5,486 matches
-
-i în toiul nopții la groapa celor fărădelege. Ca pretext al supliciului lor, a fost adusă nu religia, pentru care au fost uciși de fapt, ci inoportunitatea limbii lor, declarând că au fost pedepsiți pentru jignirea persoanei împăratului; și a poruncit ca să fie răspândită această versiune, pentru ca numele și onoarea martiriului atleților adevărului să fie privit de mulțime cu suspect. Unul dintre ei se numea Iuventinus și celălalt Maximinus. Creștinii din Antiohia, voind să-i onoreze ca luptători ai adevărului, i-
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
înaintea împăratului, când a văzut căzându-i pe ținută o picătură de apă, Valentinian, a lovit cu pumnul custodele, spunându-i că l-a contaminat. Pentru acest gest, împăratul l-a exilat într-un castel ridicat într-un loc singuratic, poruncind să fie torturat. După ce a stat închis un an și câteva luni, a primit conducerea imperiului ca răsplată a mărturiei sale; momentul decisiv al trecerii de la păgânism la credința creștină, care a avut loc abia după un secol, după conciliile
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
păcii. Imaginea soldatului este aplicată în sens spiritual pentru a lupta împotriva păcatului, iar recursul la rugăciune era văzut ca cea mai puternică armă împotriva a tot ceea ce însemna război perfid. Biserica s-a opus în fața ingerințelor imperiale de a porunci conștiințelor, insistând asupra respectării demnității umane văzute ca un dar al lui Dumnezeu, ce nu poate fi schimbată cu niște daruri sau favoruri imperiale, ambele trecătoare și nesemnificative față de darurile și prietenia cu Dumnezeu. Absența unei recunoașteri privilegiate din partea imperiului
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Îngăduie puțin. (Cu cât i se facilitează, de exemplu, cuiva accesul la putere, cu atât acesta trebuie să facă dovada că este În stare să abuzeze mai puțin de ea.) „Nimeni nu-și dă osteneala să convingă atunci când poate să poruncească.” (Cl.A. Helvétius) Un răspuns echivoc ne scutește să mințim. Într-adevăr, un răspuns ambiguu poate căpăta valoarea unei atitudini diplomatice atunci când ne ferește să exprimăm o opinie tranșantă față de o situație care, prin natura ei, este interpretabilă sau contradictorie
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
rușine. A plecat să se salveze pe el, nu pe Și bine a făcut. Mihai: Știi numai să vorbești. Asta știi. Asta știți cu toții foarte bine. Irina: Da tu ce-ai făcut? Noi te-am ascultat, că așa ne-ai poruncit, și am făcut tot ce ne-ai cerut tu. Tu cu tactica ta. Dar tu ce-ai făcut? Mihai: (e adevărat că nu prea știe ce să răspundă) Va să zică eu n-am făcut nimic după părerea voastră?! Da? Bine. Bine
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
relaxată. Alexandrinii pluteau, urmându-și cadența sârguincios respectată, cunoșteam povestea, când, deodată, fără să-mi explic de ce, ochiul și urechea au simțit irezistibila atracție a platoului de joc. Nero, aproape de mine, în stânga scenei, o strângea la piept pe tânăra Iunia, poruncindu-i să se prefacă în fața iubitului ei, Britannicus, că nu-l mai iubește. Amintindu-i totodată Iuniei că, aflată sub supraveghere, nici o libertate nu îi era îngăduită și că cea mai mică abatere risca să aibă consecințe dezastruoase pentru tânărul
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
calce jurămintele și să-și renege iubirea pentru Britannicus, într-o întâlnire care, o previne el, se va desfășura sub ochii lui. De „dinapoia vălului”, ca să reluăm expresia deja citată, el va verifica dacă Iunia se va supune sau nu poruncii pe care i-o dăduse de a rupe relația cu Britannicus. „Doamnă, când o să-l vedeți, să știți că o să vă văd și eu” (II, 4, v. 690), o avertizează viitorul tiran care, deja versat, în ciuda tinereții sale, interzice atât
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
o funcție a participării. Exprimarea sinelui este o funcție a responsabilității" (p. 10). A fi de acord cu sine însuși despre drumul ales este deci binele (p. 12, 14 și 15) deoarece dumneavoastră, dumnezeu al universului dumneavoastră, corespundeți Dumnezeului care poruncește (p. 13): asta înseamnă stăpînirea. Un fel de "Deveniți ceea ce sînteți" (p.7 și 12). Astfel "dumneavoastră faceți legea" (p. 12, 13, 14 și 17). IV. Publicitatea "Informația" comunicată prin sistemul publicității ocupă un loc atît de important în viața
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și cu tine am să lupt, pentru că acuma tu ești piedica a mai grea, care mă oprește să-mi capăt iar liniștea!... Da, sunt hotărâtă, și trebuie să biruiesc tot, și pe tine... așa de hotărâtă sunt, încât adineaori am poruncit lui Ghiță să meargă să dea drumului lui Cațavencu și să-l poftească aici din partea mea.... Tipătescu: Femeie nebună! Ce ai făcut? Zoe: Am făcut ce am crezut că trebuie să fac. Dacă nu nu vrei să sprijini pe Cațavencu
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
strălucit din nou lumina și mulțimea s-a adunat iarăși, aceasta a început să-l caute și să-l dorească pe rege, dar senatorii n-au lăsat poporul să continue cercetarea, nici să mai pună ceva la cale, ci au poruncit tuturor să-l cinstească și să-l adore pe Romulus, deoarece a fost răpit și dus la zei și le va fi un zeu binevoitor, așa cum le-a fost un rege bun”10). Bacovia spune - reamintesc -: „Și-aș vrea ca să
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
erau din plumb. Cuvîntul „plumb” actualiza apoi o serie de amintiri folclorice, istorice și literare. într-un basm, o strigoaică toarnă plumb în urechile cîinilor, pentru ca aceștia să nu poată fi asmuțiți împotriva ei11). în Legenda Sfintei Vineri, un împărat poruncește slugilor să pregătească o „căldare” cu „plumbu și seu și smoală”, în care, după „șapte zile și șapte nopți” de fierbere s-o bage pe cea ce-l refuzase 12). Vrînd să-și cunoască ursiții, „timpul cînd se vor căsători
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
pronunța Bacovia) dă o idee despre gradul de confort la care se ajunsese în mediul burghez romînesc, inclusiv în cel din provincie. Și încă o observație: deoarece o admiră, poetul i se adresează „iubitei” ca unei stăpîne care are cui porunci: „Spune s-aducă jăratec”, „Spune s-aducă și ceaiul”, nu, cu familiaritate, „adă jăratec” și „mai adă și ceaiul”! N-am găsit încă explicația cea mai plauzibilă pentru închircirea, absolut curioasă, care se produce în Bacovia la doi-trei ani după
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
de serdar, mai ales în anul 1833, și nici după aceea. O carte gospod, din 21 aprilie 1826, primită la Isprăvnicia Ținutului Suceava, după ce arată că satele Vlădeni și Brehuiești au năravul de a-și pășuna vitele pe imașul Hrișcanilor, poruncește ca aceste sate să puie gard către Hrișcani: gardul Vlădenilor să fie lung de 224 prăjini, iar al Brehuieștilor, de 168 prăjini prăjina fiind de 24 palme. Pe copia întocmită de Isprăvnicie, găsim în continuare, următoarea adresă, către Vasile Iurașcu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
că fiindcă nu i se da de mîncare!... Te miră cum a putut merge pe jos, așa flămînd, cale de o sută de km! Simțind că tatăl său era acasă, el a încercat să fugă spre Dealul Crucii. Eminovici a poruncit la trei oameni călări, Costache Crețu, Vasile Adăscăliței și Toadere Rusu, să se ia după dînsul. L-au ajuns pe Șoseaua Națională, ce duce la Botoșani. Le era greu și oamenilor, văzînd cum se zbate băiatul și cum țipă, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
dorință ne amintește de mitologicul Orfeu, care s-ar fi coborît în infern, ca să-și readucă la viață pe soția Euridice, decedată chiar în ziua nunții. Orfeu ar fi reușit să înduplece, prin cîntece, divinitățile infernului, însă acestea i-au poruncit să nu privească chipul Euridicei mai înainte de a fi ajuns pe tărîmul celor vii. Neputînd rezista tentației de a-și privi iubita, a pierdut-o pentru totdeauna. În prima redactare, datată de poet "6 oct.", această poemă ore titlul Serata
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
nevoie. Exponenții puterii se fac a nu pricepe de ce "cârtesc" intelectualii, cum de nu aplaudă în rând cu alții atunci când li se permite bunăstarea și liniștea. Acei exponenți până mai ieri în serviciul dictaturii comuniste, deprinși a asculta și a porunci la rândul lor, par a nu ști că democrația rezultă din confruntarea de interese și opinii, iar nu din grație paternalistă. Până acum, în pofida unor declarații liniștitoare, făcute mai mult pentru mass-media străină, guvernul s-a imitat la măsuri cosmetice
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
îl pierd; aldoilea, aurul lumii fiind concentrat în mâinile noastre, guvernul nostru nu trebuiesă se teamă de cheltuieli excesive. Absolutismul nostru va fi consecvent în toate. De aceea marea noastră voință va fi respectată și ascultată fără murmur de câte ori vom porunci. Ea nu va ține seama de nici o șoaptă, de nici o nemulțumire; ea va opri orice revoltă printr-o pedeapsă exemplară. Vom desființa dreptul de casație, de care vom dispune singuri, noi guvernanții, pentru că nu trebuie să lăsăm să se nască
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
ambasadorii, ați venit la un mare suveran și m-ați umilit". Ambasadorii au răspuns: Acesta este obiceiul pământului nostru și al suveranului nostru". Și Dracula le-a zis: Atunci vă voi întări în obiceiul vostru. Să fiți cu curaj". Și porunci să li se fixeze scufiile în cap cu cuie mici de fier. Apoi le dădu voie să plece și le zise: "Mergeți și povestiți asta suveranului vostru, căci el o fi obișnuit să accepte asemenea rușine de la voi, dar noi
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
grâului, singularizându-l în lumea vegetală. Busuiocu 1 este un alt element cu rol fertilizator frecvent întâlnit în povești. În Povestea cu Busuioc Verde-nflorit [Canciovici], Împăratul Verde ajuns la vârsta de 60 de ani fără copii, pleacă la vânătoare, poruncindu-i nevestei "până când a veni el, s-o găsească ori născândă, ori botezândă, în fine, să fie băiat." Împărăteasa, tristă, vede cum răsare în mijlocul camerei un busuioc, pe care îl înghite rămânând gravidă "imediat". Când vine împăratul de la vânătoare, o
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
de frumoasă înainte, așa de urâtă s-a făcut acum, încât îi dă două palme. Fata, după ce a fost sărutată de băiat, a rămas gravidă." După nouă luni, fata naște un băiețel care se joacă cu două mere. Împăratul a poruncit uciderea fetei, dar împărăteasa cere sfatul bătrânilor; în cele din urmă, o pun într-o căruță și o abandonează în pădurea întunecoasă. "Acolo Dumnezeu va avea grijă de ea. Că o trăi, că o muri, noroc bun!" Avem aici mai
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
cu pruncu aiesta!" Împăratul, merge în drum spre luptă, poposește la casa crișeriului și rămâne uimit de frumusețea feciorului său, Criș; dându-și seama că acesta e feciorul Cărbunașului, îl trimite pe băiat cu o scrisoare la împărăteasă, în care poruncea să fie omorât. Baba, care-l salvase la naștere, îi iese din nou în cale și schimbă scrisoarea împăratului; astfel, împărăteasa îi dă de soție pe fiica sa. Soarta se află în centrul scenariului evenimențial din Basmul cu ursitorile [G.
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
să deschidă copilului calea și norocul în lume, și nu e loc în casă, că-i casa mică, păcatele mele, că-s om sărac; dar din altă parte bucuros v-aș lăsa, că-s român creștin, bucuros de oaspeți, cum poruncește și legea noastră românească." Se conturează o atmosferă propice venirii ursitoarelor: cântecul cocoșilor este urmat de "o vîjâietură ușoară ca un vântișor lin", ca niște "fâlfâituri de aripi moi de păsări" și zgomot, glasuri subțiri, "ca de clopoței de argint
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
7 limbi. Ministrul intenționează să-și țină promisiunea, aceea de a se ocupa de ,,norocul lui". Astfel îi destăinuie împăratului prezicerile de la nașterea lui Constantin. Împăratul nu concepea să ajungă cineva mai mare ca el și plănuiește să-l piardă. Poruncește să fie dus departe, apoi să i se scoată inima si ochii si să-i taie mâinile. Oamenii nu îndeplinesc prima poruncă; ei îl așează la scorbura unui copac, unde Constantin rămâne timp de 7 ani, când îl găsește ministrul
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
Dumnezeu l-a însuflețit din nou și i-a făcut mâini și ochi. Spiridon, dându-și seama că nu se poate sustrage destinului, face o încercare: trimite băiatul "peste mări și țări la drăguța lui" cu o scrisoare în care poruncea destinatarei să-l omoare. Ajunge în cinci ani la destinație, rugându-se la fiecare biserică întâlnită. Într-o biserică, el cântă așa de frumos, încât călugărul cel mai mare îl ia sub protecția lui; o slugă vede scrisoarea pecetluită, iar
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
cu puterea de a destina, fiecare zice câte ceva, dar se întâmplă ceea ce spune ultima sau cea mai mică"; trei femei, care "determină zilele, norocul și viitorul omului"; "niște duhuri care locuiesc în cer și se prefac în femei, când sunt poruncite a decide ce trebuie să devie cel născut"; "trei femei foarte frumoase cu vestminte albe ca zăpada. Una e șchioapă"; "suflete curate trimise de la Dumnezeu, când se naște vreun copil, ca să ursească cum îi va fi viața lui și cu
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]