7,741 matches
-
universului uman”, în planul identității individului (și deci al personalității acestuia) în cel al normelor de comportament (ce compun cultura), și în cel pozițiilor și relațiilor sociale (specifice societății și structurii sociale). Din tripla perpectivă a condiției ontologice, metodologice, și conceptuale a disciplinei, profesorul Geană este îndreptățit să definească antropologia culturală ca „studiu participativ și comparativ al interrelației structură socială-cultură-personalitate, la scara variabilă a unităților existențial-umane în care omul se întruchipează concret”. Lucrarea profesorului Geană este importantă și pentru evaluarea „experienței
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
Geană se încheie cu o seamă de „reflecții sinoptice” legate de nevoia unor concepte adecvate într-un demers cu adevărat științific (realizat atunci ca un „limbaj bine făcut”) și cu „eficiența prin cumulare a celor trei condiții - ontologică, metodologică și conceptuală”, în înțelegerea și asumarea profesională a antropologiei culturale. Pe un asemenea temei, arată autorul, disciplina de față își poate descoperi o „conștiință de sine” urmându-și „existența și căutările ca anthropologia perennis”. Mai mult decât o simplă „introducere” în câmpul
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
recursul la modele teoretice cu aplicabilitate practică. Cartea poate fi citită în totalitate sau secvențial, capitolele sale putând fi percepute ca unități tematice independente, reunite sub umbrela largă a dezvoltării comunitare. Referentul de bază al cărții este comunitatea. Sunt delimitați conceptual și operaționalizați termeni precum comunitate și comuniune, se face distincția teoretică și metodologică între dezvoltarea comunitară și dezvoltarea comunității, sunt analizați determinanții, actorii și modalitățile de promovare a dezvoltării prin ceea ce autorul numește a fi factorul cheie și anume participarea
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
amintește pertinent de tradițiile Școlii sociologice românești. Aducerea în discuție a participării în cazul socialismului real pare un pas temerar, dar conectarea acestei experiențe cu perspective și tipologii curente ajută la recitirea unui text anterior prin grila unei alte contextualizări conceptuale și pragmatice. Deși capitolul următor are același cuvânt cheie - participare comunitară -, registrul de lectură este cu totul altul, prezența exemplelor practice fiind teribil de abundentă, în timp ce reflecțiile teoretico-metodologice pe seama lor sunt succint prezentate, sfârșind cu sugestii cu privire la posibilele direcții de
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
nu reprezintă o problemă însă atunci când ea este făcută sistematic și se încearcă a fi obiectivizată, cum este cazul descrierii interacțiunii cu funcționarii publici români (evidența populației, în relația cu controlul de frontieră etc.). Dimpotrivă, utilizarea exemplelor în cauză, consistentă conceptual cu restul lucrării, se dovedește a fi extrem de productivă în economia analizei realizate. Alteori, Monica Heintz preia automat din presă anumite clișee și le etichetează drept adevăruri absolute. Este exemplul aplicării terapiei de șoc în România anilor 1996-2000 invocat la
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
avem o imagine și mai cuprinzătoare a demersului autorului. Cristian Barna și-a elaborat cartea pe baza câtorva premise esențiale, care, de altfel, îi asigură și originalitatea. Abordarea este una sociologică, adică în construcția teoretică, în ordonarea faptelor în aparatul conceptual și metodologic bazându-se pe principii specifice sociologiei, iar în cadrul acesteia, pe analiza instituțională. Sigur că nu a neglijat analiza istorică, iar o hermeneutică temeinic aplicată i-a facilitat analize interpretative dintre cele mai interesante, fie că se refereau la
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
în cel al sociologiei, și încă în mod original și cu succes. Cartea sa am putea spune că este, pe de o parte, o monografie sociologică consacrată terorismului ca fenomen social. Abordarea instituțională s-a dovedit a-i oferi fundamentele conceptuale adecvate. Pe de altă parte, cartea este una de cercetare hermeneutică a documentelor oficiale instituționale despre terorism și combaterea acestuia și de cercetare empirică a modului în care publicul percepe, interpretează, acționează, colaborează, participă sau pur și simplu rămâne pasiv
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
didactică în : Metode de predare-învățare interactivă : Metoda predării/învățării reciproce, Metoda igsaw (Mozaic), Cascada, Metoda învățării pe grupuri mici, Metoda schimbării perechii, Metoda Piramidei, Învățarea dramatizată. Metode de fixare și sistematizare a cunoștințelor și de verificare: Harta cognitivă sau Harta conceptuală, Scheletul de pește, Diagrama cauză-efect, Pânza de păianjen. Tehnica florii de nufăr (Lotus). Metoda R.A.I., Cartonașele luminoase, Metoda cadranelor, Minieseul. Metode de stimulare a creativității: Brainstorming, Explozia stelară, Metoda pălăriilor gânditoare, Caruselul, Interviul de grup, Studiul de caz, Tehnica
Metode interactive de abodare a textului literar în învățământul primar by Mariana Morărașu () [Corola-publishinghouse/Science/1678_a_3032]
-
opinia liber exprimată și argumentată, atitudinile sociale pozitive să fie elemente ce definesc personalitatea umană. Reforma sistemului de învățământ din România a generat și la nivelul disciplinei Educație Fizică și Sport, ca și la celelalte obiecte, mutații importante în plan conceptual, metodologic și organizatoric. Structurarea sistemului de învățământ pe cicluri curriculare, cu finalități și competențe proprii care reflectă: * nevoia obiectivă de instruire și educație a adolescentului de diferite vârste, în contextul unei societăți democratice bazate pe economia de piață, aspirante la
Jocuri pentru dezvoltarea forței în învățământul gimnazial by Prof. Ursu Eduard și Prof. Ursu Dorin Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/1598_a_3015]
-
mai diferite. Pentru alți autori, care scriu În spiritul aceleiași interpretări, trupul „reprezintă un parametru universal natural, invariabil și istoric al societăților omenești”, putând fi conceptualizat Într-o varietate de dimensiuni. O altă explicație, de aceeași natură, invocă o carență conceptuală. Societățile premoderne ar tinde să facă din trup principalul mediator social, Întrucât vocabularul lor ar fi prea sărac pentru o interpretare complexă a realității Înconjurătoare. În aceste societăți, corpul este ridicat la rangul celui mai răspândit model analogic, devenind un
Prelegeri academice by Prof. dr. ALEXANDRU-FLORIN PLATON () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92356]
-
geografii critice postistoriciste și postmoderne"7. Aprofundarea acestei probleme îi aparține lui Frederic Jameson, care merge mai departe, considerând că trecerea de la modernism la postmodernism poate fi descrisă ca rezultatul estompării temelor moderniste ale timpului și temporalității. Atât aparatul nostru conceptual cât și "viața noastră cotidiană, experiența noastră psihică, limbajele culturale", opinează autorul, "sunt astăzi dominate de categoriile spațiului mai curând decât de categoriile timpului, față de perioada anterioară a modernismului"8. De aici ar veni incapacitatea noastră de "a cartografia marea
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
sau de a le respinge, după caz, atunci când, de pildă, se cercetează relațiile țărilor din vechiul bloc comunist cu centrul de putere sovietic sau cu centrele culturale apusene în perioada Războiului Rece. Această sarcină de a descoperi metodologii și aparate conceptuale adecvate le revine și cercetătorilor români, ținând cont însă că trebuie să convingă nu numai publicul român, ci și pe cel din afara țării, acolo unde se construiesc teoriile ce se pun în practica noilor aranjamente și strategii geo-politice și cognitive
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
discurs, împreună cu reprezentările și ierarhiile pe care le implică acestea în construirea și imaginarea cartografiilor polarizate ale lumii, punerea în discuție a conceptului de stat-națiune etc. Voi face o trecere în revistă a diverselor abordări ale spațiului geografic împreună cu aparatul conceptual respectiv, în relațiile sale cu ideologia și imaginația, având un scop mai mult informativ decât de a oferi analize originale și în profunzime, cu specificarea că nu le consider ca unicele modalități de tratare a acestei problematici. Nu de puține
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
culturale, filosofice, mentale. De asemenea, acestea repun în drept geopolitica atât în cadrul geografiei politice cât și al relațiilor internaționale și contribuie la afirmarea abordărilor culturale în științele politice americane (verzi Huntington și teoria "ciocnirii civilizațiilor"). Geografia simbolică oferă un fundament conceptual și metodologic important în analiza culturală și academică a comunităților și a spațiilor locuite de acestea, fie reale, fie imaginate sau inventate. Într-o accepțiune simplificată, geografia simbolică recunoaște existența unei departajări imaginare a lumii, dincolo de separarea spațială fizică propriu
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
joc al deși re-contextualizărilor. Deconstrucția sistemelor filosofice dihotomice înseamnă pentru filosoful francez Jacques Derrida mai mult decât "răsturnarea" termenilor dihotomiei, a diferenței antinomice, adică și "deplasarea" generală simultană a sistemului, jocul semnificărilor într-o rețea care simulează dinamismul, un joc conceptual și non-conceptual în spațiul originar al diferențelor (di-ferența)32. Prin acest demers, este deconstruit "logocentrismul" (atenția asupra cuvântului originar în relație cu care pot fi adecvate alte concepte precum adevăr, identitate și certitudine; într-o accepțiune generală, este interpretat ca
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
fiecare individ în parte este capabil de supunere și de obediență 90. Interpretări postmoderne ale spațiului și ale relației spa-țiu-putere, concordante cu noile viziuni ale globalizării, insistența asupra ubicuității, a dislocării, migrării a localizării și teritorialității sunt prezente împreună cu aparatul conceptual corespunzător, în studiile culturale, postcoloniale (în cazul nostru, având drept țintă a deconstrucției: 1) imperialismul ideologic sovietic și/sau 2) imperialismul apusean al cunoașterii, imaginației și reprezentării, care au Răsăritul ca obiect, ambele tipuri de imperialism fiind manifeste în cadrul Războiului
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
asigura comunicarea interumană. El de-vine doar sursă, instrument și loc al puterii. Dacă analiza sociologului neo-marxist este aplicată societății capitaliste, acesta nici nu putea să bănuiască faptul că, asemeni altor intelectuali apuseni de stânga, oferea un model metodologic și conceptual cât se poate de util deconstrucției a însuși sistemului social-politic comunist. Ce altceva decât capital economic, cultural și simbolic își doreau cu ardoare elitele intelectuale conjuncturale imediat după instaurarea comunismului? Ce altceva decât menținerea sau câștigarea unui statut social privilegiat
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
power relations manifest in the discourse, together with the representations and hierarchies, which are implied in the construction of polarized cartographies. Postmodern interpre-tations of space, the insistence upon ubiquity, dislocation, migration, localization and territoriality are present, together with the adequate conceptual apparatus, in postcolonial studies. Real and/or metaphorical, ideological and/or imaginary, political and/or military, Eastern and/or Western imperialisms met, clashed and came to terms in a border space, symbolically invested with the connotations of absolute difference in
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
Steven Totosy, Europa Centrală și Răsăriteană "sunt amplasate într-o periferie intermediară, unde strategiile convențiilor de polivalență mediază impactul centrului asupra auto-referențialității culturale". Paradigmele centru/periferie și centru/margine sunt concepte bine instalate în studiile postcoloniale (inclusiv colonialismul imaginației), iar conceptual de "periferie intermediară", "in-between peripherality", a fost propus sub influența unei mari varietăți de scrieri de frontieră, "border writing", (vezi, de exemplu Paul Jay, Contingency Blues; The Search for Foundations in American Criticism, The University of Wisconsin Press, Madison, 1997
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
Spirit polemic, intră în arena literară prin disputa cu G. Ibrăileanu, în revista „Luceafărul”, unde colabora din 1905, pe tema „artă pentru artă și artă cu tendință”, la care va reveni insistent în Propilee artistice (1913), cu încercări de clasificare conceptuală, ca Morala în artă, Poporanismul, „arta industrială”. Cartea conține și patru „dări de seamă” analitice, una ridiculizând maniera critică impresionistă practicată de E. Lovinescu în Pași pe nisip. Tot în 1913 publică la București, iar peste un an la Berlin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289688_a_291017]
-
a unui individ)". De asemenea, dicționarul Merriam-Webster online reține pentru "a manipula" și sensul de "a controla sau a se juca (cu cineva n.m.R.E.) cu viclenie, necinstit sau cu mijloace insidioase, în special spre propriul avantaj". Că ilustrare pentru nesiguranță conceptuală a termenului, ne oprim, pentru început, asupra uneia dintre cele mai cunoscute sintagme în care apare manipularea în sensurile "maligne" expuse mai sus: manipularea opiniei publice. "Opinia publică", sintagma foarte des pronunțată de către jurnaliști și politicieni, este, pe cât de vagă
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
pentru un subiect social, fie acesta individual sau colectiv. Din nou, calea de acces la structura abia vizibilă a reprezentărilor sociale care configurează organizația în calitatea sa foarte importantă de construct social, o reprezintă teoriile sociologice și psihosociologice, nu instrumentele conceptuale rudimentare, ca "manipularea", care pot fi folosite pentru a dărâma discursuri grosolan alcătuite, dar în nici un caz pentru a analiza subtilă alcătuire a unei imagini din manipulări (mai mult sau mai putin legitime, dar întotdeauna aflate chiar sub ochii celor
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
neinițiați) ale cuvintelor, contextelor, statutelor etc. Perspectiva sociologică asupra RP este doar una dintre cele care pot evidenția complexitatea unor practici care nu sunt doar de comunicare, ci și de analiză (microsociologica sau macrosociologică) a situațiilor de comunicare. Aparatul sau conceptual are capacitatea de a trece dincolo de ceea ce se spune (suprafață comunicării), pentru a dezvălui de ce se spune ceea ce se spune (factorii sociali ai comunicării organizaționale interne și externe) și de a evidenția, în fond, calitățile activității de Relații Publice, uneori
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
be it individual or collective. Again, the access path of the barely visible social representation's structure which configures the organization în its very important quality aș a social construct, is represented by the sociological and psycho-sociological theories, not primitive conceptual instruments, such aș "manipulation", which can be used to demolish coarsely-built speeches, but under no circumstance to analyze the subtle makeup of an image ouț of (more or less legitimate, but always în plain view of the careful, not hidden
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
manipulations of words, contexts, statutes, etc. The sociological perspective on PR is just one of those which can highlight the complexity of some practicums which are not only communicational, but also of (micro-sociological or macro-sociological) analysis of communication situations. Its conceptual device hâș the ability to reach beyond that which is stated (the communication surface), în order to disclose why it is stated (the social factors of the internal and external organizațional communication) and to, basically, stress the qualities of Public
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]