5,659 matches
-
mă simt, doar când știu că el crede că-s așa frumoasă și toate prostiile-alea care mi le zice mereu. Oricum, am rămas cu gura căscată când a venit Denisha pur și simplu la mine cu povestea asta la cantina personalului. — Cum e și prostiile-alea? Apoi m-am gândit că așa vorbesc fetele una cu alta tot timpu’, nu? Numa’ că de obicei nu te-ntreabă chestii din astea, că de obicei nu ai ce să le zici, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
a răspuns, privindu-mă peste birou. Am fost bucuros să văd că măcar reușea să mă privească în ochi. Bineînțeles, știu de multă vreme că e topită după mine - Dumnezeu știe că se fac destule glume pe tema asta la cantină -, dar în ultima vreme chiar pare mai puțin emoționată când trebuie să vorbesc cu ea direct despre câte ceva. Fără-ndoială, a căpătat un pic mai multă încredere în ea de când a-nceput legătura ei curioasă cu domnul cum-îl-cheamă. — Și chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
io. — Ai terminat acum trei sferturi de oră, a zis el. — Știam, am zis io. M-am săturat să-i zic io lui fiecare mișcare pe care-o fac. Întâmplător băusem repede o gură de cafea neagră cu Denisha la cantină, că mă uscasem de tot după ce-aranjasem pe rafturi, da’ n-aveam să-i zic lui asta. N-avea decât să-și vadă naibii de treaba lui, io așa zic. Prea e libertin cum își bagă tot mereu nasu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Doar la asta eram bună. De dimineață am ajuns foarte devreme ca să umplu la loc rafturile și să fac verificarea. Io și Sheila așa ne distram și-ncercam să terminăm repede ca să ne putem duce într-o pauză scurtă la cantină și să se poată duce și ea să tragă un fum în spate. Mă lasă pe mine să fac toate alea de bebeluși că știe că-mi place la nebunie să fac asta: mă entuziasmez toată când scot pachetele alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ar putea ca omul mileniului trei să fie o ființă degrevată de artă. Se întâmplă adesea ca de reforme să se ocupe doar reformații. Bărbații tomnatici se plimbă cu tinerele doar ca să le compromită. Nu toate muștele din ciorbă de la cantina sunt subvenționate. Pe unele le plătim noi. Banii mulți îți împuținează libertatea. Politicienii popoarelor sărace fac praznice opulente. Amărâții sporesc sărăcia planetei, îmbogățind-o cu foarte mulți copii. Cei care au scos limba în fața valorilor, au fost nevoiți, până la urmă
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
instituție sau întreprindere; pe cât se pare, la noua fabrică de fibre sintetice. Acolo, explicau ei persoanei de vizavi, se asigură și locuințe în colonie pentru nefamiliști în barătci special amenajate, iar pentru specialiștii căsătoriți garsoniere, chiar și apartamente, masă la cantina fabricii la prețuri acceptabile, precum și alte înlesniri. Stând în picioare, pe coridor, cu spatele la compartiment, auzea numai unele frânturi din conversația lor. Probabil, or fi contabili sau economiști, gândea el, în timp ce și-i imagina socotind la două birouri alăturate, fiecare din
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
fete, mai pricepute în arta culinară, rămâneau alături de bucătăresele consacrate pentru a pregăti mâncarea pe gustul celor aproximativ o sută și ceva de guri flămânde. Masa de dimineață și cea de seară o serveau toți cam la aceeași oră, la cantină, împreună cu miile de muște și bâzoi de tot felul ce roiau în jurul castroanelor sau a cănilor ușoare din tablă de aluminiu boțite și strâmbe de atâta întrebuințare. Din când în când, câte o pereche îndrăgostită cădea în cana cu lapte
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
erau și două mese cu câte patru scaune fiecare. Deși în bucătăria lui Nea Laie se gătea excelent, Bidaru era nevoit, de cele mai multe ori, să ia prânzul la restaurantul cu autoservire de pe Lipscani poreclit de studenți "La Mila Domnului", la cantina subterană "Victoria" din pasajul cu același nume sau la colț de stradă, în funcție de programul de la Universitate sau de la biblioteca la care își pregătea seminariile. Patronul, adică Nea Laie, ducea o viață liberă, de boem, lipsită de griji majore. Nu a
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
vă pasă de un pumn de sălbatici în pielea goală? Stevens întârzie cu răspunsul. Privi cum, în depărtare, Cáceres vorbea cu părintele Carlos și cu Tomás Sierralta. Își plimbă privirea asupra grupului de jurnaliști care se serveau cu răcoritoare la cantina taberei și, pe urmă, asupra grupului de războinici care apăreau lângă hățișuri, timizi și descumpăniți. Îi arătă cu mâna: — Uitați-vă la ei! le ceru el. Goi și lipsiți de apărare, sunt periculoși exact din acest motiv. Pot pricinui mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
nu a apucat să apese pe buton, să-l arunce dintr-odată Între palete În massa amorfă care Înghite totul. Nu, mortul acela n-a ajuns pînă la malaxor. S-a apropiat doar, cum dau tîrcoale cîinii hămesiți bucătăriilor de cantină. El n-a făcut nici un gest eroic, poate doar imprudența de a privi, de a-și imagina acel lucru extraordinar, singurul spectacol adevărat din viața lui. Malaxorul era prea sus pentru el; nu l-a primit. De cîteva nopți se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
de mosc - apă de ploaie pe tencuială veche, hârtie sfărâmicioasă, cerculețe de mucegai negru - și de insecticid. Podeaua era acoperită cu dale albe și negre de gresie, de genul celor pe care le găsești în piscinele victoriene dezafectate sau în cantinele de școală demodate, modelul lor de tablă de șah fiind ascuns sub un strat de praf. Am făcut câțiva pași, m-am întors și am văzut că încălțările mele ude lăsaseră urme în zigzag, de un negru și un alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
vinovat. Noaptea, Michel visa spații abstracte, acoperite de zăpadă; trupul lui Înfășurat În bandaje rătăcea sub un cer jos, printre uzine siderurgice. Ziua, Întâlnea uneori un african, un malian mărunțel cu pielea cenușie; se salutau cu o Înclinare a capului. Cantina universitară nu era Încă deschisă; Michel cumpăra conserve de ton de la Continent, În Courcelles-sur-Yvette, apoi se Întorcea În campus. Se Însera. Michel pășea pe coridoarele goale. Pe la jumătatea lui octombrie, Annabelle Îi scrise o a doua scrisoare, mai scurtă decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
folosită În Franța, care poate fi considerată - mutatis mutandis - una dintre rețelele precursoare ale World Wide Web-ului. Minitel-ul roz oferea servicii erotice. (n.red.) Cataloage de vânzare prin corespondență, adresate În special profesorilor. (n.tr.) Les Restos du cœur, cantine pentru săraci, inițiativă filantropică a lui Coluche, comic celebru În epocă. (n.tr.) Charles Baudelaire, Recueillement, traducere de Barbu Nemțeanu, În Les Fleurs du mal / Florile răului, Editura pentru Literatură, București, 1968, p. 481. (n.tr.) Spital de psihiatrie din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
care și Școala Secundară de Fete „Oltea Doamna”. Liceul noastru e foarte mare. Are mai multe corpuri de clădiri, cu multe săli de clasă, laboratoare, dotate și mobilate modern, sală de festivități, sală de sport, terenuri de sport, cămin și cantină. Toate sunt spațioase, curate și luminoase, pentru că noi să putem învăța în condiții perfecte. Preferata mea este livada, unde, atunci când vremea ne permite, desfășurăm diverse activități sau mă joc împreună cu colegii din clasa mea și din alte clase. Niciodată nu
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
că era Încins cu sabia, iar mânerul acesteia se propti În tăblia mesei, răsturnându-i lui Sigmund Freud ciorba direct În poală. The Sig contemplă calm harta udă de pe nădragi, care se extindea rapid, ca imperiul francez pe la 1809. În cantina Purgatoriului nu se auzea nici musca. De fapt, pentru a respecta adevărul istoric, se auzea una singură, care descria o spirală din ce În ce mai strânsă deasupra capului chel al lui Freud - ceea ce constituia o gravă nesocotire a cuvintelor gravate acolo -, scrutând curioasă
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
susțineau privirile. Scutură scrumul pe jos și declară: - Eu nu sînt c... de cinci lei. Vreau să put frumos și asta nu-mi vine decît de la Rexona. Deși, pentru băieți, dragostea cu ea era cam așa cum ai fi mers la cantină, feminitatea stranie a Madlenei mie îmi păru tulburătoare. Deveneai cu ea ori sfios ori de o exuberanță exagerată. Din pricina căldurii, a băuturii și fumului de țigară, atmosfera era năbușitoare. Toți ne dezbrăcasem la cămașă. Nici n-am observat cînd Madlen
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
alt grup. — Ai o zi proastă azi. Tăcea, apăsat. Abia târziu șopti, sufocat, dar solemn, cu o misterioasă gravitate : Am să-ți spun... — S-a anunțat acum că nu mai plecăm la unsprezece, ci la unu. Cei care mănâncă la cantină pot trece întâi pe acolo. — Tot e bine. La douăsprezece și jumătate A.P. fu ajuns, pe scări, de Lucian. — Merg și eu cu tine... Aveau să răzbată greu prin tăcerea tenebroasă, alarmați, neregăsind pașii, puterile. Lucian rămase în fața cantinei, neputând
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
la cantină pot trece întâi pe acolo. — Tot e bine. La douăsprezece și jumătate A.P. fu ajuns, pe scări, de Lucian. — Merg și eu cu tine... Aveau să răzbată greu prin tăcerea tenebroasă, alarmați, neregăsind pașii, puterile. Lucian rămase în fața cantinei, neputând continua, așteptându-l pe cel care intrase înăuntru să reapară. Lucian apucase de-acum să se dezvăluie. Reveniți în fața institutului, au văzut-o pe Vera Manole, venită să-și conducă soțul sau pur și simplu să mai sporovăiască cu
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
ezitări și erori. Singuri și reali, în lumina rece a zilelor. Avansează, înfrigurat, pe trotuarul îngust. Privește strada umedă și murdară. Privire înghețată, grea. Frigul îl strânge în haina îmblănită care ajunge până la genunchi. Se simte împrospătat. Grăbește pașii spre cantină. Aerul umed liniștește fruntea. Iureșul îl reprimește. Chipuri grăbite. Se lasă dus, în vârtejul viu al orei. Bucuros că se află între ceilalți, că există. Străzi jilave și reci. Destul un pas neatent și gata, ai alunecat... Talpa se afundă
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
fără clanță. Când iarna era destul de ușoară ca să ne aruncăm un halat bejuliu direct pe piele și să ne strecurăm printre gardurile moarte până la bolovanul de unde telefonam salvatorilor, așteptând cuminți mai apoi lângă ruinele vorbitorului verde-montan (care nu mai e cantină) unde savantul Gheorghe ne furișa fotografii de monede, arhiduci sau episcopi, portretele lui Mihai Viteazul la brâu cu căpățâna lui Osman-Pașa și Țepeș în valtrapuri orientale bătând nucile cu lancea-i înroșită și Doamne! cum le mai zicea Haralambie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
doctor Iolescu? Am semnat că nu voi sta mai mult de o oră și nu voi face poze, apoi formularul a fost trimis la șeful pazei. După patruzeci de minute am fost condus într-o clădire verde pe care scria Cantină. Am rămas să aștept acolo. Pe geam puteam vedea bolnavii care se plimbau nervoși, entuziaști sau apatici pe aleile din fața spitalului. Unii se țineau de mână, alții râdeau privind vârfurile brazilor. Am văzut câteva tinere cu privirea năucă. Bărbații erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de copii o gogoșerie un restaurant un magazin universal un bloc cu patru etaje și cu magazin de mobilă la parter un alt bloc, cu trei etaje, În care se află dispensarul și În care suntem și noi cazați o cantină o cofetărie un aprozar mai multe ateliere de industrie locală o baie comunală (În construcție) și, auziți, ... un chioșc pentru ședințe de vară (!). Acesta din urmă se află chiar În curtea sediului. Pentru completarea cadrului, voi preciza că prin unele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
e. Iese În fața căminului, Își băgă mâinile În buzunare și ridică umerii până lângă urechi În speranța că Îi va trece frigul. Privirea lui se plimbă cu indiferență peste curtea murdară a căminelor, peste gardul de sârmă Împletită, peste coșul cantinei prin care iese un fum subțirel, peste celelalte trei cămine, unul de băieți și două de fete, Își imaginează că și colegii lui de acolo se ocupă cam de aceleași lucruri la ora asta, Își amintește brusc de ceva și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
special la balurile studențești mă străduiam să nu-mi dau de gol inapetitul pentru alcool, de parcă era vorba de o boală rușinoasă, urâtă, de care nu vroiam să afle nimeni. Balurile aveau loc, săptămânal, sâmbăta noaptea, și se organizau în cantina "Casei studenților", de pe Plevnei, scoțîn-du-se mesele și amenajîndu-se "un bufet". Cum nu prea dispuneam de bani, întrucît posibilitățile de a ieși din jena financiară se mărgineau la nopțile în care făceam pe hamalul în Gara de Est, nu puteam oferi
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
slabi de înger, se speriau. Învățasem, de asemenea, cum să arunc cuțitul la distanță, ca indienii, înfigîndu-l într-un copac, și eram încîntat de câte ori găseam pe cineva care să-mi admire îndemînarea. În anul marii secete, în 1946, mâneam la cantina "Casei studenților". Nu primisem cartelă, din pricina unor neînțelegeri, și, împreună cu un grup de studenți, de la diverse facultăți, am pus la cale o stratagemă de a obține bonuri, pe sub mână. Misiunea mea, în cadrul acelui grup, era una de descurajare a ceîor
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]