6,384 matches
-
am băgat de seamă că mă urmărea o femeie. Era o damă foarte elegantă, cu părul argintiu și cu ochii cei mai albaștri pe care Îi văzusem vreodată. S-a apropiat de mine și s-a prezentat. Era Irene Marceau, protectoarea lui Julián. Ghidul meu, Hervé, Îi vorbise despre mine. Voia doar să mă cunoască și să mă Întrebe dacă eu eram femeia pe care Julián o așteptase În toți acești ani. N-a trebuit să răspund. Irene s-a mărginit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
1936. Despre mireasă nu se știa decît numele, care În acest caz era mai mult decît suficient: Irène Marceau, patroana stabilimentului unde Julián lucrase ca pianist mai mulți ani la rînd. — Nu Înțeleg, am bîiguit eu. Julián se căsătorește cu protectoarea lui? — Întocmai. Nu e o nuntă. E un contract. Irène Marceau era mai În vîrstă decît Julián cu vreo douăzeci și cinci-treizeci de ani. Miquel bănuia că Irène hotărîse să aranjeze această cununie cu Julián pentru a-i putea lăsa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
au trăit în bună înțelegere lungul răstimp de până la jubileul lor. Încă din anii fragedei tinereți, ca prințesă ereditară și ca ultimă mlădiță din stirpea ei, poate și datorită unor calități personale, generăleasa s-a priceput să-și găsească niște protectoare foarte sus-puse. Ulterior, datorită averii și importantei funcții deținute de soțul ei, începuse chiar să se deprindă cu această înaltă societate. În decursul anilor din urmă, toate cele trei fete ale generalului, Alexandra, Adelaida și Aglaia, crescuseră și se pârguiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dar decedat (există o întreagă tagmă de scriitori cărora le place extrem de mult să-și atribuie în presă prietenia cu scriitori mari, dar decedați), și fusese foarte de curând introdus la Epancini de soția lui „moșulică-demnitarul“. Această doamnă trecea drept protectoare a literaților și a oamenilor de știință și într-adevăr pentru unul sau doi scriitori făcuse chiar rost de pensie prin intermediul unor persoane sus-puse, la care avea ea trecere. Și avea trecere în felul ei. Era o femeie de vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Lazarsfeld în ținutul Erie (Ohio) va releva faptul că persoanele și grupurile sociale selectează informațiile despre campanie oferite de mass-media, că mass-media nu reușesc să atingă decât un număr redus de persoane, că grupurile reușesc să ridice un adevărat zid protector în fața influențelor mass-media. Rezultatele investigației vor fi publicate în 1944, în cartea People’s Choice. How the Voter Makes Up His Mind in a Presidential Election (Lazarsfeld, Berelson și Gaudet). Lazarsfeld descoperă, chiar spre propria surprindere, stabilitatea remarcabilă a atitudinilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
ultimă bancă din stânga, dintre cele patru șiruri, Înțelegându-se prin această În punctul cel mai Îndepărtat de catedră. Și aici Însă se simțea parcă neapărat de vreo privire iscoditoare și stătea pitit În spatele vreunei colege Într-un unghi Închis și protector. Ce făcea acolo, ce gândea, numai el și Dumnezeu știau. La ore nu participă decât dacă era solicitat. Apoi iar se retrăgea În tăcere”. (din ,,Călătorul profund” de Alexandru Malin Tăcu, Editura Entuziast S.R.L., 1992) Alexandru, colegul meu, nu avea
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
În ultimă bancă din stânga, dintre cele patru șiruri, Înțelegându-se prin această punctul cel mai Îndepărtat de catedră. Și aici Însă se simțea parcă neapărat de vreo privire iscoditoare și stătea pitit În spatele vreunei colege Într-un unghi Închis și protector. Ce făcea acolo, ce gândea, numai el și Dumnezeu știau. La ore nu participă decât dacă era solicitat. Apoi se retrăgea În tăcere”. Am citit și am văzut În localizarea și prezentarea celui ,,pitit” de ,,vreo privire iscoditoare” fără a
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
decât de la un rege. A apărul astfel teama ca nu cumva Zeul Cetății - pe care nimeni de atunci încoace nu l-a mai nu mit Regele Jupiter, ci Jupiter cel Mare și Bun - să fie tentat să-și retragă mâna protectoare de deasupra orașului rămas fără rege. Așa a ajuns titlul de rex să fie purtat - chiar în mo mentul supri mării monarhiei - de un simplu preot din colegiul pontifilor, însărcinat cu sacrificiile și cu proclamarea sărbătorilor. Un preot care îndeplinește
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
nu cutează să o lase de veghe. — Multe semne s-au arătat și s-au vestit în ultime vreme, se aude un glas timid. Se întoarce după zgomot: — Cum adică? — Templul lui Mater Matuta..., prinde fata curaj. Zeița luminii și protectoarea nașterilor, se îngrozește Occia. — Ce-i cu el? A fost lovit ieri de trăsnet, spunea regele. O însemna ceva? Murmurele cresc. — Doi șerpi s-au strecurat în Templul lui Jupiter, chiar pe porți... — A fost fătat un miel, care e
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
prin vine - ei bine, oamenii aceia l-au acceptat până la urmă și pe Stăpânul Ceresc al israeliților care nu fuseseră deportați în Babilonia. Și-au adus cu ei de acasă zeii ancestrali, desigur, pe Adamilki și Nergal, spiritul ciumei, patronul protector al Cuthei și Sidonului, dar s-au închinat în locuri înalte și lui Jahve, stăpânul pământului în care fuseseră strămutați. Au învățat legea zeului noii lor patrii. Își mușcă buzele cu furie, o furie neputincioasă de data asta. Atunci, el
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
suspecta pe noi, evreii, că ne-am ploconi unui cap de măgar. Atât le este de greu să ab stractizeze noțiunea unui Dumnezeu atotputernic! Suciți oameni. Cum își închipuie că un chip cioplit sau zugrăvit poate repre zenta o forță protectoare, zeul care împiedică familia să se stingă? Retardați mintal. Își imaginează că sufletele morților continuă să trăiască într-o lume inferioară în calitate de... De ce? De manes!? — Permite ca nici un membru al familiei mele să nu devină blajin, rostește în acest moment
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
aminteau ca pe un loc luxuriant, verde și Încîntător. De data asta copacii erau goi, dezvelind ici și colo, flancurile cu sîrmă ghimpată ale bateriilor anti-aeriene și dispozitivelor militare. Frunzele care căzuseră cu luni Înainte se transformaseră Într-un strat protector, iar acesta avea o pojghiță de chiciură - arăta nesănătos, ca un morman de fructe putrezite. Mai tot locul fusese marcat de șrapnele sau distrus de anvelopele camioanelor, iar În est erau niște canioane imense și gropi, unde pămîntul fusese săpat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
să se joace de-a soția și mama, iar cînd s-a născut Dan, s-a Încredințat că făcuse alegerea perfectă. Dan Încă mai are fotografii de-ale Lindei În care, deși născuse abia de cîteva săptămîni, arăta fantastic, ținîndu-și protector bebelușul În brațe și privind plină de adorație În ochișorii lui albaștri (În cazul În care vă Întrebați, acum sînt căprui). Emma s-a născut trei ani mai tîrziu, urmată, tot după trei ani, de Richard. La vremea aceea, locuiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
s-a strâmbat puțin. Futu-l În gură. Ticălos tupeist. — Dar fiica ta Bruce? La ce școală e? — Ăă, Mary Erskine’s. Încăi n ciclu primar. De fapt, ăă, am, ăă, niște mici probleme cu Craig. Bunty e atât de protectoare cu el. Niciodată nu m-a acceptat cu adevărat. Nu că m-aș fi pus În postura de subtitut de tată... adică, m-am gândit să mă adaptez pe parcurs... fiica ta, n-ai avut niciodată probleme cu ea, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Bineînțeles ca ofițer care apără legea, accept și aceste responsabilități. Idioata de lesbiană pare bulversată de asta și deviază Întrebarea. Tactica clasică. Se poartă ca un rahat de infractor. Polițai? Asta? Ha! — Bine zis Bruce, spune ea cu un aer protector. Mai are cineva ceva de adăugat? — Cea mai mare problemă, Începe Gus, și nosămă placi pentru asta, dar treso spun, ciamai mare problemă ie că negrii fac cele mai multe infracțiuni, apoi se răsucește spre mine, — Tu ai lucrat la Londra pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
se cocoșează și mai tare. — Mda... calmează-te băi, n-am făcut nimic acu... scâncește el. — Ai Încurcat-o rău de tot frățâne, zice Ray, Închizând ușa și clătinându-și scârbit capul. — Calmează-te Ray, spun eu, punând un braț protector În jurul umerilor lui Ocky. — Stai un minut. Unde-i dormitorul? șoptesc eu. — E... se uită el pieziș, ... dai cineva acolo... — N regulă, Îi spun eu cu un rânjet cordial. Deschid ușa dormitorului, iar gagicuța stă pe pat Îmbrăcată cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
persoana căreia urmează să-i citesc gândurile. Și Kara își apropie gura de urechea lui Sachs. - Acesta a fost un gest foarte natural. Hei, ai uitat de celălalt cercel, spuse ea râzând, căci Sachs își acoperise urechea într-un gest protector. Dar ți-a dispărul lănțișorul de la gât. Nici chiar Rhyme nu își putu opri un strigăt de uimire. Sachs își pipăia zâmbind gâtul și pieptul, intimidată totuși de faptul că își tot pierdea accesoriile. Sellitto râdea ca un copil. Până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
pericol pentru buna desfășurare a unei anchete. Sachs își puse apoi în grabă costumul din tyvek și se înarmă cu cameră de luat vederi și cu saci de colectat probe, fără a uita să atașeze costumului și benzi de cauciuc protector pe tălpi. Începu investigația cu baraca distrusă care aparținuse lui Carlos și nu se grăbi deloc, căci frustrările acumulate de-a lungul zilei o împiedicau să facă ceva de mântuială. E adevărat cu Magicianul ar putea fi ascuns la câțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
să privească dincolo de aerul plin de impurități emanat de un aparat de aer condiționat. Malerick alergă câțiva metri și sări peste gaura fără fund dintre cele două clădiri, aterizând cu ușurință lângă ieșirea de incendiu și săltându-se peste balustrada protectoare. Urcă apoi cu repeziciune două scări și se opri la etajul 17. Privi înăuntru. Nu era nimeni pe hol. Puse arma și teaca șperaclului pe pervazul ferestrei, își dezbrăcă printr-o singură mișcare uniforma de hamal, scoțând la iveală un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
tău, ca pe o amintire de la tine pe care mi-ai fi dăruit-o de dincolo de moarte. Dar nu semăna cu nimic, în orice caz nu cu tine. Arăta ca toți pruncii care vin pe lume după o lungă noapte protectoare petrecută într-un loc pe care niciunul din noi nu și-l mai amintește. Un suflet nepătat, după cum se spune. Viitorul lumii. Un pui de om. Perpetuarea rasei. Dar pentru mine, nu era nimic din toate astea, era pur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
în pieptul lui, apoi dispăru grăbita spre stația de autobuz. Ajungând acasă, deschise ușa cu mare grijă. Calcă în vârful picioarelor, cu balerinele în mână. - E în regulă, isi zise și se furișa direct în patul gata făcut, grație grijii protectoare a bunicii. Începu să vizese cu ochii deschiși...Se gândea cu toata ființă ei la Emil, i se părea mult mai frumos, mai tandru, măi deosebit, dar tot își reproșa: - Nu, n-aș putea s-o fac nici cu Emil
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
să se simtă el însuși ,,un erou", îi dădea noțiunea obiectivă a eului distinct și deosebit de ipotetica să proiecție că narator în român. Se oprirăƒ câteva minute la intrarea principala a Ambasadei României, căci noaptea îi înfășurase în mantaua ei protectoare. A intrat apoi acolo, uitându-se atent împrejur săƒ vadă dacă nu cumva îl urmărește cineva. Lăură a rămas tăcutăƒ în noapte, plimbându-se agitatăƒ pe aleile din imediata vecinătate a Ambasadei care, după cum știa ea din lecturi, era ,,pământ
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
părăsită noaptea trecută, că sunt o femeie fără bărbat, că sunt o femeie fără dreptate, oricine mă poate umili. Hai, Noghi, să mergem acasă, îi șoptesc eu pe un ton plin de speranță, ca și când casa noastră ar fi un loc protector și sănătos, ea ridică spre mine ochii strălucitori și începe să plângă, nu pot merge, nu pot sta pe picioare, iar secretara spune, s-a purtat ca o eroină tot timpul, dar în brațele lui mami ne vine imediat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
sufletul plin ! Ave Graecas ! Ave amici, din Atena noastră, a tuturor ! (Meridianul, An X, nr. 6 (735), joi, 14 februarie 2008, editorial) ATENA Â ATENA Am revăzut Grecia, evident ATENA capitala și, desigur, simbolul național Acropole. Am ,,revăzut” și zeița protectoare ATENA, înțelepciunea întruchipată... Dus acolo să simt și să gândesc, deși puteam doar să beau și să mănânc, am fost alături de F.C. Vaslui, o echipă care ne poate aduce mari satisfacții morale, cu un finanțator deja vestit; dar reporterul din
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
de coexistență și trai cotidian. Nu e cazul ca fetele să învețe sporturi bărbătești nici măcar pentru autoapărare; nu e nevoie să învețe să se descurce cu mici operațiuni tehnice, altfel, cine știe, poate n-ar mai avea nevoie de bărbați protectori. Am acceptat că pentru femei moralitatea înseamnă abstinență sau fidelitate sexuală. Femeile nu sunt morale prin virtuți, ci fiindcă sunt fidele măcar corporal celor care dețin monopolul pe „adevăratele” virtuți: tăria de carcter, curaj, onestitate, dreptate. Am acceptat că o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]