5,659 matches
-
ia și mai trage un scuipat, îl amestecă cu furculița și continuă să mănânce cu poftă! Mie iar mi se face greață după ce mă liniștesc ii spun pe fereastră: - Să te vad ce faci acum, că nu mai ieși din cantină până diseară. Te bat! Luasem o nuia de pe jos și îl amenințam. Țiganul încearcă să iasă pe ușă, sunt acolo, urmează geamurile, îl aștept cu nuiaua pregătită, până la urmă găsește un geam mai îndepărtat și scapă cu o nuia pe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
pagină cu poze multe scria că sunt veniți studenți din toată țara chiar erau înșirate câteva nume începând cu al meu și se specifica de unde suntem.. tocmai din Constanța, Greci, București etc eram liderul lui ,,tocmai,,! Pe o femeie de la cantină a luat-o gura pe dinainte și le-a spus ziariștilor ,,că suntem prințișori de București,, referindu-se la mofturile noastre. Atât le-a trebuit ziariștilor. Au comentat în ziar că nu ne asigură mâncare și cu toate acestea noi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
lumea lor. Cei care treceau pe lângă mine mă insultau și mă criticau. Aflasem că era un liceu de prestigiu, însă nu înțelegeam ce anume face diferența între mine și ei. Mă tot gândeam la lucrul acesta pe drumul meu spre cantină, dar ajunsesem la concluzia că e mai bine să mă axez doar pe lucrurile importante pe care le aveam de făcut. M-am așezat la masă și am început să mănânc. În acel moment, pe scaunul de lângă mine s-a
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
își mișcă ochii, pentru a parcurge cu privirea și a aduna în el unul după altul rândurile textului. Atunci când va obosi de la efortul făcut, se va ridica, va părăsi biblioteca, o va lua pe niște trepte pentru a ajunge la cantină, unde își va trage sufletul, va mânca și va bea. Cunoașterea conținută în manualul de biologie și pe care studentul a asimilat-o în cursul lecturii este cunoașterea științifică. Lectura însăși a cărții este punerea în operă a unei cunoașteri
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
atît este mai bine, însă nu ne gonește nimeni din spate. Se poate spune că Piticul a închis de tot robinetul, zice Petrică, te și miri că poporul a rezistat pînă acum, încă puțin și o să ajungem la faza de cantină ca în Coreea. Un strop de cafea i se prelinge de pe toarta subțire și îi pătează puloverul. — Drogurile o să distrugă capitalismul din interior, îi plăcea s-o repete, numai că urzelile erau mult mai încîlcite, adevărul e că n-a
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
cu Broscoiul duminică seara la în fața intrării Institutului de Arhitectură sau, după caz, în holul hotelului Union, în timp ce Picioruș de Ghips îl vizita de fiecare dată la Casa Scînteii, de obicei la început de săptămînă cînd luau împreună prînzul la cantină în mijlocul unei mulțimi pestrițe de ziariști, tipografi, zețari, șoferi, distribuitori, printre care puteau trece cu ușurință neobservați. Uite-așa ținîndu-te scai de el ai ajuns să fii primul său confesor, să-i iei pînă și locul doamnei Mina, să te
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
picioarelor și brațelor sale obosite de sedentarism. Am auzit că ai tăi nu se prea omoară cu scrisul, nici În anul ăsta... Nu prea, recunoscu el rușinat de fiecare dată. Abia au plecat, adăuga el timid. Mâncare ai? Mănânc la cantină. Sunt abonat. Așa mai merge, mormăi tutungiul concesiv. Poate că e chiar mai indicat să te descurci de mic de unul singur. Știu pe unu' care la șaișpe ani a ajuns În Canada. Prin Rusia! Acum e milionar. Nici că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Dar viața cum e aici, cum se trăiește? — Din partea asta, să n-aveți probleme, spuse tractoristul. Viața e minunată, trăim foarte corect. Dacă o să vă faceți treaba bine, n-o să vă-ntrebe nimeni de ce nu sunteți mediocri. Episodul 7 La cantină În clipa aceea, peste întregul lan, plutind în forță, se auzi apelul: „Toată lumea la masă!”. Cei doi pământeni tresăriră, uitându-se în jur. — Ce-a fost asta? întrebă comandantul Aciobăniței. — E difuzorul nostru cu rază lungă de acțiune, spuse, neascunzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
spre care se îndreptau din toate părțile zeci de bărbați voinici, scunzi, stăpâni pe soartă, și mame și copii și fete mediocre drăguțe, cu basmale multicolore fluturând în vânt. Bătrâni erau mai puțini, în schimb toți erau foarte vânjoși. — E cantina noastră, cantină fruntașă, spuse tractoristul când ajunse lângă hangar. Acum trebuie să vă duc responsabilului. Sări jos din cabină și se apropie de un mediocru blond, tânăr, care se spăla la o cișmea. — Salut, măi PQ paișpe! zise tractoristul. Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
se îndreptau din toate părțile zeci de bărbați voinici, scunzi, stăpâni pe soartă, și mame și copii și fete mediocre drăguțe, cu basmale multicolore fluturând în vânt. Bătrâni erau mai puțini, în schimb toți erau foarte vânjoși. — E cantina noastră, cantină fruntașă, spuse tractoristul când ajunse lângă hangar. Acum trebuie să vă duc responsabilului. Sări jos din cabină și se apropie de un mediocru blond, tânăr, care se spăla la o cișmea. — Salut, măi PQ paișpe! zise tractoristul. Unde-i responsabilul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
cana la buze. Fusese atunci o epocă frumoasă, cu mulți oameni care nu-și dădeau seama că le curge ceva pe haine până nu beau paharul cu lanț până la fund. Episodul 12 Sentimente general-umane După ce terminară masa, ieșiră cu toții în fața cantinei. Era o după-amiază frumoasă. Soarele, chiar dacă mai mic decât cel terestru, lumina plenar, încălzindu-le întrucâtva fețele. Fără să-și dea seama, comandantul Aciobăniței și tânăra mediocră pistruiată se desprinseră de ceilalți, luând-o mai în față, pe cărarea dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
pilot.................................................................................96 Experimentul „Teleorman”...........................................................99 Fără titlu..................................................................................... 101 Veac Nou.................................................................................... 103 Penultimul.................................................................................. 105 În sfârșit, acasă!..........................................................................107 PLANETA MEDIOCRILOR Accidentul.................................................................................. 113 Parcă se zărește ceva...................................................................115 Fără titlu......................................................................................117 Farmecul discret al neștiinței......................................................119 Tractoristul................................................................................. 121 Discuția continuă........................................................................ 123 La cantină................................................................................... 125 Responsabilul............................................................................. 127 Poftă bună!................................................................................. 128 Ciorba.........................................................................................130 Felul doi......................................................................................132 Sentimente general-umane.........................................................133 Somnul.......................................................................................135 Probleme gramaticale................................................................. 137 Defecțiune tehnică......................................................................139 FILENAME \p D:\microsoft\docuri nefacute\Planeta mediocrilor Ioan Grosan.doc PAGE 94
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
păsat că, unora, aceste virtuți li s-au părut mai degrabă vicii. Încât destul de repede povestea a început să-mi placă. Devenisem în azil „cineva”, am înțeles asta din o mie de amănunte. Mi s-a rezervat o masă la cantină, iar portarul mă saluta cu și mai mult respect. Când m-a prins singur, mi-a mărturisit, roșindu-se, că ar fi vrut să-i vorbesc Bătrânului despre el. Nu cerea să fie avansat, i-ar fi făcut însă plăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
pe mami. Ce se credea oare În anii ’70, când se lupta pentru drepturile femeii, că Înseamnă egalitatea șanselor: că femeile vor avea dreptul să-și petreacă la fel de puțin timp cu copiii lor ca și bărbații? 12.46: Chowzat! este cantina hi-tech Înființată de EMF la subsol anul trecut ca parte din Încercarea de a arăta mai puțin ca o bancă și mai mult ca un club de noapte. Cafeneaua se vrea funky, postindustrială, dar atmosfera obținută e mai degrabă cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Însuflețite, zarvă, mese de marmură - un fel de Bilingsgate pentru cei Înstăriți. La intrare există tejghele unde te poți așeza pe scaune Înalte și să-ți alegi crabul, iar În capăt se află o sală cu mese lungi, ca de cantină studențească. Dacă bogăția ar fi o țară străină, Sweetings-ul ar fi cafeneaua din colț. Robin și cu mine ne așezăm În capătul Îndepărtat al uneia din mesele comune. — Urâtă afacere asta cu Bunce, mormăie el studiind meniul. Mda. —Momo Gumeratne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
își dorise de mică să fie doctoriță, dar era născută în Teheranul de sud, într-o casă fără covoare sau dușumele. Deși acum cartierul Abdel Azim era plin de blocuri muncitorești și de moschei lângă care era și câte o cantină a săracilor, vecinii din curțile de pe strada ei nu mâncau prea des carne și dormeau câte cinci într-o încăpere. Mama ei fusese o femeie deșteaptă și nesupusă. În 1935, după decretul primului Pahlavi, care interzicea purtarea chador-ului, taică-său
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
corpului expediționar portughez în Flandra, decimat de ofensiva germană din 9 aprilie 1918. Sidonio Paes își păstrează totuși marea lui fervoare; vizitează spitalele de exantematici, în timp ce chiar familiile bolnavilor nu aveau curajul să pătrundă în acele case ale morții; înființează cantine pentru săraci, îmbărbătează pretutindeni populația. Și e întotdeauna îndrăzneț, spontan. Când află că se pregătește răpirea lui cu prilejul unei serbări și sechestrarea într-un fort, dă ordin șoferului să-l ducă la fort în mijlocul insurgenților, care înmărmuresc văzîndu-l și
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
să-i spun în gând, și-mi era de-ajuns dorința aceea din mine. Îmi era de-ajuns să te văd prin fața căminului, să stau uneori lângă tine sau în spatele tău, seara, la televizorul din hol, să te întâlnesc prin cantină, pe aleile dintre blocuri, să te închipui în tot restul zilei și să-mi pară rău că te-ai măritat. — Mă căsătorisem atunci? Am dat din cap, aprobând-o. Atunci îl cunoscusem și pe soțul ei. Era un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
fără bani, mai luam și de la bandă resturile pe care le aruncați voi. — Interesant. Nu mi-aș fi închipuit. — De ce să nu-ți închipui? am întrebat-o în gând. Erau porții intacte. Oricum, decât să-și îngrașe porcii șeful de cantină, tot mai bine era dacă le mâncam eu sau alți pârliți ca mine. — Tare interesant, continuă ea. Îi disprețuiam pe toți care făceau treaba asta. Chiar mi se apleca, nu mai aveam chef de mâncare când îi vedeam cum vânau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
da’ nu-i nimic stabilit. Oh, la naiba, nu cu Vinny, Sheila. E-o târâtură - știi bine. — Ba nu e! Te face să râzi! Și, oricum, nu e el așa dur, nu, Stacey? — Cum adică? Eram la o masă de la cantina personalului. Din întâmplare, nu e nasol acolo. Destul de luminos și vesel, cum ar zice mama. Au împrospătat locul zilele trecute și pereții-s un soi de portocaliu gălbui luminos. Mort de vesel. Și putem să ne cumpărăm tot felu’ de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
la fel cu toată lumea, e Vinny. Ar trebui să fie la televizor, așa zice mama. Are-o limbă al naibii de ascuțită. Mâncam o cină cu pește. Îmi terminasem tura la șase și mereu mănânc de seară cam pe la șase jumate la cantină, când îs în tura de zi, ca să nu mai trebuiască mama să facă de mâncare. Nici ea n-ajunge de la muncă decât la șase și nu-i place că trebe să facă de mâncare pentru mine imediat cum ajunge. Așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
n-ajunge de la muncă decât la șase și nu-i place că trebe să facă de mâncare pentru mine imediat cum ajunge. Așa că mereu mănânc după muncă. Peștele e bun și n-are atâtea calorii ca unele din plăcintele de la cantină, așa că-mi iau pește când au. Cu cartofi prăjiți și salată. Și salata e bună. —Iubitu’ tău a venit? Sheila avea gura plină cu salată de varză, da’ tot auzisem ce-a zis. Îi plăcea să mă-ntrebe de babalâc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
M-am uitat la ea și mi-am dat seama că oricum n-o interesa. Se uita undeva peste umărul meu și m-am întors să văd la ce se uită. Mi-era greu să mă-ntorc, că scaunele de la cantină-s fixate de podea și-ncap doar dacă stau pe margine, nu reușesc să mă bag deloc după masă. Și stăteam invers ca să mă pot uita, așa c-a trebuit să mă sucesc un pic ca să aibă gâtul loc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
crede când stau și mă relaxez. Nu-i ca la serviciu, când mă-ntreb mereu ce cred ceilalți. Ei au impresia că nu-i văd cum se uită la picioarele mele și la dos și la restul când intru la cantină. Pe bune, ’s atentă când mă duc: dacă domnu’ Chipstead e deja acolo, aștept. Nu-mi place să mă vadă cum mă mișc mai mult decât trebe. E mai bine să mă găsească deja pe poziție, ca să pot să-ndes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ca americanii sau majordomii, să trebuiască să absoarbă numele și fețele când le aud prima dată? Sau și el îmi știa de la bun început numele, așa cum îl știam eu pe al lui? Poate că discutaseră despre mine la ceai, în cantina personalului, râzând de încercările mele jalnice de a o face pe Stacey să vorbească). Voiam doar să spun - iar expresia i-a devenit și mai sarcastică atunci când s-a aplecat ușor spre mine și mi-a vorbit ca de la bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]