei negri sunt plini de furie și obrajii îi sunt îmbujorați. — Mie, Nikolai Ardalionovici, mi se pare că degeaba l-ai adus, dacă e vorba de băiețandrul acela tuberculos, care a izbucnit atunci în plâns și ne-a invitat la înmormântarea lui, observă Evgheni Pavlovici. A vorbit atunci cu atâta elocință despre zidul casei vecine, încât neapărat va începe să tânjească după acest zid, poți fi sigur de asta. — A spus adevărul: o să se certe, o să se încaiere cu tine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cameră, atâta timp cât el va sta aici și că e chiar o nerușinare din partea lui că vine la ei, ba încă și noaptea, aproape de ora unu, după toate cele întâmplate“. Apoi a ieșit trântind ușa. Prințul a plecat ca de la o înmormântare, cu toate că ele au încercat să-l consoleze. Deodată, peste un sfert de ceas de la plecarea prințului, Aglaia a dat fuga sus pe terasă, atât de grăbită, încât nici măcar lacrimile nu și le ștersese și avea încă ochii plânși; dăduse fuga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se revoltaseră întrucâtva împotriva lui. De altfel, Vera Lebedeva se limitase la niște lacrimi vărsate în singurătate și la hotărârea de a sta mai mult acasă, trecând pe la prinț mai rar decât altădată. În acest timp, Kolea se ocupa de înmormântarea tatălui său; bătrânul murise din pricina unui nou atac de apoplexie, la vreo zece zile după cel dintâi. Prințul împărtăși din plin durerea familiei și în primele zile petrecu ore întregi la Nina Alexandrovna; a fost la înmormântare și la biserică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se ocupa de înmormântarea tatălui său; bătrânul murise din pricina unui nou atac de apoplexie, la vreo zece zile după cel dintâi. Prințul împărtăși din plin durerea familiei și în primele zile petrecu ore întregi la Nina Alexandrovna; a fost la înmormântare și la biserică. Mulți remarcară că cei prezenți în biserică îl întâmpinaseră și îl petrecuseră cu șoapte involuntare; același lucru se întâmpla și pe străzi, și în parc: când trecea pe jos sau în caleașcă, se auzea rumoare, i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cu șoapte involuntare; același lucru se întâmpla și pe străzi, și în parc: când trecea pe jos sau în caleașcă, se auzea rumoare, i se rostea numele, era arătat cu degetul, era pomenită Nastasia Filippovna. Curioșii o căutaseră și la înmormântare, dar ea nu luase parte. Nu fusese la înmormântare nici căpităneasa, pe care Lebedev reușise totuși s-o oprească și s-o concedieze. Slujba de prohod îi produse prințului o impresie puternică și dureroasă; drept răspuns la o întrebare, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
străzi, și în parc: când trecea pe jos sau în caleașcă, se auzea rumoare, i se rostea numele, era arătat cu degetul, era pomenită Nastasia Filippovna. Curioșii o căutaseră și la înmormântare, dar ea nu luase parte. Nu fusese la înmormântare nici căpităneasa, pe care Lebedev reușise totuși s-o oprească și s-o concedieze. Slujba de prohod îi produse prințului o impresie puternică și dureroasă; drept răspuns la o întrebare, îi șopti lui Lebedev că asistă pentru prima oară la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
clară (să fie purtată pentru a ține cald). În „economia de servicii”, haina însăși este concepută pentru a oferi servicii. Astfel, o haină poate fi folosită pentru a oferi servicii cum ar fi: să marcheze prestigiul social, un eveniment (sărbătoare, înmormântare, să ofere informații privind credința religioasă, ca simbol al protestului social, ca satisfacție față de nou sau frumos, ca simbol al averii, ca mod de personalizare (produsele unicat) etc. Diversificarea bunurilor pe criteriul serviciilor apte a fi satisfăcute oferă o zonă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
cultivarea pământului. Textul cuprinde însă și alte aspecte, deopotrivă de interesante, care amintesc situații întâlnite în spațiul românesc, cum ar fi: folosirea tezecului drept combustibil, pavarea străzilor orașelor cu trunchi de copaci, legendele populare asemănătoare cu cea a meșterului Manole, înmormântarea în anumite regiuni a morților familiei în grădina din spatele casei, existența fraților de cruce și altele. Un studiu comparativ referitor la sărbători ar putea fi și el plin de interes, prin punerea în lumină a asemănărilor și deosebirilor existente între
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]